Quantcast
Channel: Eenvoudig Leven
Viewing all 1333 articles
Browse latest View live

Humor!

$
0
0
We zaten vanavond aan tafel en waren bijna klaar met eten, toen Koos thuiskwam. Terwijl hij z´n tas neerplantte en zijn jas uittrok, vroeg hij: ¨Wat eten we?¨ Nog voordat ik mijn mond kon opendoen om te antwoorden, zei Henk (bloedserieus): Hamburgers met korting. Whahahahahaha. Wat hebben we in een deuk gelegen!!

Het was trouwens wel waar, wat hij zei. Ook vandaag kwamen er hamburgers op tafel. Nu zelfs nog voordeliger dan gisterenavond, want ze zijn 1 + 1 gratis bij AH. De hamburgers van AH zijn heel goed. Er zit totaal geen rommel in, als ik de ingrediëntenlijst mag geloven. Ik had 8 stuks voor maar 2,75. We aten vanavond met z´n negenen en ik ben vegetariër, dus was er voor iedereen een hele hamburger. Dat is ook weleens anders. Feest dus :-).

Gisteren had ik bij de groentenman een soort mini-broccoli gekocht. Vandaag haalde ik die pakjes eens tevoorschijn. Die ´broccoli´ bleek ¨bimi¨ te heten. Ik heb maar eens even gegoogled, want ik kende het niet. Het is een baby-broccoli, die gekruist is met een soort kool. De smaak hangt tussen die van broccoli en groene asperges in. Het is een luxe, dure, en (naar bleek) heeeeeeel lekkere groente! Ik heb ze kort beetgaar gekookt. Mmmm!



Ik had er (weer) gewoon gekookte aardappels bij en een zelf gemaakte (ja, duhuh, zoiets ga ik niet kopen) kerriesaus. Gewoon van boter, bloem, bouillon, kerriepoeder een een handvol krenten. Oh, zo lekker.



Als toetje simpel griesmeelpap. We hebben vorstelijk gesmuld. Nog even rekenen: Hamburgers 2,75; aardappels 1,75; bimi 1,00; kerriesaus 0,25; griesmeelpap 1,00. Het is niet op de cent nauwkeurig berekend, maar ok, totaal: 6,75 voor 9 personen.

Behalve die prachtige opmerking van Henk, kwam ook Maria vandaag met een onvergetelijke:

Ik was vanmorgen fruit aan het juicen voor bij het ontbijt. Je weet wel, dat fruit, wat nodig op moet. Constateert Maria in het voorbijgaan: ¨Zo, u bent weer aan het recyclen¨. Wat een giller. Die houd ik erin. Juicen van oud fruit = recylen.

Gerecyclede appels, wortels, druiven, citroen

Ik heb trouwens nog wel meer gerecycled: ik had een doos Granny Smith van de groentenman meegekregen. Eerst wilde ik hem niet hebben. Wij zijn niet dol op Granny´s. En moezen kun je ze niet. Dacht ik. Maar de groentenman zei van wel! Hij had gelijk! Ik heb echt superlekkere appelmoes gemaakt van die Granny´s. Zurig natuurlijk. Lekker fris! Weer wat geleerd.



Achter jezelf aan rennen

$
0
0
Nog maar even een logje om de dag af te sluiten. Een dag die vol en rommelig was. Ik had het gevoel de hele dag maar een beetje achter mezelf aan te rennen. Op zo´n dag doe je soms best veel, maar je hebt niet het gevoel dat je zélf de regie hebt. Steeds als je nét denkt grip te hebben, glijdt de boel weer uit je handen. Een telefoontje wat je ophoudt, troep van iets wat je laat vallen, een gedane belofte die je te binnen schiet (maar die je eigenlijk was vergeten in te plannen), of domweg ervan profiteren dat de zon schijnt en samen met Maaike de schuur en de buitenboel helemaal aan kant maken, in plaats van enkel maar twee racefietsen in de fietsenhaken op te hangen, zoals je van plan was :-).



Zo ziet het er toch nét wat beter uit :-).

Maar goed. Wat deed ik verder zoal vandaag? Een lijstje dan. Niet op chronologische volgorde, trouwens, en ook verre van compleet.

 Ik:

-had m´n Terdege-dag. Op die dag maak ik de kookrubriek voor familieblad Terdege en daar ben ik altijd wel een aantal uren zoet mee. Het voordeel was, dat ik deze keer een toetje maakte en dat dat dan maar vast klaarstond voor het avondeten

-schreef een berichtje op m´n facebookpagina

-maakte boterhammen voor Jan klaar en een lunch-salade voor Willem



-haalde de melkemmer op bij school

-maakte vier webshop-bestellingen klaar, waarvan ik er drie naar het postkantoor bracht

-rende nog een rondje door Albert Heijn, op zoek naar afgeprijsd vlees (geen buit deze keer)

-bakte zes broden voor een klant en sneed ze ook alle zes (best een klusje, met het handje)

-recyclede groenten en fruit maakte een paar liter juice van appels, limoenen, mandarijnen en worteltjes

-haalde de cv-ketelkast leeg, zodat de monteur erbij kon voor de jaarlijkse servicebeurt. Toen de beste man klaar was, moest alles natuurlijk ook weer terug in de kast

-dronk koffie met Maaike en Dirk

-lunchte met Maaike, Dirk en Henk

-ik reed naar de molen in Rotterdam om mijn bestelling op te halen

-overhoorde Henk z´n Bijbelse geschiedenis

-haalde was af, hing wassen op, zette de wasmachine een paar keer aan het werk, deed wat strijk, vouwde was op, legde e.e.a. in de kast

-hoorde verhalen aan, checkte mijn mail, las op de NOS-site en op de Alblasserdamsnieuws-site, las een paar blogs, appte familie en vrienden

Dat was het wel zo´n beetje.

O ja, ik kookte ook het avondeten. Vandaag voor ´maar´ 8 personen. Nieuwsgierig naar wat de pot schafte? Een filetrollade (na de kerst voor de halve prijs gekocht), gekookte aardappels, in boter gesmoorde witte kool, homemade pindasaus. En broodpudding toe.



Wat waren de kosten vandaag: Filetrollade van ruim 700 gram 2,80; aardappels 1,50; biologische witte kool 0,50; pindasaus 0,75; broodpudding 1,50; pakje margarine en kluitje boter 0,75. Totaal 7,80 voor 8 personen en gegeten als vorsten :-)

Zo. Nu snel gaan slapen. En hopen, dat ik morgen wél het gevoel van de regie heb!

Yes! Daar was hij weer!!

$
0
0
Vanmorgen werd ik een paar minuten voor half vijf wakker. Nèt voordat de wekker afliep. En YES! Ik voelde het meteen! Daar was hij weer: de regie was terug. Ik voelde me compleet uitgerust, fit en had zin in de nieuwe dag. De blijdschap hierover tintelde door mijn lijf. Wat een zegen.

Ik liep naar beneden en porde eerst de kachel lekker op. Daarna kroop ik achter m´n laptop om de tekst voor de kookrubriek te tikken en alles in te sturen. Eigenlijk had dat gisteren gemoeten. Een paar uurtjes later dan maar :-).

Toen ik die taak van mijn lijstje kon schrappen, klapte ik nog even voor een klein uurtje de strijkplank uit. Het kan maar vast gebeurd zijn. De hele ochtend stond vol gepland met andere dingen dan huishouding. Maar veel dingen moeten toch gewoon doorgaan en gebeuren dus maar in de randen van de nacht.

Hans en Leendert kwamen één voor één naar beneden en verdwenen min of meer geruisloos naar hun werk. Daarna werd het tijd voor het ontbijt met de rest van het gezin en pakte ik m´n juicer er maar weer bij. Ik ben nog lang niet door mijn oude voorraad groenten en fruit heen!

ingrediënten voor een kan vol lekkere juice

Na het ontbijt was het even flink aanpoten voor mij. Ik maakte Willem z´n salade, praatte Henk in z´n kleren, vulde intussen zijn schooltas en gaf hem aanwijzingen over hoe laat hij moest vertrekken enzo. Want die verantwoording moest hij vandaag zelf dragen. Ik moest namelijk al vòòrdat hij naar school zou gaan met Maria in de auto zitten op weg naar het Sophia kinderziekenhuis. Daar hadden we al om kwart voor 9 een afspraak. En rekening houdend met de drukte van de ochtendspits, had ik bedacht om om kwart voor 8 weg te rijden.

Dat had ik goed bedacht, want we waren precies op tijd in het ziekenhuis. Maria moest voor controle. Het wondje, wat vorige week gemaakt was om de Reveal te implanteren, moest worden gecontroleerd. En ook keken de cardioloog en de technicus of het apparaatje goed werkte. Alles was in orde. We hadden nog een kort gesprekje en stonden lekker vlot weer bij de balie om een vervolgafspraak te maken.

Ik was heel blij, dat het eens een keer niet uitliep, want mijn volgende afspraak was om half 11 op de school van Henk. Dat lukte allemaal prima. Er was zelfs nog tijd om thuis, met Maaike die ook vandaag weer vrij was, een bakkie koffie te drinken. Dat had ik wel nodig, want onderweg viel ik zo ongeveer in slaap, achter het stuur!

Het gesprek op de school van Henk was prettig en constructief en om kwart over 11 liep ik weer buiten. Ik besloot om de ochtend maar vol te maken met alles behalve huishouden en ging het kado voor Willem z´n verjaardag kopen. (Hij hoopt zondag jarig te zijn.)

Thuis hing ik vòòr de lunch nog maar weer een was op, en daarna had ik het echt nodig om even te resetten. Even lekker rustig lunchen met Maaike en Henk. Eigenlijk vond ik dat ik best wat lekkers verdiend had. Maar ik had geen zin om iets klaar te maken. Dus hield ik het op een simpele boterham. Ook lekker, hoor.

Na het eten heb ik maar niet nagedacht over een klein rustmomentje. Ik ben gewoon met het verstand op nul en de blik op oneindig aan de slag gegaan. Opruimen, opruimen, opruimen. Stofzuigen. Hier en daar de stoflap erover. Keuken poetsen. Gasstel schoonmaken. Houtmand vullen. Klaar.


