Quantcast
Channel: Eenvoudig Leven
Viewing all 1319 articles
Browse latest View live
↧

Schoenenopslag en nog veel meer...

June 7, 2018, 2:49 pm
$
0
0
Toen wij hier 14 jaar geleden kwamen wonen, heeft Willem in de garage kapstokhaken en planken aan de muur gemaakt. Op de plank boven de haken zette ik mandjes waar de kinderen hun schoenen (en in de winter hun muts en wanten) in konden doen. De planken daarboven waren voor ander schoeisel dan dat wat elke dag naar school of werk aangetrokken werd: nette schoenen, sportschoenen, wandelschoenen, oude schoenen, teenslippers enzovoorts.
Het is heerlijk als alles overzichtelijk op planken staat, maar evengoed kan zoveel ruimte ontaarden in een chaotische opslagplaats. En dat was wat het geworden was!


Dinsdag zijn Maria en ik vol moed verder gegaan met het opruimen van de garage en wij hebben de schoenen en jassenhoek aangepakt.

Alle schoenen werden naar buiten gekieperd en paar bij paar gezet.


Daarna hebben we van elk paar bepaald of het bewaard moest worden, of weg kon. Er kon heel wat weg: een volle vuilniszak! Jooooo. Weer één :-).
De schoenen die bewaard werden, hebben we keurig opgeruimd en daarna hebben we een soortelijke actie gedaan met alles wat aan de kapstokhaken hing. Daar hingen ook nog de nodige winterjassen. Die werden naar de wasmachine afgevoerd. Had die ook weer wat te doen ;-). De chaos veranderde in overzicht en Leendert zei vanmiddag verbaasd: ¨Hé, mijn bergschoenen! Ik wist niet, dat ik die nog had!¨ Kijk. Mooi toch?



Na het sorteren hebben we nog wat gesopt en gezeemd: Maria deed de tussendeur (tussen de garage en de bijkeuken) en ik de buitendeur. Natuurlijk niet alleen de deur. Nee, we gingen voor het echie: ook de kozijnen en de dorpel en het bovenlichtje. Alles.

Na afloop van de actie stond er weer genoeg klaar om afgevoerd te worden. Maria mocht twee centimeter afknippen!




Nog 75 te gaan.

Ook gisteren (woensdag) besloten we om ´s morgens eerst weer anderhalf uur in de garage te gaan werken. We pakten nu de loopruimte aan. Alles wat in de weg stond werd eerst weer naar buiten gebracht om uitgezocht te worden. Het was deze dag niet zozeer een dag van veel wegdoen, maar meer van sorteren en strak opruimen. Het leverde veel ruimte op, terwijl er eigenlijk maar 1 zak de deur uitging. Ook goed. Toch weer een centimetertje :-).


We doen steeds maar maximaal anderhalf uur per dag, want het gewone werk moet ook doorgaan. En dan heb ik het nog niet over ander (extra) werd, buiten het gewone huishouden om. Zo had ik zaterdag een doos met stoofpeertjes gekocht bij van Os. De laatste van het seizoen. Ik kreeg de hele doos mee voor een tientje. Het waren lekker grote peren. Dat schiet tenminste op met schillen. Maandagavond zette ik er de dunschiller op. De hele doos werd gejast en in kwarten gesneden. Dinsdag werden de peertjes gestoofd. Ze pasten precies in mijn 10-liter pan. Woensdag gingen ze in de weckketel. Ik heb ze ouderwets geweckt. Op zich kun je stoofpeertjes ook bewaren in schroefdekselpotten. Als je ze er maar kokend heet in doet en de potten en deksels brandschoon zijn. Maar ik had te weinig grote schroefdekselpotten. Ik heb ze dus ouderwets geweckt in weckpotten met rubberen ringen: 30 minuten op 80 graden. Nu heb ik een fijn voorraadje van 10 potten stoofpeertjes.




Wat er verder allemaal langskwam? Heel veel was: beddengoed, want Jan was ziek geweest en, bleh, wat stonk z´n bed. Meteen dan Koos z´n bed ook maar verschoond, nu die in Bosnië was. Kon hij na thuiskomst in een schoon bed. En al die winterjassen? Die werden natuurlijk ook meteen gewassen. We brachten een bezoekje aan Willem z´n vader, ik overhoorde Henk z´n topo, maakte weer een stuk terras schoon, bakte brood, ging meel halen bij de molen en nog veel meer.



Ook vandaag was de dag vol. Nu níet met opruimen. Daarvoor was vandaag geen tijd. Ik kookte jam, zette een honingkamer op een bijenvolk en controleerde twee andere volken, ging met Maria naar het ziekenhuis, ontving de dominee, die bij Maria op ziekenbezoek kwam, reed met Willem mee om Koos van het vliegveld af te halen, spon een aardige pluk wol en luisterde een preek over Handelingen 14. Dat was m´n dag in hoofdlijnen. Over het tussenliggende hebben we het maar even niet. Dan wordt het zo´n laaaaaang verhaal. Gaap.

De dag kwam zomaar weer vanzelf vol. Het is gewoon nooit saai hier :-).



↧
Search

Advertorial

June 11, 2018, 3:56 am
$
0
0
Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.

Deze maand zijn er twee adverteerders, die ik in de advertorial noem:

1) Outbackexplorers
2) Stephanos

Outbackexplorers
Karel Post van outbackexplorers is voor mensen, die hier langer meelezen, vast geen onbekende. Ik schreef al eerder over hem. Karel is, om het even heel kort te zeggen: jongens/mannen-coach. En dan niet zo iemand die vanuit een luie stoel met (of tegen!) jongens (en hun ouders) of mannen praat, om zo problemen waar ze tegenop lopen te helpen tackelen. Karel gaat bij voorkeur ánders in contact: actief! Praten terwijl je bijvoorbeeld een stapel hout aan het hakken bent, gaat namelijk veel gemakkelijker. Karel werkt dan ook niet vanuit een kantoor, maar vanuit een soort boshut. De ideale uitvalsbasis voor persoonlijke therapie.

Individuele gesprekken voeren in de hut is niet het enige wat Karel doet. Hij gaat ook met groepen op stap! Bekend zijn de survivals in de Ardennen, die hij organiseert voor schoolklassen. Tijdens deze survivals gebeuren er interessante dingen: jongens worden door het gaan en lopen op en over hun grenzen ánders. Ze zijn kwetsbaar en gaan zich als vanzelf openstellen. Er komen emoties los. Omdat dit in een gecontroleerde setting gebeurt, leidt het tot unieke gesprekken. Heel belangrijk voor de chemie in een klas met jongens en hun docenten!

Op eenzelfde unieke manier zijn er bij Outback-explorers groepstherapieën, vader-zoonweekenden en nog veel meer. Karel werkt ook allang niet meer alleen. Outbackexplorers werkt vanuit verschillende locaties en met meerdere therapeuten. 

Iets nieuws! De 100%-vader-app!
Outbackexplorers komt nu met iets nieuws. Iets speciaal voor vaders! De 100%-vader-app! Ideaal voor drukke en/of vergeetachtige vaders, die graag 100% vader zijn en via deze app doelgericht contact hebben en houden met hun kind(eren).




Hoe werkt het?
De app werkt heel simpel: na het downloaden van de app start een 10-weken-programma rond het thema ´SAMEN BLIJ´. Iedere letter van ´samen blij´ staat voor een thema. Zo staat de ´S´ voor Speelsheid en de ´N´ voor Nieuwsgierig, om er even twee te noemen.
Aan het begin van de week krijg je eerst een vlog te zien over het thema. Een voorbeeld:




Daarna ga je rond dat thema aan de slag. Aan de hand van het thema bedenk je acties die je met je kind(eren) wilt ondernemen. Dat kan heel simpel het sturen van een appje zijn aan het einde van de dag, dat hij/zij een moeilijke toets op school heeft. Of het vragen, hoe het was op de zwemles, wat je kind spannend vindt. Dingen die heel gewoon zijn, maar waar je als vader vaak niet aan toekomt, simpelweg omdat je vergeten was, dat die toets van Jan op woensdag was en de zwemles van Marit op dinsdag. Voor deze dingen zet je een herinnering in je smartphone.
Rond het thema van de week krijg je een paar keer een zogenaamde ´nudge´ aangereikt. Een ´duwtje´, waardoor je aan het thema herinnerd wordt. Zo ben je steeds rond het thema bezig en wordt het gaande de week verdiept.
Via de app is het mogelijk om groepen aan te maken en zo met therapeuten of andere deelnemers over het thema van gedachten te wisselen.


Het voordeel van deze aanpak
Het grote voordeel van werken met deze app is, dat het meteen effect heeft! Je hoeft niet eerst dikke boeken te lezen of een opvoedcursus te volgen. Gewoon de app downloaden, de vlog van het eerste thema bekijken en je kunt direct ideeën gaan toepassen! Voor veel vaders fungeert hun smartphone als een soort extern geheugen. Maak daar op deze manier een passend gebruik van en gá ervoor om 100% vader te worden, zijn en blijven.
Je kunt op elk moment via de app in het programma stappen.

Vaderdagactie! De app met korting.
Speciaal voor vaderdag is de app nu te downloaden met korting: van 12,00 euro nu voor
slechts 7,80. 




Voor dit geld is het meteen een leuk kado, om door je kind aan papa te laten geven. Goed idee toch? Omdat een app niet iets tastbaars is, is er speciaal voor deze vaderdagactie een kadobon ontwikkeld, om de app kado te geven. Er zijn kadobonnen voor jongens en meisjes onder de 10 jaar (met kleurplaat) en voor jongens en meisjes boven de 10 jaar. De 100%-vader-app is geschikt voor vaders met kinderen van 3 tot 18 jaar. Maar ook als je al volwassen kinderen hebt, kan de app helpend en vormend zijn. Je vindt de kadobon en de bestelgegevens van de app hier:

kadobon en app downloaden

2) Stichting Stéphanos
Ook de naam Stéphanos zal de vaste lezers niet onbekend in de oren klinken. Onze Hans is immers voor 3 maanden in Malawi om voor deze Stichting Stéphanos vrijwilligerswerk te doen. Hans zit daar eigenlijk op een soort sub-project. Maar dat terzijde.

Stichting Stéphanos werkt voornamelijk onder weeskinderen in Malawi en Zambia. In deze landen zijn verschillende projecten. De basis van de projecten is steeds dezelfde: het geven van dagelijkse zorg vanuit de Bijbelse opdracht waarbij de Bijbelse boodschap in de programma´s doorklinkt. De projecten zijn heel divers: van het verstrekken van malariatesten en -pillen tot het verzorgen van dagopvang van kinderen. Van het sponsoren van een kind tot het leveren van brandstof voor de ambulance in Malawi. Je kunt er van alles over lezen op de projecten-pagina van de website. Heel mooi om zo´n project als gezin, familie, klas, bedrijf, collega´s, te steunen!




