Quantcast
Channel: Eenvoudig Leven
Viewing all 1320 articles
Browse latest View live

In een ander perspectief

$
0
0
Vandaag had ik een dag vol mijmeringen. Je hebt zo weleens van die dagen. Het gaat vanzelf. Zomaar onder het werken door. Het kwam doordat ik steeds moest denken aan de mensen op de Filipijnen, die getroffen zijn door die vreselijke tyfoon. Die hun huis kwijt zijn, of dierbaren hebben verloren en geen eten hebben. Zoiets zet je dagelijkse beslommeringen toch even in een ander perspectief. Wat onzinnig om je bezig te houden met het bijeen vergaren van geld voor een onnozele rekenmachine. Ik zou liever mijn vingers blauw haken om geld bijeen te vergaren waarmee iemand geholpen kan worden. Misschien wel van de hongerdood. Zucht...

Vanmorgen was ons riool weer eens verstopt. Eigenlijk gisterenavond laat al. Willem was nog bezig geweest met een ontstopper, maar dat had niets geholpen. We rolden dus zo uit ons bed in de vieze stank en de troep van een overgelopen toilet. Nee, dat was niet zo leuk en het gemopper was niet van de lucht. Maar toen ik opmerkte dat het op de Filipijnen wel harder stinkt...stopte het gemopper.

Maar goed. De dagelijkse dingen moesten toch hun voortgang hebben. Dus heb ik gedaan wat mijn hand vond om te doen. Rommel opgeruimd, bedden verschoond, gestreken, boodschapjes gedaan, Henk uit school opgehaald en nog duizend-en-één dingen meer.

En nu is het weer avond geworden. Iedereen is weer thuis. Alleen Willem nog niet. We hebben onze buikjes rond gegeten. De kachel brandt. Tel je zegeningen.

We gaan toch maar weer verder werken aan die rekenmachinepot. Hoe onzinnig het ook is in het perspectief van zo'n grote ramp. Het is nu eenmaal de werkelijkheid waarin we op dit moment leven. Een werkelijkheid waarin het hebben van een rekenmachine belangrijk is...

Oproepje kachelhout

$
0
0
Onze voorraad kachelhout is aardig aan het opraken. Voor deze winter hebben we nog wel genoeg, maar we denken vast vooruit aan volgend jaar. Vers gekapt hout moet immers voor het mooi 1 tot 2 jaar drogen voordat je het fatsoenlijk kunt stoken. Wie weet of heeft een partij hout, gratis of voor weinig? Het mogen ook bomen zijn die nog gerooid moeten worden.
Mail maar met Willem: wluijk@gmail.com

De kop is er weer af

$
0
0
Ziezo. De kop is er weer af. Wat me deze dag nog rest is een stukje strijkwerk en een wandeling. Op maandag-, woensdag- en vrijdagavond is het de vaste wandelavond van Willem en mij. We maken er weleens een uitzondering op, omdat er dan andere bezigheden zijn. Maar als het even kan proberen we het ritme erin te houden. We wandelen een uur. We moeten ons soms even over een drempel heenzetten. Vooral als het koud en/of nat is. Maar als we een kilometertje onderweg zijn en ons in de stilte van het gebied bij de molens bevinden is het heerlijk.

Het was vandaag een gewone maandag in Huize Luijkensteijn. En soms denk ik: wat zou ik daar ooit over moeten bloggen. Toch hoor ik van lezers dat juist de huis-tuin-en-keuken-logjes erg worden gewaardeerd. Dus vooruit dan maar. Bij deze zo'n heel gewoon logje over mijn maandag :-).

Ik ben vandaag niet bijzonder vroeg opgestaan. De wekker stond op vijf uur. Maar ik ben er toen niet meteen uit gegaan. Ik heb nog lekker even genoten van mijn warme bed en vast mijn gedachten laten gaan over de komende dag en de komende week.

Tegen zessen werd het hoogtijd om op te staan. Het hele ochtendritueel kwam langs: De houtkachel aanmaken, de wasmachine aanzetten, Leendert weghelpen, de rest van de familie wakker maken, ontbijttafel dekken, twee hele broden snijden en ontbijten. De grote kinderen maken dan altijd meteen hun lunchpakketten klaar. Willem eet sinds een paar maanden bijna geen brood meer. Hij neemt een salade mee naar zijn werk. Vrijdag had ik er vast een stuk of wat in glazen potten klaargemaakt, zodat hij een paar dagen vooruit kon. Voor vandaag had ik daarom een makkie. Willem hoefde enkel een pot uit de koelkast te pakken. Hij neemt dan nog wat fruit mee en een bakje met dadels, abrikozen en wat noten.

Na het ontbijt legde ik kleding voor de basisschoolkinderen klaar en hielp Henk met aankleden. De tanden werden gepoetst, haren gekamd, schoolbekers en pauzebakjes gevuld en, hup, om kwart over 8 ging het spul de deur uit. Zelfs Dirk was vandaag al bijtijds de deur uit en zodoende was de stilte om half 9 oorverdovend. Ja, dat vind ik heus altijd, na een weekend vol getetter en getater.

Voordat ik naar boven ging om even een bad te nemen en me aan te kleden noteerde ik nog even de meterstanden. Dat doe ik zo al meer dan 10 jaar. Altijd op maandagochtend noteer ik de stand van de twee electriciteitsmeters, van de gasmeter en van de watermeter. Zo kom ik nooit voor verrassingen te staan en weet ik de vinger aan de pols te houden. Twee weken geleden had ik een hoger electriciteitsgebruik dan normaal. Die week was er door de grote jongens veel gebruik gemaakt van het grote computerscherm, omdat er een nieuw spel was uitgekomen wat ze hadden aangeschaf. Kijk, zoiets valt dan meteen op.

Toen ik was aangekleed ging ik eerst maar aan de was. Sinds een maand of twee heb ik geen droger meer. Ik gebruikte die echt niet vaak, maar toch moet ik er nu nog steeds aan wennen, dat ik er niet meer op kan terugvallen. Als mijn droogrekken en waslijnen binnen vol hingen en mijn wasmanden waren nog niet leeg, dan deed ik toch regelmatig een baddoeken/ondergoed was in de wasmachine en vervolgens in de droger. Het kon dan allemaal dezelfde dag weer schoon de kasten in. Nu moet ik het wassen strak plannen en kan geen dag spijbelen, anders loopt het veel te veel op. De was die ik zaterdag had opgehangen kon nu allemaal afgehaald worden. Ik sorteerde meteen op vouw- en strijkgoed. Het vouwen kan meestal wel in een verloren kwartiertje gedaan worden. Daarna zorgde ik ervoor dat de lege waslijnen weer zo snel mogelijk vol hingen.

Het was tijd voor een kop thee. Ik smeerde er heerlijk een paar rijstwafels met pindakaas bij. Over pindakaas gesproken: vorige week was die in de aanbieding bij de Lidl. Slechts 99 cent voor een pot van 600 gram! Ik heb schaamteloos ingeslagen. Pindakaas is hier een heel geliefd broodbeleg en de pindakaas van de Lidl is lekker en bevat geen suiker. Wij verbruiken toch wel een pot of 10 in de maand. En dus liep ik met twee volle trays à 12 potten pindakaas naar buiten. Onwillekeurig moest ik denken aan het verhaal over de pot pindakaas wat ik las op het blog Mee op de wind...Daar was één enkel potje pindakaas een groot feest. Tja, dan voel ik me toch wel een big spender met mijn 24 potten pindakaas, hoor!

Ik las mijn mail, beantwoordde er een aantal, nam vast foto's voor spullen voor mijn marktplaatswinkeltje en moest me toen nodig weer van mijn laptop losscheuren, want ik zat middenin de rommel! Ik koos er vanmorgen voor om overal een beetje op te ruimen. Het is net hoe mijn pet staat hoe ik te werk ga. Soms kies ik ervoor om één ruimte helemaal spic en span te maken alvorens aan een volgende ruimte te beginnen. Deze keer dus overal een beetje. Om bij de les te blijven tel ik. Ja, misschien heel kinderachtig hoor. Maar voor mij werkt het :-). Eerst 30 dingen beneden opruimen, dan 20 op de eerste verdieping en dan 10 op de tweede verdieping. Dit doe ik zo omdat beneden de meeste rommel ligt en boven het minst. En als je dan 60 'dingen' hebt opgeruimd dan is dat alvast een heerlijk begin! Na zo'n begin laat ik het tellen voor wat het is. De vaart zit er dan wel in. En zo werkte ik door tot de kinderen thuiskwamen voor de lunch.

Lekker even pauze met de kinderen. Boterhammen met ... pindakaas :-)

Na de lunch toen de kinderen alweer naar school vertrokken waren, haakte ik nog 'even' twee sterren, ging ook nog 'even' achter mijn laptop en besloot om (ook weer 'even') mijn ogen dicht te doen. Wat een luxe! En dat terwijl ik niet eens echt vroeg was opgestaan. Maar evengoed was het heerlijk. Het hoeft ook maar een kwartiertje te zijn en dan kan ik er weer volop tegenaan.

De middag vulde zich met nog meer opruimerij, stofzuigen, hier en daar een natte doek erdoor halen. Gewoon al die dingen die elke dag terugkeren. Niets spannends dus. De post bracht me een boek van Marieke Henselmans. Dat ga ik deze week lezen en hier recenseren. Ik krijg het nog druk met lezen, want ik ben ook bezig aan een prachtig opvoedboek wat ik hier wil bespreken. En daarnaast lees ik voor ontspanning het boek ¨Mensen die in eenvoud leven¨ van Joh. G. Veenhof. Dat kocht ik pas in de Kringloopwinkel.

Al vroeg begon ik met het keukenwerk. Er stond een flinke vaat. We hebben al bijna 2 1/2 jaar geen vaatwasser en doen de vaat dus met het handje. Met z'n tweeën is dat zo gefikst, maar alleen gaat er aardig wat tijd in zitten. Gewoon verstand op nul en blik op oneindig :-). Intussen kwamen één voor één de kinderen thuis en was het tijd voor wat drinken, een snoepje, een praatje, Jan naar fluitles sturen, Koos naar gitaarles enzovoorts.

Normaal gesproken begin ik tegen 5 uur met koken, want we eten om kwart over 6. Vandaag moest het anders. Ik moest om 5 uur klaar zijn! Maaike had een proefles cello-spelen op een muziekschool in Nieuw-Lekkerland en die begon om half 6. Aangezien Maaike pas om 5 uur thuiskwam uit school kon ze onmogelijk op de fiets. Ik zou haar rijden. Ik braadde schouderlapjes, schilde en kookte aardappels, sneed een kilootje snijbonen in ruiten en kookte ook nog snel een pan appelmoes. Mét een kweepeer die ik van mijn schoonmama kreeg. Rap, rap dekte ik de tafel en precies op tijd stapten Maaike en ik de auto in. Ik had de kinderen instructie gegeven, dat papa, als hij thuiskwam, even nog twee potten bruine bonen erbij moest opwarmen en dat ze maar gewoon om kwart over 6 moesten gaan eten ook al waren wij nog niet thuis. Op maandagavond gaan er namelijk 5 kinderen naar catechisatie en die moesten daarom op tijd klaarstaan.

Maaike was vol verwachting over de celloles en gelukkig bleek die verwachting uit te komen. De lerares was aardig, bekwaam en voortvarend. De proefles is goed bevallen. Nu moeten we nog een ei leggen over het vervolg, want er hangt uiteraard een prijskaartje aan. Ik mocht bij de proefles aanwezig zijn, maar heb me er natuurlijk wel buiten gehouden! Dat ging prima, al sterren hakend :-) Weer twee sterretjes klaar.

Toen we thuiskwamen stonden er nog drie borden op tafel. De rest van het gezin had al gegeten. Trijnie was nog niet thuis uit haar werk. Maaike en ik schoven met z'n tweeën aan tafel. Ook weleens leuk, hoor!

Na het eten hebben we pas op de plaats gemaakt. Ik nam even de tijd om lekker te lezen. Toen ik iemand langs het raam zag lopen herinnerde ik me ineens dat er iemand om 7 uur mijn regenton zou komen ophalen. Ik had hem gelukkig 's middags al klaar gezet. Ik had er helemaal niet meer om gedacht. Ik las nog lekker wat bladzijden weg en zette een eerste bakkie koffie. Henk had eigenlijk allang naar bed gemoeten, maar die genoot stiekem van onze spijbelarij. Maar nu was het gedaan met het lanterfanten. Ik bracht Henk naar bed, las een verhaal voor en bad met hem. Hij had nog helemaal geen slaap! Ik zei dat ik een was ging ophangen en dat ik dan nog even bij hem zou kijken. Ook toen was er nog geen spoor van slaap te bekennen. Hij had een zootje gemaakt van zijn bed en zat er achterstevoren in. Meneer had 'honger'! Ach, wat weten wij van honger...Omdat ik weet dat een hongerig gevoel de slaap soms behoorlijk kan weghouden heb ik bij wijze van uitzondering een banaan gegeven. 'En nu niets meer horen'.

Ik ging aan de strijk een zette een tweede rondje koffie voor de grote kinderen die uit catechisatie kwamen. Leen nam meteen nog twee vrienden mee. Ok hoor.

En zo is de kop van de week er weer af. Willem zit inmiddels klaar om te gaan lopen. Daar gaan we dan maar. Ben benieuwd of ik vanavond nog achter de strijkplank geraak. Wellicht schuif ik het fijn door naar morgen...


