Quantcast
Channel: Eenvoudig Leven
Viewing all 1328 articles
Browse latest View live

Vakantie-activiteiten

$
0
0
We genieten hier lekker van de mei-vakantie. Een vakantie die weer veel te vlug voorbij gaat! Dat is meestal zo als je veel te doen hebt. Dan vliegt de tijd om.

Maandag heb ik eerst zoveel mogelijk het huis aan kant gemaakt. Er waren een paar kinderen thuis die me daarbij een handje geholpen hebben. Het ging wel een beetje met de Franse slag, maar dat moest maar even. Ik had het voornemen om met Leendert kleren te gaan kopen. Als ik voor de kleinere kinderen iets nodig heb, durf ik het wel gewoon zo mee te nemen uit de winkel. Maar de grote kinderen gaan mee. Die hebben inmiddels een eigen smaak ontwikkeld. Leendert had drie dagen vrij genomen en dus moest hij er meteen op z´n eerste vrij dag aan geloven: mee naar de winkels :-). Hij vond het niets erg, hoor. En we zijn heel leuk en heel vlot geslaagd. In tweeëneenhalf uur waren we uit en thuis en hadden in die tijd gekocht: een lange broek, twee korte broeken, twee shirtjes, een vest en een jas. Bovendien had ik nog getrakteerd op een bezoekje aan de Mac, waar we even hebben zitten uitblazen. Het viel me op, dat er al van alles was afgeprijsd in de winkels. Het vest was maar liefst met 40% korting. De shirts: tweede halve prijs (= dus 25% korting). Ook de lange broek was afgeprijsd. Ik vraag me af of er nog mensen zijn die ooit kleding voor het volle pond kopen. Het lijkt wel of het het hele jaar door uitverkoop is. En als er geen uitverkoop is, dan zijn er wel acties.
Straks ga ik met Hans kleren kopen. Ik ga dan naar V&D. Hopelijk kunnen we daar slagen, want met mijn VIP-kaart krijg ik daar vandaag 20% korting op alles. Ook korting over korting dus.

Toen we terugkwamen van het shoppen ben ik nog even met Henk naar de markt geweest. Lekker met onze hoofden in de zon. Henk vindt het altijd leuk om met me mee te gaan. Niet in de laatste plaats omdat hij bij bijna elke kraam wel iets kreeg ;-). Ik kocht lekker veel bladgroenten voor de smoothies en ging ook bij de garen- en bandkraam langs. Ik heb me staan te verlekkeren bij de tuinplantenkraam. Maar ik heb niets gekocht. Genoeg is genoeg. Ik moet gewoon geduld hebben tot mijn zaaisels groot genoeg zijn. Dan heb ik een tuin vol planten voor bijna nop.

Dinsdag was een fijne Koninginne-/Kroningsdag.



Ik was vroeg opgestaan om de dagelijkse strijk te doen en de wasmachines aan het werk te zetten. Voordat iedereen beneden was, was de was al lekker gedaan. Volgens traditie trakteerde Dirk op oranje tompoucen. Normaal haalt hij die bij de Hema, maar die was deze keer gesloten. Willem bood aan om hem even naar bakkerij Prins te rijden. We hadden gelezen, dat die tot 10 uur open zou zijn. Toen ze bij de winkel kwamen, bleek er een enorme rij wachtenden te staan. Ze stonden in een lange rij tot ver buiten de deur! Willem is gaan kijken of er niet nog een andere bakker open was. De bakker in het winkelcentrum bleek al uitverkocht te zijn. Er was iemand, die zei, dat bakker Stam in Kinderdijk ook open was. En jawel. Daar geen drukte en ook niet uitverkocht. Mooi. Zo kwamen ze zomaar met echte, heerlijke, bakkers-tompoucen thuis! Ik heb zelf niet meegedaan. Ik eet echt helemaal suikervrij. Ik heb niet eens meer de behoefte eraan. Da´s wel raar, hoor, om dingen op tafel te zetten, waar je zelf niets van eet.

We keken naar de abdicatie van Koningin Beatrix en zagen hoe Prins Willem-Alexander koning werd. Daarna gingen Willem en ik met Jan en Henk naar de vrijmarkt in de Drentse Buurt. De andere kinderen waren inmiddels met vrienden en vriendinnen op stap gegaan. Ik heb me op de markt erg ingehouden. Ik kocht enkel wat mooie voorleesboeken en een stapeltje Donald Ducks. De kinderen sprongen op het springkussen. Ze waren inmiddels door de één van oranje haren en door de ander van rood-wit-blauwe vlaggen op de wangen voorzien. Ik ben er nooit zo wild van, van die rommel. Maar vooruit. Je kunt het er gelukkig gemakkelijk af wassen.



Willem hield het op een broodje hamburger eten en een biertje drinken met een collega, die hij tegen kwam. Het was zomaar genoegelijk.

Op een gegeven moment kwamen we Maaike met haar vriendin tegen. Die hadden het zo langzamerhand wel gezien op het dorp. We stelden voor om naar de markt in Papendrecht te gaan. Daar hadden ze wel oren naar. We reden nog even langs huis en daar zat Koos met twee vrienden. Die wilden ook wel mee. Zo reden we met z´n negenen naar Papendrecht. In de parkeergarage verdeelden we ons in groepjes en spraken af dat we elkaar zouden bellen/appen wanneer we naar huis zouden gaan.



Willem en ik lummelden met Jan en Henk over de markt. We deden een klein stukjes gewone markt en daarna slenterden we over de enorme vrijmarkt. Op een plein waren allemaal kinderactiviteiten. Daar hebben Jan en Henk zich nog weer een hele tijd op verschillende springkussens vermaakt en Jan wilde ook weleens op de Rodeo. Leuk allemaal, hoor. Het was nog eens allemaal gratis ook.





We hadden een gezellige middag. Het was al dik 16.00 uur toen we verzamelden en weer huiswaarts gingen.  Er wachtte een suprise in het kippenhok. Mijn nieuw, jonge kip had haar eerste eitje gelegd. Een mooi, klein eitje. Wat leuk!



Ik had spaghetti op het menu staan. Dat is niet alleen lekker, maar ook nog eens snel klaar. Ik haalde meteen ook even alle wassen af, die in de wind en zon fijn gedroogd waren. Ziezo.
Na het eten hebben Willem en ik een half uurtje liggen pitten. Dat heb je zo, als je vroeg bent opgestaan en veel in de buitenlucht bent geweest. Een half uurtje is dan precies mooi om de avond goed door te komen ;-).
We dronken koffie en langzaamaan werd het rustiger in Huize Luijkensteijn. Vrienden en vriendinnen verdwenen naar huis. De grote kinderen wilden nog naar het vuurwerk kijken. Ik nam nog een uurtje de tijd voor wat administratie. En zo kwam er ook aan de laatste Koninginnedag een eind.

Ook gisteren stond ik weer vroeg op voor de was en de strijk. Het was lekker stil in huis en ik hoefde niemand vroeg te roepen en/of brood klaar te maken. Zo had ik mooi de tijd om al strijkend een preek te beluisteren zonder dat ik gestoord werd.
Daarna maakte ik groene smoothie en smeerde twee boterhammen voor Willem en mij. We aten ons ontbijt op bed. Konden meteen mijn voeten warm worden ;-). Maar veel tijd was er niet. We wilden om half 9 met Koos in de auto zitten. We gingen Koos wegbrengen naar de logeeropvang in Elspeet. Maaike zou oppassen, zodat we er een klein dagje uit van konden maken.
In een sneltreinvaart pakte ik Koos z´n tas in en daar gingen we. Ik had m´n haakwerk meegenomen voor in de auto. Elspeet is toch snel 5 kwartier rijden en dus schoot het haken fijn op.
We dronken in Elspeet nog snel een bakkie koffie en stapten in de auto om koers te zetten naar Apeldoorn. Daar wilde ik kijken bij Imkerij Bijdaan.nl. Ik had op Marktplaats gezien, dat Daan tweedehands bijenkasten verkocht. We hadden al wat heen-en-weer gemaild, want ik wilde van tevoren weten wat er zoal was, zodat ik niet voor niets zou rijden. Daan heeft kasten in alle soorten, maten en prijsklassen. Ik wilde graag een 10-ramer en 6-ramer kopen, zodat ik mijn kasten op tijd klaar heb staan voor als er straks volken te koop komen. Willem heeft op dit moment toch geen tijd om snel, snel kasten voor me te timmeren. Bovendien zou het handig zijn om op zo´n manier een voorbeeldkast te hebben staan, die Willem gemakkelijk kan namaken.
Bij Daan werden we door mens en dier verwelkomd :-).



Een jongen was buiten bezig kasten in elkaar te zetten, een meisje was bezig met kasten verven en de hond kwam ons tegemoet lopen. Gezellig hoor. Daan bleek binnen te zitten en toen we zeiden waarvoor we kwamen kwam hij ons helpen met het maken van een keuze. We kregen koffie aangeboden en liepen langs het assortiment kasten. Eigenlijk wilde ik spaarkasten, maar Daan wees me op een ander soort kasten, waarin hij heel veel keuze had. Ze zagen er prima uit. Het zijn kasten geweest van een oudere meneer. Die meneer had humor. Hij had de kasten namen gegeven van vliegbases :-). Grappig hoor. Na wat overleg hebben we ter plekke besloten om voor allemaal tweedehands kasten te gaan en het timmeren te laten voor wat het is. Met zoveel keuze in tweedehands vond Willem het niet lonend om te gaan timmeren. Er waren alleen geen tweedehands 6-ramers, maar geen nood. Ik heb nu gewoon 3 10-ramers genomen. Mocht ik een klein volk krijgen/kopen, dan verkleinen we de kast gewoon tot één broedbak.



Daan kan goed advies geven, omdat hij weet waarover hij praat. Hij heeft zelf maar liefst 450 (!) volken, die hij verhuurt voor bestuiving. En we zagen ook nog eens een hele rij gewonnen bekers in z´n kantoor staan.



Ook binnen deed ik nog wat aankopen. Ik had nog honingkamerramen en kunstraat nodig en wat kleine spulletjes. Het was erg verleidelijk om niet allemaal moois en lekkers en leuks erbij mee te nemen. Daan heeft echt een groot en mooi assortiment. Maar ik heb me ingehouden. Als ik toch nog iets echt nodig heb, kan ik het ook via zijn webshop bestellen.

Na Apeldoorn lag Breda op onze route. Dat hadden we niet zelf uitgekozen, maar Willem moest daar nog naar een bespreking voor zijn werk. Dat kon helaas niet verzet worden. Het was anderhalf uur rijden van Apeldoorn naar Breda. M´n haakwerk schoot daarbij flink op ;-).
In Breda hadden we nog even tijd voor ons zelf. We schoten een grote Kringloopwinkel binnen en daarna was het tijd voor Willem z´n afspraak. In de tijd dat hij daarheen was heb ik nog wat gewinkeld. Ik zat juist een minuut of 10 in de auto te wachten, toen Willem alweer terug kwam. Ons uitstapje zat er op. We reden op ons gemakje naar huis. Toch lekker zo´n boemeldagje tussendoor!

´s Avonds was er een doopdienst in onze kerk. Daar zijn we met z´n allen heen gegaan. De vakantie zit zo vol afwisseling. De groten moeten maandag alweer naar school. Ik moet vast een beetje gaan jutten voor te lezen boeken en in te leveren (stage)verslagen enzo. We gaan ons weer opmaken voor de eindeschooljaarssprint!