In Malawi is er een compleet Stéphanosdorp ontstaan. Onze Hans heeft dit dorp onlangs ook bezocht en er op zijn facebookpagina over geschreven. Heel bijzonder dit! Ik kwam op facebook een verslag tegen van een werkbezoek vanuit het bestuur van Stéphanos. Dit is zo´n mooi verslag en geeft zo´n prachtig beeld, dat ik het hier laat volgen:






PROJECT ZUID-MALAWI Op bezoek bij projecten van Stéphanos
’s Morgens vroeg vertrekken we vanaf het weeshuisterrein in Chilangoma. We hebben een reis van 220 kilometer voor de boeg en we ontwijken alle dieren met vier poten. Alles met vleugels mag zelf het initiatief nemen om uit de buurt te blijven. We gaan op weg naar Chikwawa, waar Stéphanos een Familie Adoptie Programma (FAP) heeft. We zijn van plan om de irrigatieprojecten te bezoeken, ook zullen we een veldwerker ter plaatse spreken over de ontwikkeling van de sponsorkinderen en hun families.
Altijd zien we onderweg hetzelfde beeld: kleine kinderen dragen grote zware emmers op hun hoofd. Ik schreeuw nog even: „Let op de tijd, want de school begint over een uurtje!” Maar ik word glimlachend begroet. Water en eten hebben voorrang.
Ik kom de meester tegen, op de fiets met drie kinderen achterop. Het is duidelijk dat hij van kinderen houdt. Daarna zie ik een groepje kinderen, in de frisse Stéphanoskleuren oranje en blauw. Ze joelen me wat na en de duimen gaan omhoog. We zijn één familie –met vele kinderen en studenten– in het Stéphanosgebied. Daar komen we voor uit en we zijn er bijzonder dankbaar voor.
Op de zandweg, dichtbij ons terrein ontmoet ik een tegenligger. En inderdaad, dat moet wel een auto van Stéphanos zijn. Er zijn zestien werknemers opgehaald in de stad. De dag kan beginnen in het Stéphanosdorp.
Via de fantastische groene theevelden verlaat ik de heuvels. De zwoegende theeplukkers gaan gebukt onder hun zware manden met geoogste thee. Je leest het van de gezichten af en daarom durf ik geen foto te maken.
Het kleuterschooltje hoor je al van ver door het gejoel van de kinderen. Meestal zijn er wachtende grootouders, onder de boom, die voor een weeskind zorgen. Uit de kookpotten komt stoom; de witte maïspap wordt zichtbaar. Ons Familie Adoptie Programma draait op volle toeren en steunt oma, kind, tuin en geit.
De Shire-rivier is bereikt en altijd heb ik de neiging om een minuut stilte in acht te nemen om over de geschiedenis van deze machtige rivier na te denken. Daar trokken de eerste zendelingen door. De landbouwgrond wordt gevoed door de altijd aanwezige stroom water. Met het dagelijks zonnetje erbij hebben we energie en kunnen we moderne pompen laten draaien voor onze irrigatieprojecten.
We zijn dankbaar, want dagelijks mag Stéphanos hier meer dan 7000 kinderen helpen door middel van ontwikkelingshulp en (Bijbels) onderwijs.
PROJECT MIDDEN-MALAWI Een dagje naar een dorp
’s Morgens om zes uur gaat de wekker. Vandaag werken we in verschillende dorpjes, samen met twee Malawiaanse collega’s. Deze morgen trainen we jongens van de tienerclub. Ze luisteren naar de uitleg over de rode pagina van het woordeloze boek. Deze pagina vertelt waarom de Heere Jezus moest lijden, sterven en opstaan en wat dit betekent voor ons.
Na een verwerkingsspel gaan we naar een voorbeeldtuin, waar de maïs er mooi bijstaat. Na een training sluiten we de ochtend af.
We gaan terug naar het dorp en hebben een gesprek. De dorpsbewoners laten bepaalde werkzaamheden liggen. Het blijkt dat ze bang zijn dat tovernaars hen vermoorden omdat ze zich teveel ontwikkelen. Collega Isaac vertelt uit de Bijbel, over Daniël en zijn vrienden. God zal hen verlossen. En indien niet, ze zullen toch niet voor het beeld buigen. Zo mogen wij deze mensen ook vertellen van God, Die machtiger is dan de toverdokters.
We sluiten de dag af en ik rij richting Lilongwe, vol gedachten en gebeden voor deze mensen. Bidt u mee?
PROJECT ZAMBIA Veldwerkers op pad
Zambia, het buurland van Malawi, is een groot, uitgestrekt land. Zo’n 200 kilometer van de grens van Malawi bevindt zich het project van stichting Stéphanos.
Vanaf de compound trekken wij, de drie veldwerkers van het Stéphanos Zambia Team, bijna dagelijks de omliggende dorpen in. Hobbelend over zandwegen arriveren we in dorpen met lemen huizen. Bij de waterputten is veel bedrijvigheid, kinderen spelen buiten en geiten en kippen lopen rond.
In vrijwel ieder dorp is wel een kerk, en soms meerdere. We helpen deze kerken met het opzetten en aansturen van zondagsscholen. Essentieel hierbij is het geven van trainingen aan zondagsschoolleiders. Stap voor stap worden deze volwassenen aan de hand genomen, de Bijbel door. Ze leren hoe ze eenvoudig een Bijbelverhaal aan kinderen kunnen vertellen.
In verschillende dorpen wordt er al zondagsschool gegeven. Kinderen zingen uit volle borst, dreunen een Bijbeltekst op, luisteren naar een Bijbelverhaal en maken een kleurplaatje. En als we niet met dit kinderwerk bezig zijn, dan is het wel met jongeren. Of we geven volwassenen alfabetiseringslessen.

Tot zover het verslag.

Al met al zal het duidelijk zijn, dat we het werk van Stéphanos een warm hart toedragen en we bevelen deze Stichting dan ook van harte aan!
Wil je donateur worden? Er is tijdelijk een leuke actie:

Geef je op als donateur voor 10,00 euro per jaar en ontvang in het vervolg het kwartaalblad en een GRATIS Malawi muziek-cd met Hymns en Psalmen twv 12,95. Vul je gegevens volledig in en je krijgt de cd thuis gestuurd. Opgeven kan hier:

Word donateur
↧
↧

Geen zak....

June 14, 2018, 1:31 pm
$
0
0
Deze week wordt er niet opgeruimd. Er verdwijnt dus geen zak, geen doos, niets. We nemen een weekje opruim-pauze om kruiden in te pakken en kruiden in te pakken en kruiden in te pakken. 
Zaterdag staat er namelijk iemand met onze kruiden (én met zepen, maar die hoeven niet te worden ingepakt) op de landelijke verkoping ten bate van de Schutse in Kesteren. En aangezien de ingepakte voorraad kruiden heel minimaal was, heb ik het nu even druk met inpakken.

Daarnaast gebeurt er van alles en is het ´elke dag een andere film´, zoals mijn moeder altijd zei.

Maaike keerde haar spaarvarken eens om en schraapte de allerlaatste eurootjes bij elkaar om haar eerste autootje te kopen. Toe maar! Mevrouw rijdt er heel wat knapper bij dan moeders :-). Heel fijn, dat ze nu haar eigen autootje heeft, al vond ik het geen enkel punt om mijn brik regelmatig uit te lenen. Maaike werkt in de gehandicaptenzorg en moest, als ze avonddienst heeft gehad, regelmatig tussen 11 en 12 uur ´s avonds per fiets over de dijk tussen Papendrecht en Alblasserdam. Ze is niet bang uitgevallen. Ik ook niet. Toch is het veranderd sinds Anne Faber...Als Maaike van haar werk wegging appte ze altijd even. Vanaf dat hield ik m´n Iphone bij de hand om af en toe te kijken waar ze reed (met de zoek-vrienden-optie). Met de auto voelt het toch veiliger. En natuurlijk is het heerlijk, als je niet door weer en wind hoeft.  Helemaal fijn dus!


Sinds april is onze bieb weer op vrijdagavond open. Sindsdien hebben we ons oude vrijdagavondritueel weer van stal gehaald: direct na het eten naar de bieb. Willem gaat daar dan aan de leestafel de krant lezen en Henk en ik zoeken boeken uit. ´Vroeger´ gingen we met een heel legertje...Maar nu dus nog maar met z´n drieën. Als we klaar zijn met boeken uitzoeken lopen we naar de Hema en eten daar een ijsje. Zo simpel en toch zó leuk, zo´n klein ritueel.






Ik kreeg van mijn neef een mooie portie aardbeien. Daar heb ik op de vroege zaterdagmorgen jam van gekookt. Om half 10 was ik klaar en stonden er meer dan 50 potjes op het aanrecht! Het koffie-uurtje bij schoonmama was eerlijk verdiend :-).


Er werd ook een kist rabarber geleverd. Een klein deel belandde in de appel-rabarberjam. Van een aantal kilo´s maakte ik heerlijke rabarberlimonadesiroop. Er ligt nu nog één portie. Ik denk, dat ik daar moes van kook. Altijd lekker.

Maandag op de markt was er ook het één en ander wat op moest en wat in mijn kofferbak belandde. Biologische gele pepers bijvoorbeeld. Een deel van de pepers heb ik gedroogd in mijn voedseldroger.


Van een doos rijpe kiwi´s maakte ik jam. Zomertijd = jamtijd!


Verder hadden we maandag even wat uitgebreider contact met Hans in Malawi. Vorige week was Hans ziek. Hij had flink diarree (gelukkig geen malaria!). Toen dat zondag nog steeds niet over was, wilde Karin (de vrouw bij wie hij in huis is), dat hij zich even in het ziekenhuis liet nakijken. Hans kreeg een kuur en gelukkig sloeg die meteen aan. Maandagavond, toen wij hem Whatsapp-belden, klonk hij weer helemaal monter. Nog één maandje, dan zitten de 90 dagen Malawi er alweer op!

Woensdag was het een dag met heel veel blijdschap om ons heen. Alle nichtjes en neven die examen hadden gedaan zijn geslaagd!
Ook Maria deelde in de vreugde. Ze deed examen in Nederlands en Biologie en voor beide vakken is ze geslaagd. En nog met prachtige cijfers ook: een 7 en een 8. De rekentoets heeft ze ook dik voldoende afgerond (met een 7). Hopelijk kan ze na de zomervakantie terug naar school om het examenjaar af te maken. Voor nu is het helaas nog lang niet zeker, of dat zal gaan. Maar we proberen moed te houden. We zijn blij met wat gelukt is en ik kocht mooie pioenrozen voor haar.


Vanavond stond er eens wat anders dan anders op het programma: er kwam een videograaf van Terdege. In augustus is er de Terdege Zomerfair in Barneveld. Terdege viert dan het 35-jarig bestaan. Op deze fair is er alle ruimte voor ontmoeting met columnisten en medewerkers. Ik hoop dan ook van de partij te zijn en elke dag een paar keer een workshop te geven. Om het evenement te promoten, komt er een filmpje, waarin columnisten aan het woord komen. Zodoende dus vanavond een videograaf op m´n stoep. Hebben we dat ook eens meegemaakt :-).

En zo vliegt de week voorbij. Met een eerste jong konijntje wat ons huis verliet, met bijen die als een malle honing halen, met het bericht, dat morgen onze houtvoorraad wordt geleverd (18 kuub, jeuj!) en dus een hak- en zaagfestijn wat stante pe georganiseerd moest worden, met twee examenfeestjes van nichtjes, en duizend-en-één dingen. Van alles en nog wat. Behalve zakken en dozen dan....Dat wacht mooi maar even.
↧

En/of

June 18, 2018, 3:10 pm
$
0
0
Er zijn van die weken die één thema hebben. In de afgelopen tijd hadden we weken waarin we vooral heel vol waren met het blogjubileum en de bijbehorende drukte in de webshop. Weken waarin we vooral heel veel opruimden vanwege het 100-zakken-of-dozen project. Weken waarin we druk waren met inpakwerk. Enzovoorts.

Maar er zijn ook van die weken, die helemaal geen thema hebben, maar domweg vol zitten met allerlei projectjes en losse eindjes en gebeurtenissen en en en. Dat zijn dus geen ´of´-weken, maar ´en´- weken. Of liever: en-en-en-en-en-en-weken.

Op dit moment zitten we in zo´n periode. Alles lijkt tegelijk te komen. Het is niet erg, zolang je het overzicht maar houdt.