In de gezellig opgeruimde woonkamer was er tijd om koffie te drinken met schoonmama. Zij zit al een poosje in de lappenmand en daardoor is het vaste dinsdagmiddag-bakkie al een paar weken niet aan de orde. Superfijn, dat ze het nu toch zag zitten, om als vanouds gezellig koffie te komen drinken! Even had ik overwogen om tijdens de koffie nog wat strijk weg te werken. Maar nee. Toch maar gewoon ´in het moment´ zijn.

Toen schoonmama was vertrokken, maakte ik de pakjes voor de webshop klaar en reed naar het postkantoor. Ik had ook nog een lijstje met interessante hamsteraanbiedingen opgesteld en heb echt lekker gehamsterd. Onbeschaamd stond ik met enkel aanbiedingen bij de kassa ;-). 

Het was al 5 uur, toen ik thuiskwam. Tijd om heel snel achter m´n fornuis te gaan! Er werd vandaag voor 10 personen gekookt. Het menu leek op dat van maandag. Maar wij vinden het niet erg om een bepaalde groente meerdere keren per week te eten. Wat schafte de pot? Een tartaartje voor de vleeseters, gekookte aardappels, gebakken aardappels (ik had een restje aardappels in de koelkast), gestoofde witlofstronkjes met kruiden-béchamelsaus, sla. Als toetje was er nog een restje broodpudding van gisteren en maakte ik een grote kan smoothie.



De kosten: 9 tartaartjes (aanbieding van de Lidl, 4 plus 2 gratis, nu 53 cent per stuk) 4,77; gekookte aardappels 1,50; gebakken aardappels 0,00; groenten 1,00; saus 0,30; smoothie 0,50; broodpudding 0,00. Totaal: 8,07 voor 10 personen.

Vanavond heb ik dan toch nog maar een poosje achter de strijkplank gestaan. De was was niet weggelopen....


De kosten van voedsel; voedsel delen!

$
0
0
Vorige week heb ik verschillende keren laten zien, hoe onze warme maaltijd er uit ziet. Wij eten, denk ik, vrij eenvoudig, erg lekker, redelijk gezond en best goedkoop. De basis is daarbij de voorraad groenten en fruit, waar ik altijd heel voordelig aan kan komen.

Dat begon een jaar of 30 geleden, toen Willem en ik het al een sport vonden om op zaterdag, tegen sluitingstijd, op de markt onze slag te slaan. Later ging ik vaak op zaterdagmiddag naar van Os in Papendrecht. De laatste tijd komt het er niet altijd van om op zaterdagmiddag rond vier uur tijd te vinden om naar Papendrecht te rijden en dan bij thuiskomst nog allerlei groenten en fruit uit te zoeken en/of te verwerken. Daarom ga ik tegenwoordig meestal op gewone winkeltijden naar van Os en koop daar dan de benodigde aardappels, de appels en de stoofperen. De partijtjes goedkoop spul komen nu meestal van groenteboer van der Rhee van de maandagmiddagmarkt bij ons in Alblasserdam.

Ik laat me graag verrassen met waar hij graag vanaf wil. Daarbij maal ik er niet om, als er dan drie keer in de week dezelfde soort groente op tafel komt. Uiteraard zorg ik er wel voor, dat ik dan drie verschillende bereidingen heb. Ook maal ik er niet om, dat ik hier en daar rotte plekjes moet wegsnijden. Of dat er soms iets in de groene container belandt. En tenslotte maal ik er ook niet om, om uren in de keuken te staan om van alles te verwerken: drogen, wecken, invriezen enzovoorts.

Ik zorg dat ik daarnaast altijd bewaargroenten in huis heb, voor als ik nét niet uitkom met de verse aanvoer. Zo is er altijd zuurkool in huis, ik heb weckvoorraad (o.a. bietjes op zoetzuur, tomatensaus, appelmoes enz), er zijn uien, pompoenen, kolen etc. en ik heb verschillende soorten gedroogde peulvruchten (spliterwten, bruine bonen, zwarte ogenbonen, linzen, kikkererwten enz). Vorige week maakte ik zo nog een fijne, grote pan bruinebonensoep. Ik neem daarvoor 500 gram gedroogde bonen, die ik week in ruim water. Ik trek varkensvlees (hoeveelheid en soort net waar ik voordelig aan kon komen) in 3 liter water met 2 eetlepels Keltisch zeezout gaar. Het vlees laat ik afkoelen en intussen kook ik de bruine bonen in de bouillon in de snelkookpan in een half uur gaar. Ik schep een deel van de bonen eruit, de rest wordt met de staafmixer glad gemaakt. De bonen gaan terug in de pan, samen met het in stukjes gesneden vlees, gesneden ui/winterwortel/aardappel/prei. Ik houd de soep tegen de kook, tot de groenten gaar zijn. Als laatste gaat er selderij en peper en rookworst bij.



De warme maaltijden kosten per persoon bijna altijd minder dan 1 euro. Dat komt doordat we matig zijn met vlees en ik bovendien ook wat vlees betreft goed let op koopjes/aanbiedingen. Maar de grootste troef is toch wel het AGF-inkoopbeleid. 

Ik begrijp, dat het hierbij in mijn voordeel ligt, dat we met zovele zijn. Het is aan het einde van de dag voor de groentenboer domweg een stuk interessanter als er iemand een kofferbak vol laadt met overrijp spul, dan dat er iemand om een onsje spinazie komt. (Al heb ik van mijn vader geleerd, dat iedere klant even belangrijk en welkom is!!!).

Misschien lezen hier mensen mee, die stiekem wel een beetje jaloers op me zijn wat dit betreft. Als je zelf ieder dubbeltje moet omdraaien en dan leest dat iemand anders zó royaal bedeeld is...Ik vind dat zelf, eerlijk gezegd, ook nogal beschamend. 

Vandaag vond ik een fijn bericht in mijn mailbox. Er is een (besloten) facebookgroep opgericht, waar overtollig voedsel wordt gedeeld. Geven en ontvangen is altijd al één van mijn stokpaardjes. En dit is iets waar ik dan ook heel blij van word. De groep is opgericht, omdat er steeds meer mensen afhankelijk zijn van de Voedselbank. Helaas is de wachttijd bij de Voedselbank inmiddels opgelopen tot zo´n 12 weken. Dat geldt zowel voor Nederland als voor België. Als je helemaal aan de grond zit en niets meer in huis hebt, is 12 weken wachten gewoon véél te lang. In deze groep kun je het aangeven, als je voedsel over hebt. Je vermeldt daarbij je woonplaats. Iemand die juist iets nodig heeft, kan dan via een privé-bericht contact met je opnemen. Als je nood hebt, maar je daarvoor schaamt (helaas is de schaamte vaak onnodige groot) en zelf geen contact durft te maken, dan kan je ook via de beheerders van de groep laten weten, dat je iets nodig hebt. Dan zorgen zij ervoor, dat er contact gelegd wordt. Ik weet dat er wel meer van dit soort initiatieven zijn. Dit valt of staat met het aantal leden én de bereidheid te delen. De groep is nog maar een paar dagen geleden opgericht. Wat zou het leuk zijn, als dit initiatief écht goed van de grond kwam! Er zijn hier elke dag zo´n 6.000 tot 8.000 unieke bezoekers op mijn blog. Al zou de helft maar de moeite nemen om lid van de groep te worden en regelmatig iets te eten aanbieden....Wat zouden er dan veel mensen geholpen kunnen worden!

Ik heb mezelf alvast aangemeld. Woon je in (de buurt van) Alblasserdam en heb je het niet zo breed? Zou je geholpen zijn met regelmatig eten, wat je zó kunt ophalen? Dan heb je mazzel. Meldt je maar snel aan. Ik ben van plan heel regelmatig iets van mijn overvloed uit te delen. En ik hoop dat dit fijne initiatief zich als een olievlek over heel Nederland en België uitbreidt.

Ik moet bekennen, dat ik een aantal jaren geleden veel tijd (en ook geld) gestoken heb in het opzetten van een website, met een soortgelijke strekking. Via die website wilde ik vraag en aanbod bij elkaar brengen. Niet alleen van voedsel, maar ook van andere spullen en diensten. Niet lokaal, maar landelijk. Een soort marktplaats, maar dan met gratis goederen en diensten. Het is mij destijds niet gelukt om dat project tot een goed einde te brengen. Maar inmiddels zijn overal facebook-weggeefhoeken gekomen. Dat werkt, denk ik, op eenzelfde manier, zij het dat dat lokaal gebeurt. Ik ben super benieuwd of deze facebookgroep van ¨eten delen¨ van de grond komt. Ik zou zeggen: geef het een kans!

Aanmelden kan via onderstaande link:



Advertorial

$
0
0
Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial. 
Deze keer zijn er drie adverteerders.


1) Oncokompas
Oncokompas is iets vrij nieuws. Grote kans, dat je er nog nooit van gehoord hebt. Daarom eerst maar even een korte omschrijving van wat ONCOKOMPAS is:

Oncokompas is een digitaal hulpmiddel voor wie kanker heeft (gehad)

Kanker. En dan?
Juist deze maand heb ik (weer) van dichtbij meegemaakt, dat iemand de diagnose ´kanker´ kreeg. Een lieve vriendin van mij, kreeg dat op mijn verjaardag te horen. En gisteren al is ze geopereerd. Ik heb (weer) gezien hoe ontstellend veel je dan over je heen krijgt aan medische informatie. Vaak is het snel handelen geboden, want de ziekte gaat dóór. In deze wirwar aan informatie en op je pad over dit onbekend terrein, borrelen er honderden, duizenden vragen bij je op. Medische vragen, lichamelijke vragen, psychische vragen, sociale vragen, voedingsvragen, levensvragen, misschien ook financiële vragen. En je weet gewoon niet waar je met al die vragen heen moet. De arts die je opereert, zal van alles weten over de operatie die hij/zij bij je gaat doen. Maar heeft hij/zij ook tips over hoe jij je slechte nieuws het beste aan je kinderen kunt vertellen? De verpleegkundige kan je van alles vertellen over bepaalde hulpmiddelen die je nodig gaat hebben. Maar voelt hij/zij het ook ´haarfijn´ aan, hoe bang je bent om kaal te worden? De therapeut leert je enthousiast allerlei nuttigs en geeft goede tips. Maar heeft hij/zij wel enig idee ervan, hoe verschrikkelijk moe jij bent? En is die moeheid trouwens wel normaal? Dat soort dingen...