Hot & Spicy

$
0
0
Zaterdag zijn we weer eens een keertje naar de markt op het Afrikaanderplein in Rotterdam geweest. Dat was lang geleden! Het was een belofte van Willem aan zijn moeder (77) en haar vriendin (84) om, zodra het wat beter weer was, met ze naar die markt te gaan. En zaterdag was het zover. We hadden onze wagen volgeladen, want er wilden ook een paar kinderen mee. De opgevouwen rollator kon er nog nèt bij :-). We kregen op de markt weliswaar een buitje op onze pet, maar dan kon de pret niet drukken. We snuffelden lekker rond en af en toe hapten we toe als we een leuk koopje tegenkwamen. Willem ontdekte een hele zak Spaanse pepers voor maar 50 cent! Die ging mee. Thuis heb ik de pepers gewogen. Het waren wel 50 stuks en dat was bij elkaar zo´n 700 gram. Ik wist al meteen wat ik ermee ging doen: hot paprikapoeder maken. Dat klinkt misschien raar: paprikapoeder van pepers. Toch is het dat, wat je in de winkel ook koopt. Paprikapoeder wordt niet gemaakt van paprika´s, maar van peppertjes (zoete pepers). Met deze hete pepers ging ik pittige paprikapoeder maken. Echt ´hot & spicy´ dus.

Pepers drogen
Op Koninginnedag heb ik de pepertjes schoongemaakt en ze in mijn droogapparaat gedaan. Pepers kun je ook drogen door ze aan een touwtje te rijgen en op een warme, droge plaats te hangen. Denk bijvoorbeeld aan de cv-ruimte. Maar je moet er wel zeker van zijn, dat de pepers snel genoeg drogen, want anders ontstaat er schimmel. Een andere mogelijkheid is, om ze in de oven te drogen. Dit doe je op een lage temperatuur (max. 70 graden) en met de ovendeur open.
Omdat op dit moment mijn houtkachel niet meer brandt en ook de cv niet meer steeds aan staat, heb ik niet een warme, droge plaats. Daarom koos ik ervoor om mijn droogapparaat te gebruiken. Met zo´n apparaat kun je heel fijn groenten, fruit en kruiden drogen. Je legt de te drogen producten op roosters, die je op elkaar stapelt. Je kunt een toren  maken van wel zeven roosters. Je stelt dan de temperatuur in (tussen de 30 en 70 graden) en je hebt er verder geen omkijken meer naar. Het kost door het praktische ontwerp op zich niet zo heel veel stroom, maar ik wilde het toch juist op Koninginnedag doen, omdat op zo´n officiële feestdag het daltarief geldt.

Dubbeltariefmeter
Het is niet meer zo, dat het daltarief enorm veel scheelt met het dure tarief, maar alle kleine beetjes helpen. Ik heb me juist van de week nog eens in het dubbeltariefmeterverhaal verdiept. Ik heb daarbij als voorbeeld de tarieven van Eneco erbij gehaald:


Energieprijzen Ecostroom® variabel

Ecostroom variabelLeveringstarief
per kWh
Energiebelasting
per kWh
Opslag duur-
zame energie
BTWTotaal
incl. BTW
Direct bestellen
Meer over Ecostroom® variabel
Enkeltarief0,070900,116500,001100,039590,22809
Dubbeltarief normaal0,079170,116500,001100,041330,23810
Dubbeltarief laag0,058500,116500,001100,036990,21309
Vastrecht2,31 per mnd

Je ziet dus dat je bij een enkeltarief 24 uur per dag 22,8 cent per kwh betaalt. Heb je een dubbeltariefmeter, dan betaal je in de daluren (´s avonds/´s nachts/weekend/feestdagen) anderhalve cent per kwh minder, namelijk 21,3 cent. Buiten de daluren betaal je een halve cent méér: 23,8 cent. Als je een dubbeltariefmeter hebt, heb je meestal pas voordeel wanneer ongeveer de helft van je totale verbruik in de daluren valt.
Als je wilt weten of het in jouw geval zinvol is om een dubbeltariefmeter aan te schaffen, of (als je hem al hebt) te blijven gebruiken, dan kun je dat eenvoudig checken door je gegevens in te vullen op het Tariefadvies van Nuon.


De stukjes pepers hebben een uur of zes op 70 graden in het apparaat gezeten en waren toen kurkdroog. Wat je overhoudt is niet veel meer. Het was een halve literpot vol.



De gedroogde pepertjes heb ik daarna in de blender tot poeder vermalen. Als je geen blender hebt, kun je het ook in een koffiemolen doen.



Ik heb nu een potje heerlijke, pittige paprikapoeder. De smaak gevangen in een potje, zoals je dat in geen enkele winkel kopen kunt. Ik verheug me nu al op de pepertjes die ik van de zomer van mijn moesdak hoopt te oogsten. Vorig jaar had ik een goede peperoogst. De peperplantjes die ik nu aan het opkweken ben (uit het zaad van de oogst van vorig jaar) zien er alvast veelbelovend uit ;-).

Ik heb de smaak te pakken. Het volgende wat ik zo wil maken is bouillonpoeder. Dan weet je zeker dat je geen rommel (e-nummers) binnenkrijgt en het is vast een stuk voordeliger dan de dure bouillonblokjes die ik bij de reformkraam op de markt koop.

Advertorial

$
0
0
Er zijn deze maand weer een aantal nieuwe adverteerders, die ik graag aan jullie voorstel.

Als eerste noem ik Knulst PVC-vloeren.
Nu moet ik eerst bekennen, dat ik eigenlijk niet eens goed wist wat pvc-vloeren precies zijn. Natuurlijk, ik weet wat pvc is. En ook wat een vloer is. Maar bij een pvc-vloer kon ik me niets voorstellen. Inmiddels ben ik bijgepraat :-). En ja, ik ben zelfs reuze enthousiast! Een pvc-vloer is namelijk niet alleen heel mooi, maar heeft vele voordelen boven andere vloeren. Om er eens enkele te noemen:

- De vloeren hebben een geluiddempende werking
- Ze zijn niet glad
- Ze zijn in verschillende diktes verkrijgbaar (bij Knulst van 2 tot 10 mm)
- Er ontstaat geen statische electriciteit
- De vloeren zijn brandwerend
- Het warmte-isolerend vermogen is heel goed en zo bespaar je op stookkosten
- De vloeren zijn onverwoestbaar. Je krijgt zelfs 25 jaar garantie!
- En last but not least: de vloeren zijn volledig te recyclen en milieuvriendelijk

Ik weet het al: als ik eindelijk genoeg gespaard zal hebben voor een nieuwe keuken, komt daar een pvc-vloer in. Het lijkt me fantastisch.

Als een pcv-vloer je ook wat lijkt, kijk dan eens rond op de site van Knulst en laat je inspireren. Knulst heeft al 50 jaar ervaring in het leggen van vloeren en daarvan al 25 jaar in pvc-vloeren. Zij kunnen je dan ook goed adviseren. Je kunt de gratis brochure aanvragen, maar ook een bezoek brengen aan hun showroom in Nunspeet.

De tweede adverteerder die ik graag in het zonnetje zet is: Cuisine d´Oc. Ik zei het net al: ik ben (al heel lang) aan het sparen voor een nieuwe keuken. Cuisine d´Oc is een bedrijf dat de wens van een nieuwe keuken op een kostenbesparende manier kan realiseren. Cuisine d´Oc zet namelijk geen nieuwe keukens, maar renoveert uw oude keuken. Op die manier krijg je een zo goed als nieuwe keuken voor ongeveer de helft van het geld wat je normaal kwijt zou zijn. Bovendien is de klus ook nog eens veel sneller geklaard en is de overlast minimaal. Het is ongelofelijk om te zien hoe de keuken opknapt als er alleen al nieuwe frontjes en een nieuw blad wordt geïnstalleerd! Maar je kunt er ook voor kiezen om bijvoorbeeld alleen (een deel van) je apparatuur de vervangen. Alles is mogelijk. Henk Geluk van Cuisine d´Oc heeft namelijk al 20 jaar ervaring in de keukenbranche en kent alle ins en outs.
De werkwijze van Cuisine d´Oc is heel eenvoudig: Henk komt bij u langs om de wensen te inventariseren. U krijgt vervolgens een offerte (eventueel met tekening) inclusief montagekosten. Daarna vindt de levering en montage plaats en kunt u gaan genieten van uw nieuwe keuken.

Een mooi idee, om iets wat nog goed is te hergebruiken in iets nieuws! Het bespaart niet alleen tijd en geld, maar ook het milieu.

Van de nieuwe keuken is het een kleine stap naar onze derde nieuwe adverteerder: Natuurlijk Consumeren. Bij Natuurlijk Consumeren kunt u namelijk terecht voor kruiden en natuurvoeding, zonder schadelijke e-nummers. Natuurlijk Consumeren heeft een uitgebreid assortiment keukenkruiden en kruidentheeën. Onder het kopje ´Natuurvoeding´ vindt u daarnaast een enorme keuze in producten als amandelmeel, lijnzaad, cranberry´s, druivensuiker enzovoorts. Allemaal producten die passen in de gezonde keuken. Deze producten worden verkocht onder de merknaam Elvitaal. Dat is het merk wat ik zelf ook altijd koop bij de Reformkraam op de markt. De producten van Elvitaal zijn goed en niet duur. Wat wil je nog meer? Misschien supplementen? Ook daarvoor moet je bij Natuurlijk Consumeren zijn! Ze leveren alles wat je maar denken kunt, van Aloë Vera complex tot Zilverwater. Om het compleet te maken is er ook een uitgebreide lijn aan producten voor persoonlijke verzorging en zeep. Kijk eens op je gemak rond op de uitgebreide site. Bestellen gaat eenvoudig per e-mail. Uw bestelling wordt binnen 7 dagen bezorgd.

Dan is er nog verzoek om een website van een goed doel onder de aandacht te brengen. De site is gemaakt door onze Dirk. Het is de site van Het Bouwsteentje. Bij het bouwsteentje kunt u terecht voor allerlei leuke kadootjes, zoals memoborden, borduurwerk, brocante enzovoorts. Ook is er een grote collectie mooie fotokaarten.  Het Bouwsteentje staat DV zaterdag 11 mei met een kraam op de verkoopdag t.b.v. de Hersteld Hervormde Gemeente van Emst-Epe.

Bouillonpoeder uit eigen keuken

$
0
0
Vorige week, toen ik pepertjes had gedroogd en vermalen tot pittige paprikapoeder, had ik het plan al: ik wilde zelf bouillonpoeder maken. Deze week heb ik de daad bij de gedachte gevoegd. Maandag kocht ik peterselie en selderij. Het was maandag nogal warm en daardoor waren de bosjes peterselie en selderij wat verlept. Ik kreeg daarom van elk twee bosjes, terwijl ik er maar één hoefde te betalen. Dat de kruiden wat verlept waren was natuurlijk helemaal niet erg, want ik wilde ze toch al drogen.
De rest van de ingrediënten had ik in huis en dinsdag heb ik de zaak in gang gezet. De peterselie en selderij gewassen en (met steeltjes en al) in stukken van een paar centimeter geknipt. Daarna vijf uien van hun rokken ontdaan en in stukken gesneden. Een paar stengels bleekselderij, de vijf mini-preien  die ik op mijn moesdak opgekweekt heb, 5 tenen knoflook en een bos wortels ondergingen eenzelfde lot. Alle gesneden groenten en kruiden legde ik op de roosters van mijn droogapparaat. Ik lette daarbij op, dat de dikkere groenten onderop kwamen en de tere kruiden bovenop. Ik stelde het apparaat in op 70 graden en liet de boel drogen. Af en toe wisselde ik wat met de roosters, want wat op het onderste rooster ligt is het eerst droog. Het drogen duurde wel een uur of 7, maar daar heb je verder toch geen omkijken na.