Zaterdag was zo´n dag, dat er tig projectjes tegelijk speelden. Het begon ermee, dat we woensdag een telefoontje kregen van Gerrit. Gerrit is onze ´buurman´ in de kerk en hij heeft een transportbedrijf. Sinds een paar jaar vervoert hij in het voorjaar ons kachelhout van de Veluwe naar Streefkerk. Hij doet dat als hij een rit naar het Noorden heeft, waarbij hij leeg via de Veluwe terugkomt. Dan is het voor ons niet zo duur. Deze keer duurde het wat lang voordat er een geschikt ritje was. Het hout lag al eventjes op ons in het bos te wachten. Maar woensdag belde Gerrit dan toch, dat hij vrijdag ons hout ging vervoeren.
Er moest op korte termijn van alles en nog wat geregeld worden. Eerst contact opgenomen met ons zaagadres in Streefkerk, of het uitkwam dat er vrijdag gelost en zaterdag gezaagd werd. Helaas schikte het dit jaar niet. De buurman ligt ernstig ziek en dan ga je niet onnodig herrie maken, toch? Wat nu....Een paar telefoontjes later hadden we een nieuw adres. We waren welkom bij de ´achterburen´ uit de kerk :-). We mochten bij Kees en Suzan op de zorgboerderij komen zagen. Wat super fijn! Willem ging achter zagen en achter zagers aan. Dat eerste was snel geregeld. Het tweede ging wat stroever. Met Hans in Malawi, Jaap in de drukte van het seizoen, Gerwin niet beschikbaar en Leendert mogelijk maar voor een deel van de dag van de partij, moest Willem het doen. Nog brandstof voor de zagen kopen, reservekettingen ook maar en o ja, ook nog zaagbokken. Die van ons was totaal ´op´ en we leenden er ook altijd één van het adres in Streefkerk. Waar haal je zo snel twee goede zaakbokken? Dat kwam helemaal in orde! Maar het kostte nog wel even een avondje heen-en-weer rijden.
Afijn. Zaterdagmorgen waren er vier mannen present: Willem, Wim, Dirk en Leendert. En die zijn een hele dag als een malle aan het zagen geweest. Er lag 18 kuub hout en dat is bijna allemaal onder de zagen doorgegaan!!


Intussen hadden de mannen over de catering niets te klagen! Ze werden voorzien van koffie en kregen bij de lunch rijk gevulde soep. Waar vind je zo´n hotel :-).



Intussen had ik een heel ander project. Een jamproject. Ik had enorm veel jam gekookt steeds tussen de bedrijven door. De potjes moesten nu allemaal een sticker en een opschrift.


Daarnaast waren er de gewone zaterdagklusjes én een extra klusje: frieten voorbakken. Dat doet Willem normaal altijd. Het was extra veel, want we verwachtten extra eters. Ik stond in de hoogste versnelling, want ik wilde klaar zijn, als Ellen zou komen. Ellen, mijn vriendin uit Zwitserland! We hadden elkaar bijna twee jaar niet gezien! Maar nu was Ellen in Nederland, sliep van vrijdag op zaterdag bij Trijnie en zou deze dag bij ons zijn. Eindelijk! Daar was ze!


Ha, ha, de rest van de dag bestond mijn project uit bijkletsen :-))).

Bij wijze van lunch had ik een ´hollandse-hapjes-tafel´ bedacht. Smullen!





Aan het eind van de dag was het hier inderdaad cafetaria Luijk. Willem bracht Willem mee, die bij opa en oma kwam logeren. Gezellig hoor, kind! Dirk schoof aan, Thea kwam meeëten, Jaap kon er ook wel bij, Ellen natuurlijk....Uiteindelijk was het frieten voor 15 personen. Ouderwets gezellig dus.

Na het eten brachten Willem en ik Ellen naar Schiphol. Maar nu zal het niet zolang duren, voordat we elkaar wéérzien. Ellen hoopt in juli weer naar Nederland te komen. Gezellig met Marco. Het was dus maar een afscheid voor eventjes ;-).

Vandaag gingen de projectjes verder. We hebben weer een klein beetje aan het 100-zakken-of-dozen project gewerkt. Vorige week al hadden de meiden hun kamer opgeruimd en kon er het nodige weg. Nu zochten Maria en ik nog een vak van een grote kast uit. Totaal leverde het 3 zakken op aan spullen die het huis uit mochten. Yes! Nog 71....



Ook begonnen we aan het kruiden inpakken voor de Terdegefair in augustus, waar we met de eenvoudiglevenshop aanwezig hopen te zijn. Het is al over zes weken en het is dus hoogtijd om er serieus mee aan de slag te gaan. Behalve het inpakken van kruiden, bestelde ik papieren draagtassen en regelde ik een trekkershut, waar we hopen te overnachten. Lekker weer een stukje gevorderd dus.


Tja...de groentenboer had een partij aardbeien en kersen. Hoe erg nou ;-). Helemaal niet dus! Ik ben er super blij mee. We startten vanavond gewoon weer een jamprojectje.


Dan hebben nog de bijen, die extra tijd vragen. De laatste loodjes van de schoolgaande kinderen, compleet met reisjes en afscheiddingesen en toetsen enzovoorts. Het ´project´ anorexia, wat uiteraard elke dag aandacht vraagt. Schoonmama die bijna gaat verhuizen. Juist. En en en en en. Ik hou je wel op de hoogte ;-).

↧

Maaike geslaagd, Koos naar Moldavië en moeders aan de jamkokerij

June 20, 2018, 3:04 pm
$
0
0
Gisteren had Maaike het eindgesprek van haar stage. Ze heeft haar stage goed afgerond en daarmee was het zover: ze is geslaagd!! Wat fijn! Ze heeft maar liefst twee diploma´s in één keer behaald: MBO4 - persoonlijk begeleider gehandicaptenzorg én persoonlijk begeleider specifieke doelgroepen. Heerlijk hoor, dat ze het allemaal zo voorspoedig heeft kunnen afronden in drie jaar tijd. Ze blijft voorlopig werken bij de gehandicapten, waar ze ook haar stage deed en heeft in overweging om nog een opleiding hierna te gaan doen. Maar eerst maar eens pas op de plaats maken en genieten van de zomer(vakantie).

Koos heeft ook bijna vakantie. En hij heeft mooie plannen! Hij hoopt voor drie weken vrijwilligerswerk te gaan doen in Moldavië. Hij gaat daar heen met Werkgroep Zegveld. Hij heeft nu twee keer een bijeenkomst bijgewoond van deze werkgroep en is zéér enthousiast en gemotiveerd. Werkgroep Zegveld heeft jarenlang bouwprojecten gedaan in Roemenië. Maar dit jaar staat er een klus in Moldavië op het programma, het allerarmste land van Europa...
Voor dit project is er uiteraard geld nodig en daarom verkoop ik tijdelijk heerlijke Goudse stroopwafels van bakkerij Markus via mijn webshop. De opbrengst is geheel voor het Moldavië-project. Bestellen kan hier. Hopelijk ben ik snel van die stapel dozen in de woonkamer af ;-).

Er zijn trouwens ook nog gemotiveerde jonge mensen (vanaf 18 jaar) nodig...Denk er eens over na, zou ik zeggen :-).

En verder? Nou, hier worden nog steeds projectjes afgewerkt, weetjewel ;-). Het eerste projectje wat ik dinsdagochtend tegenkwam, wat dit:



Nou, da´s niet zo ingewikkeld: wassen sorteren en met enige regelmaat de wasmachine leeghalen en weer volstoppen. En vervolgens je droogmolen volhangen en weer leeghalen.



En als je dat dan twee dagen achter elkaar doet, dan heb je dit:



Ha, ha. Het is alvast geen vraag, wat er morgen op m´n programma staat :-).

Maar behalve de was, waren er ook nog aardbeien en kersen. En dat projectje heb ik dan vandaag zo goed als afgerond. Eerst kookte ik van het kersensap, wat ik gisteren maakte, siroop.




 Negen liter heerlijke limonadesiroop! Mjammie. Ongelofeloos, zoals ze dat hier noemen ;-).


Daarna ontkroonde ik samen met Maria kilo´s en kilo´s en kilo´s aardbeien. En ja, ook bij de lunch waren er aardbeien. Natuurlijk!




Vanmiddag ging ik aan de jamkokerij. Ik kookte maar liefst 65 potjes jam. Vijftien potjes kersenjam en vijftig potjes aardbeienjam.



Ik wás bijna een aardbei...maar moest nog éventjes verder. Ook de laatste kilo´s aardbeien moesten eraan geloven. Daar kookte ik sap van in mijn Weck-ontsapper. Morgen wil ik van die sap limonadesiroop koken. En dan is dat projectje mooi van de baan. Goed gevoel.

Niet dat er verder geen projectjes meer zijn. Dat niet. We hebben natuurlijk altijd nog ons 100 zakken-en-dozen project! En al staat dat op een laag pitje, we proberen er toch steeds een klein slingertje aan te geven. Gisteren ging er tóch weer een hele zak de deur uit!

twee zakken, die we bij elkaar als 1 hebben geteld.
Ja, we zijn streng voor onszelf.
Er wordt niet gesjoemeld ;-).


De teller staat op 30. Nog 70 te gaan...
Op school zullen ze wel bij zijn, want het was weer een enorme zak voor de kledingcontainer. En elke kilo kleding levert voor de school een klein centje op. Leuk!






↧
↧

Kan het nòg rommeliger?

June 27, 2018, 3:53 am
$
0
0
Al een week lang is het hier rommeliger dan rommelig! Dat brengt sowieso de tijd van het jaar met zich mee. Aan het einde van een schooljaar is het kleine beetje (school)ritme, dat er was, ver te zoeken. Hier iets af te ronden, daar een overdrachtsgesprek, dan een schoolreisje, een meester/juf die zijn/haar verjaardag viert, een uitstapje, toetsen en wat niet al. En dan hebben we niet eens meer een heel legertje schoolgaande kinderen zoals tot voor enkele jaren geleden. Maar toch.

Ik sla me er zo goed en zo kwaad als het gaat maar doorheen. Samen met al het andere wat op mijn pad komt. Zo zit ik op dit moment in de ouderkamer van het ziekenhuis te wachten totdat Maria terug is van de OK.

wachten op het seintje van de OK
Vandaag wordt de geïmplanteerde monitor verwijderd. Dat is fijn, want daarmee kan het hoofdstuk cardiologie in elk geval worden afgesloten. Er blijft nog genoeg op haar (en ons) bordje liggen.

Het werken aan het 100 zakken en dozen-project ligt zo ongeveer stil. Vorige week zijn er dan nog 3 zakken ons huis uit gegaan. We zien wel, wanneer er weer wat van komt. De teller staat in elk geval op 33. Nog 67 te gaan.





Zaterdag was het de laatste keer natuurclub van het seizoen. Henk maakte een mooie wandeling. Ze kwamen een prachtig kadaver van een ree tegen, nog helemaal intact. Na afloop van de wandeling, waren er pannenkoeken en meloen. De leiding kreeg van die en gene kadootjes. Een hand, ¨Prettige vakantie¨ en alwéér een clubjaar afgesloten.



Op weg naar de auto vonden we nóg een kadaver. Nou ja...kadaverTJE dan :-). Een spitsmuisje.


Intussen werkten Willem, Wim, Dirk en Leendert zich zaterdag in het zweet met het kachelhout. Al het hout is in één dag gekloofd! En ja, dat was een hele klus!




Ik was vorige week bij de Makro en zag daar procureur in de aanbieding. Ik herinnerde me, dat ik een heerlijk recept voor pulled pork uit de slowcooker had gezien en dat je daarvoor procureur nodig had. Het leek me de ultieme verwennerij voor de houthakkers, als die moe en bezweet thuis zouden komen. Zaterdag ging de procureur dus de pan in. En ja, het was een geweldig succes, dat broodje pulled pork met huisgemaakte patat! Ga ik vast nog eens doen, bij een speciale gelegenheid.


De bijen vroegen ook mijn aandacht. Maria schoot wat foto´s, toen ik bezig was. Telkens als ik in de bijen ga werken, bedenk ik, dat ik eigenlijk eens een nieuw imkerpak moet kopen. De kiel die ik nu heb, heb ik een paar jaar geleden gekregen van een mevrouw, die stopte met imkeren. Maar de kiel is eigenlijk te groot voor me en vooral: te wijd. De bijen vliegen eronder en steken me dan in m´n buik. Dus bind ik dan een schort voor, óver m´n kiel, om dat te voorkomen. Ik wil graag een passend imkerpak, een overallmodel. Maar ik vergeet het domweg te bestellen :-).