Uit nood geboren
Oncokompas is een hulpmiddel dat uit deze vragen-nood geboren is. Toen een arts zélf borstkanker kreeg en niet wist waar ze met al haar vragen heen moest, heeft ze later, toen ze genezen was, dit hulpmiddel bedacht. Het is ontwikkeld door onderzoekers van de VU en het VUmc Amsterdam.

Hoe werkt het?
Oncokompas werkt heel eenvoudig. Je vult een uitgebreide vragenlijst in. Tja...daar ontkom je niet aan. En je moet al zoveel invullen...helaas. Na het invullen van de vragenlijst krijg je tips, adviezen en ondersteuning, die op jouw persoonlijke situatie en behoeften gebaseerd zijn. Soms zijn het vrij algemene adviezen, zoals: Ga naar een diëtist. Maar daarnaast worden er bijvoorbeeld ook websites aangewezen, waar je goede informatie kunt vinden over het onderwerp, waar jij meer van wilt weten.

Wat kost het? Wordt het vergoed?
Oncokompas is niet duur. Het kost slechts 48,30 voor TWEE jaar! Het goede nieuws is, dat dit hulpmiddel volledig door uw ziektekostenverzekering wordt vergoed en het gaat NIET ten koste van je eigen risico.

Voordelen
Ik ben echt enthousiast over dit hulpmiddel en hoop via mijn blog veel mensen te kunnen helpen, die nu niet weten, waar ze met al hun vragen heen kunnen. Ik hoop, dat Oncokompas snel ´een begrip´ wordt en dat ook artsen hun patiënten dit hulpmiddel gaan aanreiken.
Ik vind het een heel groot voordeel, dat je met allerlei soorten van vragen, nu op één plek terecht kunt. Daarnaast vind ik het óók een heel groot voordeel, dat dit hulpmiddel digitaal is. Waarom?
-Omdat je nu alle informatie zwart op wit hebt, alles rustig kunt nalezen en dat ook sámen met iemand kunt doen.
-Omdat je de informatie op jóuw tijdstip ontvangt en in jóuw tempo. Ik kom het helaas vaak tegen (en wie niet): iemand moet naar een specialist, krijgt allerlei medische informatie, staat in no time weer buiten en dan...dán komen pas de vragen. Wat er gezegd is, is (nog) helemaal niet geland, is niet begrepen, niet goed gehoord. Hoe fijn is het, als je dan later thuis een antwoord kunt vinden op de vragen die er opgekomen zijn?
-Omdat je je met de informatie van Oncokompas goed kunt voorbereiden op het gesprek met je arts of zorgverlener

In het nieuws
Ik zei het al: Oncokompas is nog vrij nieuw. En daarom wordt er alles aan gedaan, om er bekendheid aan te geven. Er heeft al een artikel in de Telegraaf gestaan. En twee weken geleden was er een verhelderend item bij ¨Hallo Nederland¨. Kijkt u maar:


Iets voor u?
Op de website van Oncokompas vind je nog veel meer informatie.
Misschien wil je eerst nog eens bekijken, of Oncokompas iets voor je is. Dan kun je de demo doorlopen.
Misschien heb je direct iets van: ¨Yes, daar zat ik op te wachten!¨ Dan kun je direct met Oncokompas aan de slag. Er is geen wachtlijst (ook al zo´n voordeel!) ;-). Je kunt meteen starten.
En geef deze informatie ook vooral door aan kankerpatiënten in je omgeving!

2) Steviala
Toen ik een paar jaar geleden voor het eerst over Stevia blogde, moest ik eerst uitleggen wat Stevia is: een natuurlijke zoetstof, afkomstig van de Steviaplant. Inmiddels is Stevia een product wat (bijna) iedereen wel kent. Zodra Stevia in Nederland verkocht mocht worden (dat was jarenlang niet toegestaan) begonnen eerst de natuurvoedingswinkels en speciaalzaken met de verkoop ervan. Al snel pakten de supermarkten de verkoop op. Dat had gevolgen voor de prijs, maar helaas ook voor de samenstelling. Al snel verschenen er Stevia-producten op de markt, die slechts een bepaald percentage zuivere stevia bevatten en verder (goedkope) vulstoffen. Er werden concessies gedaan aan de kwaliteit. Voor een willekeurige consument was al snel door de bomen het bos niet meer te zien.

Kwaliteit
Gelukkig zijn er bedrijven en merken, die kwaliteit altijd voorop hebben laten staan. Steviala is zo´n merk! Melissa, de oprichtster van dit merk, houdt zich al sinds 2011 bezig met Stevia-producten. Haar enthousiasme komt zeker ook voort uit het feit, dat zij al van kindsaf geen gewone suiker mag gebruiken. Stevia bleek voor haar het ideale zoetmiddel. Maar dan wel het zuivere product, zonder ´foute´ toevoegingen!

Groot assortiment
Ik moet eerlijk bekennen, dat ik weliswaar een poos echt fan was van Stevia-producten, maar het gebruik alweer sinds een heel tijdje heb laten versloffen. (Behalve dan regelmatig een beetje in de thee. Een achtste theelepel op een kan). De voornaamste reden was, dat ik met Stevia-producten niet fijn kon bakken. Stevia is vele malen zoeter dan suiker en je hebt er dus maar heel weinig van nodig. Dit heeft gevolgen voor het volume van je baksels. Inmiddels is het assortiment Stevia-producten flink uitgebreid en is er van alles voorhanden om ook heerlijk met Stevia te kunnen bakken.




Zéker als je daarbij goede recepten hebt, zoals de recepten, die Melissa op haar website deelt. Er zijn veel verschillende soorten stevia-suikervervangers. De stevia die het meest geschikt is als vervanger van gewone kristalsuiker (en waar je ook fijn mee bakt) is de Kristal Sweet. Daarnaast is er bijvoorbeeld ook chocolade, gezoet met stevia. Of jam. En sinds kort is er zelfs ook Stevia stroop en honing.

Voordelen
Ik heb inmiddels echt zin gekregen om het Stevia-paard weer van stal te halen en ermee aan de slag te gaan. Want ja, stevia heeft vele voordelen boven gewone suiker. Om er een paar te noemen: stevia veroorzaakt geen tandbederf en bevat geen calorieën. Stevia kan veilig gebruikt worden door mensen met diabetes. Het verlaagt de bloeddruk.

Webshop
In de Webshop van Steviala is van alles te vinden. Om het bakfeest compleet te maken is er ook koolhydraatarm amandelmeel en kokosmeel te verkrijgen.

KORTING!
Als je de code TEUNIE gebruikt bij je bestelling, ontvang je maar liefst 15% korting.

3) Cuisine d´Oc
Een oude bekende op deze blog is Cuisine d´Oc. Henk en Nellie Geluk van Cuisine d´Oc hebben een succesvolle formule bedacht voor iedereen, die toe is aan een nieuwe keuken: keukenrenovatie! Bij een renovatie blijft een deel van de oude keuken in tact en een ander deel wordt vervangen. Uiteraard werkt dit kostenbesparend. Maar het is ook tijdbesparend en milieubesparend. Drie keer winst dus!

Hoe werkt het?
Het werkt heel eenvoudig. Henk Geluk komt bij u langs om de huidige situatie te bekijken en te horen welke wensen en eisen u heeft. Hij geeft u daarbij tips en doet u ideeën aan de hand. Daarna wordt er een voorstel uitgewerkt en een prijsopgave gedaan. Alles zo helder als glas.

Wat houdt de renovatie in?
U kunt het begrip ´renovatie´ net zo ver oprekken als u wilt. Er kan van alles vervangen worden: frontjes, grepen, het aanrechtblad, apparatuur enzovoorts. Het is zelfs mogelijk om een deel van de opstelling te wijzigen. Kijk maar eens mee:

Dit is de vòòr foto:


Wat werd er veranderd? Nellie vertelt het met trots:

Eén kast is er van tussen gehaald en er is een fornuis in de plaats gekomen. Het granieten blad is gebleven, er is een stuk afgeslepen. Ja, wij hebben een hele handige monteur die voor niets staatJ Zoals je ziet de deuren nieuw, en een mooie brede kap van Falcon.


En dan is dit de ná-foto:


Wat een geweldige make-over, he!

Vooruit. We doen er nog één. Zoek de verschillen:






Oók compleet nieuwe keukens
Keukenrenovatie is beslist het handelsmerk van Cuisine d´Oc. Maar als uw keuken echt helemaal versleten is, of u wilt een (totaal) nieuwe indeling, dan kunt u bij Cuisine d´Oc ook voor een compleet nieuwe keuken terecht.

Dit is een compleet nieuwe keuken, geleverd en geïnstalleerd door Cuisine d´Oc:


Vin d´Oc
Misschien heeft u zich al eens afgevraagd waar toch die naam (Cuisine d´Oc) vandaan komt? Die heeft alles te maken met een andere hobby van familie Geluk: wijnen! En wel heel speciaal: de wijnen uit de Languedoc. Al sinds 1985 importeren zij deze geliefde wijnen en kunt er voor bij hen terecht.

In hetzelfde gebouw als waar enkele showroomkeukens en allerlei keukenmaterialen te bewonderen zijn, liggen ook de wijnen opgeslagen. Maakt u gerust eens een digitaal uitstapje naar de wijnwebshop: Vin d´Oc.

Het nieuwe helpen

$
0
0
"Vroeger" was het een uitzondering als je niet deel uitmaakte van een bepaalde gemeenschap. De dorpsgemeenschap, kerkgemeenschap, een vereniging, een politiek partij. Je was onderdeel van een groep. De groep hield elkaar vanzelf in het oog en er was bereidheid om iemand te helpen.