Toen alles knisperdroog was deed ik het met 500 gram grof zeezout in mijn blender en maalde alles tot poeder. Ik heb uitgeprobeerd hoeveel ik nodig had voor een mok bouillon. Mijn poeder blijkt tamelijk zout en ik heb maar een kleine theelepel nodig op een volle mok heet water. Omgerekend betekent dat, dat ik met één eetlepel bouillonpoeder en één liter kokend water een fijne bouillon kan maken. Zonder welk e-nummer dan ook.

Bouillonpoeder is erg handig. Als er in een recept een bouillonblokje staat aangegeven kan ik gewoon een lepeltje poeder gebruiken. Maar ik kan er ook een snelle kop bouillon mee maken, als ik behoefte heb aan een beetje hartigheid. Ik kan het gebruiken om m´n zelfgetrokken soepen te zouten en te kruiden. Het is ideaal om te gebruiken in een roux voor sauzen. Het is ook te gebruiken als smaakmaker in zelfgemaakte dressing. Eigenlijk is die pot bouillonpoeder nú al onmisbaar :-). Met de grote pot die ik nu op voorraad heb kan ik wel een jaar vooruit, denk ik. Wat mij betreft is het experiment geslaagd.

Als je ook bouillonpoeder wilt maken, maar geen droogapparaat hebt, kun je de oven gebruiken. Spreid de groenten die je lekker vindt uit over de ovenplaat,  stel hem in op 50 graden en laat tijdens het droogproces de ovendeur op een kier staan. Dan kan het vocht gemakkelijk weg. Je kunt natuurlijk variëren met de ingrediënten. Neem gewoon wat je lekker vindt, of wat je voorradig hebt. Je kunt ook kruiden toevoegen, zoals kerrie of korianderzaad, of wat dan ook. Belangrijk is alleen, dat de gedroogde groenten/kruiden echt knisperdroog zijn als je ze gaat malen. Dat malen kan overigens ook in een koffiemolen. Bewaar de kruiden in een goed afgesloten pot.

Balans

$
0
0

De vakantie is weer voorbij en we lopen allemaal weer in het gareel. De eerste dag is altijd lastig. Henk was tussen de middag al versleten! En ook de andere kinderen waren vermoeid. Zelf moet ik ook altijd erg wennen na een vakantie. Wennen aan de stilte en aan het brengen en halen van Henk en aan het motiveren om huiswerk te gaan doen enzovoorts. De tweede dag is het vaak al beter. Dan is het vertrouwde ritme weer terug. En ritme is toch wel heel belangrijk. Als ik niet voor de basisdingen in het huishouden een vast ritme had, dan kwam ik nooit aan iets anders toe. Zodra iets tot mijn ritme behoort, hoef ik er nooit meer over na te denken. Boodschappen doen bijvoorbeeld is zoiets wat ik al een jaar of 12 volgens een vast ritme doe. Zo kost het me nauwelijks tijd en het is een zeldzaamheid dat ik mijn handen op een lege plaats sla.


De was
Met de was heb ik lange tijd gelummeld. Ik wist dat ik er dagelijks ongeveer anderhalf uur voor moest uittrekken, om het allemaal bij te houden. Maar ik sloeg weleens een dagje over en dan lukte het de volgende dag niet om twéé keer anderhalf uur aan de was te werken. En zo ontstond er dikwijls een wasachterstand, waar ik niet blij van werd. Een paar maanden geleden heb ik de knop omgezet en de was strak in mijn ritme gezet. Elke dag (behalve zondag) sta ik nu tussen 5.00 uur en 6.00 achter de strijkplank. Het is niet zo, dat ik elke dag voor een vol uur strijk heb liggen. Maar vaak toch wel 3 kwartier. Hoe dan ook, ik begin gewoon om 5.00 uur. En zodra ik klaar ben klap ik mijn plank in en ruim het strijkijzer weg. Een heerlijk gevoel dat ik die spullen de hele dag niet meer nodig zal hebben! Verder zorg ik ervoor dat ik elke dag twee volle trommels was doe. Als ik de was ga ophangen, haal ik eerst de was van de dag ervoor af. Behalve als ik buiten gedroogd heb. Dan is de was uiteraard al afgehaald. De afgehaalde was belandt in twee teilen: een voor vouwgoed en één voor strijkgoed. De teil met strijkgoed zet ik weg voor de volgende ochtend. Het vouwgoed wordt meteen weggevouwen, samen met het gestreken goed van de vroege morgen. Als ik me even kwaad maak is mijn was om 10 uur ´s morgens al helemaal klaar.

Poffertjes
In vakanties bak ik meestal een keer poffertjes. In de meivakantie had ik er eigenlijk niet aan gedacht. Maar vrijdag mocht Koos kiezen wat we zouden eten. Hij heeft in de vakantie heel hard gewerkt: de houthokken en het kippenhok zijn keurig gebeitst. Willem vond dat Koos daarom weleens iets lekkers mocht uitkiezen. Prompt koos Koos poffertjes! OK. Iedereen vindt dat heerlijk. Het is altijd een feestje, als we poffertjes eten. Ik gebruik al jaar en dag hetzelfde recept. Ik maak een lekker luchtig gistbeslag en laat het een uur rijzen voordat ik ga bakken. Ik bak ze in een gietijzeren poffertjespan en man, man, wat krijg je dan heerlijke poffertjes! Deze keer besloot ik mijn recept aan te passen. Er moet namelijk best veel melk in en sinds ik Planteneter ben gebruik ik dat niet meer. Ik verving daarom de melk voor sojamelk. En nu ik toch op de gezonde toer was, verving ik meteen een deel van de bloem door volkorenmeel. Ik was benieuwd hoe de poffertjes zouden uitvallen. Nou, prima gelukkig :-). Ze smaakten fantastisch! Weer een stapje verder in plantaardig eten.


Leuke actie
Ik weet dat er veel lezers zijn, die de gratis basiscursus van De Planteneter hebben gevolgd. Misschien wilde je wel verder met de 28-daagse cursus, maar hikte je tegen de kosten aan? De Planteneter heeft nu een leuke actie. Als je een foto upload van een ´groene snor´ (van je groene smoothie), dan kun je een 28-daagse cursus winnen. Als je daar niet op wilt wachten, dan kun je ook gebruik maken van de actiekorting: 20 % korting op de cursus van jouw keuze! Lees hier alles over de wedstrijd.


Zon en een graad of 20
Verder verlang ik naar zon en een graad of 20! Want ik kan niet wachten tot mijn moesdak vol staat :-). Vanmorgen heb ik voor het eerst het groen voor Willem z´n lunchsalade vers van mijn moesdak geoogst. Ik knipte wat rucola en snijsla af. Wat een genot is dat, zo even naar boven lopen en daar te snijden van wat je maar wilt!
En ja, zon en een graad of 20 zou ook wel ideaal zijn voor m´n bijtjes! Sinds vrijdag heb ik namelijk mijn eerste eigen bijenvolk! Ik heb Buckfastbijen gekocht. Dat is een bijzonder zachtaardig ras, dat vaak grote volken vormt en veel honing haalt. Vrijdagochtend heb ik samen met de imker van wie ik het volk kocht het volk in mijn kast gehangen. Vrijdagavond, toen alle bijen in de kast zaten, heb ik het volk opgehaald. Spannend hoor, om zomaar met 30.000 bijen op stap te gaan!! Zaterdag heb ik de kast in de stal op de vereniging gezet. Daar blijven ze een paar weken logeren. Ik ben zó blij met mijn nieuwe hobby!


En zo rommelen wel lekker verder. Enerzijds een strak ritme. Anderzijds genoeg ruimte voor dingen die niet ´moeten´, maar die ´mogen´. Zo blijf je lekker in balans!

Rabarbertaart

$
0
0
Woensdagmorgen moest ik met Maria rond half 9 op het gemeentehuis zijn. Daar moest ze herexamen doen voor haar verkeersdiploma. Op school was ze tijdens het examen dichtgeklapt en daardoor gezakt. Maar woensdag, in de rust van het kleine groepje op het gemeentehuis én met mama tegenover haar aan tafel, was het een eitje. In een kwartier tijd vulde ze het examen in en ze bleek maar twee foutjes te hebben gemaakt. Super! Ik beloofde haar een verrassing en bakte een heerlijke rabarbertaart voor ´s avonds bij de koffie.

Het is jammer dat ik op dit moment fototoestelloos ben. Ons goede fototoestel is een paar maanden geleden kapot gegaan en kan volgens de fotowinkel niet meer gemaakt worden. Dat valt trouwens nog te bezien. Een collega van Willem wil er nog weleens naar kijken. Wat mís ik dat ding! Een tijdje heb ik het opgelost door foto´s met m´n telefoon te maken. Geen geweldige kwaliteit, maar beter iets dan niets. Maar Leendert z´n telefoon is pas kapot gevallen en is nu in reparatie. Dríe weken moet dat duren! Tja, zolang kan een puber natuurlijk niet zonder telefoon. Dus streek ik de hand over mijn hart en gaf mijn telefoon maar zolang aan hem. En nu ben ik dan écht fototoestelloos en dat is jammer. Maar geloof me, ook zonder dat je het hebt gezien: zo´n rabarbertaart is héérlijk :-). Elk jaar maak ik altijd een rabarbertaart van de eerste rabarber die ik koop. En daarna volgen er taarten zolang er rabarber is (tot 21 juni). Taarten om kinderen mee te verrassen, taarten als luxe toetje, taarten bij het zondagse kopje koffie. Mmm. Ik krijg spontaan zin om er vandaag ook nog maar één te bakken. Nu het buiten zo nat en grijs is moeten we het binnen maar gezellig maken. Ik heb gisteren nota bene bijna de hele dag de houtkachel aan gehad.

Ik ben bezig met de laatste puntjes op de ´i´ van de kledingwissel te zetten. Ik ben daar toch elk seizoen wel drie weken zoet mee. En deze keer gaat het allemaal nog wat stroperiger. Dat komt ook wel, omdat het helemaal geen haast heeft. In plaats van luchtige zomerkleding trekt iedereen hier steeds nog graag iets met lange mouwen aan en de truitjes en vesten blijven ook standby. Toch wil ik nu snel klaar zijn. Dan kan ik me tenminste bezig gaan houden met leukere dingen dan kasten in- en uitruimen enzo.

Het gaat alweer aardig richting de zomervakantie. Weliswaar zitten wij in de regio die het laatst vakantie krijgt, maar toch. Stiekem zijn we toch al aan het aftellen. Wat verlangen we ernaar om weer fijn naar Zwitserland te gaan!




Steigerhouten kapstok

$
0
0

Tja, waarom niet gewoon een kapstok op maat gemaakt van steigerhout?




Ook zin in een kapstok op maat, met beslag van je keuze? Mail gerust naar Willem

Een beetje van de natuur en een beetje van mezelf

$
0
0
Vandaag heb ik een groene zomerstamppot op tafel gezet. Dat is althans de naam die ik aan het gerecht gaf :-). Het was een beetje van de natuur en een beetje van mezelf. Uit de natuur haalde ik een bos brandneteltoppen. En van mijn moesdak haalde ik snijsla en wat rucola. We hebben heerlijk gegeten en daarom deel ik het recept.