Ik geniet van het licht en de warmte van de zomer. Van de mooie zonsondergangen.

23 juni 2018, op de dijk
25 juni 2018, vanaf ons dakterras

Ook geniet ik van twee prachtige zomerboeketten in huis. De ene kreeg Maaike kado, de andere ik. Wat gezellig, zulke mooie, vrolijke bloemen in huis!



We zijn intussen ook hard bezig met de voorbereiding voor de Terdegefair. Die is van 1 t/m 4 augustus en daar moet nog heel wat voor ingepakt en geregeld worden. Het promotiefilmpje wat de videograaf pas kwam opnemen, staat inmiddels online. Je kunt het hier bekijken.

Maria is inmiddels op zaal. Nog even bijkomen en als alles goed gaat, mogen we straks fijn naar huis!

↧

Tuinmeubilair

July 4, 2018, 6:57 am
$
0
0
Toen wij 14 jaar geleden hier kwamen wonen, was dit ons eerste huis met een tuin. Wat een genot! Zeker nadat ik me jarenlang opgesloten had gevoeld in een (overigens heerlijk) huis met alleen maar een klein balkon en aan de voorkant direct de straat. In die tijd kregen we 6 kinderen in 7 jaar tijd. Als ze op een leeftijd kwamen, dat ze gingen buiten spelen, moesten ze altijd via de voordeur naar buiten, waar ze direct op straat stonden. En dat was ook nog eens een heel drukke straat, waar ze niet mochten spelen. Daarvoor moesten ze de trap naast ons huis aflopen en dan kwamen ze op een parkeerplaats. Daar was het rustig genoeg om te spelen. Maar tegelijkertijd had ik niet goed zicht op die parkeerplaats en had ik eigenlijk geen moment rust. We voelden ons dus de koning te rijk met ons eigen tuintje!

Het eerste jaar hebben wij nog geen tuinmeubilair gekocht. Maar het tweede jaar kochten we een houten tuinset bij Karwei. Ik weet nog goed, dat een man, die bij ons op bezoek was, er een schampere opmerking over maakte: het was rommel en zou in no time kapot zijn. Ik dacht, dat dat wel mee zou vallen, als ik het hout regelmatig zou inkwasten met olie. Maar de man kreeg gelijk. Al heel snel gingen er spijlen kapot, gingen armleuningen los. vielen er imbussen uit enzovoorts. We hebben er hooguit een jaar of 4 lol van gehad. Of ergernis, net hoe je het bekijkt. Want kapotte zooi is niet fijn.

Ergens in die tijd kregen we een picknicktafel aangeboden. Een lekker grote, heel zware picknicktafel. Geruild tegen een fles wijn. Die tafel was fantastisch. We hebben daar echt heel vaak met het hele gezin aan zitten eten. Enig minpuntje was, dat hij niet geschikt was om eens lekker op uit te zakken met een bak koffie of een boek.

Op enig moment werd de tafel te klein voor ons gezin. Zeker als we een verjaardag of ander feestje hadden, kwamen we zitplaatsen tekort. Er kwamen witte plastic kuipstoeltjes bij, die ons door die en gene aangereikt werden.

Twee jaar geleden was de picknicktafel definitief ´op´. Er zaten rotte plekken in en de uiteinden van de tafel brokkelden soort van af. Aan het eind van het seizoen werd de tafel in stukken gezaagd en naar de stort afgevoerd. We zouden in het voorjaar iets nieuws gaan kopen.

Maar er kwam niets nieuws. Eigenlijk hadden we vorig jaar van het vakantiegeld iets willen kopen. Maar er waren andere, belangrijkere uitgaven en bovendien was het een zomer met maar heel weinig echt zomerse dagen. De zomer was eigenlijk voorbij, voordat we beseften, dat hij begonnen was ;-).

Dit voorjaar ging het weer kriebelen. Een lange zomer van heerlijk buiten zitten. Dat was op de eerste lentedagen mijn utopische gedachte. En mijn wensen? Die werden gevoed door wat ik overal om me heen zoal tegenkwam: overkappingen, loungesets, nep-pitrieten banken met heerlijke kussens, nep-leren bankstellen. Ik vond dat wij nodig ook zoiets moesten hebben. In elk geval een heerlijke hoekbank en liefst toch ook wel een overkapping annex tuinkamer. Toe maar. Die wens van een overkapping liet ik al snel varen. Zoiets zit er hier niet zomaar in. Om te laten maken veel te duur, om zelf te maken veel te weinig tijd. Maar een fijne, nieuwe parasol? Dat zou ook prima zijn. De parasol, die we nu hebben, is een jaar of 12, 13 oud. Ooit gekocht bij Hornbach voor niet al teveel geld. Volgens mij slechts 69 euro. Inmiddels is hij vreselijk verschoten en bovendien was het doek aan alle kanten los gegaan. Ik had bedacht om het ding maar af te voeren, zodra ons nieuwe tuinset zou arriveren.

Maar er komt geen nieuw tuinset! Nu puntje bij paaltje komt, hebben we ons geld nodig voor dringender zaken en ging ik met andere ogen kijken naar wat ik heb: een flinke hoeveelheid witte kuipstoeltjes, twee groene plastic verstelbare tuinstoelen, twee steigerhouten bankjes en een oude parasol. Ok. De bankjes zijn tegen elkaar geschoven bij wijze van tafel. De stoeltjes schoongemaakt. De parasol genaaid en de ergste groene aanslag eraf geboend met warm water en een schep natriumpercarbonaat. De oude tuinstoelkussens in alle vormen, maten en dessins zijn een bij elkaar geharkt zootje, maar zitten prima. En trouwens...zitten? Met een boek? Met een kop koffie? Eigenlijk....ben ik daar gewoon helemaal geen type voor.

Onze droeftoeter-parasol

Huishoudtrapje erbij gepakt en
naald en ijzergaren en naaien maar

Ook bijna alle ´hoesjes´ waar de baleinen in horen
waren los

Zo en nu nog een sopje tegen het groen

Een prima zitje voor een familie zonder zitvlees :-)

Kijk, de parasol droogt nog mooi op ook!
Later nog maar een keer een sopje geven,
dan is hij weer als nieuw ;-)

Ik ben liever bezig. Met pruimenjam koken bijvoorbeeld. Ha, ha. Ieder zijn meug. Ik vind die tuinkamers en loungesets en weet ik wat niet al echt wel heel mooi. En ooit wil ik ook wel wat mooier tuinmeubilair dan wat we nu hebben. Maar voor nu: dik tevreden :-).

Maandag werd mijn auto bij de groenteboer
vol gestouwd met rode pruimen

Ik kook ze met wat water in grote pannen zacht.
Daarna gaan ze door mijn horeca-formaat roerzeef


Ik kook er jam van met 3 : 1 geleisuiker:
3 kilo pruimenmoes en 1 kilo geleisuiker.

Het resultaat: heerlijke, friszure, prachtig rode pruimenjam!
↧

Foto-log

July 5, 2018, 1:43 pm
$
0
0
Zomaar wat foto´s van de afgelopen dagen...


De bbq is weer van stal gehaald.
Gezellig!

In deze tijd van voordelig zomerfruit,
maak ik een voorraad limonadesiroop


Bijna elke avond kunnen we genieten van
een prachtige zonsondergang
Er is een enorme voorraad kruiden bezorgd.
Die moeten allemaal worden ingepakt
voor de Terdege Zomerfair, begin augustus

Zakje voor zakje voor zakje

Elke dag een paar uur inpakken


Af en toe verdwijnt er een zak of doos spullen
uit ons huis.
Kijk, nog 66 stuks te gaan!


Zulk mooi ´on´kruid mag van mij blijven staan, hoor!

Maaike ontving haar diploma´s (ja, twee!).
Ze trakteerde de hele familie op
chinees eten.
Oh, wat een feest!

Lekker met z´n allen buiten eten.

De kleinkinderen houden meer van pizza.
Dat is er ook, hoor ;-).

En ´s morgens smaakt de zelfgemaakte yoghurt
met banaan zooo lekker!

De bijen hebben het warm en hangen buiten
hun kast.


↧
Search

Aftellen

July 9, 2018, 3:14 pm
$
0
0
We zijn hier aan het aftellen...

Eerst tellen we af naar het moment, dat Hans weer thuis hoopt te komen. Nog twee dagen! Dan zitten zijn drie maanden Malawi er op. We zijn inmiddels een heel seizoen verder. Als Hans straks terug is, zal hij in elk geval niet aan de temperatuur hoeven te wennen. Die is hier namelijk hetzelfde als in Malawi. Alleen zal hij wel aan de lange dagen moeten wennen. In Malawi is het winter en is het om 18.00 donker. Dat is hier toch echt een paar uur later!
Afijn. Er zal genoeg om weer aan te wennen zijn en aan de andere kant zal alles waarschijnlijk heel snel weer oud en vertrouwd zijn. Vanavond stuurde hij nog een fotootje van z´n laatste avond in Malawi (de terugreis begint morgen al en duurt 23 uur vanwege een lange wachttijd op een vliegveld bij een tussenstop). Daarop schreef Hans, dat hij gemengde gevoelens had. Dat kan ik me goed voorstellen!

Vorige week had Hans nog een erg leuke ervaring. Hij was samen met z´n maat nog een paar dagen op safari gegaan in een wildpark, om de Malawi-tijd af te sluiten. Ze waren er onder leiding van een gids. Op een ochtend werd hij wakker van gerucht. Net toen hij wilde roepen, dat ´ze´ best wat stiller mochten zijn, ontdekte hij waar het gerucht vandaan kwam. Er liepen olifanten, vlak langs de hut, waar ze sliepen! Hij maakte er een filmpje van: (niet heel duidelijk, op het eind het best te zien)


Tja, die lopen hier niet zomaar langs je bed ;-).

Er wordt nog méér afgeteld: nog 4 dagen en dan is het voor alle schoolgaande kinderen vakantie. Dan kan de vlag uit! Deze laatste week stelt al niet zoveel meer voor. Het gewone schoolprogramma staat bol van de leuke dingen. Morgen gaat Henk op schoolreisje naar Slot Loevestein.

En we tellen vrolijk verder. Nog 3 weken en dan gaan we naar de Terdegezomerfair. Eerst een dag opbouwen en daarna zijn we 4 dagen in actie. Ik ben als columnist op de fair en heb verschillende taken: twee keer per dag verzorg ik een mini-workshop ¨Bak je eigen brood¨ in de keuken van Terdege in de barn. En één keer per dag geef ik een lezing over ¨Limonade maken¨ op het podium. De rest van de dag kun je me vinden bij onze kraam in de barn. Daar staan we met leuke aanbiedingen uit de shop en zal er de hele dag door iets te proeven zijn. Het wordt een echt familiegebeuren, want we hopen er met z´n zessen aanwezig te zijn. We overnachten in een trekkershut in Putten. We hebben er reuze veel zin in en zien het als een (werk?)vakantie. Wil je meer weten over de fair? Vast sfeer proeven? Kaarten (online met korting!) kopen? Kijk dan op: Terdegezomerfair.nl

En dan wordt er nóg iets afgeteld. Niet door ons allemaal, maar door Henk. En elke dag worden we ervan op de hoogte gehouden: nog 29 nachtjes...en dan ben ik jarig. Ha, ha, ha. Heerlijk toch, die kinderen, die zo naar hun verjaardag uitkijken :-).

Nou, ik ga alvast maar 1 van die 29 nachtjes slapen, denk ik.
↧
↧

Veilig thuis!

July 11, 2018, 1:41 pm
$
0
0
Vandaag is onze Hans weer veilig thuis gekomen uit Malawi! Wat zijn we blij, om hem weer om ons heen te hebben. Zo vertrouwd weer, om zijn stem te horen en zijn gepingel op de piano (die hij drie maanden gemist had :-)).