Tegenwoordig is gemeenschapszin niet zo vanzelfsprekend meer. Steeds minder mensen gaan naar de kerk, het verenigingsleven bestaat op veel plaatsen nog uit een groepje ouderen, families zijn kleiner, of verspreid over het hele land/de hele wereld, veel mensen wonen in een grote stad.

Op deze manier zijn er veel mensen min of meer anoniem geworden. Er zijn mensen die hulp kunnen gebruiken, maar het valt niet op. Ik denk, dat er door die anonimiteit veel meer verborgen leed is, dan vroeger.

Toch zie je altijd twee kanten. De ene kant is, dat de samenleving verhardt, verruwt en mensen verindividualiseren. Anderzijds zijn er altijd en overal sympathieke initiatieven om de medemens te helpen. Dat kan iets heel grootschaligs zijn, zoals de hulpacties van het Rode Kruis of het jaarlijkse Serious Request. Het kan ook kleinschaliger: crowdfunding voor iemand die geld nodig heeft voor een operatie, plaatselijke initiatieven om mensen in nood te helpen, zoals het Consuminderhuis Parkstad in Landgraaf of wat dan ook.

Wat opvalt is, dat er steeds nieuwe manieren zijn om mensen hulp te bieden. TV-acties kennen we inmiddels al langer, maar tot voor een enkel jaar geleden had toch nog nooit iemand van Crowdfunding gehoord. En hulp via social media is ook nog vrij nieuw. Juist deze week was er een nieuwsitem bij de NOS, waarin je kon lezen van een facebookgroup in Apeldoorn: "Zonder honger naar bed, dankzij facebookmaaltijden", kopte het nieuws.

De wereld van facebook is voor mij nog nieuw. Lange tijd heb ik me er bewust niet mee bezig gehouden. Want: nog meer tijd achter de computer, nog meer prikkels, nog meer invloeden. Maar een paar weken geleden ging ik overstag. Niet om privé van alles op facebook te delen en avonden alles in tijdlijnen te gaan lezen, maar om mijn webshop te promoten. Er was mij gezegd, dat je met een webshop eigenlijk niet zonder facebookpagina kunt. En zo zette ik mijn eerste stapjes op facebook. En ik moet zeggen: die mensen die gezegd hadden, dat je als bedrijf eigenlijk niet zonder kunt, die hadden gelijk. Door mijn producten via facebook te promoten, recepten te delen, acties te doen enzovoorts heb ik heel wat nieuwe klanten mogen begroeten.

Ik heb ontdekt dat veel mensen via facebook communiceren en dat er via facebook heel veel gemeenschappen opgebouwd en onderhouden worden. De nieuwe gemeenschapszin, zeg maar. En dat brengt ook 'het nieuwe helpen' met zich mee. Die facebookmaaltijden zijn daar een voorbeeld van. Vorige week blogde ik ook over een facebookgroup die voedsel uitdeelt: Eten over? Help een ander! (België en Nederland) Graag vertel ik nog wat meer over deze groep.

Voor wie?
De groep is voor iedereen die weleens voedsel over heeft, of juist weleens ( of structureel) voedsel tekort komt.

Waar?
De groep is landelijk. Zelfs twee-landelijk: Nederland en België. Het zou mooi zijn als de groep echt heel groot werd, maar het moet ook werkbaar blijven. Wellicht komt er een splitsing en wordt het allemaal meer regionaal.

Hoe werkt het?
-Wie voedsel over heeft, zet dat op de groep. Je zet er je woonplaats bij. Wie dat voedsel kan gebruiken stuurt een berichtje naar de aanbieder. Wie daarbij liever anoniem blijft, kan via de beheerders communiceren.

-Wie voedsel nodig heeft, kan een oproepje op de groep plaatsen. Wie dat liever anoniem doet, doet het via de beheerders.

nieuw: sommige aanbieders zijn ook bereid om een levensmiddelenpakket op te sturen!

Werkt het?
Werkt het? Dat was de grote vraag. En ja! Het werkt. Er zijn in heel korte tijd al 500 leden. In de twee weken dat de groep draait, is er 25 keer hulp geboden bij een spoedaanvraag en zijn er 35 mensen die meer structureel hulp aangeboden hebben gekregen!!

Bekendheid
Het initiatief kan pas geslaagd genoemd worden, als vragers en gevers elkaar vinden. We hebben dus heeeel veel leden nodig en ook heeeel veel bekendheid. Vandaar dat ik op deze blog er nog een keer aandacht aan besteed. Word lid :-). Je kunt dit blogbericht gemakkelijk delen via de symbooltjes hieronder.

Hulp en ideeën
Wil je meehelpen om deze groep goed van de grond te krijgen? De beheerders van de groep doen dit naast hun gewone werk en kunnen nog wel wat hulp en ideeën gebruiken. Meld je aan!

Ups en downs

$
0
0
Ik heb nooit zo heel veel last van ups en downs. Of eigenlijk moet ik zeggen: ik heb nooit zoveel last van downs :-). Ik ben doorgaans behoorlijk optimistisch en zie alles van de zonnige kant.

Dat wil niet zeggen, dat er nooit iets is, dat me drukt. Integendeel. Er is altijd wel iets waar ik me zorgen over maak, waar ik verdriet om heb, waar ik tegenop zie enzovoorts. Maar doorgaans zal je dat niet zo aan me merken. Ik ga zomaar rustigaan verder met m´n werk. Op die manier verwerk ik mijn stemming en mijn gevoelens en door het gestage werken komt alles vanzelf wel weer in balans.

Een enkele keer lukt het me niet om aan de slag te gaan. Dan ben ik overmand door de dingen die me drukken en bezighouden en val ik stil. Maandag was zo´n dag. Nee, ik heb niet de hele dag diep onder de dekens gelegen. Noch de hele dag op de bank of achter de computer gehangen. Dat niet. Ik heb me door het meest noodzakelijke werk heen gesleept en gedaan wat beslist gedaan moest worden. Maar verder heb ik het allemaal laten gebeuren. Af en toe moet je accepteren, dat zo´n dag kennelijk nodig is om de boel van binnen weer te resetten.

´s Avonds moesten we op oudergesprek komen op de school van Koos. We hadden een afspraak om 20.40 uur, maar dat liep nogal uit. Zodoende stonden we pas na half 10 weer buiten en waren we om 10 uur thuis. Ik had al bedacht, dat ik meteen naar bed zou gaan. Een keer uren maken :-). Niet dat ik al om 10 uur ging slapen. Maar ik lag dan toch. En volgens mij sliep ik toch al wel rond 11 uur en dat is voor mijn doen vroeg.

De volgende morgen was alles weer ´normaal´ :-).

Lekker hoor. Gewoon de dag opstarten met een vuurtje maken in de kachel.


En de broodbakmachines aan het kneden zetten.


De dozen met nieuwe voorraad voor de shop uitpakken, alles prijzen en in de rekken zetten.


De ontbijttafel dekken.



En voordat iedereen naar beneden kwam, had ik al heerlijk mijn draai te pakken en veel gedaan.

En zo komt alles ´vanzelf´ weer in orde :-).

Behalve dat ik iets had wat me bezig hield, had ik gewoon ook een té volle week voor de boeg. Dat kan er ook weleens voor zorgen, dat ik ´dicht sla´. Het zijn echt geen vervelende dingen, die in mijn agenda staan. Maar wel een beetje te veel. De verjaardag van een schoonzus, de verjaardag van mijn broer, een ouderavond, spinavond, de kleinkinderen te logeren, een kraambezoekje bij een nicht, met schoonmama naar het ziekenhuis, het (inmiddels gewone) mantelzorgochtendje op vrijdag, op ziekenbezoek bij een lieve vriendin, die geopereerd is, een gezellig avondje met mijn vriendin Wilma. Je ziet het: echt wel veel leuks en fijns. Maar ja....het huishouden moet daar toch tussendoor gefrommeld worden. En natuurlijk ook het werk aan de webshop.

Elke dag naar het postkantoor. Ze kunnen me er uittekenen :-). Maar wel ook heel tof!

En dan heb ik ook nog ´last´ van allerlei creatieve kriebels. Wol verven, iets doen met de krijtverfset die ik voor mijn verjaardag kreeg, borduren, handletteren....Het is allemaal zooo leuk...Soms is het gewoon jammer dat een mens elke 24 uur een poosje slapen moet ;-)


Een sprankje voorjaar

$
0
0
Yess! De eerste voorjaarsdag van 2017! Een temperatuur boven de 9 graden en een fijn zonnetje. Dat maakt dat de bijen weer gaan vliegen!!



De eerste keer, dat de bijen na de winter gaan vliegen, is de zogenaamde reinigingsvlucht. Bijen zijn heel propere diertjes en poepen niet in hun huis kast. Dat doet ze mooi buiten! Al vliegend poepen ze hun hele darmkanaal leeg. Als je pech hebt, poepen ze op je auto of op de was (gele stipjes).



De bijen vinden ook al wat stuifmeel. De wilgenkatjes bijvoorbeeld staan volop in bloei.



Ja, ja, ik weet het: er kan nog genoeg ´winter´ komen, maar dit dagje ´voorjaar´ hebben we maar alvast te pakken :-)






Onze bijzondere buurmeisjes

$
0
0
Het is komende zomer 11 jaar geleden, dat ze voor het eerst bij ons binnenstapten: onze buurmeisjes Ashley en Celine. Henk was net geboren en ik lag nog in het kraambed. Onze Maaike was de meisjes op straat tegen gekomen en had ze meegetroond om naar haar broertje te komen kijken. Dat was prima, hoor. Ze mochten de baby zien :-). Maar ´zien´ en ´kijken´ bleek voor één van de meisjes, Celine, toch iets anders te betekenen, dan wat je op daar gewoonlijk bij denkt. Celine is namelijk blind en ziet dus niet met haar ogen. Ik zie nog haar kleine hand voorzichtig over Henk z´n hoofdje en lijfje gaan...