Kook een grote pan aardappels. Bak intussen in wat zonnebloemolie een bakje champignons of andere paddestoelen. Ik had ze in vieren gesneden. Dat gaat niet alleen veel sneller dan plakjes snijden, maar je houdt er ook wat meer ´bite´ aan over. Ik fruitte er meteen twee grof gesnipperde uien bij. Ik schepte de champignons en uien in een schaal, deed een extra scheutje zonnebloemolie in de pak en roerbakte daarin de gewassen en uitgelekte brandnetelbladeren en -toppen. Voor extra smaak deed ik er twee uitgeperste tenen knoflook bij.
Zodra de aardappels gaar waren maakte ik er puree van. Omdat ik zoveel mogelijk plantaardig kook gebruikte ik daarvoor geen boter en melk, maar zonnebloemolie en sojamelk.
Vervolgens schepte ik er het champignon/ui-mengsel door en daarna de geroerbakte brandnetelbladen. Omdat het geheel wat teveel ´aardappelig´ was heb ik van mijn moesdak een vergietje vol snijsla en rucola gehaald en nadat ik die gewassen had, heb ik die er ook aan toegevoegd.
Intussen had Maaike een redelijke hoeveelheid walnoten gekraakt. Die heb ik even geroosterd in een droge pan en daarna gingen die er, als kers op de taart, ook nog eens door.
Mmm! Wat was dat verrukkelijk!
Voor de vleeseters had ik er trouwens nog wat kip bij gebraden. Het was wellswaar niet veel (vier kippenpoten voor 8 personen), maar precies genoeg om geen gemopper te krijgen. Ik houd het hier vooralsnog op twee keer per week vleesloos eten en op de overige dagen is de vleesconsumptie sober. Zo is het naar ieders zin ;-).

Koken door zomaar m´n fantasie te laten gaan en gebruik te maken van pure, eenvoudige en goedkope ingrediënten is toch wel het liefste wat ik doe!

Dat gaat naar Den Bosch toe...

$
0
0
Zaterdagmiddag zijn we zomaar met z´n vieren naar Den Bosch gegaan. Willem en ik wilden graag de kathedraal bekijken. En Leendert vond het wel leuk om samen met een vriend met ons mee te gaan en daar wat rond te boemelen. Echt leuk om met twee grote knullen op stap te gaan. Weer eens wat anders dan met een sleep kleintjes ;-).



We parkeerden vlakbij de St. Jan en stapten die even later verwachtingsvol binnen. Het eerste wat altijd in me opkomt als ik zo´n grote oude kerk binnenstap, is: wat hoog!! Direct daarna gevolgd door: hoe hebben mensen dit eeuwen geleden ooit zo kunnen maken?!

Zelfs de grote knullen, die eerst niet met ons mee de kerk in wilden, waren onder de indruk. We drentelden op ons gemak langs de enorme gebrandschilderde ramen en de prachtig bewerkte preekstoel.



De jongens waren wel wat sneller uitgekeken dan wij en gingen vast naar buiten. We hadden ze koffie met een Bossche Bol beloofd. Tja, als je naar Den Bosch gaat, hoort dat er toch echt wel bij! Even later zochten we een gezellig plekje uit om die belofte in vervulling te laten gaan. Nog voordat ik tegen Willem kon zeggen, dat ik geen Bossche Bol hoefde (is vanwege de slagroom nu niet bepaald plantaardig te noemen), had Willem er al vier besteld. Ik besloot daarop om er dan maar lekker van te genieten. Mmm, héérlijk!

Na de koffie gingen de jongens samen verder aan de boemel. Willem en ik gingen op stap voor een kadootje voor kleine Willem z´n tweede verjaardag. We kwamen over de markt en lieten ons verleiden door een schreeuwende marktkoopman: twee kilo asperges voor drie éuroooooooo. OK, het waren soepasperges natuurlijk voor dat geld. Maar het waren wel echt Hollandse, uit Schijndel. Ik besloot spontaan om aspergesoep op het zondagmenu te zetten :-).

Het was een erg gezellige middag zo. Eigenlijk doe je het veel te weinig.
Overigens hangt er altijd wel een staartje aan zo´n uitstapje. Het was racen om ´s avonds voor de koffie aan kant te zijn. Vooral ook vanwege de grote hoeveelheid was die er op zaterdag altijd weggewerkt wordt.

Maar ´t werd zaterdagavond. En er was koffie. En er was een huis vol mensen. Kinderen met veel vrienden. Oma op bezoek. Wat wil je nog meer. Nou, aspergesoep natuurlijk. Die werd dan ook nog en passant gekookt. En toen was het toch wel tegen twaalven ;-).

Vandaag was zo´n dag van vroeg uit de veren, de hele dag bezig, en toch het gevoel hebben niet veel gedaan te hebben. Ken je dat? Gewoon wassen, strijken, bedden opmaken/verschonen, kleren opruimen, de afwas, schoenen kopen met Maria, naar de kinderpsychiater met Maria, eten koken, naar de verjaardag van kleine Willem, wassen afhalen, nog weer wat opruimen, wat betalingen doen, een bestelling bij een webshop plaatsen, een mailtje naar een vriendin en voorbij is het weer. Hopelijk heb ik morgen meer het gevoel wat opgeschoten te zijn in mijn werk. Of moet je dat gewoon niet (meer) willen?

Een hele onderneming

$
0
0
Vanmorgen heb ik voor het eerst helemaal in mijn eentje in de bijen gewerkt. Het weer was niet optimaal. Wat dat betreft had ik het beter gisteren kunnen doen. Ik miste echter nog een afdekplaat voor op een kast en die heeft Leendert gisterenavond gezaagd. Nu kon ik gaan doen wat ik wilde: een kunstzwerm maken.

Op de cursus hebben we geleerd dat er verschillende manieren zijn om kunstzwermen te maken. Kunstzwermen maak je trouwens om te voorkomen dat bijen uit zichzelf gaan zwermen, waardoor je een (groot) deel van je volk kunt kwijtraken. We hebben op de cursus ook al praktijklessen hierover gehad en in principe moest ik het dus kunnen!
Je wilt echter niet weten hoe onzeker ik was! Ik heb thuis nog wel 10 keer in m´n dictaat gekeken wat ik nu precies moest doen. Vervolgens heb ik wel 20 keer mijn spullen geïnspecteerd, omdat ik bang was dat ik wat zou vergeten. En ja, eindelijk durfde ik op pad te gaan :-).

De methode die wij op de cursus hebben geleerd heet ´broedloze koninginne-aflegger´. Ik zal je niet vermoeien met het hoe en waarom enzo. Punt is, dat je eerst de koningin uit je volk moet halen. Ik had mazzel. Ik zag mijn koningin al op het tweede raam dat ik inspecteerde lopen. Ik pakte mijn koninginnekorfje en hoopte dat de majesteit er vanzelf zou inlopen. Maar nee hoor, dat wilde ze niet. Dus zat er niets anders op, dan dat ik haar zou oppakken. O, wat was ik bang dat ik haar zou beschadigen of dood knijpen. Ik ben al best onhandig en als je dan ook nog eens zenuwachtig bent...Maar nee hoor, het ging gewoon helemaal goed :-). Wat was ik blij! Ik stopte de koningin in mijn zak en ging verder werken. Ik moest een aantal ramen bijen afschudden boven een grote bak, die ik meegenomen had. Dat ging allemaal prima. Alleen had ik niet zo heel veel werkruimte en had daarom mijn bak op de grond staan. Prompt mors je dan natuurlijk ook bijen op de grond en helaas vloog er één onder mijn rok, die, au!, in mijn bovenbeen prikte. Oei, dat is minder leuk. Volgende keer moet ik dat anders aanpakken.

De bijen gingen met een raam voer in de kast die ik had klaarstaan. Ik moest er ook nog een uitgebouwd raam met zo min mogelijk broed in hangen. Dat raam heb ik uit de onderste bak van mijn kast gehaald, omdat de koningin de afgelopen week in de bovenbak heeft gezeten. Zij kon dus geen eitjes in de benedenbak leggen (er zat een rooster tussen, waar ze niet door kon) en daarom zat er in de onderste bak alleen wat broed, wat nog niet was uitgelopen.

Mijn aflegger was compleet. Ik hoefde er alleen nog maar de koningin in te laten lopen. Ik deed het korfje open en liet haar eruit lopen. Het was prachtig om te zien hoe ze meteen werd omringd door bijen die haar gingen poetsen en verzorgen. Kijk maar eens: (de koningin is gemerkt met een nummerschildje en als je op de foto klikt zie je ze vergroot)





Ik maakte de kast klaar voor vervoer en daar gingen we op reis. Het kastje met de kunstzwerm staat nu op het dakterras.




Het hoofdvolk is in Dordrecht gebleven. Daar gaan de bijen nu een nieuwe koningin opkweken. Mooi hè?

Advertorial

$
0
0
Ook in de maand juni zijn er weer nieuwe adverteerders op dit blog. Tijd voor een kennismaking.

Eerst begroeten we www.Bijbelcursussen.nl. De banner draait alweer een poosje mee en wellicht heeft u al een kijkje op de site genomen. De Bijbelcursussen zijn gemaakt door de Emmaüs Correspondentie School. Er is een groot aanbod Bijbelcursussen, die als doel hebben om Gods Woord beter te leren kennen en te begrijpen. Veel cursussen gaan helemaal online. U krijgt de lessen online aangeboden en u stuurt de antwoorden digitaal op. De antwoorden worden door een u toegewezen docent bekeken en gecorrigeerd. Met hem of haar heeft u contact en u kunt uw eventuele vragen voorleggen. Sommige cursussen zijn (nog) niet online beschikbaar. Deze cursussen ontvangt u op papier. De antwoorden verstuurt u dan per post.
De cursussen zijn gratis. Dat is mogelijk door giften en door het werk van vele vrijwilligers. U kunt de cursussen in uw eigen tempo en in uw eigen omgeving en in uw eigen taal (in 29 talen!) volgen. Afkomst of opleiding zijn daarbij niet van belang. Dus wat let u om u bij de Bijbelschool in te schrijven? Zelf heb ik me ook ingeschreven en volg nu de cursus over de brief van Paulus aan de Romeinen. Het enige wat ik jammer vind is, dat er steeds geschreven wordt over De Heer. Zelf heb ik geleerd om vast te houden aan de eigennaam ¨Heere¨. Maar het is natuurlijk geen probleem om, als dat zo te pas komt, in de antwoorden gewoon ¨Heere¨ te gebruiken, zoals ik dat gewend ben en zoals ik het graag doe. Het doet aan de cursus verder geen afbreuk. Ik vind de cursus een prima hulpmiddel bij het systematisch onderzoeken en overdenken van de Bijbel. Van harte aanbevolen!

Een andere nieuwe adverteerder is www.knulsthoutenvloeren.nl. In de vorige maand zagen we zijn ´broertje´  www.knulst-pvcvloeren.nl al voorbij komen. En inderdaad: Knulst is een echte vloerenspecialist! Knulst doet al sinds 1958 in houten vloeren en weet dus van de hoed en de rand. Voor wie houdt van een échte, houten vloer kan bij Knulst terecht en kiezen uit een groot aanbod tegen scherpe prijzen. Er is keuze uit vele houtsoorten, vele kleuren en ook nog eens vele afwerkingsmogelijkheden. U kunt u alvast oriënteren door het aanvragen van een offerte. Maar natuurlijk kunt u u ook lekker laten maken door eens bij de referenties te kijken. En als u houdt van een persoonlijk advies, bezoekt u gewoon de showroom in Nunspeet.