We reden vanmiddag tegen drieën weg, om hem op te halen van Schiphol. Maria, Henk, Willem en ik. Het vliegtuig zou volgens de planning om 15.39 landen. Maar om kwart over 3 appte Hans al, dat hij weer op Hollandse bodem stond! Hij moest toen nog wel op z´n koffers wachten, natuurlijk. Maar toch kregen we er helemaal de kriebels van en Willem wurmde zo snel hij kon de auto door het drukke verkeer. Op Schiphol was het ook druk en was het zoeken naar een parkeerplekje. Daarna renden we door de hallen, over de loopbanden, de roltrap af, naar arrival 3. En yes!! Daar was hij dan eindelijk!


We dronken nog even gezellig een kop koffie, samen met Roelof en zijn ouders. De jongens hadden heel wat te vertellen!


Maar na de koffie wilden we toch graag naar huis :-). Het was een lange rit in de spits, maar hoe gezellig! We hadden zóveel vragen en Hans zóveel te vertellen.

Het was een fijn weerzien, thuis, bij de brussen.




Hans mocht kiezen: een Hollands prakkie, of pannenkoeken. Pannenkoeken dan graag. Prima hoor. In rap tempo bakte ik een enorme stapel. Een vriend van Hans, en Dirk, aten ook meteen mee.

Na het eten deed Hans nog een klein rondje Alblasserdam, samen met Willem en Dirk. Ze gingen even bij het huis van Leendert en Thea gluren. Daar wordt hard geklust :-).

Daarna een lekker bakkie koffie van moeders. Gewoon filterkoffie met verse melk. Dat was echt drie maanden geleden, dat Hans dat op had.



Maria vertelde blij, dat ze oma d´r oude naaimachine had gekregen. Dat bracht Hans erop, dat hij speciaal voor Maria nog iets meegenomen had, wat dan vast heel goed van pas kwam. En wat toverde hij uit z´n koffer? Een prachtige lap wax-katoen. Wat leuk!



Hans liet alvast een selectie van z´n foto´s zien, op het schermpje van zijn fototoestel. De échte presentatie bewaart hij voor zaterdagavond. Dan mag de hele familie komen kijken. En komen luisteren. Want Hans heeft zóveel beleefd en gezien, dat hij voorlopig niet is uitgepraat.

Binnenkort verschijnt z´n laatste facebookberichtje op ¨Hans naar Malawi¨. Dat berichtje zal ik hier dan ook posten. Speciaal voor de facebooklozen onder ons ;-). Voor nu houden we het maar even voor gezien. Ik ben gewoon moe van deze emo-dag!
↧

Zomervakantie 2018, dag 1; noeste vlijt.

July 16, 2018, 2:20 pm
$
0
0
De zomervakantie werd hier nu niet direct met luieren, maar eerder met noeste vlijt ingeluid. Het begon zaterdag al. De dag van de jaarlijkse houthappening. De mannen hadden al twee zaterdagen hard aan het kachelhout gewerkt: 1 dag was er gezaagd en 1 dag was er gekloofd. Ook ging er een zaterdag mee heen om Wim z´n portie hout naar Streefkerk te brengen en daar op te stapelen. Zaterdag waren wij aan de beurt!

Zoals gewoonlijk stond ik vroeg op. Ik had nog even wat klussen te klaren, voordat de eerste vracht hout zou arriveren. Ik stopte m´n ontsapper van de weckketel nog maar een keer vol met rode pruimen. Van het pruimensap maak ik heerlijke limonadesiroop.


Ook kookte ik een pan banaan-citroenjam. Een combinatie die geweldig lekker uitgevallen is. Mmm!


En verder was er was. Tja. Natuurlijk :-). Ik had vrijdagavond al een poos staan strijken. Zaterdagochtend nog een poosje. En nog vòòr het hout arriveerde was dat allemaal gevouwen en in de kasten gelegd.


Maar daar kwam dan toch de eerste lading hout! Yesssss!! Wat een feest!





We stonden met z´n vieren klaar om het hout naar de hokken te kruien en daar te stapelen: Maria, Jan, Henk en ik. We gingen als een trein. Jan en Henk kruiden het hout, Maria gaf de blokken aan en ik stapelde. Af en toe kwamen we wat tegen, tussen al dat hout. Heel vaak spinnen, maar ook weleens wat anders....


Maria maakte een timelaps van het vullen van het grote houthok:




Uur na uur verstreek. Steeds als we nèt klaar waren met stapelen, kwam de volgende lading. Tussen de middag verdwenen er stapels zelfgebakken brood in hongerige magen. En doorrrr!

Het is gelukt! Vele handen maken licht werk. Aan het einde van de dag lagen alle drie de hokken tjokvol: 16 kuub!




Maar eerst was er zaterdagavond nog een gezellige afsluiter van het houtfeest. We aten met de hele familie frieten en hamburgers van de bbq. Net zolang, tot iedereen verzadigd was. Daarna gingen we naar binnen, waar Hans met de beamer foto´s van zijn verblijf in Malawi liet zien. Foto´s van het werk, wat hij daar deed. Foto´s van de natuur. Foto´s van de Malawiaanse bruiloft waar hij bij was. Prachtig allemaal!

Maar om kwart voor 10 hielden we het voor gezien. De kleinkinderen moesten nodig naar bed. En zo langzamerhand waren we eigenlijk allemaal wel gevloerd ;-).

Zondag likten we onze wonden: schrammen, blauwe plekken, splinters en spierpijn. Ha, ha, dat hoort er bij :-)

En vandaag was dan eindelijk de echte, eerste dag van de zesweekse zomervakantie! Niet dat deze eerste dag zomaar in luieren werd doorgebracht. Sowieso waren al vòòr half 7 Leendert, Hans en Koos naar hun werk vertrokken.

Willem had al gewandeld en ik had de shop opgeruimd, want daar kon je bijna niet meer naar binnen.


Willem en ik ontbeten gezellig samen en daarna vertrok ook Willem naar zijn werk.

De laatste Luijkjes kwamen één voor één uit bed rollen. Henk was helemaal blij, want die mocht vanmorgen achter de computer.


Maar niet voordat hij zijn klusje had gedaan. Hij moest mocht 60 kadozeepjes inpakken.


Jan probeerde intussen zijn eigen record kubus oplossen te verbeteren.


Maria bakte muffins.


En ik schreef 77 keer ´rode pruim´ op jampotjes en plakte er later ook nog eens 77 stickers op.


Vanmiddag was een gewone maandagmiddag. Het feestelijke was, dat we versgebakken boterhammen met écht Duo Penotti (aanbieding bij de Dirk) aten. Gezellig buiten, onder de parasol. Het was ´gewoon´ weer 29 graden. Wat hebben we toch een ouderwetse zomer, dit jaar! Heerlijk hoor.

Maria en ik besteedden zowat een uur aan het in elkaar schroeven van een krattenrek. Op de handleiding stond al ´bemoedigend´, dat je er ruim de tijd voor moest nemen. Dat bleek een eufemisme. Het werkje was domweg niet door 1 persoon te doen. Dus deden we het met z´n tweeën. Maria hield de bouten vast en ik draaide aan de andere kant de moeren vast. Maar we fiksten het!

Vlak voordat we de pakjes bij de post gingen brengen, belde Ria van de groentenkraam. Of ik nog watermeloenen en druiven wilde. Ja best, maar niet heel veel, hoor! Ok. Wij hebben verschillende opvattingen over wat ´heel veel´ is, kennelijk. Toen ik terug kwam van de post, waren ze net bezig om de laatste dozen/kratten in mijn auto te proppen. O, o. Nou ja, ik ging het thuis wel allemaal bekijken, wat er nu weer allemaal ingestopt was ;-).

Inderdaad. Meloenen. En druiven. En meloenen. En druiven. En meloenen. En druiven. Morgen maar eens kijken wat we daar allemaal mee gaan doen.

Voor nu stond er iets anders op het programma. Terwijl ik achter het aanrecht schoof, om te gaan koken, arriveerde Leendert met ... een tuinstel! Zo leuk! Via, via, kregen we een tuinstel aangeboden, van mensen, voor wie het te groot was en die het zonde vonden om het zomaar weg te doen. Zij waren blij, dat het tuinstel een nieuwe bestemming kreeg. Wij waren blij, dat we nu écht buiten konden eten. Fijn aan een tafel, in plaats van met het bord op schoot. Wat hebben we genoten, vanavond direct al.


 Het prakkie bloemkool met een filetlapje smaakte beslist anders :-).

Na het eten reden we met twee auto´s naar de molen, waar zo´n 500 kilo meel voor ons klaarstond.


En met de auto´s volgeladen, reden we langs schoonmama, die vorige week verhuisd is. Daar hebben we fijn op het balkon koffie zitten drinken. Net zolang, totdat de lucht inkzwart werd. Eindelijk, eindelijk, eindelijk valt er hier regen!!! Wat een heerlijke afsluiter van deze eerste vakantiedag!
↧

Zomervakantie 2018, dag 2; roet in het eten!

July 17, 2018, 2:11 pm
$
0
0
De dag begon hier net als andere dagen en kabbelde zomaar voort. In vakantiestand in de zin van: niet op de klok hoeven kijken. In gewone werkstand in de zin van: het gewone riedeltje. Er werd dus gewassen, gestreken, vaatwasser uitgeruimd en weer volgestouwd, opgeruimd enzovoorts.

Jan en Maria hebben vast een gat geslagen in de meelvoorraad, die we gisteren bij de molen haalden. Ze pakten 100 zakken meel en 50 zakken zout in. Bikkels!


Ik deed intussen een druiven-experiment. Ik maakte druivenjam, die goed uitpakte. Eén potje hield ik voor onszelf en deed er bij wijze van proef een blaadje verse munt in. Dat moet voor het mooi natuurlijk een poosje smaak af kunnen geven, maar ik proefde vanavond toch maar alvast. Mmmm, heerlijk! Druivenjam met een vleugje munt dus.

Er kwamen inmiddels 2 vriendjes voor Henk opdraven en tussen de middag zaten we met z´n zessen fijn aan de tuintafel aan de lunch.

Na de lunch besloot ik een klein siësta te houden. Twintig minuutjes de ogen dicht. Ik was tenslotte al uren in touw. En toen gebeurde het: roet in het eten! Ik deed m´n ogen open en voelde meteen een bonkende hoofdpijn. Nee hè :-(.

Zo goed en zo kwaad als het ging sukkelde ik naar beneden om de webshopbestellingen klaar te maken. Om een uur of 3 kwam Maaike. Die is op vakantie in Ouddorp, maar komt af en toe ´buurten´. Ze houdt er niet van, om lang van huis te zijn. Ze bewonderde de tuinset en terwijl we nieuwtjes uitwisselden, dronken we met z´n drieën gezellig een kopje koffie. De hoofdpijn zakte echter niet :-(.

Rond vier uur besloot ik een Ibuprofen in te nemen. Dat doe ik niet zo snel. Maar nu dan toch wel. Ik had een printprobleem en kreeg de adresetiketten voor op de pakjes niet geprint. Gelukkig kon Willem me op afstand helpen. Intussen draaide de klok al aardig naar vijven. Juist toen ik klaarstond om weg te gaan, arriveerde m´n vriendin met haar vriendin. Ha, ha, wat een gevriendin :-).  En wat een leuke verrassing! Ik zou snel de pakjes weg gaan brengen, zodat we nog even konden kletsen. Maar o, o, wat voelde ik me naar, terwijl ik onderweg was. Ik was misselijk en warm en koud tegelijk.

Thuisgekomen voelde ik mij verre van een hartelijke vriendin. Maar het was niet zo erg, want de dames hadden niet zo heel veel tijd meer. Die hadden nog een heel programma en klommen al snel weer op hun fiets.

Ik zette me achter het aanrecht om te koken. De aardappels had Maaike al opgezet en de boontjes had ik ´s middags tijdens het koffie leuten al schoongemaakt. Even een kipfiletje in de pan. Appeltje, eitje. Niet dus! Ik zag inmiddels echt scheel van de hoofdpijn en wist nog maar één ding: ik wilde naar bed. Direct! Ik gaf Jan instructies om aan Maaike en Maria door te geven, die even weg waren. Zij zouden het eten verder wel klaarmaken.