Maaike en de meisjes speelden regelmatig met elkaar. Soms gingen ze met ons mee, als we op zaterdag iets leuks gingen doen. En in een zomervakantie logeerden ze bij ons in de tent in de achtertuin.

Inmiddels was ik op de hoogte van hun bijzondere verhaal: Al heel snel na de geboorte van deze tweelingzusjes bleek, dat zij een zeer zeldzame vorm van kinderkanker hadden. Netvlieskanker. De ogen van Celine werden meteen al verwijderd. Ashley werd behandeld in Berlijn. Bij haar kon één oog gespaard blijven. Het belangrijkste was (en dat was een wonder!): de meisjes bleven in leven!

Sinds hun geboorte staan de meisjes (die inmiddels 19 jaar zijn) onder controle. Twee jaar geleden was het mis. Bij Celine bleek de kanker terug gekomen te zijn! Alweer in een heel zeldzame vorm. Ze had kanker in haar heupbot, met uitzaaiïngen in de longen. Wat een enorme schrik!

Celine draaide het ziekenhuis in en moest behandeling na behandeling ondergaan, tegenslag na tegenslag verwerken. In die tijd begon ze haar blog Power for a flower. Na elke behandeling kreeg ze een kraal aan haar kanjerketting. Maar het was haar te doen, om de allerlaatste kraal. De kraal, die je krijgt, als je genezen bent: een bloem! Vandaar: power for a flower.

Het was een verschrikkelijke en indrukwekkende strijd. Maar wel één die gewonnen werd! Celine ontving uiteindelijk The Flower!!

In de tijd dat Celine ziek was, is Ashley begonnen met hardlopen. Het werd een serieuze hobby. Al lopend ontstond er een mooi plan: rennen voor KiKa (Kinderen Kankervrij). Verschillende keren al deed ze mee aan de Run for Kika in Rotterdam. Op dit moment staat er voor in April een heel grote run op haar doelenlijst: de Run for KiKa - halve marathon te Madrid. Ja, toemaar! En natuurlijk allemaal om zoveel mogelijk geld op te halen voor KiKa! Want behalve dat Ashley zelf als baby kanker had en nog maar zo kort geleden het gevecht tegen deze ziekte van haar zus heeft meebeleefd, heeft ze óók gezien, hoe er kinderen waren, die het gevecht verloren. Zij zijn er niet meer...

Om aan de start te kunnen verschijnen is er 3700 euro nodig. En natuurlijk hoopt Ashley, dat dit bedrag (en liefst nog meer) bij elkaar komt. Er zijn allerlei acties op touw gezet. Zo kun je bij Albert Heijn in Alblasserdam je statiegeldbonnen tot en met 26 februari doneren voor dit doel. En op 9 maart kun je aan een bootcamp meedoen ten bate van het goede doel. En Ashley verkoopt heel leuke, zelfgemaakte sleutelhangers en armbandjes. Je leest er alles over op de site van Ashley: Run for KiKa, halve marathon Madrid.





Kruiden Kopen voor KiKa
Ik doe ook mee. Gewoon omdat KiKa natuurlijk een goed doel is. Maar vooral om onze bijzondere buurmeisjes een hart onder de riem te steken.



Een hele week lang 
(tot en met zaterdag 18 februari)
 gaat er
 0,25 euro 
per verkocht zakje kruiden
 naar dit sympathieke doel!

De eenvoudigleven-kruiden(mixen) zijn allemaal e-nummervrij, lekker en heel voordelig. Ik heb heeeeeeel veel zakjes kruiden ingepakt. En ik hoop dan ook dat er veel mensen een voorraadje van inslaan. Er is keuze uit:

-Bruschettamix
-Ceylon kaneel
-Gehaktkruiden
-Hacheekruiden
-Inmaakkruiden
-Italiaanse kruiden
-Kurkuma
-Nasikruiden
-Piri Piri kruidenmix
-Speculaaskruiden

Klik hier




En uiteraard krijg je na afloop te horen, wat de actie heeft opgebracht. Ik ben benieuwd...

Ongenode gasten

$
0
0
BLEH!!!

Er is vannacht bij ons ingebroken.
De auto is weg,
Portemonnee´s, computers, paspoorten.

Dit is zoooooo akelig :-((


Over vandaag en over de kruidenactie

$
0
0
Vandaag
Wat een emotionele dag was het vandaag!

Gisteren was onze Hans jarig en gisterenavond hadden we een gezellig feestje met veel jongelui.


Om een uur of 12 was bijna iedereen vertrokken. Er zaten nog een paar gasten wat na te kaarten, buiten in de partytent. Willem was al naar boven en ik besloot ook naar bed te gaan. Moe van de hele week hard ploeteren. Ik zette mijn wekker op half 7. Dan zou ik de boel gaan opruimen, zodat alles weer aan kant zou zijn, als iedereen uit bed kwam.

Om kwart voor 7 ging ik naar beneden. Koos was toen ook al op, want die moest naar zijn werk. Het viel me meteen op, dat het beneden bibberkoud was. Ik keek op de thermometer en het was 16,5 graad. Zo koud wordt het bij ons nog niet eens als het hard vriest (heel goed geïsoleerd huis). Ik maakte er een opmerking over en toen zei Koos: ¨Ja, maar de achterdeur staat wagenwijd open!¨. Aanvankelijk dacht ik verontwaardigd, dat de lummels de boel zo achter gelaten hadden, toen ze naar bed gingen. Maar al snel ontdekte ik, dat Willem z´n auto niet meer op de oprit stond. En dat, terwijl Leendert die gisterenavond om half 12 daar nog keurig neergezet had.

Meteen liep ik naar boven, om Willem wakker te maken. We liepen samen terug naar beneden. Eerder had ik al gesignaleerd, dat er een keukenkast openstond en had ik me verbaasd over een doos oude kaarten, die op tafel stond. Maar nu, samen met Willem, kreeg ik pas echt door dat het niet klopte: Ook de grote kast stond open, de la was half open, de administratiekast stond open...En de achterdeur van de garage (die deur gebruiken wij nooit) stond ook wijd open.

Ik maakte Hans wakker om te vragen, of hij alles goed afgesloten had. Ja, dat wist hij zeker! Hij was om kwart over 2 nog naar het toilet geweest en toen was alles normaal en gesloten.

Er was dus ingebroken!

Ik belde de politie. Ze beloofden te komen. En ik werd meteen doorverbonden met een dienst die de vermissing van de auto in behandeling zou nemen. Daarna belde ik Interhelp om de bankpassen te laten blokkeren, want we ontdekten dat zowel Willem z´n werktas als mijn schoudertas verdwenen waren. Mét passen (en Willem z´n laptop). Hans ontdekte dat zijn telefoon en zijn portemonnee uit zijn jas gehaald waren. Zo sneu. Al z´n net gekregen verjaardagsgeld weg!

De politie kwam om alles op te nemen en vertelde, dat later op de dag de Technische Recherche zou langs komen voor mogelijke sporen. Zij lieten een papier achter, waarop we alles wat we misten konden invullen. Steeds kwam er iets bij en realiseerden we wat we nog méér kwijt waren. Zo zaten in onze tassen ook onze paspoorten, rijbewijzen en enkele id-kaarten van de kinderen. Maar dat zijn allemaal vervangbare spullen. Pas echt verdrietig werd ik, toen ik bedacht dat er ook de oude paspoorten van mijn vader en moeder in zaten. En dat mijn agenda weg is, en alle winkel- en biebpassen, is best lastig...

Vanmiddag kwam ik erachter dat ook mijn kerktas weg was. Dat vind ik zo´n beetje het ergste. Daarin zat mijn bijbeltje, wat ik al 30 jaar gebruik en wat ik van mijn ouders kreeg. En ook onvervangbare preek-aantekeningen.

De rechercheur ontdekte al snel, dat er met handschoenen aan was gewerkt. Braakschade is er niet en dus dacht die meneer, dat er gehengeld was via de brievenbus. Dat zou kunnen, omdat ik de nachtknip er niet opgedaan had, omdat Dirk nog niet thuis was. Wel raar is het, dat dan ook twee achterdeuren open stonden. In de ene stak de sleutel, die Hans er ´s avonds in had gelaten. Maar hoe is dan die andere deur open gemaakt?? Mijn theorie is, dat ze juist door die deur naar binnen zijn gekomen. Best vervelend, dat je zoiets niet gereconstrueerd krijgt.

Omdat mijn autosleutel in mijn gestolen tas zat en de reservesleutel uit de doorzochte kast is verdwenen, kan mijn auto nu niet gebruikt worden. En Willem z´n (werk)auto is dus weg. Gelukkig konden we een autootje huren en hebben inmiddels verschillende mensen al hun auto in bruikleen aangeboden. Dat is alvast heel fijn!

Sowieso kwamen we vandaag veel warmte en liefde tegen. Bij mijn vriendin thuis zijn ze met de pet rond gegaan en hebben Hans z´n verjaardagsgeld bij elkaar gebracht. Er kwamen bloemen van een bloglezeres. Iemand maakte geld over. Mijn zus en zwager kwamen een hart onder de riem steken en deden ook een bijdrage. Er kwamen belangstellende telefoontjes en lieve mailtjes. Echt zo fijn!!!

Vanmiddag heeft een vriend van Leendert Willem z´n auto zien staan in Ambacht (met mensen erin). Hij heeft meteen alarm geslagen. De politie is er nog met gillende sirenes op af gegaan. Maar helaas. De auto was er niet meer. De politie zei, dat het om een ander kenteken ging. Maar de jongens wisten zeker, dat het Willem z´n auto was.

Het zorgt voor heel veel onrust allemaal. Ook dat je hier met 10 mensen ligt te slapen en dat anderen dan in je huis zijn, is heel naar. Dat geeft een onveilig gevoel. Vooral voor sommige van de kinderen.

Al met al verliep de dag erg emotioneel en heel anders dan ik voor ogen had. Ik ben echt heel erg moe :-(.