Een oude adverteerder in een nieuwe jas is: www.dewonderpan.nl (eerder: www.wonderbakpan.nl). De wonderpan levert wonderpan versie 2.0. Deze wonderpan is een dubbelwandig model. U heeft hem misschien weleens in een oude versie gezien. Hij is nu nieuw verkrijgbaar! Het grootste voordeel boven het oude model vind ik toch wel het glazen deksel wat erop gaat. Zo kun je tenminste je baksel goed in de gaten houden!
Een tweede voordeel vind ik, dat deze versie standaard wordt geleverd met een stalen onderplaat. Mijn schoonzus heeft een pan met een aluminium onderplaat en het resultaat is beduidend minder. De stalen onderplaat geleidt veel beter en geeft (zeker in combinatie met de dubbelwandige bakvorm) een geweldig resultaat.
Over de wonderpan hoef ik eigenlijk de loftrompet niet meer uit te steken. Ik heb er al heel vaak op mijn blog over geschreven. Zó vaak, dat mensen schamperden: heb je haar weer, met haar wonderpan ;-). Maar goed, ik ben er dan ook heel enthousiast over. Met de wonderpan kun je op een kleine warmtebron (gas, electra, oliestel, het maakt allemaal niet uit) heerlijke koeken, cakes en (krenten)broden bakken. Je hebt er dus geen oven voor nodig. Ook het maken van een rijstrand en zelfs het afbakken van voorgebakken broodjes is in de wonderpan mogelijk.
Op de site vindt u recepten, maar u krijgt ze ook bij uw pan bijgeleverd.
De wonderpan versie 2.0 heeft de maat van de zogenaamde senior-uitvoering (grote maat). Mijn ervaring is: wees voor een mooi bakresultaat royaal met de ingrediënten. Een echt mooie cake lukte bij mij pas met het volgende recept:

Neem 350 gram bloem, 350 gram basterdsuiker, 250 gram margarine plus 100 gram boter en 7 eieren. Alles op kamertemperatuur. Ik mix alles met m´n Kenwood keukenrobot met de k-deeghaak luchtig, behalve de eieren. Die gaan er één voor één bij. Ik doe het volgende ei er pas bij als het vorige echt helemaal in het beslag is opgenomen. Als alle 7 eieren goed door het beslag gemixt zijn doe ik het beslag in de ingevette wonderpan en zet die op mijn petroleumstel. Na een uur of 3 is de cake gaar en klaar.

Dan is er een nieuwe adverteerder, die geen banner heeft, maar alleen een tekstlink: Homemade1984. Het is een genot om bij Homemade1984 rond te kijken! U vindt er prachtige baby/peuterkleding met handgehaakte accenten. Alles is uniek en u kunt ook in overleg iets naar eigen wens laten maken. Behalve kleding zijn er ook mutsjes, slofjes, haarbandjes enzovoorts.

Het leuke vind ik, dat Homemade1984 is opgezet door moeder en dochter. Is dat even gezellig, om samen zoveel moois te maken!
Homemade1984 is een starter en is (nog) geen webwinkel met online betaalmogelijkheid, een 24-uurs levering enzovoorts. Bestelling gaat eenvoudig via het contactformulier en dan wijst het zichzelf. 

Naast de genoemde nieuwe adverteerders noem ik nog even de oude, vertrouwde :-)


-Cuisinedoc.nl, uw keuken weer als nieuw

-Limovlees.nl, topkwaliteit puur natuurlijk vlees
-Natuurlijk-consumeren.nl, producten uit natuurlijk grondstoffen bereid (met Vaderdagaanbiedingen)
-Sfeertent.nl, voor comfortabel kamperen


Eenvoudig lekker!

$
0
0
Mijn smaak is echt veranderd, sinds ik Planteneter ben. Het aardige is, dat plantaardig eten zoveel eenvoudiger is. Het past dus prima in mijn lifestyle. Ik moet er wel bij zeggen, dat de meningen over plantaardig eten hier nogal verdeeld zijn. We hebben verstokte vleeseters in ons midden :-). Om het iedereen naar de zin te maken houd ik het op twee vleesloze maaltijden per week en dan is het de uitdaging om er zó iets lekkers van te maken, dat het vlees niet gemist wordt. Op deze manier zijn er inmiddels toch al aardig wat nieuwe gerechten aan de favorietenlijst toegevoegd.

Gisteren had ik weinig tijd voor uitgebreid koken. Maar juist als er weinig tijd is en je dus een beroep moet doen op je creativiteit wil er nog weleens iets verrassends uit rollen. Ik maakte een heel simpele groentenschotel die er goed uitzag en lekker smaakte. Wat wil je nog meer?

De basis van deze groentenschotel is uiteraard groenten. Je neemt natuurlijk groenten van het seizoen. Ik nam: een tros tomaten, een komkommer, een courgette, een bolcourgette,  rode/gele/groene paprika, twee uien, twee preien en een blikje maïs. Alle groenten werden geroerbakt in wat zonnebloemolie en gekruid met twee theelepels bouillonpoeder.
Intussen kookte ik twee pakjes van 500 gram Risoni. Risoni is een pasta, die eruit ziet als lange rijstkorrels. Ik koop dat in de Turkse supermarkt. Ik weet eigenlijk niet of het ook in de gewone supermarkt te koop is. Ooit stuurde ik één van de kinderen naar de Turk voor gierst en hij kwam toen met Risoni thuis. Dat bleek zo lekker, dat we het sindsdien regelmatig eten. Het was trouwens niet zo´n rare vergissing, want Risoni wordt ook wel Orzo genoemd. En ´orzo´ is ´gerst´ in het Italiaans en ´gerst´ lijkt weer veel op ´gierst´ waar ik om vroeg. Snap je het nog? :-)

De Risoni deed ik in een grote schaal en ik schepte de groenten er bovenop. Mmm! Zo lekker en zo puur. En, zo zonder vlees, natuurlijk ook lekker voordelig (ongeveer 75 cent p.p).


Mijn tussendoortjes zijn ook plantaardig. Daar moet ik wel een beetje mijn best voor doen. De afgelopen twee dagen zat ik niet zo lekker in mijn vel. Ik had het druk, vooral in mijn hoofd. Op zulke dagen heb ik de neiging om zonder na te denken van alles in mijn mond te proppen. Stress-eten dus. Voordat ik plantaardig at nam ik dan nog weleens mijn toevlucht tot dikke plakken ontbijtkoek met een laag roomboter erop, of zo. Nu moet ik eraan denken dat ik voor dit soort dagen iets in huis heb wat gemakkelijk weg eet, goed vult en graag ook een beetje troost. Bananen, verse dadels en noten zijn dan ideaal. 

Zodra de stress uit mijn lijf is vind ik ook weer de tijd om ´normaal´ voor mezelf te zorgen. Net heb ik daarom de tijd genomen om een lekkere beker chocolademelk klaar te maken. Met sojamelk uiteraard en ouderwets geroerd van goede cacao (raw cacao van De Tuinen deze keer) en met een beetje agavesiroop. Ik besmeerde wat sneetjes krokant roggebrood (Aldi) met appelstroop en legde er plakjes banaan op. Daar kan toch echt niets tegenop :-).



Zo. En nu is de pauze weer voorbij. Snel weer verder!

Zomer op mijn moesdak

$
0
0
Mijn moesdak krijgt langzaam maar zeker steeds meer vorm. Dat is niet in de laatste plaats vanwege de bijenkast, die het plaatje toch wel min of meer compleet maakt. Vooral met het mooie weer van de afgelopen dagen is het er goed toeven. De bijen zoemen dat het een lieve lust is.



Ik was benieuwd of ik nog wel gewoon de was kon ophangen zonder gevaar voor bijensteken. Maar dat blijkt uitstekend (om dat woord in deze context maar eens te gebruiken) te gaan.



De bijen bemoeien zich niet met mij of mijn was :-). Ze hebben het veel te druk met nectar en stuifmeel verzamelen. Ze zijn dan ook met hun neus in de boter gevallen, want er bloeien in de straat mooie witte struikjes (ik weet de naam niet), waarvoor ze zich enkel maar van het dakterras naar beneden hoeven te laten zweven :-).

Maandagmiddag heb ik de bijen behandeld met oxaalzuur. Hiervoor moest ik in de kast zijn en het was dan ook nodig dat ik in vol ornaat ging (met mijn bijenkap op). Het was prachtig om te zien hoe hard de bijen in één week tijd gebouwd hebben. Ook zag ik veel vers gelegde eitjes in de ramen. De koningin is dus (weer) prima aan de leg. Jan heeft foto´s gemaakt:






De groenten op mijn moesdak schieten met het mooie weer ineens de potten uit. Het eerste wat ik dit jaar oogstte was snijsla en rucola. De grote bak met snijsla is inmiddels bijna helemaal verdwenen in de lunchsalades. Ik moet snel een nieuwe bak zaaien. Maar daar is vandaag niet van gekomen. Geeft niet. Er is wel meer wat (bijna) oogstbaar is.

snijbiet, snijsla (bijna op!) en basilicum

Tomaten, uien, pepers, courgettes, spinazie, sla, rucola, mosterdblad enz!

Maria heeft vandaag geholpen met gieten. Ik heb (nog steeds) geen kraantje boven bij het dakterras en daarom moet ik de gieters allemaal één voor één een trap opsjouwen. Ik kocht laatst voor nog geen twee euro een extra gieter in de Kringloopwinkel. Terwijl ik de ene gieter boven bij de planten leeggoot, vulde Maria van de andere gieter bij de kraan in de badkuip. Zo ging het lekker snel.

Het is echt genieten van de vroege morgen tot de late avond op mijn moesdak. Zeker als de zon zo prachtig ondergaat!

De silhouetten van de molenwieken (kinderdijk) tegen de avondlucht (klik)


Opgeladen

$
0
0
Om onze batterij regelmatig op te laden gaan Willem en ik er af en toe een dagje samen tussenuit. Gisteren was zo´n dag. En hoewel er eerst nog wel wat verplichte dingen waren af te handelen, zijn we deze keer toch ook aan de vrije-keuze-dingen toegekomen. Het was heerlijk en het lijkt net alsof we een mini-vakantie gehad hebben.

Het verplichte programma was trouwens ook totaal geen straf, hoor. Eerst had Willem met iemand een afspraak. Dat was lekker vroeg gepland: om 8.00 uur. Mooi, want nu kon ik eerst de kinderen naar school brengen en nog snel, snel door m´n huis heen racen. De wassen werden opgehangen en het avondeten vast voorbereid, zodat de kinderen enkel maar wat hoefden op te warmen. En natuurlijk werd er een tas met lekkers ingepakt. Verse sinaasappelsap, krentenbollen, een paar pannenkoeken, rijstwafels en noten. Ik was net met de laatste dingetjes bezig, toen Willem thuis kwam. We konden op stap! Ik gaf Dirk, die zou oppassen en voor de kinderen zorgen, de laatste instructies en daar gingen we.

Eerst naar Rotterdam. Daar stond Willem z´n auto in de garage en er was gebeld dat hij klaar was. In de huurauto reden we naar Rotterdam, wisselden van auto en gingen naar de volgende bestemming: Utrecht.
Ons kapotte fototoestel bleek niet meer te repareren te zijn en daarom hadden we op Marktplaats gekeken naar een nieuwe body. Willem had er één gevonden in Utrecht en had de deal gesloten. Voor 75 euro zouden we weer kunnen fotograferen.

We reden naar Utrecht, maar hadden daar nogal werk om op het opgegeven adres te geraken. Na de nodige wegomleggingen waren we eindelijk waar we zijn moesten. De body was precies goed en blij met de aanwinst reden we naar bestemming nummer drie.

Mijn vriendin Ellen had iets gekocht bij iemand in Alphen a/d Rijn. Wij zouden dat gaan ophalen, zodat we het van de zomer kunnen meenemen naar Zwitserland. Van Utrecht ging het dus naar Alphen. Intussen was het lunchtijd en daarom parkeerden we de auto op een parkeerplaats langs de rijksweg, stapten uit en genoten van de zon, het lekkers en elkaar.

Na de boodschap in Alphen wees de klok 14.00 uur en toen hadden we de tijd helemaal aan onszelf. We hadden bonnen voor vrij entree bij Naturalis in Leiden en hadden het plan om daarheen te gaan. We reden dus naar Leiden. Maar toen we daar aankwamen bedachten we, dat het eigenlijk zonde was om bij een temperatuur van 24,5 graden iets binnen te gaan doen. We wijzigden het plan en besloten om gewoon lekker door het centrum van Leiden te gaan boemelen. Kerk kijken hier, winkeltje daar, zoiets.