Ik was net naar boven, toen Willem thuiskwam. Die zorgde ervoor dat ik nog twee paracetamollen innam en daarna zakte ik weg. Ik was even helemaal van de wereld. En dat hielp! Om half 8 was ik overal van af. Oh, wat ben je dan blij!

Ik zette een pittige bak koffie en deed nog wat klusjes. De vaatwasser nóg maar weer een keer uitgepakt en volgestouwd. De was afgehaald. Een was gevouwen. Saai misschien. Maar wat was ik blij, dat ik dat weer doen kon, zeg!

Willem en ik deden samen nog wat werk achter de computer voor de fair. Daarna ging Willem nog (laat!) met Henk fietsen. Dat is dan typisch weer iets voor in de zomervakantie. Heerlijk hoor!

En nu maar hopen, dat het morgen allemaal wat gestroomlijnder verloopt ;-). Zonder roet in het eten.

↧

Zomervakantie 2018, dag 3; simpel ontbijt, luxe diner.

July 18, 2018, 2:42 pm
$
0
0
´s Morgens merk je al, dat het later licht wordt. Het scheelt al 22 minuten met de langste dag. Toen ik vanmorgen opstond, was de straatverlichting nog aan. Toch kleurde de hemel al prachtig oranje. Ik moet dan altijd denken aan wat in Psalm 62 zo mooi ´het krieken van de dageraad´ wordt genoemd:

O God, Gij zijt mijn toeverlaat;
Mijn God, U zoek ik met verlangen,
Zo ras wij 't morgenlicht ontvangen,
Bij 't krieken van den dageraad.


5.20 uur
De warmte van gisteren hing nog in huis. 


Mijn eerste werk in de zomer is dan ook: ramen en deuren tegen elkaar open zetten. Het koelt dan altijd wel een paar graden af. En als je dan de rest van de dag alles zo goed mogelijk dicht houdt, blijft je huis lekker koel.



Ik besloot om eerst maar een warm klusje ter hand te nemen: de strijk. Ik had niet overdreven veel liggen, maar er zaten 9 overhemden bij. Het duurde dus wel even voordat de teil leeg was.


Intussen waren er ook al drie jongens naar hun werk vertrokken. Terwijl ik de laatste stuks strijkgoed onderhanden nam, kookte ik de havermout. Lekker met appel, kaneel, honing en een beetje roomboter. Een simpel ontbijt, maar zó lekker. En ook zó gezellig om dat samen met Willem in bed op te smikkelen. Dat is onze vakantie ;-).



De dag verliep volgens plan. We deden in alle rust onze karweitjes. Alleen Henk kon/kan z´n draai nog niet helemaal vinden, nu de schoolstructuur weg is. Hij wist niet goed wat hij moest doen en wát Maria en ik ook bedachten, niets vond hij leuk.
Toen bedacht ik de leuke-dingen-pot en dat vond hij een prachtig plan. Hij ging er eens voor zitten :-). Om de beurt verzonnen Maria en ik een leuke activiteit en Henk schreef het op een briefje. Het briefje ging opgevouwen in een pot. Net zolang, tot er een behoorlijke hoeveelheid briefjes in de pot zat. Telkens als Henk zich verveelt, haalt hij een briefje uit de pot en de activiteit die erop staat, móet hij dan doen. Nieuwsgierig trok Henk het eerste briefje: de dieren bij de kinderboerderij eten brengen en daarna een ijsje eten. Opgetogen stopte Henk oud brood in een tas en een euro in zijn broekzak en vertrok. Ha, ha. Dat werkte prima dus. Hoewel....we dachten, dat hij hier minstens een halve middag zoet mee zou zijn. Maar dat pakte anders uit. Henk had zich strikt en keurig aan zijn briefje gehouden: brood in de kist bij de ingang van de kinderboerderij gedeponeerd en daarna bij de snackbar aan de overkant een ijsje gekocht. Vervolgens linea recta naar huis om het volgende briefje te pakken. Ha, ha, ha. Heerlijk autistisch :-).


Afijn. De middag kwam zo wel vol. Er werden drie briefjes afgewerkt :-).

Vanavond hoefde ik niet te koken. Voor de vier kinderen die thuis aten was er diepvriespizza. Willem en ik ging luxe uit eten. Het was weer tijd voor het halfjaarlijkse etentje met mijn broer, zussen en aanhang. Elke maand leggen we hiervoor een vast bedrag in en om de beurt zoeken we een restaurant in de buurt uit. Vandaag aten we in Ridderkerk bij Paviljoen Struis. Het drankje vooraf hebben we buiten gedaan. Het diner binnen. Het was weer erg gezellig, zo met z´n achten bij elkaar!


Bij controle van de bon (thuis), kwamen we erachter, dat het drankenrondje van buiten niet berekend was. Mijn zus heeft meteen opgebeld en er werd wel tot twee keer toen benoemd, dat ze het zo beleefd vonden, dat ze belde. Nou, wij vinden dit heel normaal. We hadden het er juist aan tafel over gehad, hoe makkelijk het tegenwoordig sjoemelen/stelen is bij de zelfscanners in de supermarkt. Maar dat je dat toch gewoon helemaal niet moet willen enzo. En kijk. Nu dit. Maar eerlijk duurt het langst. En morgen wordt mijn zus opgebeld, hoe het opgelost gaat worden.

¨Ieder het zijne, dan hebben de kwaaien niets,¨ zeggen we hier altijd.
↧
↧

Zomervakantie 2018, dag 4; verhuizen? en proefdraaien!

July 19, 2018, 1:45 pm
$
0
0
Onze dag begon weer vroeg. Willem ging z´n woensdagavondrondje lopen. Daar was gisteren niets meer van gekomen, na ons familiediner. Maar in de ochtend wandelen is minstens zo fijn. En terwijl hij om half zes de deur uit stapte, klapte ik de strijkplank uit voor m´n dagelijkse portie strijk. En toen Willem na een uurtje weer binnen kwam, was m´n strijk ook precies klaar. We hadden het allebei warm gekregen en daarom besloot ik géén havermout te koken voor het ontbijt. Het werd vandaag een bord heerlijk dikke, zelfgemaakte yoghurt met havervlokken, druiven, noten, rozijnen en wat honing. Mmmm!



Ook vandaag werd er nog weer één en ander ingepakt voor de Terdege Zomerfair. We zijn bíjna klaar! Om precies te zijn: nog 40 zakken bloem, 120 zakjes nasikruiden en 25 zakken citroenzuur. Ik zal blij zijn, als het helemaal klaar is! Dan kunnen we ons tenminste weer wat op andere dingen richten.

Intussen zat ik met een probleem: waar laat ik al die voorraad? De ingepakte kruiden konden boven worden gestald. Maar ik had echt geen zin om zware meeldozen de trap op te sjouwen. Ik besloot, dat we dan maar voor twee weken tussen de meeldozen moeten wonen :-). Langs de wanden van de woonkamer staan de dozen hoog opgetast. Het lijkt wel of we aan het verhuizen zijn!!


Behalve werken, stond er vandaag ook iets heel leuks op het programma: proefdraaien!

Een poosje geleden kreeg ik een mailtje van mensen, die hun tent weg deden. Zij waren aan een nieuwe vakantiefase in hun leven toe: van tent naar een huisje. Maar een tent, die zó lang deel van je leven uitmaakt, waar zoveel herinneringen aan verbonden zijn, waar je altijd zuinig op geweest bent, doe je niet zomaar weg. Zij zochten mensen, die ze er blij mee konden maken en die hopelijk net zoveel plezier aan hun tent zouden beleven, als zij zelf hadden gehad. Daarom hadden ze een mailtje opgesteld en dat aan verschillende mensen gestuurd. Het aanbod kwam voor ons als een geschenk uit de hemel. Wij wilden best graag op vakantie, maar met het onzekere en grillige verloop van Maria´s ziekte, durfden we niets te boeken. Een tent is dan een oplossing. Er is altijd wel ergens een plaatsje te boeken en lukt het kamperen niet, dan ben je zó opgebroken en kun je weer naar huis. Er waren verder niet direct gegadigden en we mochten alles komen afhalen. De tent, vervoermiddel, inventaris, alles. 

Ik had intussen bedacht, dat we het kamperen prima konden combineren met de circa 80 kilometer Pieterpad, die Willem en Jan nog moeten lopen. We gaan daarom naar een natuurcamping in Limburg. De mannen kunnen dan wandelen en wij zullen ons vast en zeker prima vermaken.

Wij hebben nagenoeg geen kampeer-ervaring. In elk geval 0,0 als het gaat om een tent opzetten. We wilden daarom eerst proefdraaien. Dat deden we vanavond in de tuin bij mijn zus en zwager. Ha, ha, wat een belevenis. Als we dit op de camping hadden gedaan, hadden we vast en zeker bekijks gehad. Ik heb me wijselijk afzijdig gehouden, want ik blink niet direct uit in ruimtelijk inzicht. Willem is daar beter in en denkt ook logischer, als het gaat om dingen in elkaar zetten. Maria had zich opgeworpen als ´expert´. In het land der blinden, is immers éénoog koning. En Maria heeft wél ervaring met tenten opzetten. Zij is al enkele keren met een groepje vriendinnen wezen kamperen. Maar ja...zo´n De Waard-tent, als wij nu hebben, is toch wel een speciaal geval. En ook al hadden we een geprinte handleiding bij ons, het bleek toch wel lastig. Maar wat een uitkomst! Hanna, ons nichtje, kampeert al vanaf dat ze baby was. Zij had niet alleen ervaring met het opzetten van een tent, maar meer speciaal: van een De Waard-tent! Al puzzelend, kijkend, redenerend, lezend, werd de tent toch heus opgebouwd! Weliswaar niet helemaal volgens de regeltjes, maar die wéten we inmiddels wel! Dus als we voor het echie gaan, komt dat vast helemaal goed.









Het was een erg leuke avond, zo! Het is heel fijn, dat we nu (ongeveer) weten, hoe we de tent op moeten zetten en ook hoe lang zoiets duurt. Dat viel heel erg mee. In twee uur tijd hebben we hem opgezet en weer netjes afgebroken en opgeruimd. Nog even geduld hebben, voordat we écht gaan. Eerst moet de vakantie nog verdiend worden ;-).


↧

Zomervakantie 2018, dag 5; de beste combi!

July 20, 2018, 3:05 pm
$
0
0
Willem verzuchtte vanavond: ¨Ik zou best 3 weken vakantie willen en dan gewoon 3 weken in m´n bed gaan liggen!¨ Waarop hij hartelijk door ons uitgelachen werd :-). ¨Ha, ha, je zou je na een uur al vervelen en zeggen: nu moet ik nog drieeeeeeeee weken!¨ Nee hoor, luieren is niet echt aan ons besteed. De ideale combi is voor ons: wat werken én wat vakantie vieren. En dat was precies hoe onze dag er vandaag uitzag.

Al voor het ontbijt had ik ruim 40 zakjes nasikruiden ingepakt. Het kon maar vast gedaan zijn. Het was lekker stil in huis. Af en toe werd de stilte doorbroken door een knul die naar beneden kwam, ´goeiemorgen´ bromde, z´n pakje brood van het aanrecht pakte en ´doeg´ mompelde. Verder dus stilte. En terwijl je handen vanzelf het werk doen, kun je dan zo fijn je gedachten laten gaan.


Een groot deel van de morgen ging heen met inpakken. Dik na twaalven telden Maria en ik de laatste 10 zakken bloem af. Hè, hè, wat een fijn gevoel, dat dat nu allemaal klaarstaat voor de fair.

We hadden een gezellig lunch, met lekkere pittenbroodjes. Daar maken we in de vakantie nèt even wat extra werk van. Zomaar een klein genietmomentje.

We zetten onze laatste twee babykonijntjes op marktplaats. Iemand uit Ridderkerk zou er om komen, maar kwam niet. Maar nu wilden we ze toch eigenlijk graag een nieuw thuis geven, want Maria zou het zo leuk vinden als er nog weer een nestje kwam. Maar uiteraard willen we niet dat de ram de kleintjes dekt. Dus moeten de zusjes eerst weg.