De kruidenactie
En dan was er deze week ook nog de kruidenactie ten bate van KiKa. Wat is er geweldig op gereageerd!! Er zijn heel veel pakjes verkocht. Ook vandaag nog kwamen er bestellingen binnen. Ook zijn er mensen die extra geld gaven, of doneerden. En iemand stuurde een gift per post. De actie duurt tot 12 uur vanavond. Dan gaat de shop, zoals altijd op zondag, dicht. Maandagochtend hopen wij de stand van zaken te bepalen en weten we hoeveel er is opgehaald. Op Facebook had ik een wedstrijdje aangemaakt. Wie het juiste verkochte aantal zakjes raadt (of er het dichtstbij zit), krijgt van alle tien de soorten kruiden uit mijn shop een zakje kado. Die winnaar hoop ik ook maandag bekend te maken.

Voor nu nemen we onze rust en hopen we op een gezegende zondag. Ik heb vandaag gedacht, aan wat het ons allemaal te zeggen kan hebben, wat ons nu overkomt. Ik moest denken aan wat we lezen in Mattheüs 6:

19 Vergadert u geen schatten op de aarde, waar ze de mot en de roest verderft, en waar de dieven doorgraven en stelen;
20 Maar vergadert u schatten in den hemel, waar ze noch mot noch roest verderft, en waar de dieven niet doorgraven noch stelen;
21 Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn.


De nasleep

$
0
0
Wat een impact heeft zo´n inbraak! Je gedachten buitelen maar over elkaar heen, steeds rond hetzelfde issue. Je zou er uit willen stappen, maar je zit op die trein en die rijdt maar door en rijdt maar door.

Nog steeds komen er dingen bij op de lijst van vermiste spullen. Zo ontdekte Koos gisteren, dat de dieven toch ook in de shop zijn geweest. Zo op het eerste gezicht was daar niets vreemds te zien. Ik was juist vrijdagmiddag het contante geld gaan storten. En bovendien lag het gelddoosje gewoon op zijn plek. Verder lag de vloer vol met stapels meelzakken. Die had ik vrijdagmiddag daar neergelegd met de gedachte: ¨Dat zien we morgen wel weer¨. En zo had ik de deur achter me dicht getrokken. Elk normaal mens zou er op z´n minst z´n benen gebroken hebben als hij bij de kast achterin wilde komen. Maar de dieven hebben het voor elkaar gekregen. Allebei Koos z´n spelcomputers en de bijbehorende spellen zijn uit de kast verdwenen!!

Vanmorgen bedacht ik, dat ik vorige week een Ikeabon voor Trijnie d´r verjaardag had gekocht. Helaas. Die zat in mijn gestolen tas. Grrrr. En zo komt er steeds meer bij :-(.

Daarnaast kom je voor allerlei praktische dingen te staan. Ik moest een leverancier betalen. Maar dat gaat moeilijk zonder bankpasje. Dus maar even gemaild. Ik moest met Maria naar het ziekenhuis. Maar de ziekenhuispas is ook verdwenen. Dus maar een kwartiertje eerder van huis, om eerst een nieuwe pas aan te laten maken. En, o ja, dat is waar ook: in de ziekenhuis-parkeergarage kun je alleen met je pinpas betalen. ¨Maria, heb jij nog geld op je bankpas staan? En kunnen we die even gebruiken om te parkeren? Je krijgt het van de week terug gestort.¨

Zo gaat het de hele dag door.

Vanmorgen heb ik Willem met het huurautootje naar zijn werk gebracht. Maar om 11 uur belde hij, dat ik hem maar moest komen halen. Op z´n werk kon hij niets beginnen, zonder computer. Vanaf zijn privé-computer kon hij wel inloggen om nog wat te werken. Dus ben ik hem weer gaan halen, zodat hij vanuit huis kon werken.

Vanmiddag werd er gelukkig een huurauto van zijn werk gebracht. Nu is Willem in elk geval weer mobiel.

Een lieve vriendin belde op, dat ze een pan nasi kwam bezorgen. Fijn! Daar hoefde ik vandaag dus lekker niet aan te denken.



Hans heeft vanmiddag nieuwe cilinders gekocht en die in de sloten op de deuren gezet.



Ik kocht in de boekhandel een nieuwe agenda. Gelukje bij een ongeluk was die agenda flink afgeprijsd. Tja, welke zot koopt er half februari nog een agenda voor het nieuwe jaar :-). Ik dus. En ik was blij, dat ik voor 5 euro klaar was. Nu nog naar dokters en kapper en en en bellen, om te vragen wanneer ik de afspraak precies had. Dan kan het in de nieuwe agenda opgeschreven worden.

We wachten nog heel even met het aanvragen van paspoorten/id-kaarten/rijbewijzen. We hebben nog een kleine hoop, dat er spullen worden teruggevonden. Wie weet wel in de auto??? Dat zou helemaal fijn zijn! Hans heeft bij Rijkswaterstaat camerabeelden opgevraagd van de brug en de tunnel. Wie weet, zien we daarop de auto langsrijden. Of we daar verder iets aan hebben, of mee kunnen?? Denk het niet, eigenlijk. Maar ja.

Het is me allemaal wat.

Het vervelendst is de onrust in huis. De kinderen willen ook echt niet steeds iets over die diefstal horen. Maar daar ontkom je haast niet aan. Steeds belt er iemand of komt er iemand en dan ga je toch weer het hele verhaal doen.

Henk maakte gisteren een tekening. Hij is helemaal niet zo´n tekenaar. Maar nu was ik er blij mee. Toch een stukje verwerking...



We worden enorm gesteund. Dat is heel fijn en hartverwarmend. We ploeteren nog maar even verder zo. En hopelijk is over een paar dagen alles weer een beetje normaal. Daar kijken we erg naar uit.


De schrik weer een beetje te boven

$
0
0
Langzamerhand komen wij de schrik van de inbraak weer een beetje te boven. We hebben helaas niets meer gehoord van de politie. En elke dag dat dat langer duurt, ga je er méér vanuit, dat je je spulletjes definitief kwijt bent.

Stukje bij beetje organiseer ik de boel weer. Ik kocht een nieuwe agenda en een nieuwe portemonnee. Gisteren kwamen gelukkig de nieuwe bankpassen binnen. Vanmiddag ga ik maar eens op stap voor een nieuwe tas. En tussendoor ben ik allerlei telefoontjes aan het doen, om datums voor afspraken weer boven water te krijgen.

Er zat gisteren ook een brief van Slachtofferhulp bij de post. Ze hadden al naar ons gebeld, maar we namen de telefoon niet op. Dat kan kloppen. Zowel maandagmiddag als de hele dinsdagmorgen was ik met Maria in het ziekenhuis. Wat gaat daar toch altijd veel tijd in zitten! Maar nu kregen we dus een brief met het aanbod voor hulp. Fijn dat dat kan! Ook al maken we er geen gebruik van. Wij zijn niet zo'n praat-familie en verwerken de hele toestand wel op onze eigen manier met elkaar.

Dinsdagmiddag kreeg ik hulp van een vrouw uit onze kerk. Ze mailde me dinsdagochtend, of ik 's middags hulp kon gebruiken. Graag!! Behalve door het gedoe na de inbraak en de ziekenhuisbezoekjes, was ik ook niet echt aan werken toe gekomen vanwege het gebrek aan focus. Overal was het rommelig en kon je je naam schrijven. Ik was dan ook heel blij, dan N. me kwam helpen. Samen hebben we de begane grond glad getrokken, gestoft, gezogen. Wat kan je dan blij zijn!

Ook kookte ik voor het eerst sinds zaterdag weer eens een normale maaltijd. En 's avonds had ik zin om iets voor mezelf te doen. "Haken, of spinnen?", vroeg ik hardop. "Spinnen!", werd er geroepen. En later, toen ik achter m'n snorrende wiel zat: "Hè, gezellig!" En zo is dat :-).

We worden van alle kanten geholpen en gesteund. We krijgen e-mailtjes, post, bloemen, telefoontjes. Mensen maken iets over of gooien iets in de brievenbus. Het is zó hartverwarmend, dit! Ik schreef net al aan iemand:
Wat blijft: de warmte die we om ons heen ervaren. De mensen die rondom ons staan, zelfs al kennen we velen alleen maar van naam en niet irl. Dat is iets ongelofelijk moois en mag al die lelijke dingen in mijn hoofd nu mooi gaan verdringen.
Dus gaan we toch zo zachtjes aan weer over tot de orde van de dag. Het is bijna vakantie. Fijn wat uitrusten! Willem gaat weer twee dagen Pieterpad lopen. Het is nog de vraag of Jan mee kan. Hij kampt met de nasleep van Pfeiffer en is heel moe. Maar Maria hoopt deze keer sowieso mee te gaan.

Zelf hoop ik op donderdag samen met Maaike een vriendin te gaan helpen. We gaan met een ploegje vrouwen lekker soppen en hebben er al helemaal zin in. 

Verder geloof ik niet, dat er veel op de to-do lijst staat. Is ook een beetje lastig nakijken, nu, zo zonder agenda ;-). Ach, misschien is dat gewoon ook weleens makkelijk.

Vanmiddag eten we op Dirk z'n verzoek Lasagne. Het wordt Dirk z'n galgenmaal. Vanaf morgen gaat hij in zijn eigen huisje wonen. Weliswaar heel dichtbij. Maar toch...Er gaat weer een vogeltje uitvliegen. Onze derde! Ik moet nog erg aan het idee wennen en kan het beslist nog niet leuk vinden :-(.

Goed nieuws en slecht nieuws

$
0
0
Het goede nieuws is, dat de auto gevonden is!

Het slechte nieuws: hij zag er niet echt meer uit, zoals hij was....

Wij hebben de auto zelf nog niet gezien, want de politie heeft hem in beslag genomen voor sporenonderzoek. Hij stond op een parkeerplaats in Zwijndrecht. Volgens de politie met valse nummerplaten, schade rondom, lekke band(en) en hij stond scheef op zijn achteras. Willem vreest een gevalletje ´total loss´.