Brood

$
0
0
Brood: wel of niet
Er gaan steeds meer stemmen op om brood wat vaker te laten staan. Dat is vooral te danken aan de invloed van het boek (of liever: de bestseller) De Voedselzandloper van Chris Verburgh. Deze arts wil het liefst dat we aardappels, pasta, rijst en brood mijden. Dit omdat dit voedsel zogenaamde suikerpieken in ons bloed zou veroorzaken. Zoals altijd wanneer het over 'gezonde voeding' gaat staan er dan meteen weer anderen op, die precies het tegenovergestelde beweren. Allemaal deskundigen. Ze beroepen zich allemaal op wetenschappelijke onderzoeken. Maar toch komen ze stuk voor stuk tot andere conclusies en aanbevelingen. Ga er maar eens aanstaan ;-).

Willem was wel gevoelig voor dat argument van die suikerpieken. Hij heeft bij wijze van experiment zijn brood eens een poosje laten staan. Het bevalt hem super. Hij heeft geen last meer van dips (die op de pieken volgen) en een veel betere concentratie. 's Morgens ontbijt hij nu met kwark en tomaat, óf met een boekweitpannenkoek, óf met havermout. 's Middags luncht hij met salade. Hij doet dat nu ongeveer een maand of twee en heeft nog totaal geen behoefte om weer terug te gaan naar brood eten.

Zelf vind ik een boekweitpannenkoek of havermout als ontbijt ook erg lekker. En af en toe een lunchsalade gaat er ook goed in. Maar verder eet ik toch gewoon brood. Net als de overige gezinsleden.

Zelf bakken
Alweer zo'n 15 jaar bak ik minimaal 95 % van ons brood (ik denk eerder aan 99 %!) zelf. Dat doe ik om vele redenen:

1) het is voordeliger (ook als je de stroomkosten meerekent)
2) zelfgebakken brood is voedzamer
3) zelfgebakken brood is veel lekkerder
4) mijn brood bevat géén verbeteraars of andere onnodige/ongezonde ingrediënten
5) ik hoef niet steeds naar de winkel

Heel regelmatig krijg ik broodbakvragen. Ik verwijs dan altijd naar een bericht van juli 2008. Zo da's oud :-).

Toch is er niet zoveel veranderd. Hier komt de update:

Het begin
Al in 1999 ben ik begonnen met zelf brood bakken. Er kwamen destijds steeds meer voordelige broodbakmachines op de markt en ik kocht mijn eerst broodbakmachientje bij de Aldi. Er volgde een wekenlange zoektocht naar het ideale recept om een fatsoenlijk brood uit die broodbakker te toveren. Dán was het brood ingezakt, dán te droog, dán te klef, dán te flauw, dán te vast...Het was niet leuk! Eindelijk had ik het juiste recept te pakken en begon ik echt te genieten van het brood bakken. Ik kocht mijn meel bij Drie Kleur Grutterij in Rotterdam en daar zag ik een aankondiging hangen van een broodbakcursus. Drie avonden lang zou een beroemde Belgische bakker les geven. Samen met 3 mensen, die ik van een internet-consumindergroep kende, besloot ik de cursus te volgen. En dat was een heel goed plan. Die bakker heeft alle kneepjes van het vak uitgelegd. Brood bakken is sindsdien echt een hobby geworden. Het geeft zo'n geweldig goed gevoel van onafhankelijkheid als je niet voor je brood naar de winkel hoeft! In de loop der jaren is mijn manier van broodbakken wel erg veranderd. Eerst bakte ik een aantal jaren in de broodbakmachine. Ik begon met een kleine machine, waar 600 grams broodjes in gebakken konden worden. Toen mijn gezin groter werd, kwam er ook een grotere broodbakker. Nog weer later kwamen er zelfs 2. Maar ook met 2 broodbakmachines was de broodvraag nauwelijks voor te blijven. Toen ben ik begonnen met het broodbakken in de oven. En eigenlijk is dat veel leuker en veel lekkerder. Ik zal hier laten volgen hoe ik brood bak. Het begint natuurlijk al met het inkopen van de grondstoffen. Ook hierin heb ik een hele ontwikkeling doorgemaakt. Maar uiteindelijk vind ik de lekkerste en beste meel nog altijd die van de Drie Kleur Grutterij. Ik koop er altijd balen van 25 kilo. Destijds (2008) betaalde ik er 20 euro voor. Inmiddels kosten die balen 30 euro! Graan is wereldwijd echt heel veel duurder geworden!

Ingrediënten
Meel
Om bruin brood te maken meng ik altijd 1/3 deel gewoon goedkope bloem door het meel. Dat maakt het brood luchtiger, omdat bloem feller rijst dan meel. Voor wit brood gebruik ik dit goedkope bloem ook altijd. 

Zout
Wat gaat er verder in brood? Bakkerszout. Je kunt gewoon keukenzout gebruiken. Het verschil met bakkerszout zal je niet proeven. Maar als je vaak (of zoals wij, bijna altijd) zelfgebakken brood eet, heeft bakkerszout de voorkeur, omdat het dubbel gejodeerd is. Om schildklier- en andere problemen te voorkomen, is het echt nodig om dubbel gejodeerd zout aan het brood toe te voegen. Kijk maar eens bij Google wat hiervan precies de reden is.Overigens zijn wij heel wat minder zout in ons brood gaan gebruiken. Dat is ook zo bij brood wat je in de winkel koopt. Op advies van de overheid zijn bakkers langzaam maar zeker steeds een beetje minder zout in het brood gaan doen. 

Gist
Volgende ingrediënt is gist. Gist koop ik gedroogd, in pondspakken. Volgens mij is dat de gemakkelijkste en voordeligste manier. De boer, waar ik altijd mijn aardappels, groenten en fruit koop, verkoopt ook allerlei Soezie-produkten (www.soezie.be) en daar koop ik de pondspakken gist. De gist gaat hier snel genoeg op. Ik bewaar het in een goed afgesloten voorraadpotje en dat gaat prima. Voor mensen die maar weinig bakken is het een beter idee om een deel van de gist in te vriezen. Als de gist steeds wordt blootgesteld aan lucht (bij het openen van de voorraadpot) gaat de werking van de gist achteruit. Als de gist oud wordt zal je merken, dat je brood niet goed meer rijst. Gist in pondspakken is o.a. bij Turkse supermarkten te koop. In gewone supermarkten ben ik het nog niet in grootverpakking tegengekomen. 

Vet
Dan is het ook nog nodig om vet toe te voegen. De bakker, die me heeft leren broodbakken, moest erom lachen, dat veel huisvrouwen hiervoor zonnebloemolie gebruiken. Echte bakkers zouden dat volgens hem nooit doen. Die gebruiken boter of margarine. Hoe dan ook: ik proef echt geen verschil wanneer ik margarine of olie gebruik en dus gebruik ik olie. Veel handiger! 
Weet je trouwens dat er in brood uit de winkel (vooral het goedkopere brood) het allergoedkoopste vet wat er te krijgen is zit? Meestal varkensvet. Wil of mag je geen varken eten, dan zou je ook dat brood niet moeten eten!

Water
Als laatste ingrediënt is er water nodig. Gewoon koud kraanwater. Ik pas trouwens de temperatuur van het water wel aan, als het winter is. Mijn broodbakmachines, waarin het brooddeeg kneed, staan in een onverwarmde ruimte. 's Winters is het daar soms erg koud en dan rijst het deeg niet zo best. Ik gebruik dan warmer water. Zoals ik schreef: ik gebruik mijn broodbakmachines voor het kneedwerk. Ik heb 3 broodbakkers staan. Allemaal voor een prikkie gekocht via www.marktplaats.nl In die 3 broodbakkers doe ik de ingrediënten voor 3 grote broden en ik laat ze tegelijkertijd kneden. Dit is mijn recept voor brooddeeg:

500 gram tarwemeel
250 gram bloem
450 gram water
1 eetlepel gedroogde gist
1/2 tot 3/4 eetlepel bakkerszout
een scheutje zonnebloemolie

Voor wit brood neem je 750 gram bloem. Verder zijn de ingrediënten gelijk. 

Kneden
De broodbakkers gaan op het kneedprogramma en ik zet mijn kookwekker op een half uur. Na een half uur is het deeg gekneed en begint de voorrijs. 

Voorrijs
Ik haal de degen uit de machines en doe ze in een licht met olie ingevette teil en leg er een theedoek over.




Inmiddels zet ik nog eens 3 machines aan het kneden. Brood bakken doe ik namelijk in seriewerk, om maar 1 keer de oven te hoeven verwarmen (energiebesparing). Na een half uur is de voorrijs klaar. De degen zien er dan zó uit:




Doorslaan, opbollen en vormen
De degen gaan uit de kommen. Ik sla ze 'door' (= lucht er uit drukken), vorm ze tot een bol en laat ze even rusten terwijl ik de broodbakblikken invet.





Daarna vorm ik de broden (voor in de blikken),





doe er soms zaad op (= met natte handen het deeg bestrijken en dan het zaad erop strooien)





 en doe ze in de ingevette broodbakblikken voor de narijs.





Narijs
De narijs is klaar als het deegvolume ongeveer verdubbeld is. Dit is cruciaal!! Meestal duurt het ongeveer een half uur. Maar kijk vooral naar het deeg en níet naar de klok. Het moet er zó uit zien:




Bakken
Ik heb de oven  inmiddels aan en laat hem voorverwarmen tot 200 graden Celsius (heteluchtoven).  Als de oven goed heet is, gaan de degen erin. Ze worden in ongeveer 45 minuten gebakken. Brood wat gaar is, klinkt hol als je erop slaat. Als de broden klaar zijn, laat ik ze op roosters afkoelen. Dat vind ik altijd zo'n mooi gezicht! Die prachtige, verse, heerlijk geurende broden.




Workshops
Vaak krijg ik de vraag, of zelf brood bakken voordeliger is dan kopen. Dat is maar net waar je het mee vergelijkt. Als je het met het goedkoopste brood uit de supermarkt vergelijkt is het antwoord 'nee'. Maar je bent dan appels met peren aan het vergelijken. Het zelfgemaakte brood is absoluut niet te vergelijken met het goedkope supermarktbrood! Vergelijk je het met bakkerskwaliteit brood, dan is het antwoord: 'ja'. En dan maakt het niet uit of je dat brood bij de supermarkt of bij de bakker haalt. Ook als je het vergelijkt met het duurdere supermarktbrood kan mijn zelfgebakken brood het prijsvergelijk doorstaan. En dan heb ik het nog niet over de veel betere voedzaamheid van zelfgebakken brood! En de voldoening die het zelf bakken geeft, laat ik dan helemaal maar buiten beschouwing. Ik vind het heerlijk om niet steeds voor brood de deur uit te moeten. En dat ik mijn gezin kan voorzien van brood, waarvan ik precies weet wat erin zit.



Soms overweeg ik om op de woensdagochtenden workshops te gaan geven. Gewoon bij mij thuis (in Alblasserdam). Ik ben eigenlijk wel benieuwd of daar belangstelling voor zou zijn. Zou je behoefte hebben aan een workshop Brood Bakken? Laat het me dan weten via Wluijk@gmail.com. Zet in je onderwerpregel even 'workshop'. Bij voldoende belangstelling hoop ik er dan ergens in de tweede helft van januari mee te beginnen. Ik denk aan workshops op woensdagen van half 10 tot 12 uur. Kosten: 15 euro per persoon.

Nieuws over de workshop broodbakken

$
0
0
Er blijkt veel belangstelling te zijn voor een workshop broodbakken. Heel veel belangstelling zelfs...Ik ga kijken of en hoe ik dat nu allemaal weer in het vat kan gieten. Zodra ik dat rond heb komt er een online-inschrijfmogelijkheid. Dat zal ik hier op mijn blog aankondigen.

Een drukte van belang deze week

$
0
0
Het is deze week weer een drukte van belang in Huize Luijkensteijn. Wel leuke drukte trouwens.

Gisteren had ik een lekker poets-maandagje. Zo moest ik eens een hele week hebben. Dan werd het hier nog eens een keer spic en span. Maar dat lijkt zo langzamerhand wel een utopie.
Aan het einde van de middag reed ik Maaike naar celloles. Vorige week had ze een proefles gehad. En ja, Maaike wil dit al zó lang, dat we besloten hebben om haar in elk geval voor een jaar op les te doen. Het zijn maar korte lessen (20 minuten) en het is in Nieuw-Lekkerland. Op zich zou ze daar goed op de fiets heen kunnen, ware het niet dat ze pas om 5 uur uit school komt en de les om half 6 begint. Dat is te krap en ook te vermoeiend. Ze heeft er dan namelijk net 17 fietskilometers van school vandaan op zitten.
Dus moeders rijdt.
Niets erg hoor. Ik zorg gewoon dat het eten klaarstaat en de tafel al gedekt is als we om kwart over 5 de deur uit gaan. Als we dan terugkomen is Willem intussen thuisgekomen en zit alvast met de rest van het gezin te eten. In de tijd dat ik op Maaike moet wachten haak ik gewoon even een paar sterren :-).
Na het eten maakte ik me snel klaar om naar de spingroep te gaan. Heerlijk weer een avondje spinnen!

Vanavond is er een kerkdienst en zal onze kleinzoon gedoopt worden. Dat is ook weer drukte, want dan moeten we om 19.00 de deur uit. Een tijdstip waarop we normaal gesproken net van tafel rollen.

Morgen hebben Hans en Maaike vrij vanwege rapportvergadering. Dat komt mooi uit, want Maaike moet nog wat kleding hebben en dus gaan we samen naar de stad. Vorige week ontving ik twee gratis dagkaarten voor de Waterbus. Maaike weet dat nog niet. Het is een verrassing. Gaan we morgen gezellig met de Waterbus naar de stad en maken we er een echt uitje van.

Donderdag heb ik het druk met schrijven en fotograferen. Ik ga binnenkort de kookrubriek van het blad Terdege schrijven en ben nu druk bezig om een aantal afleveringen in het voren te maken.