We hoopten heel erg, dat iemand ze allebei tegelijk nam. Konijnen zijn gezelschapsdieren en moet je echt niet alleen in een hokje zetten. En verder is het ook belangrijk dat ze voldoende ruimte hebben en zich niet hoeven te vervelen. Gelukkig gaan deze konijntjes een fijn nieuw thuis krijgen!! Samen én in een groot hok. Alleen nog niet direct. Ze blijven nog een paar weekjes bij ons. Ook goed.

Vanmiddag heeft Maria de benedenverdieping aan kant gemaakt, gestoft, gestofzuigd en het toilet gekuist. In die tijd verwerkte ik de druiven die er nog van maandag stonden. Alles is uitgezocht, gewassen en zacht gekookt. Morgen kan het door de roerzeef en maak ik er jam van.


De watermeloenen, die we maandag kregen, verdwenen één voor één in de juicer in de afgelopen dagen. Vers meloensap. Lekker joh, met die warmte!



Aan het einde van de middag was het zoals altijd pakketjes-tijd en daarna mocht ik weer achter het fornuis. Ik kookte lekkere Hollandse pot en daar hebben we buiten van zitten smullen. Wat een plezier hebben we deze week al van onze tuintafel gehad!!


Na al het werken namen we vanavond vakantie. Je weet wel: de ideale combi ;-). We reden een rondje door onze prachtige Alblasserwaard. Ik vlaste er een beetje op, dat mijn vriendin thuis zou zijn. Maar die was er niet. Geeft niet. Komt vast nog wel een keer. We tuften door naar Brandwijk, terwijl onze ogen pijn deden van al het moois.

Bij Middelbroek zijn we gestopt voor een ijsje. Daar hebben ze echt het aller-, aller-, allerlekkerste boerderij-ijs, wat je maar bedenken kunt. Ik koos een bol mango-ijs en een bol kwark-amarenen-ijs. Mjammie.



Thuis hebben we een laat bakkie koffie gedronken. En daarna toch nog heel even aan de arbeid: limonadeflesjes vullen. Ja, ook al voor de fair :-). Ik ga daar elke dag een workshop ¨Limonade maken¨ geven. Vandaar.


De ultieme afsluiter van de dag was: ons bed opmaken. Met verse, zongedroogde lakens. En ja, die heb ik nog staan strijken ook. Maria verklaarde me voor gek. Maar ja, elke gek heeft z´n gebrek. Ik vind het nu eenmaal zooooo lekker om eens in de zoveel tijd onder keurig gestreken lakens te kruipen. Tja, binnen een half uur zie je er niet zoveel meer van. Maar dan heb ik toch maar dat geluksmomentje gehad. Toch?
↧
Search

Zomervakantie 2018, dag 6, 7, 8.

July 23, 2018, 2:03 pm
$
0
0
Zaterdag was het eindelijk eens een ´normale´ zaterdag. Geen houtzagerij, -kloverij, of stapelen. Maar gewoon koffie drinken bij schoonmama. Nou ja...dus níet gewoon, hè! Het was de eerste keer, dat we bij haar op zaterdagochtend koffie gingen drinken in haar nieuwe huisje! We zaten fijn op het balkon en het leek wel, of we op vakantie waren! 

Thuis gekomen zijn we in een treintje gaan staan: Willem, Maria, Jan en ik. Zo hebben we in sneltreinvaart al het inpakwerk voor de shop gedaan.

´s Middags stond er een ritje naar Achterberg op het programma. Daar zijn we gaan kijken bij één van onze adverteerders: De Grebbestee. Op de Grebbestee is een prachtige zaal gerealiseerd, die multifunctioneel is. Je kunt er iets vieren, maar er ook vergaderen, bijvoorbeeld. In het najaar is het de bedoeling, dat er workshops gegeven worden. Ik hoop er komende maand méér over te schrijven in een advertorial. We hebben kennisgemaakt met Margriet en Rien en alles bekeken. Sfeer proeven dus. Zo kan ik er het best over schrijven, want dan heb ik er een beeld bij. 
Kijk, hier een voorbeeldje van een werkstukje naaldvilten, wat Margriet d´r grote hobby is, en waar ze ook workshops van wil gaan geven:


We kwamen pas tegen etenstijd thuis en daarom hadden wij geen zin meer in uitgebreid eten/bbq-en. We bakten maar gewoon simpel patat en snacks en zaten gezellig met z´n achten aan de buitentafel.

Zondag was net als zaterdag ´normaal´, maar toch ook weer niet: onze Jan was jarig! Hij is vijftien jaar geworden en steekt inmiddels een kop boven me uit :-). Uit de kerk hadden we ter ere van zijn verjaardag koffie met appeltaart, die Maria eerder in de week al gebakken had. Mmmm!

Ook vandaag heeft Maria gebakken: kruidkoek met gember. Op de fair zal Maria de hele dag door lekkers bakken met onze bakmixen. Zo is er steeds iets te proeven. Maar omdat Maria de oven, die we dan meenemen, niet zo goed kent, bakt ze steeds alvast iets op proef. Niks erg :-). Wij zijn heel graag proefkonijn!


Er werd verder vandaag niet echt vakantie gevierd. Door mij althans niet. Henk had wèl vakantie: hij mocht een dag met de gezinnen van m´n zussen mee naar het strand. Hij bofte dus. Ik boog me intussen over m´n lievelingsklus (maar niet heus): de administratie. Ach ja, het hoort erbij. Eenmaal ermee bezig vind ik het eigenlijk altijd wel leuk. En eenmaal ermee klaar, ben ik zéér voldaan. Maar zover is het nog niet. Ik ben wel een eind op weg.


Morgen moet ik het van mezelf af hebben. Maar voor vandaag was het genoeg. Er was nog meer te doen!

De was lijkt te jongen, met dat warme weer. De jongens komen zó vies en stinkend thuis van hun warme werk! Eén werkt in de bouw, één in het groen en één als stratenmaker. Tja, dat is zweten geblazen!!


Aan het einde van de ochtend kwamen Willem en schoonmama een bakkie koffie doen. De oudste broer van mijn schoonmoeder is overleden en Willem had zijn moeder vergezeld bij het laatste afscheid. Fijn om dan even een kopje koffie te drinken en nog wat na te praten.

Er moest vandaag uiteraard ook weer worden gekookt. Het werd een lekker zomers kostje: gebakken aardappeltjes, gemengde sla en een stukje kipfilet. Lekker hoor. Zo scoorde ik weer punten :-). Gisteren had ik me er gemakkelijk vanaf gemaakt met een pan courgettesoep en brood met salade. Maar daar maak ik Willem niet echt blij mee. Vandaag dus maar snel een goedmakertje. Ha, ha.


De sla werd opgeleuktlekkerd met stukjes komkommer, stukjes geitenkaas, walnoten en alfalfa. De geitenkaas had ik vorige week kado gekregen op m´n persoonlijke bonuskaart van AH. Kijk, dat is nog eens leuk!

De groenteboer kwam ook weer direct op me afgestekkerd, toen ik m´n neus liet zien. Vorige week kreeg ik van Willem een reprimande, omdat ik me veel te veel werk op de hals had gehaald met al die druiven. Ik zei dus tegen de groenteboer, dat ik best wat wilde, maar beslist NIET teveel. Nou, ok, hij heeft z´n best gedaan.

In elk geval zaten er aardbeien bij. Iets waar ik nooit ´nee´ tegen zeg, want aardbeienjam is dé hardlopende jam in m´n shop. Vorig jaar was ik in september al uitverkocht. En dat vond ik niet zo leuk. Dus heb ik vanavond braaf aardbeitjes zitten ontkronen aan de tuintafel. Het waren prima aardbeitjes, maar wel klein. Het was dus een monnikenwerk. Maar het klusje leverde me toch dik 4 kilo schoon op. Ik heb ze in de vriezer gestopt, want jam koken lukt echt niet, deze week.


Wat er ook in mijn auto was gestopt: een hele doos rijpe bananen. Maar ik heb deze week geen tijd, om die te verwerken. Weggooien wil ik ook niet. Dus heb ik ze op mijn fb-pagina aangeboden. Wie geen fb heeft, maar wel graag bananen wil, stuur gerust een mailtje. Dan kun je een portie komen halen!

En zo vloog ook deze dag weer om. Er zitten nog broden in de oven. Als die klaar zijn, zit mijn werk er  voor vandaag weer op. Wat zal de dag van morgen weer brengen? In elk geval een restje administratie. Poehee, ik verheug me er op.
↧

Zomervakantie 2018, dag 9 en 10; snipverkouden!

July 25, 2018, 3:21 pm
$
0
0
Poeh! Ik ben al twee dagen snipverkouden. Echt zó vervelend! Ik denk, dat ik kou gevat heb. Misschien door de airco in de auto, of door de nachtwind, die door het open raam over m´n bezwete hoofd gleed. Wie zal het zeggen. Voor nu is het gewoon lastig en vermoeiend. Zeker omdat ik er ook een zere keel en een vol hoofd bij heb. Vanmiddag voelde ik me echt even zielig ;-).

Maar goed. Lang genoeg gezeurd. Laten we kijken wat er zoal passeerde in Huize Luijkensteijn.

Gisteren was een tikkie een saaie dag. Er moest van alles gebeuren, maar het ging niet zo van harte vanwege het gesnuf en vanwege de warmte. We deden ons werk gewoon in een lagere versnelling. En omdat ik me zo´n oersaaie moeder vond, besloot ik zomaar midden in de week te gaan bbq-en. Dat idee werd met gejuich begroet. Maria hielp met de voorbereiding. Ze maakte een groenteschotel en een bak met zoete aardappelstukjes klaar. Voor de vleeseters waren er restanten van een bbq, waar Koos zaterdagavond was: worstjes en shoarmarollen. We deden er nog hamburgers en stukjes frikandel bij. Samen met salade en broodjes en pindasaus en stokbrood met kruidenboter en ananasspiesen was het een overvloedige maaltijd.


Ondanks de warmte en de lamlendigheid had ik 8 broden gebakken. Allemaal voor andere mensen. Zes voor een klant, die ze mee wil nemen op vakantie (omdat ze niet tegen gewoon winkelbrood kan) en twee voor twee vrouwen, die het Moermandieet volgen. Ook Maria bakte nog wat: de laatste twee proefbaksels voor de Terdege Zomerfair. Gemberboterkoek en kokoskoek. Ai, ai, hete ovens in een steeds warmer wordend huis is ook niet alles. Temeer daar de warme dagen nu niet meer opgevolgd worden door koele nachten.


Hans had van maandag- op dinsdagnacht geen oog dicht gedaan. De jongens slapen dan ook met z´n vieren op 1 kamer. Dat is normaal al best benauwd en warm, maar nu was het niet te harden. En als je dan overdag hard moet werken, heb je je rust toch echt wel nodig. Hij besloot daarom maar buiten te gaan slapen. Gewoon op een matje onder z´n muskietennet. Op z´n Malawiaans :-).



Hij had trouwens mazzel. Hij moest om 6 uur opstaan en dat was juist op tijd. Vanaf een uur of zeven heeft het hier vanmorgen zowaar geregend!! Eerst een korte bui, maar later ook langer. Hans was juist op tijd opgebroken en ik had de tijd om m´n was af te halen (die ik buiten had laten hangen, waarom ook niet) en de parasol in te klappen.

We dronken ons bakkie koffie vanmorgen dan ook maar een keer binnen.


Na de regen kwam weer zonneschijn en het werd vandaan dan ook ´gewoon´ weer dik dertig graden. We raken er al aan gewend! Het was hier op het dorp Paardenmarkt. Het dorp staat die ene dag in het jaar volledig op z´n kop. Ik kon dan ook niet mijn pakjes bij mijn gewone postnl-punt inleveren. Ik besloot de gok te wagen, dat ik hiervoor wèl op de Dam terecht kon. Anders moest ik naar Papendrecht uitwijken. Gelukkig was de winkel op de Dam bereikbaar. Dat scheelde me weer een ritje.