Er lagen handschoenen en een compressor in. Verder weten we niets. Ik hoop nog heel erg, dat er toch ook nog wat tassen in lagen met persoonlijke spullen. We wachten het maar af.

Ik heb mijn Bijbeltje terug!!

$
0
0
Een lang verhaal kort:

Een mevrouw uit Zwijndrecht mailde vanmiddag, dat haar hond Willem z'n portemonnee had gevonden. In de bosjes in een park. Ik belde die mevrouw op en vertelde van de inbraak en vroeg, of er misschien nog méér lag, dan alleen die portemonnee. Dat wist die mevrouw niet, maar ze wilde wel wijzen, waar de hond ongeveer met de portemonnee uit de struiken was gekomen.

Koos en ik zijn snel naar Zwijndrecht gereden. Op de aangewezen plaats zagen we na enig speuren ineens twee roze kaartjes: rijbewijzen! Het rijbewijs van Willem en dat van mijn vader. Daarna zagen we ook mijn portemonnee. Leeg natuurlijk, behalve wat bankpassen. We vonden de creditcard van Willem. En ineens zag Koos het liggen: mijn Bijbeltje!!! Wat ben ik blij!! Het heeft weliswaar waterschade, maar toch!


We hebben nog een poosje rondgebanjerd, maar vonden verder niets meer. Misschien gaan we zaterdag nog een keer goed zoeken, met kaplaarzen aan. Want het was er vreselijk drassig.
En natuurlijk heb ik ook de politie op de hoogte gebracht. Wellicht dat de recherche me nog belt, zeiden ze. We gaan het zien...

Thuisgekomen bekeek ik met weemoed het rijbewijs van mijn vader. Met een schok realiseerde ik me, dat dat juist tot op zijn sterfdag geldig was. Echt raar om die datum zo op dat kaartje te zien staan :-(






Van een tuinverrassing, een bloemkoolvergiftiging en verder NIETS.

$
0
0
Vorige week zaterdag hadden we, zeker voor de zaterdag, een superstrakke planning. Om 9 uur stapten we de deur uit om de wekelijkse boodschappen voor schoonmama te doen. Van half 10 tot half 11 deden we een bakkie bij haar en kon ik wat hand-en-span diensten voor haar verrichten. Om half 11 zetten we koers naar Dordrecht. Trijnie vierde haar verjaardag. We stapten er stipt om 12 uur weer op en reden langs het Biesboschcentrum om Henk van de natuurclub te halen. Is dat strak, of is dat strak? Het liep allemaal gesmeerd. En na nog een boodschap gedaan te hebben, kwamen we ergens tegen half 2 thuis. Daar vonden we een grote verrassing:

Hans was ´s morgens al vroeg opgestaan. Ik had al een beetje verwonderd gevraagd, waarom hij zo vroeg op was. ¨Nou, gewoon, uitgeslapen en bla, bla¨. Ik vroeg hem naar zijn plannen voor de dag en het gesprekje kabbelde verder: ¨O, straks komt Pieter en dan gaan we eerst ergens wat plantjes poten en bla, bla.¨ ¨Ja,¨ keuvelde ik terug, ¨onze tuin moet ook nodig gedaan worden. Misschien lukt het me volgende week om er eens even flink doorheen te gaan.¨

Afijn. Nu bleek, dat Hans zijn ´ergens´ onze eigen tuin was! Hij had stiekem een verrassing voorbereid. We hadden al een jaar lang twee dode bolacacia´s in de voortuin staan. Best decoratief hoor ;-), maar niet zo netjes. Samen met Pieter had Hans deze boompjes uitgegraven en ze legden net de laatste hand aan het poten van twee mooie leilindes!! Zo! Wat ziet dat er gaaf uit!

Nadat onze monden, die van verbazing open geklapt waren, weer dicht waren, vertelden de jongens, dat ze ook de achtertuin nog gingen aanpakken. En ze hadden bedacht, dat ze dan tussen de middag wel getrakteerd zouden worden op kibbeling ;-). Natuurlijk! Willem wist niet hoe snel hij Henk naar de visboer moest sturen voor een heel grote zak kibbeling. Op zulke ijverige jongens moet je zuinig zijn!

De achtertuin werd ´ s middags gedaan. Niet alleen dode rommel eruit, maar er werd hier en daar ook wat nieuw spul gezet. Pieter had een mooi plannetje uitgedacht en daarbij rekening gehouden met kleur en seizoen en hoogte van de begroeïng. Het ziet er nu al mooi uit en ik kan niet wachten tot straks alles groeit en bloeit! Het beginnetje is er al :-).






Dit hoorde ook weer in het prachtige rijtje warmte en liefde en verrassingen, wat we de laatste week beleefden. Het houdt niet op. Nog steeds komt er post en telefoon, wordt er meegedacht, meegeholpen. Ongelofelijk hoor!

Toch hebben we het gewone leven weer aardig op gepakt. Willem werkt nog wel vanuit huis. Zijn nieuwe laptop is pas aankomende maandag werkklaar. Tot die tijd werkt hij op de desktop, thuis. Dat is wel gezellig, hoor. ´s Middags met elkaar lunchen en af en toe ga ik boven, waar hij werkt, een bakkie koffie doen.

Maandag belde de groentenboer van de markt al heel vroeg op. Ik denk, dat het nog maar 12 uur was. Maar het was bar en boos weer en ze zouden dus veel over houden. Of ik nog wat nodig had en dat ik eventueel ook eerder mocht komen. Prima. Het was hoog tijd, dat er hier weer normale prakkies gekookt werden :-). Dus reed ik halverwege de middag in de stromende regen naar de markt om mijn kofferbak vol te laden. Er stond al van alles voor me klaar. Terwijl ik doos na doos naar de auto bracht, zag ik dat er wel heeeeel veel bloemkool bij zat. ¨Wil je me een bloemkoolvergiftiging op laten lopen?¨ grapte ik. Veel bloemkool vinden we niet erg, hoor. Wij vinden bloemkool heerlijk. Meteen al op maandag kwam er een lekker bloemkoolprakkie op tafel. Met kipfilet en pindasaus.



 En op woensdag was er bloemkooltaart.



Nu nog bedenken wat ik met de rest doe. Ik vond een lekker Jamie-recept van bloemkoolsoep met knoflook. Lijkt me ook heel lekker! Misschien voor zaterdag, ofzo.

Vandaag heb ik simpel pasta gekookt. Willem is vanmorgen vroeg met Jan en Maria vertrokken. Ze gaan twee dagen Pieterpad lopen. Ze lopen van Coevorden via Hardenberg naar Ommen. Behalve dat het best saai is zonder Willem, was ik een beetje zat van de hectiek van de dag. Eerst dus vanmorgen de lopers de deur uit geholpen. Daarna samen met Maaike (en nog twee anderen) gaan soppen bij mijn vriendin. Even lunchen, even uitrusten en daarna kwam dat hele circus van de teruggevonden spullen langs. Liep ik samen met Koos ineens in de blubber van een Zwijndrechts park te banjeren. Thuisgekomen moesten de pakketjes nog ingepakt en naar de post gebracht worden. En op de terugweg Henk ophalen. Die logeerde bij mijn zus, maar Henk was ziek geworden. Ik haalde een heel zielig vogeltje op en installeerde hem op de bank. Net heeft hij overgegeven. Echt sneu, dat hij ziek is :-(.

Het werd dus simpel pasta. En ´ineens´ toch zomaar voor 8 personen, want er bleven een paar vriendinnen meeëten. Allemaal goed hoor. Nu staat mijn dagelijkse portie strijk nog te wachten, ben ik brood aan het bakken en moet ik nog een was ophangen, anders hebben de jongens morgen geen schone sokken meer. Eigenlijk wil ik niets meer. Gewoon ff niets. Misschien ga ik gewoon ff NIETS doen. Heeeeeerlijk :-).

Saaiheid en afwisseling

$
0
0
Vandaag had ik helaas een hoofdpijndag. Nou ja, gelukkig niet een hele dag. Het begon ergens aan het einde van de ochtend. Maar evengoed was het erg lastig en haalde het een streep door mijn overenthousiaste maandag-planning. Het domme is, dat ik het waarschijnlijk aan mezelf te danken heb. Als ik alleen in huis ben, vergeet ik om regelmatig iets te drinken te nemen. Ik moet gewoon beter voor mezelf zorgen ;-). Vanmiddag was het zó erg, dat mijn kussen gewoon zeer deed, toen ik op bed ging liggen. Het is nu nog steeds niet weg, maar gelukkig wel dragelijk.

Maar goed. Intussen is het lang geleden dat ik blogde. En dat is op zich niet omdat er hier nooit iets gebeurt. Integendeel. ¨Iedere dag een andere film,¨ zei mijn moeder altijd :-). En zo is dat. Alhoewel er ook wel heel vaak dezelfde dingen langs komen. De was, de was, de was. Eten koken, eten koken, eten koken. Brood bakken, brood bakken, brood bakken. Pakjes voor de webshop inpakken, inpakken, inpakken. Eigenlijk gewoon te saai om daar steeds over te schrijven.

Maar rondom die eentonigheid is er dan de afwisseling. We hadden vorige week woensdag ¨Biddag voor gewas en arbeid¨. Op donderdag ging ik met mijn broer, schoonzus en zussen op visite bij mijn nicht, die het huis van onze ouders heeft gekocht. Zo raar om daar binnen te stappen. Heel vertrouwd, maar tegelijk vreemd, want: alles anders...Op vrijdag was mijn zus Maaike jarig, op zaterdag verjaarde zus Maria. Hans was met een vriend 3 dagen naar Malaga. Henk ging met de natuurclub naar de Sterrenwacht. Op vrijdagavond gingen we een avondje ´los´ in de stad. Eerst naar de bieb. (Sinds de bieb in Alblasserdam niet meer op vrijdagavond open is, gaan we regelmatig naar de bieb in Rotterdam.) Daarna naar C&A, want die is toch voordeliger. We snoepten een loempia en maakten de avond af, door bij de Mac een ijsje te eten. Henk werd helemaal blij toen hij ook nog een hamburger mocht :-).