Vrijdag wordt het bakdag, want zaterdag hoopt Maria jarig te zijn. 's Morgens gaat ze gewoon naar de natuurclub in de Biesbosch, maar wil dan natuurlijk wel trakteren. 's Middags en 's avonds komt er visite. En dan moet ik ook nog ergens de schooltraktatie klaarmaken. Wanneer weet ik nog niet zo goed. Wellicht pas op maandagochtend.

Zo zie je, dat ik me weer geen moment hoef te vervelen :-)

Soms is shoppen leuk :-)

$
0
0
Over het algemeen houd ik niet van shoppen. Maar vandaag was een positieve uitzondering. Ik ben gezellig met Maaike naar de stad geweest. We reisden heel comfortabel met de Waterbus, want ik had twee dagkaarten verdiend met het invullen van een enquête. We kozen ervoor om naar Dordrecht te gaan, want je stapt dan vlakbij de winkels uit. Onderweg had ik precies de tijd om nog weer even een sterretje te haken :-).

We stapten uit op het Merwehoofd en liepen de Voorstraat in. Het was nog lekker vroeg. Nog voor tienen. Ik had er al wel een dag op zitten, want ik had vandaag een broodbestelling van 6 stuks. Daarvoor was ik om 4 uur opgestaan. Het leek de wisseling van de wacht wel. Willem stapte het bed ín (die had een klus die per se vandaag af moest) en ik dus eruit (ook vanwege een klus die vandaag af moest).

Ik had het vreselijk druk verwacht, zo vlak voor Sinterklaas. Maar het was heel rustig in de stad. Alleen bij Het Sinterklaashuis was het een drukte van belang. Allemaal moeders en peuterspeelzaalmensen met hordes tetterende en taterende, opgewonden kinderen stonden in een lange rij voor het huis te wachten.

We gingen op zoek naar twee stelletjes schoolkleding voor Maaike. Als eerste liepen we V&D binnen. Dat lag het eerst op de route. We hadden het al snel gezien: veel te tuttig voor een meid van 14. Aan de achterkant (of voorkant, het is maar hoe je het bekijkt) liepen we V&D uit en H&M in. We dachten daar gemakkelijk te scoren. Maar op de één of andere manier lukte het niet. Dan zagen we bijvoorbeeld wel een leuke trui, maar vonden er geen leuk rokje bij. Er was natuurlijk ook enorm veel feestkleding met glimmers en glitters en poepiechique. Niets voor school.

Dan maar op naar C&A, een winkel waar we voor Maaike vaak goed slagen. Vol goede moed stapten we binnen. Eerst moesten we weer voorbij rekken vol glimmers, glitters en poepiechique. Daarna kwam het gewone spul. Het ritueel herhaalde zich: leuke truitje, niets eronder. Leuke bodywarmer, niets waar het bij paste. Eindelijk vonden we een leuk rokje. We hebben er de hele winkel mee doorgesjouwd en het overal naast en bij gehouden. Maar we vonden niets waarbij me meteen iets hadden van ¨YES!¨.

Een beetje teleurgesteld stonden we weer buiten. Waar zouden we nu eens heen gaan? Ik opperde de Sting. Een winkel waar ik nog nooit voor Maaike iets gekocht heb en waar ik in geen jaren binnen geweest was. We liepen naar de Sting. Ik moest even iets overwinnen, want ik houd er niet van als er van die harde, opdringerige muziek aan staat. Maar toen ik mijn gehoor daarvoor had afgeschermd kon ik kleding gaan kijken (ja, zo werkt dat bij mij) en zowel Maaike als ik hadden al snel een WOW-stemming. Hier ging het vast wel lukken. En ja hoor, we scoorden twee heel leuke stelletjes.  Helemaal toppie. Weliswaar duurder dan de winkels waar we zojuist waren geweest, maar kwalitatief ook duidelijk beter. Lekker warme winterkleding voor mijn mooie meisje! Nog even om een bijpassende maillot bij V&D langs en klaar waren we.

We dachten dat onze shoptijd wel om zou zijn, maar dat viel mee. We zouden de Waterbus van half 1 terug nemen en het was nog maar kwart voor 12. Het was te kort om nog even ergens te gaan zitten. We slenterden daarom nog even wat winkels in en uit en kochten een joekel van een oliebol, zó uit de pan. Dat was voor ons allebei de eerste dit jaar. Mmmm. Heerlijk hoor!

Juist op tijd kwamen we weer bij de Waterbus aan en om 10 voor 1 stonden we alweer thuis. En ja, met zo'n blij kind is shoppen echt leuk!

Advertorial

$
0
0
Vandaag stel ik u graag voor aan de nieuwe (en ook twee oude en vertrouwde) bedrijven die op EenvoudigLeven adverteren. Stuk voor stuk bedrijven die passen binnen een stijl van eenvoud en aandacht voor mens en milieu. U vindt de banners links op deze blog, maar kunt ook doorlinken in de onderstaande advertorials.

1. De Wijnrekwinkel

Als eerste noem ik een winkel met wel héél speciale producten: wijnrekken gemaakt van steigerhout. U vindt ze op DeWijnrekwinkel.nl. Ik hoef u vast niet veel te vertellen over mijn voorliefde voor steigerhout :-). Er zijn hier het afgelopen jaar ook al heel wat steigerhouten meubeltjes gefabriceerd. De mensen van de wijnrekwinkel delen die liefde. Toen ze op zoek waren naar een mooi wijnrek, maar niet vonden wat ze zochten, besloten ze er één te laten maken van steigerhout. Dat bleek een succes. Ze kregen een prachtig meubelstuk in huis. Er kwamen zoveel positieve reacties op het mooie wijnrek, dat Jan-Peter besloot de wijnrekken in de verkoop te nemen. Een nieuwe internetwinkel werd geboren: De Wijnrekwinkel!

Het assortiment
In het standaard assortiment wijnrekken vindt u al vele mogelijkheden. Groot, klein, modern, nostalgisch. Het is er allemaal. Ook kan er een keuze gemaakt worden in verschillende afwerkingen, zoals grijze beits of witte beits enzovoorts. Heeft u zelf toch een ander idee voor een wijnrek, dan kan er één gemaakt worden naar uw ontwerp! Alle wijnrekken, zowel het standaard assortiment als maatwerk, worden geheel met de hand gemaakt.

Milieu
De wijnrekwinkel gebruikt enkel gebruikt steigerhout. Dit is niet alleen prachtig vanwege de doorleefde en stoere uitstraling, maar het is ook nog eens beter voor het milieu. Voor uw nieuwe meubelstuk hoeven er geen extra bomen worden gekapt, maar wordt er hout hergebruikt. Hoe cool is dat.

2. De Bundel

Onze tweede nieuwe adverteerder is Christelijke Leesmap De Bundel. Voor ons is dat geen onbekende. Wij ontvangen al een jaar of 14/15 iedere maand naar volle tevredenheid deze leesmap.
De bladen die momenteel in de leesmap zitten zijn: Ariadne at home, Weet Magazine, BimBam, Gezinsgids, Landleven, Terdege en Vorsten Royale. Stuk voor stuk mooie (gezins)bladen. Genoeg voor urenlang lees- en kijkplezier.

Eén keer per maand wordt de map (op een vast tijdstip) omgewisseld.
U kunt kiezen voor een map met nieuwe bladen (20,95 per maand) tot een map met bladen van 6 maanden oud (11,50 per maand) en alles wat daar tussen zit. Al naar gelang uw wens en portemonnee.

3. Het Bouwsteentje

Het Bouwsteentje is de derde adverteerder die ik met plezier in het zonnetje zet. Het Bouwsteentje is een webwinkel met prachtige, handgemaakte, unieke producten. Denk bijvoorbeeld aan memoborden, fotokaarten, heerlijke pittenzakken, mooi geborduurd linnengoed, vogeltaarten enzovoorts. Stuk voor stuk leuke kadootjes voor uzelf of voor een ander en ook nog eens heel schappelijk geprijsd.

Het goede doel
Het mooie van deze webwinkel is dat de opbrengst geheel ten goede komt aan het goede doel. Op de website leest u hierover:
Het Bouwsteentje’ heeft tot doel financiële middelen te genereren voor onze plaatselijke kerkelijke gemeente, de hersteld hervormde gemeente Emst-Epe e.o. De opbrengst van de verkopen wordt afgedragen aan de kerkvoogdij ten behoeve van het bouwfonds. De naam van onze website is mede ingegeven door het feit dat wij op deze wijze financiële ondersteuning willen bieden aan de kerkbouw. Zoals het gebouw steen voor steen opgetrokken moet worden, hopen wij beetje bij beetje een bijdrage te mogen leveren.

Het Bouwsteentje heeft niet alleen een mooie webwinkel, maar is ook regelmatig op markten te vinden. En alsof dat nog niet genoeg is: er worden ook leuke taartenworkshops gegeven. Kijkt u hiervoor maar eens op hun nieuwspagina.

4. Knulst Houten Vloeren

Knulst Houten Vloeren is een oude, vertrouwde adverteerder. Maar nu met een geheel vernieuwde website. Gaat u er gerust eens lekker voor zitten, want er is heel wat te zien en te lezen op deze website. Het is wel duidelijk dat het hier gaat om de website van de échte houten vloeren-specialist! Bij Knulst kunt u werkelijk alle kanten uit. Van villa tot vakantiehuisje, overal waar u een houten vloer wenst helpt Knulst u graag aan ideeën.

Trends 2014
Een houten vloer is natuurlijk prachtig. En authentiek. En tijdloos. Maar ook bij zoiets tijdloos als een houten vloer zijn bepaalde trends te zien. Knulst praat u daarover in een blog op de website bij:
Zo zie je in 2014 veel natuurlijke en vergrijsde tinten en stoere accessoires. Van traditionele robuuste planken en klassieke visgraatparketten tot stoere vergrijsde parketvloeren. Daarnaast zie je veel invloeden van het Franse landelijk wonen. Eenvoudige inrichtingen met brocante invloeden en robuuste, grof geschuurde houten vloeren. In deze snelle maatschappij willen we weer terug naar de basis, terug naar de eenvoudige, romantische sfeer van voorbijgevlogen tijden. Daar hoort de natuurlijke uitstraling van een houten vloer helemaal bij.
Het is maar dat u het weet ;-)

Het maken van een keuze
Het probleem bij zoveel mogelijkheden is: hoe maakt u een juiste keuze? Daarbij wil Knulst u graag van dienst zijn. Uiteraard kunt u eerst rondkijken op de website. Daar doet u vast al heel wat inspiratie op. U vindt er ook referenties.
Daarnaast kunt u het gratis Inspiratie-magazine aanvragen.
Wilt u liever persoonlijk advies? De mensen van Knulst komen vrijblijvend bij u thuis om over uw persoonlijke wensen te praten.
Wilt u graag iets zien? Bezoek dan de showroom in Nunspeet.

5. Bellebien

Nog zo'n 'gouwe ouwe': Bellebien.nl
Bellebien is een webwinkel waar iedereen, die dol is op mooi linnengoed, van gaat likkebaarden! Bellebien verkoopt namelijk prachtig kwaliteits-linnengoed. Tafelkleden, keukentextiel, beddengoed, het is er allemaal. Bellebien is bekend geworden door de ouderwetse pompdoek theedoeken. Wist u dat er nu ook pompdoek tafelkleden zijn?

Tafellaken op maat
Bij Bellebien kunt u ook terecht voor tafellakens op maat. Bijvoorbeeld in prachtig damast met ingeweven lelies voor een klassiek gedekte (kerst)tafel. Zo ongeveer alle maten zijn mogelijk. Om een idee te geven: vorige week werd er nog een tafellaken van meer dan 7 meter afgeleverd. Helemaal uit één stuk. Hoe mooi moet dat zijn!
Wilt u ook een tafellaken op maat bestellen? Geef dan zo spoedig mogelijk uw wensen door. In deze drukke decembermaand draait het atelier namelijk overuren en het zou jammer zijn als uw bestelling niet op tijd klaar kan zijn.

Kerst
Nog zo'n echte Bellebien-specialiteit zijn de Kerstboomrokken. Een kerstboomrok legt u onder de kerstboom. Dat ziet er niet alleen gezellig uit, maar is ook praktisch. Uitgevallen naalden belanden zo op de rok.

Een heel verhaal
Al met al wat een een heel verhaal deze keer. Klikt u gerust ook op de banners van onze overige adverteerders. Ik beveel ze van harte bij u aan.





Jarige Maria

$
0
0
Zaterdag was Maria jarig. Twaalf jaar is ze geworden. Haar laatste verjaardag als basisschoolkind.

Trakteren op de Natuurclub
Er was zaterdag juist een bijeenkomst van de Natuurclub in de Biesbosch gepland. Maria en Jan zitten samen op de club. En jarig of niet, daar gaan ze graag naar toe! Maria wilde natuurlijk wel graag trakteren. Cupcakes leek haar wel een goed plan. Ok. Dan bakken we cupcakes. Vrijdagavond (of was het al nacht?) besloot ik alvast de cakes te bakken, zodat ik ze de volgende morgen nog even kon versieren.
Een poosje geleden had ik cupcakemix bij de Lidl zien staan die voor de helft was afgeprijst. In zo'n pak van 60 cent zat mix voor de cakejes, mix voor de crème, versiering in de vorm van chocorasp en ook nog 12 cupcakebakjes. Het leek me wel handig, voor een keer. Maar uiteindelijk liep het toch nog op 'zelf doen' uit. De cakejes bakken was het probleem niet. Die lukten prima. Maar toen ik de volgende morgen bijtijds opstond om die crème te maken, was ik minder gelukkig. Ik moest boter, kwark en de mix door elkaar mixen. Maar wat er ontstond was een slappe pap. Niet iets waarmee ik mooie toeven op de cakejes kon spuiten. Ik hoopte dat een poosje opstijven in de koelkast zou helpen. Maar nee, ook dat hielp geen zier. De crème bleef papperig. Snel besloot ik om dan maar gewone botercrème te maken. Boter en poedersuiker was in huis, dus hup. Snel een crème gemixt en die op de cakejes gespoten. Chocorasp erover en ziezo. Maria kon trakteren :-).