We parkeerden op de Kaasmarkt en keken meteen al onze ogen uit. Wat mooi allemaal, wat oud! We zagen een grote kerk en liepen daar op af. Het was de Hooglandkerk. Indrukwekkend groot, maar helaas niet open. We liepen verder en genoten. Van de boten in de grachten,



van een oude Franse autobus,



van het geweldige stadhuis,



van de Latijnse school (waar Rembrandt van Rijn nog op gezeten heeft),



van het Gerecht (met een toren uit de 13e eeuw!).



Al lopend vatten we het plan op om de Hortus Botanicus te gaan bekijken. Het was nog even zoeken, want de bewegwijzering was niet overal even duidelijk. Maar we kwamen er. Er bleek echter een renovatie aan de kassen aan de gang te zijn. Die konden we dus niet bezoeken. Dat was uiteraard niet erg, want de temperatuur was er niet naar om voor je lol in een kas te gaan lopen. Het leuke was, dat we vrijkaartjes kregen om later, als de renovatie klaar is, nog eens terug te komen in de Hortus. Gaan we vast doen.

Het was heerlijk in de Hortus. Het viel me wel een beetje tegen dat er zo weinig bloeide en ook vond ik het onderhoud hier en daar wel wat te wensen over laten. Maar goed. Het was toch wel genieten om daar te lopen onder die grote, oude bomen. Om te zien hoeveel planten er secuur bij elkaar verzameld zijn. Om nieuwsgierig in de Sterrenwacht rond te dwalen. Om uit te rusten op een bankje in de zon. Om overal studenten in het gras te zien zitten en liggen. Om lang te blijven hangen in de kruidentuin. Om ook bij de Hortus legio boten en bootjes te zien langsvaren met genietende mensen.









We werden er loom en dorstig van en besloten wat te gaan drinken in het Grand Café bij de ingang van de Hortus. We lieten ons op een loungebank zakken en bestelden wat te drinken. Willem wilde een biertje. Ze hadden er alleen biologisch bier. Leuk, dat is weer eens wat anders ;-).

Op ons gemakje slenterden we terug naar de Kaasmarkt. Wat zouden we nu eens gaan doen? Een hapje eten? Goed idee. Maar dan wel lekker aan de kust. Willem stelde de TomTom in op ´vermijd snelwegen´ en zo reden we van Leiden naar Scheveningen. Alles lekker rustig aan in opa-en-oma-tempo :-).

Aan de kust was het heerlijk, maar wel een stuk frisser. We zochten een fijn plaatsje op een terras van een strandtent en kregen de kaart aangereikt. Ook hier weer van alles biologisch en duurzaam en uit de omgeving. Anders doe je als restaurant volgens mij niet meer mee. Het rare was alleen, dat ze dan geen vegetarische hoofdgerechten op de kaart hadden. Als er toch iets duurzaam is...
Afijn. In overleg met de ober bestelde ik een groene salade met frieten en Willem koos voor een tournedos. De salade was verrukkelijk! Sla natuurlijk, maar ook groene asperges, gebakken champignons, croutons, lekkere dressing, mmm!
We (ik dan toch ;-) kregen het een beetje koud en vroegen of we het binnen mochten afmaken. Geen probleem. We kregen een plaatsje op een loungebank toegewezen en heel attent werd er een gelbrander dichtbij gerold. We werden er helemaal lui van. We namen nog een nagerecht, rekten de tijd samen nog wat, maar toen was het toch tijd om naar huis te gaan.

Wat is dat heerlijk, zo´n minivakantie. Ik was echt helemaal ontspannen en mijn batterij was weer opgeladen.

Dat bleek vandaag wel :-). Ik was niet te houden en had zóveel energie. Ik kwam ook eindelijk toe aan de uitvoering van dingen die al (heel) lang als plannetje door mijn hoofd spookten.
Zo was ik al heel lang van plan om van oude spijkerbroeken soort tuinzakken te maken om daar groenten/kruiden in de kweken. En vanmorgen moest dat stante pede uitgeprobeerd worden. Ik had al een stapel spijkerbroeken voor dat doel verzameld en haalde er één vanaf. Eén waarvan de knieën bijna door waren. Ik knipte de broek doormidden en spelde de pijpen af op de lijnen die ik wilde dichtmaken. Toen puntje bij paaltje kwam besloot ik om vandaag eerst maar eens één pijp te verbouwen tot kweekzak om te kijken of dat wat ik in mijn hoofd had ook uitvoerbaar was.
Het bleek zo simpel als wat. Binnen een half uur was mijn eerste spijkerbroekkweekzak een feit. Mooi dat ik weet dat het zo kan. Zodra ik een gaatje zie ga ik achter mijn naaimachien om een hele rits zakken te fabrieken. De Hangende Tuinen van Alblasserdam :-).



Intussen had zich nóg een plannetje in mijn hoofd genesteld. Ik had van Boele, De Planteneter, een e-boek toegestuurd gekregen: De Planteneter op vakantie. In dit boek staan 30 tips en 30 recepten om ook tijdens je vakantie plantaardig te kunnen blijven eten. Eén van de tips was om een Wonderpan mee te nemen, zodat je tijdens je vakantie (zelfs in je tent op een campinggasje) je eigen gezonde brood kunt bakken. Brood bakken zonder oven. Gewoon in de beroemde wonderpan. Dat móest ik uitproberen en wel meteen!

Ik maakte een deeg, zoals ik dat altijd doe, van 750 gram meel/bloem, 450 gr. water, 1 el gist, zout, en olie. Het deeg rolde ik na de voorrijs en de tweede rijs tot een lange rol, deed er sesamzaad op en legde die in de ingevette wonderpan.





Ik liet het deeg rijzen, maar zag al snel dat mijn gebrek aan ruimtelijk inzicht me weer eens parten had gespeeld. Dit brood ging nooit in de pan passen!



Uit voorzorg vette ik het deksel van de pan ook maar in en zette de pan op mijn petroleumstel. Binnen een half uur zag ik het brood het deksel van de pan optillen :-).



Ik bakte het brood net zolang totdat ik het een tikje aangebrand vond ruiken. Toen ik het deksel van de pan haalde, zag ik dat dat klopte. Aan de binnenkant van de tulbandvorm van de pan werd het brood net een beetje te donker. Ik klopte het brood uit de wonderpan door hem onderste boven te houden en wat te schudden en voilà, er rolde een prachtig brood uit de pan!



Nadat het wat was afgekoeld viel aan Maaike, die net hongerig uit school kwam, de eer om het brood te testen. Heerlijk brood! Maaike nam meteen maar drie sneden :-).
Wat mij betreft een succesverhaal. Al pas ik mijn recept een volgende keer aan aan 500 gram meel/bloem. Dan past het brood waarschijnlijk precies in de vorm.

Het e-book van De Planteneter is trouwens een aanrader. Te bestellen voor slechts 10 euro

En vanwege het prachtige weer heb ik ook maar weer eens mijn solarcooker voor de dag gehaald. Er stond een stamppot snijbiet op het programma. Rond de middag schoof ik een grote pan aardappels in de solarcooker. Ernaast was nog plaats voor een klein pannetje met wat olijfolie en drie grof gesnipperde uien. Tot een uur of 4 heeft de solarcooker in de zon gestaan. De temperatuur was continu zo´n 140 graden. Na vieren heb ik de aardappels en uien gewoon in de cooker laten staan. Die bleef nog heel lang op temperatuur. Tegen etenstijd heb ik de aardappels uit de cooker gehaald en er een puree van gestampt. De gaar gestoofde ui ging erdoor en ook de in stukjes gesneden snijbiet (van mijn moesdak). Ik kruidde de stamppot met zout en komijn. Voor de vleeseters had ik er sucadelappen bij gebraden en als toetje was er zelfgemaakte yoghurt met zelfgemaakte aardbeiensaus uit de voorraad. Wat heerlijk om op een redelijk niveau zelfvoorzienend bezig te zijn!




En wat heerlijk zo´n zomerdag met opgeladen batterij :-)

Offline

$
0
0
Ik was een paar dagen offline. We zaten vanwege een kapot modem zonder telefoon en zonder internet. Weliswaar een beetje lastig, maar ook wel lekker rustig :-). Erger was dat ik een dag flink ziek was. Toen was ik voor mijn gevoel pas écht offline.

Dinsdagavond ging ik samen met Maaike naar mijn bijenvolk in Dordrecht om daar doppen te breken. Op de één of andere manier werden de bijen prikkelbaar en begonnen te steken. Toen ze daar eenmaal mee waren begonnen, wilden ze maar niet ophouden. Ik werd minimaal 20 keer in mijn vingers, handen en polsen gestoken.
Afijn, ik vind één bijensteek niet erg. Twee of drie ook niet. Maar dit was niet leuk meer. Ik kreeg de neiging om de boel neer te gooien en weg te gaan. Maar dan kon niet. Het werk moest beslist die dag gedaan worden.
Toen de kast weer dicht en de rust weergekeerd was, moest ik nog een bijenkastje reisklaar maken. Dat volkje zou met mij meegaan om hier een paar weken te logeren. Al met al was ik er wel even een tijdje mee zoet en ik was dan ook blij toen mijn logées veilig en wel op m´n dakterras stonden en ik lekker kon bijkomen van de klus.

De volgende morgen was ik, zoals gewoonlijk, vroeg opgestaan. Ik had twee wasmachines gevuld en aangezet en had een uur staan strijken. Toen was het 6.00 uur en ik wilde Leendert wakker gaan maken en brood voor hem klaarmaken. Maar ineens voelde ik me helemaal naar worden. Misselijk en zweterig en duizelig. Ik wist nog net twee trappen op te lopen om Willem te waarschuwen en rolde bibberig m´n bedje weer in.

Willem heeft iedereen naar school en werk geholpen en ging daarna zelf ook werken. Halverwege de ochtend belde hij om te vragen hoe het ging. Het ging echt niet. Willem vroeg zich af of het niet door die bijensteken kon komen en googlede maar even. En ja, de symptomen hoorden bij een overgevoeligheidsreactie. Dat is ook niet raar natuurlijk, nadat er zoveel bijengif in je lijf gepompt is. Alleen ´hoor´ je zo´n reactie binnen 5 minuten na de bijensteek te krijgen en bij mij was het een uur of 10 later.

Ik liet de hele dag maar een beetje aan me voorbij gaan. Lag het grootste deel van de dag onder een deken op de bank te slapen.

Intussen zwollen mijn armen steeds verder op. ´s Avonds waren ze tot aan mijn ellebogen dik, warm en rood. Iedereen die het zag vond dat ik naar de dokter moest. En daarom heb ik uiteindelijk toch de HAP maar gebeld. Ik kon direct komen. De dokter zei dat het weliswaar een lokale reactie was, maar dat die wel erg fors was. Ik kreeg daarom antihistamine en voor 12 dagen prednison voorgeschreven. Ook wilde ze dat ik me bij de HA op een bijenallergie zou gaan laten testen. Dat laatste wil ik nog even afwachten. Het gaat inmiddels heel goed. Behalve jeukende onderarmen heb ik weinig last meer. Ik kan zelfs mijn ringen weer om. En de bijensteek die ik woensdagavond opliep doordat een bij in mijn blouse was gekropen heeft verder niets geks veroorzaakt. Gewoon een beetje rood en een beetje jeuk. Ik denk zelf dat het allemaal wel erg meevalt.

Nou ja, zo vliegt de week weer voorbij. Behalve een flinke hoeveelheid mailtjes is er ook nog het nodig in huis wat gedaan moet worden. Ik hoef me niet te vervelen en ga dus maar lekker los :-).

Joehoe, ik ben er weer!