De weken zijn vol. Af en toe moet ik strak plannen. Zaterdag was zo´n dag. We hadden veel dingen buiten de deur op het programma staan. Maar als je dan toch je was weg wil hebben en je broden voor het weekend gebakken enzo, dan moet je vroeg beginnen. De broden stonden om 8 uur al (in twee porties) in de narijs en toen we om 10 uur naar schoonmama vertrokken, stonden ze geurend en wel op de roosters af te koelen.




En intussen geniet ik van m´n tuintje. Elke dag wordt het groener en gaat er méér bloeien. M´n bijen vliegen ook weer af en aan. Binnenkort ga ik de voorjaarsinspectie doen. Leuk!!


Willem en ik willen deze week ook eindelijk handen en voeten gaan geven aan onze ´opknapplannen´. We willen eerst de woonkamer gaan aanpakken. Ik kijk ernaar uit, dat het kastje van mijn moeder wordt geplaatst en de klok van mijn ouders wordt opgehangen. Gewoon alles opruimen en opfrissen en hier en daar wat nieuws. De rolgordijnen van de vorige bewoners (wij wonen hier alweer bijna 13 jaar) eindelijk opdoeken. Ja, ik ben er echt aan toe nu :-).


Ziekenhuis

$
0
0
Wat was ik vanmorgen blij, dat mijn hoofdpijn over was!! Ik kon wel zingen. M´n energie bruiste weer als vanouds. Lekker de was naar buiten gedaan en na het gewone opruimrondje ging ik de keuken in om mangojam te maken. Ik had, zoals gewoonlijk, weer heel wat plannen voor deze dag. Maar er kwam een dikke streep doorheen:

Halverwege de ochtend appte mijn schoonzus, dat schoonmama niet goed geworden was en dat ze de ambulance had gebeld. Dat was het begin van lange, lange uren. Wat was er precies? Hoe erg was het? Hoe kwam het?

Willem is de hele middag bij haar geweest. Eerst urenlang op de Eerste Hulp. Pas aan het einde van de middag werd ma naar zaal gebracht. Aanvankelijk voor een nachtje, ter observatie. Maar tegen zevenen kwam de dokter vertellen, dat er op de scan te zien was, dat er een fikse vernauwing in de dunne darm zit. Dat komt nog bovenop de problemen waar ma al sinds de Kerst mee tobt. We zitten dus helaas weer in de zorgen. En eerlijk gezegd geeft het me een heel akelig déjà-vu gevoel, allemaal :-(.

Vanavond ben ik nog even met mijn vriendin naar de Makro geweest. Zo af en toe doen we dat en eigenlijk is het voor ons een soort uitstapje. Maar ik was er met mijn gedachten niet bij. Ik deed mijn lijstje met inkopen. Gelukkig was alles er, wat ik zocht. En mijn vriendin slaagde ook voor wat ze in gedachten had. We deden nog een bakkie koffie en wisselden de laatste gezinsnieuwtjes uit. Maar daarna vond ik het fijn om weer naar huis te gaan.

Ik heb wat plannen gewijzigd en dingen afgezegd. Er ligt nu een andere prioriteit. Wat zal de dag van morgen brengen?

Vandaag

$
0
0
Vanmorgen ben ik samen met mijn schoonzus naar het ziekenhuis gegaan. Wat waren we benieuwd, hoe we ma zouden aantreffen! Nou, dat viel echt niet tegen! Ze was er een stuk beter aan toe dan gisteren! Ze lag nog in het observatorium. Maar halverwege de ochtend is ze overgeplaatst naar de longafdeling. Daar kan de longontsteking goed behandeld worden. Ook de rest van de dag is het allemaal, naar omstandigheden, best goed gegaan. Wat zijn we blij!

Vanmiddag en vanavond heb ik werk gedaan wat gisteren was blijven liggen. Ik moest naar de molen voor mijn wekelijkse bestelling. Vorige week was het zóveel, dat mijn auto bijna door z´n hoeven ging. Deze week was de portie beter te doen. Het was gewoon fijn om even in het zonnetje over de weg te zoeven :-).

Verder vertoonden de schappen in de shop lege plekken en moest ik dus veel inpakken. Ik ben nog niet helemaal klaar, maar vind het genoeg voor vandaag.

Vanavond aten we voor de verandering weer eens bloemkool :-). Saai hè. Maar gelukkig vinden wij het heel lekker en het is ook niet zo bewerkelijk om klaar te maken. Vandaag maakte ik een ´gewoon prakkie´ van aardappels, groenten en vlees. Ik had nog 3 tartaartjes in de vriezer en kocht er bij Albert Heijn 4 stuks bij. Ze waren toevallig in de bonus.

Bloemkool willen ze hier altijd met saus. Soms maak ik kerriesaus. Maar dat had ik maandag al gemaakt voor bij de broccoli. Dus maakte ik vandaag witte saus. Maar wel met een extra ingrediënt, wat het nèt wat specialer maakt: kruidenboterkruiden. Lekker dat dat is!

Het is misschien een open deur intrappen, maar ik schrijf toch maar even op, hoe je heel simpel zo´n sausje roert. Speciaal voor de mensen, die graag van pakjes en zakjes af willen, maar dat soms lastig vinden.

Je neemt gelijke delen boter en bloem. Bijvoorbeeld 30 gram en 30 gram. Je hoeft dit echt niet te wegen! Een grammetje meer of minder doet er niet toe. De boter (of margarine, of olie, wat je wilt) verwarm je zachtjes in een pannetje. Het mag niet bruin worden. Je doet de bloem erbij en laat die een paar minuutjes zachtjes garen. Blijf opletten, dat de boel niet bruin wordt! Dan doe je scheut voor scheut melk erbij, terwijl je met een garde goed roert. Er mogen geen klontjes ontstaan. Steeds wanneer de scheut melk in de brij is opgenomen, voeg je opnieuw een scheut toe. Net zolang tot jij vindt, dat de saus de goede dikte heeft. En ook hier geldt weer: je hoeft NIET met een maatbeker in de weer. Dit kan iedereen echt heus waar op gevoel! Als je nu een snuf zout toevoegt heb je gewone witte saus. Wil je het wat specialer? Dan roer je er een eetlepel (of zoiets) kruidenboter doorheen. En dat is het. Simpel hè. En mochten er onverhoopt toch klontjes in je saus zijn gekomen? Dan zet je er gewoon even de staafmixer in en draai je de saus mooi glad.

Nou, dat was even een snel tipje. Nu ga ik eens kijken of er al verkiezingsuitslagen zijn. Want ook daar ben ik heel benieuwd naar!

Nuttig en vooral heel aangenaam :-)

$
0
0
De situatie met mijn schoonmoeder is gelukkig ook gisteren enorm verbeterd. Het ligt in de verwachting dat ze vandaag zelfs weer naar huis mag! Daar fijn verder opknappen, hopen we.

Behalve dat dit gewoon heel fijn nieuws is, was het voor ons extra fijn, omdat ons plannetje nu door kon gaan. We hadden namelijk bedacht om anderhalve dag we-time te hebben en intussen het nuttige met het aangename te verenigen. Als het niet goed was gegaan met schoonmama, waren we uiteraard thuisgebleven. Maar nu durfden we wel op stap te gaan.

Gisterenmiddag zijn we op stap gegaan voor een nieuwe vloer. We weten nog niet wat we willen. Op dit moment hebben we vloerbedekking en die bevalt heel goed. Het is nu alleen, na 9 jaar intensief erop geleefd te hebben, aan het slijten. De vloerbedekking die we nu hebben is zogenaamd projecttapijt. We namen destijds vanuit praktisch oogpunt een donkere kleur. Onze huiskamer is echter niet heel licht. Hij is namelijk bijna 12 meter lang en het plafond is vrij laag. Dan hebben we voor en achter ramen, maar aan de achterkant staan haaks op de ramen muren. Aan de ene kant de muur van onze bijkeuken. Aan de andere kant de muur van de garage van de buren. En dus hebben we niet echt vrije lichtinval. Als je dan ook nog zo´n donkere vloer hebt, is dat weliswaar praktisch, maar ook wel wat somber. Dus zou ik best graag een lichtere vloer willen. In vloerbedekking is dat nog steeds niet praktisch, denk ik. We leven nog altijd met z´n negenen in ons huis en het moet dus vooral makkelijk schoon te houden zijn. Dus liever geen licht(er) tapijt, waar je sneller vuil en vlekken op ziet.

Dus: misschien een harde vloer? We hebben ervaring met een houten vloer. Maar we werden dol van de herrie die dat veroorzaakte. Gisterenmiddag hoorden wij, dat dat werd veroorzaakt doordat onze vloer zwevend lag. Als de vloer gelijmd was geweest hadden we dat probleem niet gehad. Maar dat wisten we dus niet en dus hadden wij al ons oog laten vallen op een pvc vloer. We hebben ons goed laten informeren over hout en pvc en gaan erover nadenken wat we gaan nemen. Uiteindelijk misschien toch wel weer vloerbedekking. Alle mogelijkheden staan nog open.

Na het vloerenonderzoek hebben wij een tijdje rondgesjouwd in Zwolle. We hebben wel een uur rondgedwaald bij Waanders in de Broeren. Wat een geweldig gave boekwinkel! Gewoon een belevenis :-).
Daarna reden we naar Spier, waar we een nachtje bij van der Valk geboekt hadden.

Daar hebben we ons geïstalleerd in onze fijne kamer en genoten van lekker eten.







Vandaag staat ´meubeltjes kijken´ op het programma. Heerlijk om zo eens even samen te zijn en op ons gemakje rond te kijken voor nieuwe spulletjes. Een deel van onze meubels hebben we al 30 jaar. Wij hebben destijds kwaliteit gekocht en dat willen we graag nog een keer doen. Wij zijn niet zo van elke 5 jaar een nieuw interieur. Maar zo´n diepte-investering vraagt wel de nodige voorbereiding. En die tijd nemen we dan ook.


Viewing all 1333 articles
Browse latest View live