Het 'grote kado'
De jarige was inmiddels ook wakker. Eindelijk jarig!! Dat had al een hele week buikpijn gekost natuurlijk ;-). Tijd om 'het grote kado' te overhandigen. En, zó leuk, Maria had niet gekozen voor een mobieltje of iets dergelijks, maar voor heel gewoon Playmobil. Ze vindt het heerlijk om met Playmobil te spelen en trekt gelukkig daarin haar eigen plan, ook al halen haar vriendinnen er hun neus voor op. Wij konden ons meisje niet blijer maken dan met de Dierenkliniek van Playmobil. En dus geschiedde. Natuurlijk had ik er eerst Marktplaats voor afgestruind, omdat het anders boven de begroting is. In deze tijd van het jaar is het best nog lastig om iets moois van Playmobil op MP te kopen, want alles wordt voor je neus weggekaapt door mensen die op zoek zijn naar Sintkado's. Maar de aanhouder wint. We hadden iets gevonden wat helemaal in het ootje was. De enige 'maar' was, dat de verkoper de spullen niet wilde opsturen en dat ophalen wel heel ver rijden was. Helemaal in Almelo. Normaal gesproken doe je dat natuurlijk niet. Je gaat geen tank benzine verrijden om een paar tientjes voordeliger uit te zijn. Maar gelukkig is Trijnie heel regelmatig voor haar werk in Hengelo en zij vond het geen probleem om een keertje een klein ommetje te maken. En zo kwam alles (op tijd!) toch nog goed. 


's Middags en 's avonds kwam er visite. Oma's, opa, tantes, oom, neefjes, nichten, het was een vrolijke boel. Maria werd verwend met leuke kadootjes en we zaten als vanouds weer met een mannetje of 15 om de zaterdagse frieten. Gezellig hoor!

Trakteren op school
Maandag trakteerde Maria op school. Ik had zo'n leuk idee gezien van cupcakes die je in ijsbekertjes bakt en waarop je dan botercrème spuit. Dat leek me wel wat. Maar Maria had er andere ideeën over. Ze zei, dat verschillende kinderen geen botercrème lusten. Tja, daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Botercrème is best machtig. Maar de ijsbekertjes en de parapluutjes had ik inmiddels al gekocht. Na wat experimenteren werden het wél ijsjes, maar niet van cake en botercrème. Ik deed in elk ijsbekertje anderhalve marshmellow, deed die 20 seconden in de magnetron en drukte een mini-zoen in de kleverige massa. Daarna een parapluutje erbij gestoken en voilà.




Voor de juffen en meesters bakte ik appeltaart.


Allemaal erg fout en erg ongezond, maar wel feestelijk en lekker. En, misschien wel het belangrijkste, helemaal zoals het feestvarken het hebben wilde :-).

Nu alleen nog het feestje met de schoolvrienden en -vriendinnen. Hopelijk gaat me dat nog lukken ergens voor de kerstvakantie. We zitten wel erg volgepland met feestelijkheden en ouderavonden en overige zaken...


Een lekker rommeldagje

$
0
0
Als ik op maandag druk geweest ben met opruimen en poetsen, is op dinsdag vaak de fut er een beetje uit. Ik heb nogal eens de neiging me op maandag een beetje te vergalopperen. Dan ben ik vol energie, uitgerust van de zondag. Ik sta extra vroeg op en ga tot laat door. Zo was het gisteren ook gegaan. En als je dan 's avonds ook nog je avondwandeling van een kleine 5 kilometer maakt, dan is de dag echt vol geweest. Dinsdag is dan bij uitstek een dag om allerlei klusjes af te werken die wat minder energie kosten. Omdat vandaag ook het traditionele schoonmama-koffieuurtje verviel, had ik vanmorgen een hele dag voor me liggen om van alles en nog wat te gaan doen.  Een impressie van mijn lekkere rommeldagje.

Mijn wekker stond op 5 uur. Ik houd ervan om vroeg op te staan. Dan is het stil in huis en kan ik zelf ook stille tijd houden.
Om half 6 klapte ik de strijkplank uit voor m'n dagelijkse portie strijk. Je kunt het maar vast gedaan hebben. Intussen bedacht ik wat ik vandaag allemaal wilde gaan doen. Zoals altijd bedacht ik genoeg klussen voor drie dagen. Maar goed. Je moet ambities blijven houden, toch?

Na de strijk begon het dagelijkse ochtendritueel: Leendert roepen, z'n lunch klaarmaken, daarna de ontbijttafel dekken en de rest van de familie wekken. Ik bakte voor Willem een lekkere boekweitpannenkoek. Voor de anderen was er brood. Na het ontbijt maakte ik Willem z'n lunchsalade klaar en hielp Henk met aankleden. De grote kinderen waren inmiddels al naar school vertrokken en ook de basisschool-kinderen waren nu klaar voor vertrek. Ik zwaaide iedereen uit en daar zat ik dan. In de stilte, in de puinbende. Tijd voor een time-out. Even languit in bad en schoon, fris en opgewarmd was ik er helemaal klaar voor.

Eerst was daar de ontbijttafel. Hé, de kabouters waren niet langs geweest. De tafel stond dus nog gedekt. Foei! Om 9 uur nog wel! Afruimen die boel.



Daarna installeerde ik me aan de grote tafel. Ik wilde vandaag 40 sterren op de post doen. Twintig sterren lagen al kant en klaar. Twee moesten er nog gehaakt worden. Daarna moesten er 20 afgewerkt worden.


Intussen was ik aan het brood bakken geslagen. Zes stuks stonden er op de planning. Twee voor een klant. Eén om weg te geven. En drie voor mezelf.


Terwijl de eerste drie degen aan de narijs begonnen, mochten de volgende drie aan de voorrijs beginnen.


Na een uurtje lekker fröbelen laten er 40 sterren klaar om ingepakt te worden.


Ze werden ingepakt en in enveloppen gedaan. De enveloppen werden gefrankeerd en de opdrachtgevers verwittigd dat hun sterren in aantocht waren.


Precies om 12 uur was ik klaar. Mooi op tijd om met de basisschoolkinderen te lunchen.


Tijdens de lunch werden de eerste drie brooddegen in de oven gestoken. En toen we van tafel kwamen moesten de broden nog een klein half uur. Weet je wat? Dat is precies een mooie tijd om even tegen de binnenkant van mijn ogen te gaan kijken :-).


Teunie weer uit bed en de broden uit de oven. Wat een timing. Direct schoof ik de volgende drie degen in de oven en zette mijn wekkertje op 45 minuten. Een mooie tijd om eens even de tuin in te gaan.


Het weer was prachtig. Mijn tuin afschuwelijk. Of het moest zijn dat er hier een Alblasserdamse Nieuwe Wildernis aan het ontstaan is? Eerst de citroenmelisse maar eens kortwieken en de boel onder de bolacacia's aanvegen.


Zo. Dat ziet er beter uit.


Meteen de kippen maar van schone leghokken voorzien. En ze lekker laten smullen van een grote bos onkruid uit mijn wildernis ;-).



De drie kwartier was veel te snel om. Ik had nog wel een uurtje door willen buffelen, zo met mijn hoofd in de zon. Maar dat ging hem niet worden. Het was al bijna 3 uur en binnen nog een janboel. En, hé, de post was inmiddels ook langs geweest. Tussen de reclame, de blauwe brieven, de bedelbrieven en de eerste kerstkaart vond ik een grote verrassing. Een mooie cd, zomaar, van een anonieme bloglezeres. Wat een mooi en lief kado!


De broden geurden op de roosters. De muziek aan. Heerlijk toch?



Ik pakte eerst nog boeken in die ik in mijn marktplaatswinkeltje had verkocht. Ze gaan op reis naar België. Wat een tijd gaat er nog altijd in het goed verpakken van je spulletjes zitten!


Zo. De doos dicht. Postzegels en barcode erop. Dat kan vandaag ook op de post.


Nu dan toch écht de Janboel aanpakken. Eerst de voorkamer maar.


't Is maar droge rommel. Na een kwartier ziet het er al heel anders uit.


Dan de achterkamer.


In hetzelfde tempo.


De basisschoolkinderen kwamen thuis, dronken wat er renden meteen weer naar buiten. Lekker buitenspelen met dat mooie weer!
Ik ging nog maar een half uurtje naar boven. Was afhalen, wasje ophangen en snel, snel nog wat bedden glad trekken. Morgen moet ik nodig eens wat aandacht aan de bovenverdieping besteden.


Hè, jammer, er is geen enkele vrijwilliger die even voor me naar het postkantoor wil. Dan ga ik zelf maar. Breng ik meteen nog wat dozen naar de Kringloopwinkel. En dan, hup, de keuken in. Hutspot staat er op het menu.






Lekker hoor!

En dan staat er nog wat leuks op het programma. Een brei-avondje bij mijn tante :-). Nou ja, voor mij was het haken. Sterren haken. Nog 70 te gaan!
Samen met mijn vriendin tufte ik naar Nieuw-Beijerland. En vijf sterren later weer voldaan naar huis. Het was een heerlijk rommeldagje!

En we rommelen vrolijk verder

$
0
0
De bovenverdieping kuisen. Dat was voor vandaag het plan. Maar laat daar nu eens niets van terecht gekomen zijn! Geeft niets, hoor. Ik had nog andere plannetjes. En die zijn voor een groot deel nog uitgevoerd ook. Joepie dan.

Mijn werkdag startte eigenlijk op dezelfde manier als gisteren. Inclusief een nog gedekte ontbijttafel om 9 uur. En nadat die was afgeruimd installeerde ik me, nèt als gisteren, aan die tafel. Maar vandaag ging ik géén sterren zitten haken. Vandaag ging ik stoofperen schillen. Gisterenavond kreeg ik bij oom en tante een flinke bups stoofperen mee. Mmmm, Gieser Wildemannen. Dat zijn onze lievelingsperen. Ze moesten wel snel op, zei tante er nog bij. Nou, dat is hier geen probleem :-). Ik had er vandaag ook nog eens een kookopdrachtje bij. De vrouw van een collega van Leendert kan op dit moment haar moedertaak niet aan. Daarom is er een maaltijdenpoule opgestart. Om de beurt zorgt er iemand voor het eten. Mooi toch? Vandaag was het Leendert zijn beurt. Maham, wil je woensdag voor 4 man extra koken? Tuuuuuuuuurlijk.

Dus schilde ik vandaag een enorme zak peren.



Een grote soeppan vol belandde op het gas.



En daarna werd er vlees gebraden. Voor onszelf koos ik voor kalkoen. Maar omdat ik niet weet of iedereen dat wel lust, braadde ik voor de andere familie vier worstjes.



Da's lekker neutraal, denk ik.

Zo. En dan is het tijd voor een lekkere mok chocolademelk. Van Raw Chocolate met ahornsiroop. Mmm. En het allerlaatste handje kruidnootjes erbij...



Ik draafde daarna naar boven om snel de was te gaan verzorgen. Twee wassen afhalen, twee ophangen en vast twee wassen sorteren. Ziezo. Dat staat en hangt vast klaar voor vannacht en morgen.







Nu fijn naar buiten, want het is zulk lekker weer. En mijn tuintje is nog lang niet winterklaar. Ik zette het wekkertje op drie kwartier. Daarna zou ik stoppen om op tijd bij school te staan. Op woensdag haal ik Henk altijd uit school, om dan meteen de melkemmer om te ruilen. Ik zet de lege emmer bij het schoolhek en daar staat dan de volle meestal op me te wachten. Ideaal hoor!

Buiten ging ik eerst de bakken bij de voordeur doen. Daar stonden al lang en breed uitgebloeide petunia's in. Wat een droeftoetergedoe!



Vorige week al had ik nieuwe plantjes voor in de bakken gekocht. Maar er was nog niets van gekomen om ze te planten. Eigenlijk had ik violen willen hebben. Die zijn zo lekker sterk. Maar die kon ik nergens meer krijgen. Die moet je eigenlijk in september al kopen. Maar op dat moment stonden hier alle zomerbloeiers nog zo mooi. Dus stelde ik de aankoop van violen uit. En dus was ik nu te laat. En dus kocht ik wat anders. Snap je? Cyclamen zijn het geworden. In wit en rood. Echt een vrolijk gezicht.



Nu maar hopen dat ze een poos mee gaan.

Daarna ging ik een hoekje in de achtertuin doen. Daar stond nog een enorme pol citroenmelisse. Citroenmelisse is heerlijk. Het is één van mijn lievelingskruiden voor thee. Maar ik maak er ook limonadesiroop van. In de tuin is het echter eigenlijk een rampenplan. Als je even niet oplet overwoekert het alles en duikt het overal op. Volgend jaar moet ik maar eens wat pollen weggeven. Voor nu werd er de snoeischaar in gezet. Meteen weer een stuk straat aangeveegd.

voor


na


De kippen weer verblijd met een struik onkruid. En daar ging het wekkertje alweer.

Na de lunch was er niet zo heel veel tijd meer om nog iets overhoop te halen. Want tussen 2 uur en half 3 zou er een fotograaf komen. Ik moest op de foto voor mijn kookrubriek in Terdege. Echt mijn hobby, hoor :-(. Ik keutelde wat rond. Hier wat opruimen, daar wat kuisen. Henk speelde buiten en Jan genoot van de rust in huis. Hij mocht even op mijn laptop.



De fotograaf belde dat het 3 uur ging worden. Mooi. Kon ik tóch nog even wat op de bovenverdieping doen.