Mini-vakantie

$
0
0
De basisschoolkinderen hebben een mini-vakantie van twee dagen. Heerlijk hoor, want het duurt hier nog wel vijf hele weken voordat de Grote Vakantie begint!

Mijn wekker stond zoals gewoonlijk lekker vroeg, maar aangezien ik best gaar ben van de medicijnen besloot ik er een uurtje aan vast te plakken. Ik ´sliep uit´ tot 6 uur. Daarna moest ik snel aan de slag, want Leendert kwam melden dat hij al om kwart over 6 opgehaald zou worden. Ik maakte zijn brood klaar en klapte daarna de strijkplank uit voor m´n dagelijkse portie strijk. Daarna maakte ik groene smoothie en terwijl Hans, Maaike en Koos één voor één naar school vertrokken, toog ik naar boven voor ontbijt op bed met Willem.

En wat is er dan heerlijker om in de ochtendzon het moesdak op te lopen en te genieten van alles wat groeit en bloeit! Oh, zo heerlijk!






Ik had een schaar en vergietje bij me om wat snijsla, rucola en mosterdblad te oogsten voor in Willem z´n lunchsalade.



De salade maakte ik van een fijngesnipperd stronkje witlof, het groen van mijn moesdak, wat maïskorrels, wat paprika, een paar olijven en voor het zoete accent wat gedroogde abrikozen in stukjes.



Ik maakte een simpele dressing van sojayoghurt, beetje olijfolie, wat citroensap en een klein beetje tomatenketchup. Samen met een appel en een bakje verse dadels kon Willem er weer een dagje tegen.

Intussen stond Maria al achter me. Zij had beloofd me een uurtje met de garage te helpen. Die ben ik stukje bij beetje aan het opruimen. We ruimden de schoenenmandjes op. Kapotte schoenen in de kliko, winterschoenen op tafel in de kamer om gepoetst en opgeruimd te worden, goede schoenen die niet meer worden gedragen naar de Kringloop. Ziezo, dat ruimde lekker op.



Daarna gingen we nog even verder met de kast waar we vorige week al mee begonnen waren. Wat een onzin ik daar allemaal vond! Waarom moeten er 43 kleurboeken in de kast liggen? En weet je wat een bende het is als er 10 tafelkleden, 20 handdoeken, 30 theedoeken, 40 vaatkdoeken en een enorme stapel pannenlappen (die ik nooit gebruik) niet meer op nette stapeltjes liggen, maar zó in de kast zijn gemikt? O ja, en die 20 potten verf, nog van de vorige bewoners, die kunnen nu toch echt ook wel weg! Hè, heerlijk, die opruimerij!

Toen Maria´s taakje erop zat wist ze niet hoe snel ze bij haar vriendinnen moest komen :-). Zelf was ik bevangen door de opruimkoorts en ik ben de hele dag stug door gegaan.
Alleen ben ik eerst flink gaan gieten op m´n moesdak. Op warme dagen moet dat wel twee keer gebeuren. Eén van m´n courgettes bloeit. Leuk! Hopelijk ga ik dit jaar ook weer lekker veel courgettes oogsten. Ik vind dat zo´n gemakkelijke groente.

Bloeiende courgette. Mooi hè!

En zo´n bak met sla (australian yellow) en mosterdblad is ook een plaatje


Intussen was er ´s morgens een vriendje van Jan en ´s middags een vriendje van Henk. De kinderen vermaakten zich uitstekend met dat mooie weer.

Vanavond aten we lekker stamppot rauwe andijvie en daarna wachtte een reuzevaat. Maar ook daar kwam een einde aan. Tijd voor een bakkie koffie.

Om de opruimdag compleet te maken heb ik vanavond nog de bakken maillots en sokken van Maaike en Maria uitgezocht. Echt zo´n klusje wat al heel lang op m´n programma stond, maar waar domweg niet van kwam.

En ja. Dan is het nu heus bedtijd. Vroeg voor mijn doen. Maar ik ben dan ook echt van de leg door die gekke pillen :-(.

In mijn element

$
0
0
Met dit heerlijk warme weer ben ik helemaal in mijn element. Het is mij niet snel te warm. Ik krijg er enorm veel energie van en ik ben dan ook niet te stuiten. Het lijkt gewoon alsof alles vanzelf gaat. Van mij mag het 6 weken duren :-). Maar daar ziet het niet naar uit. Ik geniet er daarom nog maar even van.

Intussen ben ik met van alles en nog wat bezig. Eerst doe ik elke dag een stuk van de garage. Gisteren heb ik de bovenste planken van de drie grote kasten gedaan. Dat was een beste klus, want ik moest er 100 keer het keukentrapje voor op en af. Ik heb mijn voorraad weckpotten gesorteerd, zodat ik nu niet hoef te zoeken als ik bijvoorbeeld 6 halveliterpotten of 8 driekwartliterpotten nodig heb. Al het overige glaswerk wat ik heb bewaard of wat ik van andere mensen kreeg heb ik weggedaan. Aan mijn voorraad weckpotten heb ik genoeg. Ik vind het prettig als mijn voorraad in allemaal dezelfde potten zit. Anders ziet  het er al snel zo rommelig uit.

Ik kwam weer rare dingen tegen, die zó de kliko in konden. Wat te denken van een halve meter Allerhandes van jaren oud? Als ik een recept nodig heb zoek ik dat eigenlijk altijd op internet. Zelfs kookboeken, hoe leuk ook, zal ik niet snel meer kopen. Ik heb er genoeg. Lekker toch?

In mijn voortuin staan zwarte bessen op stam. Ik kocht ze vorig jaar en ze doen het prachtig. De schrik was me al om het hart geslagen, omdat een oom, die tuinder is, zei, dat dat nooit wat kon zijn, een zwarte bes op stam. Hij gaf er nog een uitleg bij ook, maar die ben ik van schrik vergeten. Hoe dan ook, de boompjes zitten vol bessen en vorige week zag ik de eerste al kleuren. Tijd voor actie, want deze bessen zijn niet bedoeld voor de vogels. Ik heb de struiken ingepakt met stukken vitrage. Onder de vitrage mogen de bessen nu verder rijpen. Ik verheug me al op bessensap van mijn eigen bessen. Eigenlijk vind ik het wel een vinding, die struiken op stam. Ze nemen niet veel ruimte in en in mijn voortuin, tussen de buxushagen, zien ze er echt leuk uit.
Ik heb er foto's van gemaakt, maar daar kan ik nu even niet bij. Mijn chromebook (waar ik altijd op werk) is helaas kapot gegaan. Gelukkig is het hoogstwaarschijnlijk garantie en mag ik hem vandaag opsturen naar de leverancier. Hopelijk heb ik hem snel terug. Ik mis hem echt. Ik zit nu even achter een laptop van de kids. Maar dat is behelpen. Ik mis van alles :-(.

Gisterenavond aten we lekker in de tuin. Ik heb vorige week bij de boer goedkope aardappels op de kop getikt. Vijf euro voor een hele bananendoos vol. Het zijn binten die al hier een daar een uitloper hebben. Ik heb een grote hoeveelheid van de kleinste aardappels uitgezocht en heb op m'n gemakje zitten schillen. Een hele bak vol. De aardappels deed ik in vieren en ik liet even de kook over die partjes gaan. Daarna liet ik ze in een groot vergiet uitdruipen. Intussen maakte ik een hele grote schaal salade. Deels uit de winkels, deels van mijnmoesdak. Ik bakte twee bakjes champignons, die ik ook in vieren had gesneden. De champignons gingen door de salade. Zó lekker! De aardappelpartjes bakte ik in olijfolie tot ze een mooi korstje hadden. En voor de vleeseters waren er afgeprijsde gehaktschnitzels van de Lidl. Een aardbeienijsje maakt dit zomers eten tot een echt feestje.

Gisterenavond heb ik een beginnetje gemaakt aan de jurk die ik voor Maria wilde naaien. Het was er eerder nog niet van gekomen. Ik heb niet heel veel gedaan, want ik was net goed en wel bezig om het patroon over te nemen, toen Willem vroeg of ik meeging een stuk wandelen. En al snel nadat we terugkwamen ben ik naar bed gegaan. Lekker vroeg weer. En ik kruip gewoon lekker tussen de lakens, onder drie dekens. Zuiver wollen dekens maken dat je 's winters warm en 's zomers koel ligt. Doe mij maar ouderwets ;-).

Schaarste maakt creatief

$
0
0
Wanneer er schaarste is aan wat dan ook, doet dat een beroep op je creativiteit als je bepaalde dingen tóch graag voor elkaar wilt krijgen. Zo vind ik het altijd een uitdaging om met weinig ingrediënten iets lekkers en graag ook gezonds op tafel te toveren. Het uitgangspunt van onze maaltijden is als het even kan iets uit mijn voorraadkast.

Zaterdag was ik inkopen gaan doen bij van Os in Papendrecht. Ik koop dan aardappels en appels en wat dingen die ik nodig heb en daarnaast laat ik me verrassen door wat er (aan het einde van de dag) over is. Thuis bekijk ik de ''buit'' en besluit wat er het eerst op moet (bijvoorbeeld fruit met een plekje eraan). Globaal maak ik een eetplan voor een week. Toen de jongens afgelopen zaterdag de auto uitgeladen hadden en alle kisten, dozen en zakken op de door mij aangewezen plaats hadden gestald zag ik dat er deze keer wèl heel veel aardappelen (ik kocht een partij oude, die nu voordelig zijn) en heel veel fruit was, maar slechts weinig groenten. In elk geval niet genoeg om er een week mee te vullen, zelfs geen drie dagen. Dat doet dan een beroep op mijn creativiteit, want ik heb weinig zin om nog een klein kapitaal bij de supermarkt te brengen voor groenten die op het moment behoorlijk aan de prijs zijn.

Zondag stond er ijsbergsla op het menu. Daarvan zaten er twee kroppen bijgeleverd. Voor maandag besloot ik iets te doen met de paar kilo trostomaten, waar al wat schimmelexemplaren bij zaten. Voor de hand ligt dan om pastasaus te maken en pasta op tafel te zetten. Maar omdat ik deze week ook nog eens aan het einde van mijn maandvoorraad aan houdbare supermarktproducten zit, kon hem dat niet worden. Ik heb simpelweg geen pasta meer in huis. Maaltijdsoep was het tweede wat door me heen schoot. Maar dat idee liet ik varen. Maaltijdsoep is hier niet erg populair. Behalve dan erwten-, bruinebonen- of linzensoep in de winter. Ik besloot een pittige, gevulde tomatensaus te maken en er rijst bij te koken. Het werd een vegetarische maaltijd, die uitstekend in de smaak viel. Ik bakte een paar grote uien en wat gehakte tenen knoflook in wat zonnebloemolie, deed er de paar kilo gewassen en gesneden tomaten bij en gooide er op gevoel flink wat kruiden in: mijn zelfgemalen hot-paprikapoeder (van pepertjes), wat italiaanse kruiden, flink wat peper en wat zout. Toen de uien en tomaten zacht gekookt waren zette ik er de staafmixer in en proefde. Mmm, lekker! Om de saus wat vullender te maken sneed ik een halve rode, groene en gele paprika in blokjes en gooide die erbij. Ook gingen er nog twee blikjes maïs bij. En dat was het volgens mij. Ik vergeet zoiets altijd snel ;-). We smulden. Er bleef nog wat rijst over. Die heb ik bewaard. Met een rest gekookte rijst kun je nog zóveel kanten op. Paprijst maken bijvoorbeeld door er gewoon wat gekookte melk, suiker en kaneel aan toe te voegen. Een poosje laten staan, zodat de rijst wat papperig wordt en smullen maar. En als we het zelf niet opeten kan het altijd nog naar de kippen.
Er bleef ook wat saus over. Een liter ongeveer. Die deed ik in een tupperwarekan en zette ik in de koelkast.