En ja. Om 3 uur was daar de fotograaf. Eerst een bak koffie. Daarna had ik nog wat vragen, die Anton geduldig beantwoordde. Echt fijn. Ik heb er weer wat bij geleerd over fotografie!
Daarna moest die fotosessie natuurlijk nog. Snel omkleden, want ik had een verkeerde kleur kleding aan. Plekje uitzoeken. Attributen opzoeken. En smilen maar :-).

Zodra de fotograaf zijn hielen had gelicht vloog ik weer achter het aanrecht. Ik moest als een haas een pannetje aardappels schillen en die koken, want om 10 over 4 moest ik met de maaltijd voor Leendert z'n collega in de auto zitten op weg naar Dordrecht.

Het ging allemaal precies. Ik pakte alles zó in dat het lekker warm bleef. De pan stoofpeertjes en de pan aardappels gingen op elkaar in de Hooimadam. De juspan werd in een dik badlaken gewikkeld. Ik had nog een schaal salade gemaakt en een bord fruit erbij gedaan. Alles paste in een grote boodschappentas en rap schoof ik de spits in. Net op tijd zag ik dat op de A15 de fileborden al knipperden en dus schoot ik door Papendrecht heen. Om 3 minuten over half 5 arriveerde ik op de afgesproken plaats. Mooi. Missie volbracht.

Thuis gekomen kon ik direct verder met onze eigen maaltijd. Ook daar moesten nog aardappels voor geschild en gekookt worden. En om 6 uur schoven we met z'n tienen aan tafel. Mmm. Lekker zo'n warm prakkie als het buiten koud is.

Na het eten volgde het avondritueel en het gezamenlijk koffie drinken. We hadden de vaart erin. Om kwart over 8 moesten we namelijk in de auto zitten op weg naar een ouderavond. De derde in 9 dagen tijd....

Terug thuis waren daar nog de grote kinderen die hier en daar mee geholpen moesten worden. En toen zat het er wat werk betreft voor vandaag weer op. De woensdagavondwandeling volgde nog. Lekker hoor. Wandeling in de mist :-).

Nu nog een mok rooibosthee met honing en dan lekker de koets in.

Mmm, Linzensoep.

$
0
0
Vandaag 'sliep ik uit' tot 6 uur. Op donderdag gaat Leendert naar school en dus hoeft hij niet al om half 7 de deur uit. Dat maakt de donderdagochtend-start een beetje relaxter. En aangezien we gisterenavond pas om een uur of half 1 naar bed gingen, bleef ik vanmorgen lekker wat langer liggen.

Het rare is, dat wanneer je laatachtig bent, je je versnelling een tandje hoger zet en dan uiteindelijk soms sneller bent dan wanneer je vroeg opstaat en denkt dat je alle tijd van de wereld hebt. Dat was vanmorgen ook het geval. Om half 9 was de ontbijtboel niet alleen afgeruimd, maar ook al afgewassen en de keuken was aan kant. Heerlijk! 



De domper was alleen, dat ik er halverwege de vaat achter kwam dat mijn close-in boiler het zomaar ineens begeven heeft. Hij warmt niet meer op :-(. De rest van de dag heb ik daarom pannen met water gekookt voor de vaat en voor andere klussen waarbij ik warm water nodig had. Balen dat we nu achter een andere boiler aan moeten. Kost weer tijd en geld.

Nadat ik ook de kamer aan kant gemaakt had zette ik me aan de tafel om weer wat sterren te haken. Ik had er alweer 13 klaarliggen en wilde er vandaag graag 20 op de post doen. Ik haakte drie sterren.


Daarna was het koffietijd. Theetijd voor mij vandaag. Ik dronk lekkere saliethee en nam wat fruit. 



Daarna moest ik de hort op en daar had ik bar weinig zin in. Eerst iets wegbrengen naar Nieuw-Lekkerland en daarna nog even naar Papendrecht voor muntgeld (collectegeld). In Alblasserdam is er geen bank meer met een muntgeldautomaat en dus moet je daarvoor naar Papendrecht. Meestal combineer ik dat met een boodschapje bij bijvoorbeeld de Action. Maar daar had ik vandaag niets nodig. Alleen schoot ik even de Jumbo in voor een paar kleine boodschapjes. Ik had geen soja-yoghurt meer. En bij de Planteneter zag ik dat hij 'jus' maakt van Tamari (een soja-saus). Dat wilde ik graag uitproberen. Vlees mis ik helemaal niet (meer). Op zondag eet ik nog altijd wel een stukje vlees, maar het is niet, dat ik daar speciaal naar uitkijk. Maar jus mis ik wèl. Zeker in die lekkere winterstamppotten. Daar hoort toch echt een kuiltje jus in. Nu maar eens kijken of ik met Tamari iets jus-achtigs kan brouwen.

Het werd nog rennen, want ik wilde graag om 12 uur, als de kinderen uit school komen, thuis zijn. 
Dat lukte gemakkelijk. Ik was 10 voor 12 thuis. Het was weer prachtig, zonnig weer. Alleen wel koud, met het kwik op 3 graden! Toch besloot ik nog even iets in de tuin te doen, totdat de kinderen thuis zouden komen. In een minuut of 20 kun je best nog aardig wat doen!

voor


na

Langzaamaan komt er weer vorm in de achtertuin. Hopelijk blijft het weer nog even goed. Als ik zo nog een paar dagen steeds een stukje tuin kan aanpakken, krijg ik hem vast nog op tijd winterklaar.

Bij de lunch maakte ik het oude brood op door er tosti's van te maken. Lekker, zo'n warm hapje tussen de middag!

Na het eten haakte ik nog weer twee sterren en daarna gooide ik hem nog even in de hoogste versnelling: lunchrommel opruimen, stofzuiger door de benedenverdieping slingeren, rommel op de 1e verdieping opruimen en vast een beginnetje maken met de warme maaltijd. 

Willem zou vanavond niet bij het avondeten zijn, omdat hij een training moest geven in Leiden. Ik had daarom een gemakkelijke maaltijd bedacht: linzensoep met Turks brood. Ik bracht water aan de kook en deed er rode linzen en drie in stukjes gesneden aardappels in. Een lepel zelfgemaakte bouillonpoeder erbij en dan zachtjes laten pruttelen.

Intussen arriveerde schoonmama voor het wekelijkse koffie-uurtje. Bij een vers bakkie leut wisselden we de nieuwtjes uit. Schoonmama pakte haar breiwerk erbij. En ik...haakte weer twee sterren :-). Ziezo. Ik had er weer 20. Ik stopte alle draadjes weg, klapte de strijkplank uit en stijfde en streek de sterren. Ze waren precies klaar toen ons koffieuurtje om was. Alleen konden ze niet meer vandaag met de post mee, want toen Maaike bij de brievenbus kwam, zag ze dat daar al een vuurwerkbeveiliging op zat. De enveloppen pasten daar niet door. Nou ja, dan morgen maar naar het postkantoor.

Ik ging de keuken in om de soep af te maken. Ik pureerde de linzen/aardappelsoep met de staafmixer. In een beetje olie fruitte ik twee flinke uien en een paar tenen knoflook. Daarna kwam er bij wat ik in huis had: gele en rode paprika in stukjes, een paar wortels in stukjes, een blik kidneybonen, een blikje maïs. Alles ging in de linzensoep en daarna begon het proeven en keuren. Er moest nog wat smaak bij en nog wat vulling, vond ik. Ik deed er een extra lepeltje bouillonpoeder bij, een flinke snuf peper en royaal koriander. Daarnaast deed ik er een flinke hand graan en een doosje peterselie uit de vriezer bij. Zo was het goed. Terwijl de soep heel zachtjes pruttelde om het graan te laten garen en de smaken goed door elkaar te laten trekken, schoot ik nog even naar boven voor de was. De dagelijkse twee wassen moesten nog worden opgehangen.

Beneden werd door één van de kinderen de tafel al gedekt en de Turkse broden in repen gesneden. Iedereen verheugde zich op de linzensoep. Zó lekker met koud weer! We gingen aan tafel en alle volle borden gingen in een mum van tijd leeg. Er werd nóg een keer opgeschept en nóg een keer. De buikjes kwamen goed vol. Een toetje was er niet. Wel een Bijbelverhaal. Het laatste deel over Job was aan de beurt.

Na het eten deelde ik orders uit. Iedereen moest even helpen. Eén ging Henk naar bed brengen, één ging stofzuigen, één opruimen, één de buitenboel opruimen, twee de vaat doen, één de houtmand vullen...Zo had ik de tijd om nog even drie brooddegen te maken. 
Om half 8 waren we al klaar! Da's vroeg voor ons doen. Zo kon ik precies voor de koffie de strijk doen.

Na de koffie kwam Willem thuis. Hij had nog niet gegeten, maar er was nog soep genoeg. Makkelijk hoor, zo'n grote pan soep!

Intussen had ik mijn hakerij maar weer opgepakt. Ik wil de sterren deze week toch echt zo'n beetje klaar krijgen. Gaat niet helemaal lukken, want ik heb me verteld. Stug door gaan maar. Al hakend kon ik tot drie keer toe Jan z'n spreekbeurt over Tornado's aanhoren. Ik ben helemaal op de hoogte :-).


Heerlijk koken met groenten van het seizoen

$
0
0
Het was vandaag een dag met precies dezelfde basale structuur als de andere dagen van deze week. Heerlijk! Juist die 'gewone' dagen heb ik geleerd te koesteren. Ze zijn zeldzaam kostbaar. Echt waar!

Er rolden weer 10 sterren van mijn haaknaaldje
En er gleed weer een flinke berg wasgoed onder mijn strijkijzer vandaan
Een stief kwartiertje tuinieren - voor
En na
Ik verzamelde nog wat peulen van de Lathyrus.
En het 'rijshout' (inclusief panty-touwtjes) werd ook bewaard






En zo vloog de dag weer om.
Vooral de middag is altijd om voordat ik er erg in heb. En als je voor zo'n grote koppel moet koken kost dat natuurlijk ook de nodige tijd. Vaak begin ik halverwege de middag al voorbereidingen te treffen. Ook vanmiddag was dat het geval. Er stonden bietjes op het menu. Een heerlijke, veelzijdige groente van het seizoen. Kost geen biet (om dat woord in dit geval maar eens te gebruiken) en is heel gezond.

Rond een uur of half vier deed ik de bieten in mijn snelkookpan, bracht die onder druk en zette de kookwekker op een half uur. Daarna liet ik ze afkoelen in de aanrechtbak. De snelkookpan kon nu gebruikt worden om aardappels in te koken. Zo bespaar je mooi op afwas.


In de tijd dat de aardappels in de snelkookpan onder druk gebracht werden, pelde ik de afgekoelde bietjes en sneed die in blokjes.


Ik sneed twee uien heel fijn.

Daarna sneed ik vier grote appels in blokjes. Gewoon met schil en al. In een koekenpan met een klein beetje olie bakte ik de appelstukjes tot ze zacht waren. Een snuf kaneel bracht er extra smaak aan.


Voor de vleeseters bakte ik 250 gram magere spekblokjes uit.
Ik maakte van de aardappels puree. Gewoon de stamper in de niet-afgegoten aardappels zetten en dan het geheel smeuïg maken met een scheut (soja)melk en een kluitje margarine.

Ik schepte de bietenblokjes, uiensnippertjes en gebakken appelblokjes door de puree en haalde daar alvast mijn portie eten uit (ik eet alleen op zondag vlees). Als laatste schepte ik er ook de spekblokjes door.


Zo. De etensbel kon weer worden geluid.

Wat is dat smullen, zo'n heerlijke winterstamppot!




Bloeddruk

$
0
0
Toen we van de zomer op vakantie waren in Zwitserland zijn we erg geschrokken van Willem z'n conditie. Of beter: van het gebrek aan conditie! Liep hij voorgaande jaren nog gewoon met de jongens mee, dit jaar moest hij na elke paar honderd meter uitrusten als een oude man. Daarbij kwam, dat hij blaren op zijn hielen opliep, die nauwelijks genazen. Ellen vroeg zich hardop af, of Willem toch niet misschien diabetes zou kunnen hebben. Dat zinnetje bleef hangen. Willem had sowieso ook last van akelige hartkloppingen en zijn gezichtsvermogen was in korte tijd erg verslechterd. We namen ons voor om na onze vakantie een afspraak te maken bij de huisarts.

Het was uiteindelijk september voordat Willem bij de huisarts belandde. Die contateerde in elk geval vast een veel te hoge bloeddruk en verwees Willem door naar zowel de cardioloog, als naar de oogarts. En er werd bloedonderzoek gedaan naar diabetes.

Tja. Dan ga je de medische molen in. Raar hoor, als je in zo'n tien jaar tijd slechts eenmaal bij de huisarts hebt gezeten!

De oogarts was snel klaar. Het hoornvlies wordt taaier en dat is in feite het begin van staar. Ouderdom, wordt er dan zo leuk gezegd. Waaah! Willem is nog maar 49! Gaat dat nu al gebeuren? Afijn. Willem moest een nieuwe bril met sterkere glazen, varifocus en cilinder. De hele rataplan.

Bij de cardioloog was het allemaal wat serieuzer. Ook hij contateerde een veel te hoge bloeddruk (170/110). Hij schreef bloeddrukverlagers voor en maakte afspraken voor de standaard onderzoeken zoals een hartecho, een fietsproef en nog weer bloedonderzoek.
Daarnaast wilde hij dat Willem zich aanmeldde bij het Slaap-waakcentrum in Dordrecht, omdat hij slaapapneu vermoedde.

Thuisgekomen hebben we de hele boel eens even laten bezinken. Pillen? Daar had Willem nog helemaal geen zin in! En al helemaal niet toen hij had gelezen hoeveel bijwerkingen de voorgeschreven medicijnen (kunnen) hebben.

Nu was ik zelf al vanaf het begin van dit jaar bezig met het voedingspatroon à la De Planteneter. Ik volgde de 28-dagen cursus en heb ook heel veel video's van hem bekeken. Mijn interesse in gezonde voeding is altijd wel aanwezig geweest, maar het planteneten heeft daar een extra impuls aan gegeven. Daardoor heb ik bijvoorbeeld ook het boek De Voedselzandloper van Chris Verburgh van a tot z gelezen. Het heeft allemaal zo moeten zijn. Ik was compleet voorbereid om Willem te helpen een gezonde lifestyle erop na te gaan houden.

Willem ging er voor de volle 100% voor. Hij was er nog méér van overtuigd, dat hij het zonder bloeddrukverlagers zou kunnen stellen dan ik. Gezond eten, bewegen en daarbij afvallen. Dat was de inzet.

Hoe gingen we te werk? Willem heeft om te beginnen zijn brood laten staan. Dat is niet iets wat De Planteneter 'voorschrijft', maar wel wat Chris Verburgh aanbeveelt. Al snel merkte Willem dat dit hem enorm goed deed. Hij had geen last meer van suikerpieken en was daardoor gelijkmatiger in zijn stemming en in zijn concentratie. Sindsdien neemt hij elke dag een salade mee naar zijn werk. Gewoon groenten, fruit, noten en zaden. Aanvankelijk moest daar nog wel een dressing bij, maar daar is hij later mee gestopt. Gewoon de salade is prima.

Daarnaast is hij erg gaan miniseren met vlees. Ook drinkt hij nog maar af en toe koffie en heel soms een biertje. 's Avonds eet hij na half 9 niets meer. Snoepen deed hij aanvankelijk totaal niet meer. Nu neemt hij op een feestje wel een taartje of iets dergelijks.

De noodzakelijke beweging miste Willem al jaren. Daar moest ook verandering in komen. Vanaf half augustus zijn we daarom drie keer per week gaan wandelen. Eerst een kilometertje per keer. En dat voelde al geweldig :-). Later breidden we onze wandelingen uit naar een kleine 5 kilometer per keer. Zo wandelen we nu minimaal 15 kilometer per week, maar vaak ook wel meer.

Je ziet. Het is allemaal helemaal niet spectaculair. Er zijn geen extra kosten aan verbonden. Geen dure diëten, al dan niet onder begeleiding van een diëtist. Geen dure sportschool. Gewoon je gezonde verstand gebruiken en toepassen wat ik eerder leerde.

Inmiddels is Willem 14 kilo afgevallen en voelt zich stukken beter. Zijn conditie is enorm verbeterd. Een kilometer of 8 wandelen doet hij fluitend!

Wij beraadden ons ook op dat onderzoek naar slaapapneu. Ik weet niet of het een landelijke trend is of toevallig iets wat bij in onze omgeving speelt. Maar een feit is, dat we niet anders horen van mensen die ineens slaapapneu blijken te hebben. Je vraagt je dan toch af of het niet een soort 'modeverschijnsel' is, zoals er vroeger aan de lopende band amandelen werden geknipt. We informeerden naar de kosten van het onderzoek en schrokken ons naar. Alleen het onderzoek (zónder eventuele behandeling!) is al 2500,00 euro! Ping ping, kassa! We besloten het onderzoek nog even te laten voor wat het was en bij de cardioloog navraag te doen in hoeverre het dringend noodzakelijk was.

Gisteren was het het uur van de waarheid. Willem moest terugkomen bij de cardioloog. Hij zou de uitslagen van de onderzoeken krijgen. Stiekem kneep Willem hem wel een beetje. Want ja, hoe zou die arts erop reageren, dat Willem geen pillen had ingenomen? En hoe zou hij erop reageren, dat hij nog geen onderzoek naar slaapapneu had laten doen? En nog wel het meest prangend was de vraag: zou de bloeddruk inmiddels gezakt zijn?

De muizenissen bleken niet nodig!

De arts vroeg eerst aan Willem, hoe het met hem ging. ¨Uitstekend!¨ antwoordde Willem. Het gezicht van de arts was één groot vraagteken. Willem vertelde dus dat hij zoveel was afgevallen en zich zo'n stuk beter voelde daarbij. De arts vroeg hoe Willem dat gedaan had. Nadat Willem zijn verhaal had gedaan, voegde hij er in één adem aan toe, dat hij nog géén medicijnen had gebruikt. De arts keek in het dossier en zag dat ten tijde van de fietsproef de bloeddruk van Willem al een flink stuk verbeterd was ten opzichte van de meting bij het eerste artsenbezoek. Hij besloot daarom eerst eens de bloeddruk te meten om te kijken hoe die nu was. Die bleek heel keurig gezakt te zijn naar 155/90!
Willem biechtte meteen maar op, dat hij gezien de kosten ook nog geen onderzoek naar slaapapneu had laten doen.
De arts reageerde heel spontaan: ¨Als iedereen zo goed bezig zou zijn als u, zou mijn wachtkamer een stuk leger zijn.¨ Om kort te gaan: Willem kreeg een dik compliment. De verrichte onderzoeken hadden allemaal een goede uitslag en vanwege de sterk verbeterde bloeddruk kreeg Willem meteen zijn ontslag bij de cardioloog. Ook het onderzoek naar slaapapneu werd van tafel geveegd. Volgens de arts zou het gewichtsverlies daar een heel goede invloed op hebben gehad en hij zag geen noodzaak voor verder onderzoek. Met het advies om zo door te gaan en misschien over een paar maanden nog een keer bij de huisarts de bloeddruk te laten controleren, stonden we weer buiten.

Dolblij zijn wij!

En ook verbaasd. Het blijkt te kloppen wat Verburgh in zijn boek schrijft! Artsen hebben (nemen?) geen tijd om iemand te informeren over een noodzakelijk andere lifestyle. Pillen voorschrijven is sneller.....
Half Nederland mag dus vrolijk aan de bloeddrukverlagers. En half Nederland mag op kosten van ?? (iedereen?) een duur onderzoek naar slaapapneu ondergaan en als het even kan volgt daar dan natuurlijk ook een behandeling op. Allemaal helemaal niet erg. Als iemand medicijnen nodig heeft: ok. Als iemand een behandeling voor slaapapneu nodig heeft: ok. Maar doe dit dan pas nádat iemand zijn of haar lifestyle heeft aangepast. Wellicht is in het grootste deel van de gevallen dan helemaal geen medicatie of behandeling nodig. Dat zou toch alleen maar winst betekenen? En ook zeer kostenbesparend werken?

Wij begrijpen er vast weer helemaal niets van....

Afgestoft

$
0
0
Zaterdag heb ik onze gourmetstellen maar eens afgestoft. Ik heb ze misschien in geen zeven of acht jaar gebruikt! Verschillende keren heb ik gedacht om mijn stellen weg te doen. Maar dat vond ik dan toch weer een beetje zonde. Nu ben ik blij, dat ik de stellen inderdaad niet weggedaan heb, want zaterdag kwamen ze prima van pas op het feestje van Maria.

Jarenlang was het hier soort van mode om in groep 8 op je feestje te gaan gourmetten. Maar op de één of andere manier zijn die gourmetfeestjes uit de gratie geraakt. Er waren zaterdag kinderen op Maria's feestje die echt even aanwijzingen moesten hebben, hoe gourmetten in z'n werk gaat :-).

Afijn. Maria heeft een heel gezellig gourmetfeestje gehad. En wij hebben de smaak ook weer te pakken. Ik denk dat de stellen in de kerstvakantie nog wel een keertje van stal gehaald worden. Zéker als er in de supermarkt straks weer afgeprijsde gourmetschotels zullen zijn. De gourmetschotels die ik voor Maria's feestje had gekocht, heb ik ook met korting gescoord. Het waren schotels van rond 5 december. Ik betaalde voor twee royale schotels met 30 % korting slechts ca 6,50. Vanmiddag zag ik bij de Lidl dat ze ook erg leuke vegetarische schotels in de vitrine hadden liggen. Behalve vlees en/of vegetarische hapjes doe ik er altijd paprika, ui en champignons bij. En natuurlijk royaal stokbrood en pindasaus. Kruidenboter mag eigenlijk ook niet ontbreken. Als toetje is het leuk om pannenkoekjes te bakken. Maar zaterdag was er gewoon ijs toe. Ook lekker.

Maria heeft met haar vrienden en vriendinnen gezellig aan de grote tafel gezeten.





Intussen aten wij met de rest van het gezin in de voorkamer onze zaterdagse frieten. Het was een gezellig getetter en getater aan de grote tafel. Na het eten zijn de kinderen een half uurtje naar buiten gegaan, nadat we ze eerst op het hart hadden gedrukt om nergens belletje te trekken enzo ;-). In die tijd ruimde ik de gourmetrommel op en zette Willem de beamer klaar. We hadden dvd's geleend van Planet Earth. Toen de kinderen binnenkwamen konden ze zich lekker installeren en keken ze een aflevering over bruine beren en een over leeuwen. Prachtig en indrukwekkend!




Tijdens het kijken zorgde ik voor een natje en een droogje. En zo was het half 10 voordat we er erg in hadden. Tijd voor de kinderen om naar huis te gaan.

Het was een erg gezellig, kneuterig, groep 8-verjaardagsfeestje!





Het gaat er op lijken

$
0
0
Ook al doen we niet zo heel veel bijzonders met de Kerst, toch vergt het nog het nodige aan organisatie en energie om alles op tijd af te krijgen.

We beginnen vanavond al een beetje 'raar' met een soort pré-kerstdiner. Dat zit zo. We krijgen elk jaar een haas van een boer als daar de jagers geweest zijn. Willem vilt die dan zelf en andere jaren vilde hij ook meteen een haas voor de boer. Maar het gezin van de boer is niet dol op haas en dus kregen we dit jaar twéé hazen. Met dien verstande, dat na het villen er een deel terug ging naar de boer voor de twee jongens die wél graag haas eten. Maar al pratend en regelend kwam Willem met het plan om die jongens gewoon bij ons haas mee te laten eten. Prima. Maar wanneer moest dat dan gebeuren? Nou, dat zou dan dinsdag voor Kerst wel goed uitkomen. Oke dan :-). Een pré-kerstdiner dus voor vanavond met twee gasten extra. Met haas. En extra groenten, omdat ik niet weet wat de jongens lekker vinden.

Op Eerste Kerstdag zijn we met z'n dertienen en als je dan een extra groente en de traditionele stoofperen en tutti frutti op tafel wil zetten, kost dat ook enig denkwerk. En vergeet natuurlijk de pudding niet, die een dag van tevoren gekookt moet worden. Het scheelt dat Trijnie dit jaar voor het voorgerecht zorg.

Tweede Kerstdag zijn we met z'n elven. We eten dan simpel kip met de restjes van de dag ervoor. Maar ja, daarnaast moet er ook voldoende brood in huis zijn voor die dagen. En weet je hoeveel aardappels je voor 36 personen (verdeeld over 3 dagen) moet schillen? enzovoorts enzovoorts.

Maar nu gaat het er op lijken. Het vlees voor vanavond is gebraden. De witlofstronkjes voor morgen staan te koken. Die gaan morgen omwikkeld met ham en kaas in de oven. Maaike zit een enorme zak boontjes af te halen voor vanavond en voor morgen. Er zijn twee appeltaarten gebakken. Er staan drie broden in de oven en drie brooddegen zijn aan de narijs bezig. Gisteren heb ik al een kilo of vijf stoofpeertjes gestoofd. Er staat een kruidkoek in de wonderpan op mijn oliestelletje. Het gaat helemaal goed komen :-).

En de was? Is ook lekker bij! Gisterenavond heb ik willens en wetens gespijbeld. Mijn vriendin kwam en die zat lekker te breien. En dat wilde ik ook :-). Na alle gehaakte sterren ben ik blij met mijn breiwerkje. (Heeft trouwens iedereen zijn/haar sterren ontvangen? Ik hoop dat ik niemand ben vergeten!) Gek genoeg  verschijnen ook op mijn breiwerkje weer sterren. Noorse sterren wel te verstaan. Ik ben een baret voor Maaike aan het breien. Een licht verslavend werkje ;-).



Afijn. Vanmorgen moest ik natuurlijk 'op de blaren zitten' na dat brei-gespijbel en vroeg op voor de strijk. Maar dat had ik er graag voor over. Alle 'zondagse' overhemden zijn gewassen en gestreken. Dirk z'n nieuwe kerstoverhemd is gespoeld en hangt te drogen. De nodige tafellakens liggen gestreken in de kast...

Nog even doorbikkelen en dan neem ik twee dagen vrij :-) Nee, drie zelfs. Want vrijdag ga ik samen met Willem een dag de hort op. Wel met de nodige dingen die 'moeten', maar dan toch even lekker samen.

Ik wil iedereen goede Kerstdagen wensen en meteen bedanken voor de post die ik overal vandaan kreeg! Wat lief toch altijd. En heel bijzonder.

2014

$
0
0
En dan is het zomaar 2014 geworden en wil ik alle lezers het allerbeste toewensen. Wat is het oude jaar omgevlogen! En wat gaat ook de kerstvakantie weer hard voorbij! Een vakantie boordevol activiteiten. Ik denk dat ik DV volgende week nog wel een impressie schrijf. Ik hoop dit jaar sowieso lekker door te gaan met het schrijven van gewone huis-tuin-en-keuken-logjes, want dat zijn de schrijfseltjes die het meest gewaardeerd worden volgens de poll.