Vandaag was dag nummer drie van de uitdaging. Er werd nog een extra schepje creativiteit van me gevraagd, wat Willem en ik hadden om half vier een gesprek op de school van één van de kinderen in Rotterdam. Er was aangegeven dat het best weleens een lang gesprek zou kunnen worden en dus ging ik ervan uit, dat we (de drukte van het spitsuur meegerekend) pas tegen etenstijd thuis zouden zijn. Het moest vandaag dus ook nog eens een vlugklaarmaaltijd worden. Er piepte een goed idee op. De rest van de pittige tomatensaus van gisteren zou de basis zijn. Ik ging wraps maken. Er moest nog wel iets bij gekocht worden. Dat hoefde echter geen schip met geld te kosten. Ik had al gezien dat bij de Lidl de ijsbergsla in de aanbieding is. Slechts 39 cent per krop. Ik nam twee kroppen. Natuurlijk zocht ik wel de grootste uit :-). Niet dat al die sla vandaag meteen op ging, maar ijsbergsla bewaart best goed en dus komt dat van de week op een andere dag vast nog wel van pas. En passant zag ik dat de andijvie ook afgeprijsd was. Slechts 49 cent per krop. Ook van de andijvie zocht ik de grootste krop uit. Dat is genoeg voor een stamppot rauwe andijvie die ik voor morgen in gedachten heb.Ik kocht nog een grote rode paprika en een komkommer en dat was het. Ik deed een (dubbel groot) blikje tomatenpuree bij de saus. Niet alleen om er méér van te maken, maar ook om de saus er wat mee te binden. Ook ging er een halve gesnipperde paprika bij. Ik bakte tenslotte een dubbele kipfilet, die ik in kleine stukjes had gesneden. De kip ging bij de saus, nadat ik eerst een bakje voor mezelf uit de pan geschept had. Ik eet immers vleesloos. De maaltijd was snel klaar: pan saus op tafel, driekwart krop ijsbergsla in stukjes op  tafel, halve komkommer in plakjes erbij, pot sambal erbij, stapel wraps uit de voorraad en, o ja, nog snel knoflooksaus gemaakt. Heel simpel van een flinke klodder mayonaise, uitgeperste tenen knoflook, geknipte bieslook en geknipte peterselie (beide van mijn moesdak). Als toetje een grote watermeloen. Alwéér lekker gegeten :-).

Dit is toch véél leuker dan iets uit een kookboek of tijdschrift uitzoeken en dan alle dure ingrediënten zonder na te denken in een luxe supermarkt in je kar mikken?

Intussen is de opruimwoede ook nog niet bekoeld, ook al heb ik vandaag gespijbeld. Vanmorgen was er een gezellig ochtendje bij schoonmama. Compleet met ''aangeklede'' koffie, handwerken en gebabbel met schoonzussen. En vanmiddag dat gesprek op school. Er is nog wel íets gedaan, want Maria heeft de drie broodbakkers van binnen en van buiten schoongepoetst en Maaike vond het leuk om vanavond de ramen te zemen. Bof ik even?!

Maar plank na plank en kast na kast wordt toch lekker opgeruimd en schoongemaakt. Kast 1: klaar.



Kast 2: klaar.



Kast 3: klaar.



De koelkast heeft een goede beurt gehad.



 De planken met weckvoorraad zijn bijna klaar. De kastjes en tafel daaronder: onder handen werk. Er ontstaan zowaar weer lege vlakken.



Ik schaam me wel een beetje voor de zooi die ik tegenkom. Maar behalve dat de (helft van de) garage dient als opslagplaats voor van alles en nog wat (waardoor rommel snel ontstaat) is het ook nog eens een plaats waar ik in de winter alleen maar kom om snel iets te pakken of te stallen. Het is er dan altijd zo koud. Nu het warm en licht is en de deur lekker open kan, gaat het opruimen min of meer vanzelf. En dan is het toch wel erg genieten van je werk! Het schept weer moed voor een volgende kast of plank...



Vorderingen

$
0
0
Ondanks hier en daar wat strubbelingen maak ik toch vorderingen in het opruimwerk. Het leuke van opruimen vind ik, dat je weliswaar een hoop troep, maar daarnaast toch ook leuke dingen tegenkomt. Langzaam maar zeker komt er weer orde in de chaos. Er ontstaat ruimte en overzicht. En dat simpelweg door elke dag een klein stukje beet te pakken!

Vorige week heb ik de planken met mijn weckvoorraad leeggehaald, schoongemaakt en teruggeplaatst. Ik heb daarbij geconstateerd, dat ik wel erg veel jam op voorraad heb. Ik moet dit jaar maar iets anders met het zomerfruit doen, want er staat nog wel voor twee jaar genoeg :-). De potten staan weer glimmend en wel op de planken en de kastrandjes zijn helder wit en gesteven.



Onder de planken staat een grote tafel met daarop een paar open kastjes (uit een winkelinventaris). Ik heb daarin mijn drie broodbakmachines staan en wat keukenspullen. De tafel is al 27 jaar oud. Wij kochten hem toen we trouwden. Wij vonden hem toen heel groot (1,75 m), maar op een gegeven moment was hij toch te klein voor ons gezin. Wij hebben nu een drie meter lange tafel, waar we met 14 (en met een beetje passen en meten met 16) mensen aan kunnen eten. Onze oude tafel doet alweer 9 jaar dienst in de garage. Als ons gezin kleiner wordt kan hij zo weer terug in de kamer :-). De kastjes en de tafel heb ik helemaal leeggeruimd.  Het oude, vies geworden dekbedovertrek wat over de tafel lag heb ik vervangen door een gezellig rood/wit geblokt tafelzeiltje bij Zeeman vandaan. Daarna heb ik alles weer teruggeplaatst en nu geniet ik van mijn nieuwe schone werkplek.


Tenslotte was de ruimte onder de tafel aan de beurt. Ik heb daar de aardappelvoorraad staan en ook bierkratjes en een doos met mutsen, sjaals en wanten. Het kostte heel wat gymnastiekoefeningen om de boel eerst leeg en daarna schoon te maken. Ik ben ontelbaar veel spinnen tegengekomen! De vloer heb ik eerst gestofzuigd en daarna met een borstel met heet sop schoongeboend. Je kunt er nu van de grond eten :-) (en niet omdat er ´genoeg ligt´, zoals wij altijd grappen).


Ik heb een flinke voorraad aardappels. Nog wel voor een week of vier, schat ik. Dat komt omdat ik oude aardappels heb opgekocht. Nieuwe aardappels vinden wij echt wel lekker, maar ze zijn niet te betalen. Dus eten we nog een poosje oude. De uitlopers haal ik gewoon weg. We zijn er nog nooit ziek van geworden ;-).

Intussen is er nóg een werkje wat ik graag voor de vakantie af wil hebben: het haken van kussenhoesjes. Ik ben nu het laatste exemplaar aan het haken. Eigenlijk wilde ik er 12, maar het worden er uiteindelijk 10. Eén van de vier kleuren katoen is op en het is een kleur die uit het assortiment is. Het geeft niet. De achterkanten maak ik van een gezellig katoentje en daarvan naai ik dan meteen de twee ontbrekende kussenhoesjes. Het hoeft allemaal niet zo precies hetzelfde, vind ik.


En zo verveel ik me geen moment :-). Zo op het einde van het jaar is er ook veel schoolwerk. Er zijn gesprekjes, een schoonmaakavond, vragen voor hulp bij excursies, grote kinderen die toetsen moeten maken, een zoon die een tripje naar Engeland maakt, de schoolfotograaf die komt enzovoorts enzovoorts.

Wat zullen we straks genieten van de rust!

Rabarber, moesdak en mazelen

$
0
0
Ik kreeg nog een flinke portie rabarber toegestoken van mijn oom. Van die mooie grote rode rabarberstelen. Prachtig! Ik besloot het lekkers in te maken voor de winter. Zo kunnen we van de winter nog van een stukje zomer genieten. En ´inmaken´ is wat rabarber betreft een groot woord, hoor. Het werkt hetzelfde als appelmoes inmaken: heet in brandschone schroefdekselpotten scheppen, de potten een poosje op hun kop zetten en klaar ben je.

Ik heb de rabarber in twee varianten gekookt. De ene helft kookte ik naturel. Hoewel, ik heb er een vleug vanille aan toegevoegd door een opengesneden vanillestokje mee te koken. Sommige mensen schillen rabarber, maar dat is beslist niet nodig. Je spoelt/borstelt de stelen schoon en daarna snijd je ze in stukjes. Je kookt de rabarber in een bodempje water, maar sinaasappelsap of water met een beetje zoete vruchtenwijn is ook erg lekker. Ik nam deze keer sinaasappelsap. Je voegt suiker naar smaak toe. Omdat ik er een vanillestokje bij deed, kookte ik de rabarber op een laag vuurtje. Zo kon de vanillesmaak lekker in de rabarber trekken. Je kookt totdat de stukjes zacht en tot moes gekookt zijn. Ik bind de moes altijd met een beetje custardpoeder. Om de sinaasappelsmaak te versterken loste ik de custardpoeder op in een beetje sinaasappellimonadesiroop. Ik vulde zes grote potten. Mmm!

Bij de tweede portie ging ik op dezelfde manier te werk, maar nu deed ik er anderhalve pond aardbeien bij. Rabarber met aardbeien is een heerlijke combinatie. Het leverde vijf grote potten op. De moes met de aardbeien heeft meteen ook een mooie kleur: rozerood. Ook al mmm :-).



Vandaag heb ik weer wat gerommeld op mijn moesdak. Elke morgen oogst ik wat lekkers voor in Willem z´n lunchsalade. Meestal snijd ik wat snijsla, wat rucola, wat mosterdblad en wat bieslook. Nu de bieslook bloeit vind ik het leuk om ook elke dag een mooi paars bloemetje in de salade te doen. Dat staat zo vrolijk.



Vandaag sneed ik meteen ook een grote krop sla (Australian Yellow) af voor bij het avondeten.



Ik zag dat de tomaten aangebonden moesten worden en dat de andijvie om wat meer ruimte vroeg. Ik besloot om maar even een uurtje vrij te maken om lekker op m´n moesdak te werken. Dat was beslist geen straf! Ik genoot van het lekkere weer, de prachtige bloemen van de courgettes, mijn handen in de aarde, de bijen die zoemden.




Mijn logeerbijen blijven nog één dag. Morgenavond wordt de kast opgehaald en dan hoop ik ergens volgende week mijn bijenkast die nu nog in Dordrecht staat op het dakterras te kunnen stallen.
Het is nu de tijd van de bloeiende lindebomen. Mijn bijen hebben vast ook lindebomen gevonden, want ze brachten enorm veel stuifmeel binnen. Met volle korfjes aan hun achterpoten schoten ze steeds de kast in. Ik heb er fijn een poosje naar zitten kijken.

Volkel met mijn buckfastbijen en de logeerkast met Carnica´s



Zie je dat bijtje met stuifmeelpootjes in de vliegspleet verdwijnen?


Intussen hebben de mazelen hier hun intrede gedaan. Zondagmiddag kreeg Jan koorts en we zagen al een beetje uitslag op zijn romp. Gisteren zijn de mazelen goed doorgebroken. Vanmiddag was Jan echt wel ziek, maar hij lijkt het ergste alweer gehad te hebben. Ik ben benieuwd wanneer de rest volgt. Behalve Jan zijn er nog vier kandidaten. De andere kinderen hebben met de vorige epidemie mee gedaan. In elk geval doe ik het nu even rustig aan met de sopperij. Zieke kinderen gaan voor.
Viewing all 1328 articles
Browse latest View live