In dit eerste berichtje van het nieuwe jaar wil ik een bijzonder oproepje doen:

Onze Dirk (22) wil dit jaar afstuderen. Hij doet HBO-informatica. Op dit moment is hij bezig aan zijn laatste blok op school en dan rest alleen nog de afstudeeropdracht van vier maanden. Deze opdracht zou hij erg graag in het buitenland doen. Dit vanwege gewoon 'buitenland-ervaring', maar ook vanwege de taal. Hij wil dan bij een bedrijf werken waar Engels de voertaal is.
Aanvankelijk wilde hij graag naar Zwitserland, omdat hij daar alvast een fijn kostadres zou kunnen krijgen, bij mijn lieve vriendin Ellen. Het lukt echter tot op heden niet om daar een geschikt bedrijf te vinden. Hij is daarin ook nog wel een beetje kieskeurig, want ja, afstuderen doe je maar één keer, hè.
Hij zoekt een middelgroot tot groot software-bedrijf, waar hij vooral iets hoopt te leren van de bedrijfsprocessen en waar veel gedaan wordt met PHP.
Dirk kan in principe al in februari beginnen (en is dan dus in juni klaar). Maar op zo'n korte termijn moet het wel een wondertje zijn als dat gaat lukken. Hij kan ook halverwege april beginnen en dan gewoon later afstuderen.

Ik weet dat er aardig wat mensen in het buitenland meelezen. Maar misschien zijn er ook lezers in Nederland die kunnen en willen helpen. Daarom dus dit oproepje: wie weet of heeft een bedrijf waar Dirk zijn afstudeeropdracht kan doen?
En is daar wellicht ook een gastgezin waar hij kan verblijven?

Dirk heeft naast zijn studie ook een eigen bedrijf en daar vind je zijn contactgegevens en kun je in de portfolio ook wat voorbeelden vinden van wat hij zoal gemaakt heeft: www.luijkwebcreations.nl Hij wil met alle plezier zijn CV sturen.

Ik ben heel benieuwd of dit oproepje wat gaat opleveren!

¨Vliegende¨ start

$
0
0
Dit jaar gaat mijn werk er een beetje anders uitzien. Ik ben gaan schrijven voor het blad Terdege. Elke twee weken mag ik de kookrubriek vullen. Dat betekent: een gerecht bedenken, dat uittesten, foto's maken tijdens het proces en van het eindresultaat, een verhaaltje schrijven, het recept uitwerken en als ik pech heb moet het allemaal nog een keer overnieuw als bijvoorbeeld het recept niet helemaal beviel of als de foto's niet mooi genoeg naar mijn zin zijn. Ik vind het erg leuk om te doen en was ook heel blij met de eerste aflevering die vorige week uitkwam. Blader maar eens in de digitale Terdege van deze week, dan kom je hem tegen: www.terdege.nl

Maar al met al kost dit werk me minimaal een hele ochtend geconcentreerd bezig zijn per twee weken. Daarnaast wil ik eigenlijk ook erg graag de broodbakworkshops gaan organiseren, waarover ik pas schreef. Ook dat kost de nodige tijd. Tijd die ik van mijn huishoud-tijd moet afsnoepen.

Ik heb erover nagedacht hoe ik het allemaal in goede banen kan leiden zonder dat het gezin en het huishouden eronder lijden. En ik heb besloten om maar weer eens te gaan flyen! Vijftien jaar geleden heb ik dat ook een tijd gedaan, dat flyen. Wat dat is? Kijk maar eens op: www.Flylady.net

Vandaar dus de titel van dit log: een vliegende start :-).

Vol enthousiasme ben ik weer begonnen. Als je werkt volgens Flylady volg je elke morgen en elke avond een vaste routine. En voor het mooi stel je ook nog een middagroutine in. Dingen die je dus elke dag hetzelfde doet en waar je niet meer bij na hoef te denken. Daarnaast werk je elke week in een bepaalde zone van je huis, die je dan extra beurten geeft. Deze week is dat de keuken. Gisteren 'moest' ik de buitenkant van de kastjes schoonmaken en vandaag staat de koelkast op de planning. Handig hoor, als je de opdrachten zomaar aangereikt krijgt :-). Overigens moet je natuurlijk e.e.a. wel aan je eigen situatie aanpassen. Mijn huishouden is natuurlijk niet doorsnee met m'n grote kinderschare en m'n grote(re) huis. Zo moet ik vandaag niet één, maar twéé koelkasten schoonmaken. Maar goed. Dat kan je zelf aanpassen.

Ook houd je elke dag een opruimsessie van 15 minuten en maak je twee keer per dag in twee minuten zogenaamde 'hotspots' netjes. Dat zijn die bekende plekken die rommel aantrekken: een kast waar van alles opgegooid wordt, een plank, een dressoir. Je kent het vast wel.

Het lijkt in het begin een beetje ingewikkeld allemaal, maar als je eenmaal door hebt hoe het werkt is het een heerlijk gestructureerde manier van huishouden. Ideaal voor chaoten zoals ik ;-). En voor wie eraan wil beginnen: je begint heel gewoon met babystapjes.

In mijn ochtendroutine heb ik opgenomen: vaat weg, aanrecht leeg, fornuis schoon. Eigenlijk is dat aanrecht ook de eerste regel die Flylady je leert: shine your sink. En ja, ik moet zeggen: dat is fantastisch! Vanmorgen om kwart voor 9 zag mijn keuken er al picobello uit:



Voorlopig ben ik weer heel enthousiast vanwege het oppoetsen van dit voor mij oude, vertrouwde systeem. Ik heb er alle vertrouwen in dat ik door deze 'strakke' aanpak de tijd kan vinden voor het werk buiten mijn huishouden. Lekker hoor, dat flyen :-)

Terugblik op de kerstvakantie

$
0
0
Nu man en kinderen er alweer drie dagen school en werk op hebben zitten, lijkt de kerstvakantie al laaaaaaang geleden. En eigenlijk zit ik zo boordevol plannetjes, dat ik meer de neiging heb om vóóruit dan om áchteruit te kijken. Maar de fijne dagen die achter ons liggen zijn het meer dan waard om herinnerd te worden. Dus toch maar een terugblik ;-).

Laat ik voorop stellen, dat de kerstvakantie niet mijn favoriete vakantie is. Doordat er veel feestdagen zijn, zijn er op een bepaalde manier toch ook veel verplichtingen. Opzitten en pootjes geven. En op den duur breekt dat, ook bij de kinderen, wat op. Verder is het vaak geen lekker weer, zodat de kinderen veel binnen zijn. Met z'n allen op een kluitje is ook nogal eens frustrerend. Geef mij dan maar de zomervakantie. Die kan niet lang genoeg zijn.
Maar goed. Al met al werd er toch heel erg naar de kerstvakantie uitgekeken. En terecht. Het is heerlijk om even de schooldruk uit huis te hebben. Geen ochtendstress, geen huiswerkstress, super!

De eerste feestdagen waren de Kerstdagen. Ik heb al eerder geschreven over mijn voorbereidingen. En ja hoor, alles was op tijd klaar. Op eerste Kerstdag gingen we 's morgens eerst met z'n allen naar de kerk. En daarna was het tijd voor de Kerstmaaltijd. We waren met z'n dertienen, want Trijnie's vriend en Hans z'n vriendin waren er ook.

Terwijl ik in de keuken druk bezig was met koken zorgde Maaike voor een feestelijk gedekte tafel. Het mooie tafelkleed kwam uit de kast, inclusief de bijbehorende servetten. De glazen werden opgepoetst. Het 'zondagse' servies kwam op tafel. Gezellig hoor om zo eens een keer uit te pakken!

Intussen Trijnie ook bij mij in de keuken aan de slag. Zij zou voor het voorgerecht zorgen. Nou, ze had echt iets leuks en lekkers bedacht, hoor! Het leek wel of we in een restaurant zaten:


Tomatensoep met crème fraiche en een plukje rucola, twee sneetjes zuurdesembrood met gezouten roomboter en twee pasteibakjes met champinonratgoût. Om het af te maken nog een kaartje erbij met uitleg. Dat was alvast een heel feestelijk begin!


De kinderen vonden het geweldig dat ze echt wijn mochten drinken. Ik had de alcoholvrije kinderwijn die ik van de zomer van Ellen kreeg zuinig voor dit moment bewaard ;-)



Mijn vader had op reebiefstuk getrakteerd. Toe maar! Daarnaast waren er spercieboontjes, spruitjes, witlof met ham en kaas, cranberrysaus, tutti frutti, gekookte aardappels en verse appelmoes. De foto van mijn bord is niet erg scherp. Maar geloof maar dat we heerlijk gegeten hebben. Mmmmm.



Als toetje had ik een simpele custardpudding met vruchten en slagroom gemaakt. Altijd goed.

Na de maaltijd wachtte natuurlijk de vaat van het jaar, maar dat doet er niet toe. Werk blijft er toch wel, hoor. Ook als je een 'vrije' dag hebt. Ook als het kerstfeest is. 's Avonds was er weer een kerkdienst en ook op tweede Kerstdag 's morgens. Maar vòòr kerktijd stond er al een enorme teil gewassen en gestreken goed klaar om in de kasten gelegd te worden...Dat heb ik ergens in de randen van de nacht gedaan ;-).


Op Tweede Kerstdag 's middags hebben we de film De Nieuwe Wildernis bekeken. Die had Dirk speciaal voor deze dag gekocht. Prachtig om te zien hoe in een betrekkelijk korte tijd zoveel natuur is ontstaan rond de Oostvaardersplassen.



Voor de avond had ik nog niets vastgelegd in een planning, maar ik had er stiekem wel rekening mee gehouden dat de gourmetstellen weleens uit de kast zouden kunnen komen. En ja hoor, toen ik dat voorstelde had iedereen er zin in. Ik maakte heel simpele vleesschotels van gehaktballetjes, stukjes kipfilet, hamburgers in kwarten en nog zo het één en ander. Voor mezelf had ik een poosje geleden al een afgeprijsde vegetarische schotel gekocht en in de vriezer gedaan. Die kwam nu mooi van pas. Op Willem z'n verzoek maakte ik nog een grote kom salade klaar. Er mocht frisdrank op tafel. Ik bakte een stuk of wat afbakstokbroden. En zo had elk zijn zin.




Vrijdag, de dag na kerst, zouden Willem en ik een dagje samen uit gaan. We hadden wel wat verplichtingen, maar die pasten prima in ons plan. Eerst reden we naar Amersfoort om een kado op te halen dat ik een poosje geleden via MP had gekocht. Daarna reden we naar Elspeet om Koos bij logeeropvang De Welkamp te brengen. Het was tegen twaalven toen we daar vandaan reden. We hadden de hele dag voor ons liggen. We hadden dolgraag een grote wandeling in de natuur willen gaan maken. Maar net als in de kerstvakantie van 2012 viel ons dagje uit behoorlijk in het water. Het regende dat het goot. Helaas echt geen wandelweer. We waren er wel een tikje sip over, maar goed. We wijzigden ons plan. We gingen Kringloopwinkelen, want we zochten een nieuwe fauteuil. Ik had op internet gezien, dat er in Almere een soort van reuze Kringloop zit. Dus reden we naar Almere. De Kringloop was inderdaad reusachtig groot en goed verzorgd. Heel leuk om daar rond te snuffelen. Maar een fauteuil naar onze zin stond er niet.
Omdat we er heel dichtbij in de buurt waren, reden we meteen even door naar De Brouwmarkt. Daar heb ik flessen ingeslagen voor de wijn die ik dit jaar hoop te bottelen.

En toen was het lunchtijd. En ik had nu eens niet van alles en nog wat van thuis mee gesleept om het laatste dubbeltje uit te sparen. Willem kieperde me uit de auto bij een Aldi. En daar lagen me toch heerlijke lunchsalades in de vitrine. Mjammie!! Voor Willem koos ik er één met aardappeltjes en spekjes. Voor me zelf een vegetarische met pasta en geitenkaas. Ze kostten 3,00 per stuk. Dat viel me nog alles mee. Ik kocht er een kan versgeperste sinaasappelsap bij, een trosje bananen en een zakje noten. Daar konden we de middag wel mee door komen ;-).

We deden nog een Kringloopwinkel en reden daarna door naar Alphen. Daar woont een meneer die Leendert helpt met zijn hobby: vliegen met modelbouw heli's. Leendert had in de kerstvakantie juist een nieuwe helicopter gekocht. Een prachtding. Echt wel heel duur, maar ik ben blij, dat hij zijn geld aan een heli uitgaf en niet aan vuurwerk. Leendert heeft de eerste dag van de vakantie de hele dag gevlogen. Ik moet eens kijken of ik er een filmpje van kan plaatsen hier. Helaas crashte de heli aan het einde van de middag. De meneer in Alphen is echter een kei in het repareren. Echt fijn als iemand je zo wilt helpen!

Het was wel een stuk rijden. Maar intussen heb ik fijn aan Maaikes baret gebreid. Die wilde ik graag in de vakantie af krijgen. En dat is nog gelukt ook:




In Alphen hebben we nog wel een uur lekker aan de thee gezeten. Gekletst over van alles en nog wat. Het was al donker toen we weer in de auto stapten. Willem had nog wel zin om ergens een stad in te gaan en wat rond te boemelen op koopavond. Maar in die omgeving zijn de koopavonden op donderdag en dus werd dat niets. Ik bedacht dat het dan wellicht leuk zou zijn om ergens te gaan wokken. Willem zocht op internet iets op in de buurt waar we waren en daar reden we heen. Toen we daar aankwamen bleek er echter geen wokrestaurant (meer) te zijn, maar een Japanner. Ik aarzelde even. Ik had nog nooit japans gegeten en dacht dat er alleen maar rauwe vis en zeewier zou zijn :-). We stapten binnen en het was me toch leuk en lekker :-). Het was 'all you can eat' vertelde de serveerster. We konden van een grote kaart met wel meer dan 100 gerechten vijf gerechtjes kiezen per persoon. Die werden dan geserveerd en zodra je ze op had mocht je wéér vijf gerechtjes kiezen. En dat tot vijf keer toe. Er was ook een echt grote keuze in vegetarische gerechtjes en dus was ik helemaal overgehaald. 
We hebben wel een uur of 2 - 3 zitten tafelen, denk ik. Het was dan wel niet de dag geworden zoals we die bedacht hadden, maar het was wél leuk. Toch fijn om er zo af en toe eens even helemaal uit te zijn.

Dat we zo lekker weg konden kwam ook omdat het thuisfront goed geregeld was. Trijnie zou de hele dag thuis zijn en overal voor zorgen. En dat heeft ze perfect gedaan. Alles was spic en span toen we thuis kwamen. En iedereen was blij. Wat wil je nog meer?

In de tweede week van de kerstvakantie hoefde Willem alleen maar op dinsdag te werken. Voor de rest had hij lekker vrij. 

Nou ja...vrij. Net zoiets als wanneer ik 'vrij' heb. Er moet dan nog wel van alles, maar het voelt gewoon veel leuker aan :-). Op maandagmorgen zat Willem al om 7 uur in de auto. Hij wilde om 8 uur met een grote aanhangwagen in Werkendam zijn om daar steigerhout te kopen voor een tafel en een kast voor Hans. Die krijgt op de overloop naast onze slaapkamer een eigen werkplek. Werk aan de winkel dus! En dat Willem zo vroeg ging had er alles mee te maken, dat hij Jan en Henk iets leuks had beloofd. Hij zou om 10 uur met ze naar Rotterdam gaan en een ritje met de metro maken. De jongens hadden nog nooit met de metro gereisd en hadden er reuze zin in. Neefje Henk mocht ook mee. Het was nog even een heel gedoe met ov-kaarten natuurlijk. We hadden drie anonieme kaarten in huis. Die hoefden enkel maar opgeladen te worden. En verder had ik een persoonlijke kaart voor Jan. Ooit aangevraagd toen dat nog gratis was, maar nooit gebruikt. Die moest geactiveerd worden. Willem toog dus eerst naar zo'n OV-punt op Zuidplein, waar dat allemaal geregeld kon worden. En daarna konden ze op stap. (moeilijker kunnen ze het niet maken...?)

Willem had een doel. Hij wilde vanaf Zuidplein met de metro naar centrum en dan in de stad kadootjes voor mijn verjaardag kopen. Hoe leuk is dat! Ik geloof dat ik al 25 jaar of langer mijn verjaardagskadootjes meestal zelf moet kopen. Maar eigenlijk is daar niets aan. Nu hebben we eindelijk de juiste manier gevonden. Ik heb online een verlanglijstje aangemaakt op lijstje.nl. Daar staan meteen de winkels bij waar je de kado's kunt kopen. Willem hoefde dus enkel op zijn mobiel te kijken en wist precies wat hij waar moest kopen :-)). Intussen was het natuurlijk dolle pret met die drie boeren-jongetjes in de metro en in de grote stad.






Ze kwamen pas om 14.00 weer thuis. Intussen had ik het nodige werk in huis kunnen doen. Mooi geregeld dus.

's Avonds had ik voor de laatste keer dit jaar spinnen op de spingroep. Het was weer erg leuk. Het leukste vond ik dat ik eindelijk een mooi eindresultaat had van een jaar lang spinnen. Twee prachtige strengen mooie bruine Alpacawol liggen nu klaar om er iets lekker warms mee te gaan breien. Ik denk dat ik er een omslagdoek voor mezelf van ga maken.

Dinsdag, oudejaarsdag, stond als gewoonlijk in het teken van oliebollen bakken. Ik had het deze keer eens anders gedaan dan anders. Ik had het beslag alvast de avond ervoor, toen ik thuis gekomen was van spinnen, gemaakt. Als je het beslag niet al te warm wegzet kan dat gemakkelijk. Het fijne was, dat de kinderen nu meteen om 8.00 al konden gaan bakken. Dirk is al jarenlang onze vaste oliebollenbakker. Dit jaar werd hij geassisteerd door Maaike en haar vriendin Judith. Volgens mij was het best gezellig daar in het schuurtje :-).












Na de oliebollen werden er nog appelflappen gebakken. En elk jaar zeggen we het opnieuw: eigenlijk zouden we het moeten omdraaien. Héél veel appelflappen bakken en maar een schaaltje bollen. Want appelflappen zijn gewoon nóg lekkerder dan oliebollen :-).
Ik gebruik voor de appelflappen (of liever: appelbeignets) het simpelste recept wat je bedenken kunt:

Een beslagje maken van 500 gram zelfrijzend bakmeel, twee eieren, twee flesjes bier, snuf zout. Van tien goudreinetten de klokhuizen uitboren, ze schillen en in dikke plakken snijden. De appelplakken royaal bestrooien met suiker en kaneel. De appelplakken met een vork door het beslag halen en bakken maar. Een minuut of 5...Je hebt dan ongeveer 50 stuks.

's Avonds zijn we weer naar de kerk gegaan. Ook Henk ging mee. Na de kerkdienst moesten de jongste drie kinderen nog even naar bed. Maar geslapen hebben ze niet. Jan was zó opgewonden door wat er te wachten stond, dat hij wakker bleef en Henk en Maria ook wakker hield :-).

We hoefden om half 12 dus niemand wakker te maken. Klokslag half 12 kwamen ze naar beneden gestormd :-). We hadden het gezellig met elkaar, ook al waren we niet als gezin compleet. Er waren er naar vrienden/vriendinnen. We waren 'maar' met z'n achten. Tegen twaalven pakte Willem de Bijbel om traditiegetrouw Psalm 90 voor te lezen en met elkaar te bidden. Daarna hoorden we buiten aan het vuurwerk wel hoe laat het was :-). We wensten elkaar een Gelukkig Nieuwjaar, aten oliebollen en appelflappen, keken naar het vuurwerk en intussen appte ik met mijn lieve vriendin Ellen in Zwitserland. Om half 1 was het wel mooi geweest. Tijd om de boel op te ruimen en te gaan slapen.

Het traditionele Nieuwjaarsontbijt bestaat bij ons uit: oliebollen :-). Ik heb iedereen zo lang mogelijk laten slapen. Daarna werd er zo ongeveer lopende weg een oliebol gegeten en vertrokken we alweer naar de kerk. Nu voor de nieuwjaarsdienst. Ik had er al wel een paar uur werk opzitten, hoor. Want 's middags kwam Willem z'n moeder bij ons om de nieuwjaarswensen van de familie in ontvangst te nemen. Ook al traditie.

Uit de kerk hadden we een zeer simpele lunch van soep en brood en daarna werd in rap tempo alles klaargezet om de familie te ontvangen. We hadden klapstoelen van de kerk geleend. Er werd koffie en thee gezet. Ik had kruidkoeken gebakken in de wonderpan en die werden aangesneden. Glazen en kopjes kwamen uit de kasten. Pakjes drinken voor de jongste kinderen. Chips, snoepjes, oliebollen, toastjes met salade, het was er allemaal.

Met z'n zestigen hebben we ze over de vloer gehad: broers, zussen, zwagers, schoonzussen, neven, nichten, aangetrouwd. Leuk om iedereen weer te zien!

En nee, 2 januari waren we nog steeds niet uitgefeest! Toen was het mijn verjaardag :-). Ik ben schandalig verwend dit jaar. En het was een leuke, gezellige dag, met ons eigen koppeltje. Lekker zonder agenda en zonder verplichtingen. 's Middags zijn we op Wim z'n nieuwe werk gaan kijken. Leuk om te zien waar die terecht gekomen is. 's Avonds zijn Trijnie en ik op kraamvisite geweest bij een neef die vader is geworden van een dochtertje. Ik had een leuke kikker gehaakt. (patroon van Garnstudio.com).


Vrijdag 3 januari was de laatste festiviteit van de vakantie. Mijn vader en moeder hadden een zaaltje gehuurd om er met de hele familie bijeen te komen en elkaar Gelukkig Nieuwjaar te wensen. Ook dat doen we zo al jaren. We waren met ongeveer 40 personen. Eerst hebben we gezellig koffie gedronken. Daarna was er een lopend buffet met nasi en bami en allerlei heerlijks. 
Ik werd alweer verwend, want ik kreeg verjaardagskado's van mijn familie!




En toen was het zaterdag. De laatste dag van de vakantie. Willem heeft nog hard gewerkt aan het timmerwerk. Handig om dan ook knechten te hebben! Jan heeft flink mee gedaan. Het gaat er al aardig op lijken in de nieuwe werkhoek. Er moet nu alleen nog een grote kast komen waar mijn rommel in kan ;-).






Tja, je hebt altijd véél te veel plannen voor zo'n vakantie, die om is voordat je er erg in hebt! Maar genoten hebben we, hoor. En dan nu maar weer wat weekjes buffelen :-).











50!

$
0
0
Gisteren was Willem jarig. Een kroonjaar! Hij is 50 geworden. De kinderen hadden een prachtig kado bijeen gesprokkeld. Daarvoor werd Willem dinsdagavond naar boven verbannen. En toen ik dacht gewoon in de kamer te kunnen blijven om te gaan strijken, bleek dat ik óók naar boven moest. Want het kado was ook een beetje voor mij, zeiden ze.

Ok dan. Hans sleepte mijn strijkplank twee trappen op en Maaike droeg hem het strijkstation na. En zo installeerde ik me bij Willem, die achter de computer zat.

We hoorden opgewonden stemmen, de voordeur die open ging en dicht sloeg en even later begon er een eindeloos lijkende boor-sessie. We vroegen ons enigszins bezorgd af wat de kinderen precies aan het uitspoken waren. En af en toe maakten we opmerkingen als: als ze nu maar niet in een waterleiding boren en: straks zitten we ineens in het donker. Het leek wel alsof ze de boel compleet aan het verbouwen waren.

Ik rook het brood wat ik aan het bakken was en hoopte maar dat ze de broden op tijd uit de oven zouden halen.

Pas na anderhalf uur (ik had net het allerlaatste stukje wasgoed gestreken en gevouwen) kregen we het sein, dat we naar beneden mochten komen.

Heel nieuwsgierig gingen we de woonkamer binnen. Op alles voorbereid dachten we. Maar wat we toen zagen overtrof onze stoutste verwachtingen. Boven onze eetkamertafel hingen twee prachtige rode hanglampen. Keurig opgehangen, goede LED-lampen erin, helemaal áf. Een geweldige verrassing!



O, wat is onze kamer mooi en gezellig geworden door deze prachtige sfeermakers. Ik heb gisteren bijna de hele dag de lampen aangehad. Niet erg consuminderig. Maar ik werd zó blij van dat mooie, warme licht!

Wat trouwens wèl consuminderig was, was het bakje met primula's wat ik voor op de tafel maakte. Ik lees alweer een paar maanden mee met de consumindermijmeringen van Annemiek. Maandag beschreef ze hoe ze van vijf primulaatjes van 0,75 per stuk een prachtig schaaltje maakte voor in huis. Toen ik 's middags bij de Boerenbond was voor kippenvoer en ik primula's zag staan besloot ik er ook drie te kopen. Maar ik had mazzel. Er stond één wit exemplaar tussen en die wilde ik graag hebben. Voorzichtig haalde ik het potje met het plantje uit het rek. Toen pas zag ik, dat er in dat potje twee primula's stonden: twee in één dus. Een witte en een gele. Ik besloot ze thuis te scheiden en hoefde zodoende slechts twéé plantjes te kopen :-). Als dat niet consuminderig is:




Als de plantjes zijn uitgebloeid kunnen ze de tuin in en met een beetje goede wil hebben we er volgend voorjaar dan opnieuw plezier van. En over Annemiek gesproken: gisteren was ze in het programma Wat ben je waard van SBS6. Met het kliksafefilter helaas niet te bekijken maar voor anderen: kijk maar eens via Uitzending gemist. Het is zeer de moeite waard. Evenals haar mijmeringen. Ik ben echt fan!

Willem had gisteren een dag vrij genomen. Hij had maar één ding op zijn programma staan: gezellig met mij een moorkop eten :-). En dat hebben we dan ook gedaan. Eerst hebben we de kinderen naar school en werk geholpen. Daarna reed Willem naar Dordrecht om Leendert op zijn werk te brengen. Hij heeft daar meteen even binnen gekeken en koffie gedronken. Fijn om te horen dat Leendert goed ligt bij zijn collega's.
Daarna reed hij langs de bakker voor twee moorkoppen en zaten we even later zomaar samen aan de koffie. Wat een luxe.

De dag verliep gezellig. Veel telefoontjes, mailtjes, facebookberichtjes voor Willem. 's Middags lekker dikke koeken bij de koffie. Kinderen die met vrienden en vriendinnen in en uit liepen vanwege de vrije woensdagmiddag. En op verzoek van de jarige aten we macaroni.

Ook 's avonds was er nog een feestelijk bakkie koffie met iedereen die thuis was. En later op de avond kwam Wim langs. Het werd een latertje. Als die jongens eenmaal beginnen met herinneringen ophalen, is het eind ver zoek :-)).

Intussen zat ik heerlijk te handwerken. Ik ben met van alles en nog wat bezig: een simpele baret (zonder inbreien zoals bij die van Maaike), een crochet along project (deken) en ook ben ik enthousiast aan het spinnen met witte alpaca wol. Maandagavond had ik al een voorraadje gekaard en die was gisteren al helemaal opgesponnen. Dus heb ik opnieuw wat gekaard. Toen Hans aan de kaardmolen begon te draaien, zei ik, dat hij best óók wat mocht kaarden. En jawel, dat deed hij. Nu heb ik een lekker voorraadje. Ik heb ook een proeflapje zitten breien met de zelfgesponnen bruine alpaca wol. Hoe leuk is dat: breien met je zelfgesponnen wol :-).



Maar nu gaan we weer over tot de orde van de dag. Ik heb het soort van druk. Morgenavond komt de familie op verjaarsvisite. Ik moet dus zorgen dat alles in huis is en vanavond vast beginnen met taarten bakken enzo. Aan de slag dan maar!
Viewing all 1320 articles
Browse latest View live