Ik maak langzaam maar zeker mijn voorraad vers voedsel op, omdat we DV volgende week niet aanwezig zullen zijn. Behalve dan Hans, maar die eet in z´n eentje niet zoveel. Het leuke van restjes opmaken is, dat je dan lekker creatief kunt zijn. Vandaag maakte ik twee vellen vers bladerdeeg op, die bijna aan de datum waren. Maaike en Maria hadden die voor me meegenomen uit België, toen ze daarheen gingen om speciale geleisuiker, die hier niet wordt verkocht. Ook vellen bladerdeeg zie je hier niet. Je kunt natuurlijk wel plakjes bladerdeeg aan elkaar ´plakken´, maar die koelverse vellen bladerdeeg uit België zijn veel handiger. Ze passen precies in een vorm van 28 cm. Er stond ook nog een kistje tomaten (van maandag). Kijk, samen met de vellen bladerdeeg werden dat twee heerlijke tomatentaarten. Ik maakte er meteen het aangebroken potje mosterd-dilledipsaus bij op. Heerlijk met geitenkaas, peper en italiaanse kruiden. We hebben gesmuld. Ik had er een simpele groene salade bij. En als vakantie-verrassing (elke dag iets leuks!) had ik appeltaartijs van Hertog gekocht. Dat is deze week in de aanbieding bij Dirk van de Broek. Het ijs was lekker, maar wel erg zoet (vond ik). Ook miste ik iets: een volle smaak. Ik keek eens bij de ingrediënten en begreep toen wel waarom. Hertog ijs stond altijd bekend om het gebruik van verse melk. Maar in dit ijs zat gehydroliseerde (als ik het goed onthouden heb) magere melk en magere melkpoeder. Ik voelde me gefopt. Sinds wanneer zijn ze daarop overgestapt? En die ´rijk bestrooid met stukjes zanddeeg´ betekende concreet: 1 procent! Wat mij betreft is dat geen 3,17 voor 900 ml waard (de normale winkelprijs. Ik betaalde nu 1,99).



Vanavond hebben Willem en ik tot het donker werd buiten achter de laptop zitten werken. Toen kwamen de muggen klieren en zijn we naar binnen gegaan. Hans slaapt vandaag weer buiten. Nu samen met Henk in een pop-up tentje. En Jan die spookt vannacht, want die wil sterren kijken. Ze doen maar :-).

↧
↧

Alle info op een rijtje én GRATIS tickets voor de fair!

July 26, 2018, 2:00 pm
$
0
0
Vanmiddag was ik bij de molen om mijn gewone, wekelijkse bestelling op te halen. De molenaar had inmiddels ook de bestelling klaarstaan voor de fair van volgende week. Hij zei, dat ik maar even naar boven moest komen, want dan kon ik zien hoeveel het uiteindelijk geworden was. Daar was ik inderdaad heel benieuwd naar. Het is helemaal nieuw voor ons, zo´n grote fair. En je komt dan steeds voor uitdagingen te staan. Eén zo´n uitdaging is: hoe krijgen we alles naar Barneveld. We mogen gelukkig gebruik maken van een grote sprinter en verder hebben we de beschikking over een aanhangwagen. Zou alles er in passen? Nieuwsgierig klommen Maria en ik de trappetjes op naar de tweede verdieping. En, WOW, daar stond alles werkelijk keurig verzorgd op containerwagens klaar. Super handig in allemaal dezelfde soort dozen verpakt. Op elke doos stond geschreven wat er in zat. Het kan echt niet beter. En...het volume is weliswaar imponerend, maar het viel me toch mee. Acht containers. Dat moet gaan lukken!


Voor wie het verhaal over die fair niet helemaal heeft gevolgd, laat ik hieronder alle belangrijke informatie volgen. Maar eerst het volgende:

We mogen 4 tickets weggeven voor de Terdege Zomerfair! Daarvoor heb ik het volgende bedacht:

Twee dagen lang (tot zaterdagavond 22.00 uur) zet ik de mogelijkheid tot reageren op deze blog open. Als je in aanmerking wil komen voor een GRATIS TICKET, schrijf dan het volgende op het reactieformulier:

1) Je voornaam
2) Je woonplaats óf de eerste letter van je woonplaats
3) waarom je graag een gratis ticket wil ontvangen

Voorbeeld:
1) Bertine
2) Amsterdam (of: A.)
3) ik vind het leuk om daar met mijn beste vriendin heen te gaan

Makkelijk toch?

Uit alle reacties kiezen we er (random) vier uit, die een gratis ticket ontvangen. Je kunt dus reageren tot zaterdagavond 22.00 uur. Daarna zet ik de mogelijkheid om op deze blog te reageren weer uit. Overigens kan het even duren, voordat je reactie zichtbaar is, want ik heb modereren aanstaan. Dit om onzin-reacties en trollen geen kans te geven.

Op maandagochtend maak ik de winnaars bekend en die krijgen hun gratis ticket in hun mailbox.

Nu dan alle info:

De Terdege Zomerfair:

Wanneer: van 1 tot en met 4 augustus. Elke dag van 10.00 tot 21.00 uur. Zaterdag tot 17.00 uur.
Waar: Landgoed De Schaffelaar te Barneveld
Voor wie: Voor jong en oud! Man, vrouw, kind. Voor IEDEREEN.
Wat is er te doen: Er is van alles te zien en te beleven. Kraampjes, een kinderboerderij, een huttendorp, een brocantemarkt, een homemade-markt, de muziektent, workshops, lezingen en nog veel meer. Je leest het allemaal op: https://www.terdegezomerfair.nl/
Wat doet Eenvoudig Leven daar: Al enkele jaren verzorg ik de kookrubriek van het blad Terdege. Op de fair kun je veel columnisten ontmoeten en verschillende columnisten verzorgen ook een activiteit. Ik zal twee keer per dag een mini-workshop ¨Bak je eigen brood¨ verzorgen en 1 of 2 keer per dag een workshop ´Limonade maken´. Het keukenprogramma vind je hier. Het podiumprogramma vind je hier
Verder presenteren we ook onze webshop eenvoudiglevenshop.nl in de barn.
Waar kun je me vinden: Het brood bakken vindt plaats in de keuken in de barn. Het limonade maken op het podium in de barn. Onze kraam staat óók in de barn. 
Goed om te weten: de workshops zijn gewoon gratis toegankelijk voor iedereen. Je hoeft je niet aan te melden. In onze kraam hebben we maar een (klein) deel van assortiment bij ons, nl:

1) Heel veel soorten bakmixen, waarvoor geldt: zoek maar uit. Vier stuks voor 10 euro.
2) Meer dan 20 soorten kruiden(mixen) zonder e-nummers. Zoek maar uit. Drie voor 5 euro.
3) Basispakketten voor brood bakken, voor wie na de workshop zó enthousiast is,
dat hij/zij direct thuis aan de slag gaat :-).
Het pakket bevat: 2 keer 1250 gram meel, 1 keer 1250 gram bloem,
500 gram sesamzaad, 500 gram zadenmix,
500 gram bakkerszout, pakje van 125 gr. gedroogde gist,
een foto-handleiding
Alles in een tas voor slechts 13,50
4) enkele randproducten, zoals boodschappennetjes van bio-katoen,
nootmuskaatraspen, neteldoeken enzovoorts
5) de hele dag door is er bij ons iets te proeven of te zien
6) voor elke klant is er een kleine attentie

We hebben het plan om deze fair-dagen met ons zessen aanwezig te zijn: Maaike, Maria, Jan, Henk, Willem en ik. We maken er een soort vakantie van en logeren die dagen in een trekkershut in Putten. We hebben er allemaal reuze veel zin in. We kijken er naar uit om vele mensen te ontmoeten!

Heb je er zin in gekregen? Vul dan het reactieformulier in en wie weet is er voor jou een GRATIS ticket!


↧

De winnaars van de tickets voor de Terdege Zomerfair!

July 30, 2018, 1:25 am
$
0
0
Goedemorgen allemaal,

Er waren lekker veel reacties van mensen, die graag een ticket voor de zomerfair wilden! Uit alle reacties zijn er random vier gekozen. Deze mensen kunnen mailen naar: info@eenvoudiglevenshop.nl en krijgen hun ticket in hun mailbox. hjkhj

Antje uit V, die schreef: Trouwe lezer van je blog, en zou je graag eens ontmoeten.

Maria uit Driebergen, die schreef: Zou het leuk vinden om naar de fair te gaan om jullie te ontmoeten en ben benieuwd hoe het er nu uitziet en er verandert is tov de vorige jaren. ( Door de nieuwe naam)
Janina uit Enschede, die schreef: Ik ben wel even toe aan iets positiefs, 14 aug start ik met mijn behandelingen voor mijn ptss en dat wordt flink intensief dus kan wel wat positiefs Gebruiken :)
Maja uit Arnemuiden, die schreef: Eigenlijk gaan we elk jaar, als het lukt, een dagje vanuit Zeeland naar de beurs. Samen met mijn moeder en de kinderen. Het is ons leukste zomervakantie-uitje, waar we altijd naar uitkijken! Wat zou het leuk zijn, als de tickets gratis zijn!

Voor de mensen, die van plan zijn om te komen: tickets zijn online met korting verkrijgbaar. En behalve dat het eurootjes scheelt, hoeft u ook niet in de rij te staan bij de kassa!
Ik zag zaterdag op facebook en insta al foto´s van de Barn in aanbouw. Oh, wat ziet dat er gaaf uit!


Kijk, ze hangen alvast de slingers voor je op :-). 
En hier alvast een foto van de opslagplaats voor de bakmixen bij m´n kraam:

En dan ook nog eens boffen met het weer, zoals het er nu naar uitziet! In elk geval géén 37 graden, zoals vorige week. Die pak-em-beet 27 graden van deze week, voelt daarbij vergeleken een stuk aangenamer!
We hebben er hoe dan ook reuze veel zin in en hopen heel veel lezers te mogen begroeten!
↧

Zomervakantie 2018, dag 11 t/m 15; alles volgens planning

July 30, 2018, 2:27 pm
$
0
0
Vakantie en planning. Nou niet direct een voor de hand liggende combinatie. Maar goed. Het is, zoals het is. In onze vakantie hebben we deze keer echt een planning. En nog een behoorlijk strakke ook :-).

Wat er zoal volgens planning verloopt?

- Koos vertrok vorige week donderdag op werkvakantie naar Moldavië en werd het -zoals voorspeld- 37 graden!


- Jan vierde vrijdagavond zijn verjaardag. Vanwege de warmte hadden we enkel no-bake taarten.







- Zaterdag ging ik shoppen met Maaike. Jurkjes scoren in de sale :-).

- Zondag was een fijne dag met ons gezin

- Vandaag was het de eerste dag van Willem z´n vakantie, die voor het eerste deel een heuse werkvakantie is :-). We hebben ons vandaag een slag in het rond gewerkt!

Voor mij was er al eerste de was. Alles moest in 1 dag klaar zijn, want we zijn vanaf morgen in Barneveld. We komen pas zaterdagavond thuis en dan willen we zondag toch schone kleren voor de kerkgang hebben.


De kat kwam aandacht vragen.


Maaike en Maria pakten nog even een paar honderd presentjes voor de klanten in.


Willem poetste de keuken.


We hielden er wel een vakantietempo op na, hoor. Met op z´n tijd een bakkie koffie!


Leendert en Thea moesten naar de trein gebracht worden. Zij vertrokken naar Georgië. Intussen mag ik Leen z´n caddy voor morgen lenen!


Daar kan lekker veel in. Eindelijk verdween stapel na stapel uit ons huis!




Vanavond werd de bestelling bij de molen gehaald en staat er ook nog eens een tjokvolle bus klaar voor morgen!


Intussen hebben Maria en ik nog in een noodvaart 24 kilo aardbeien schoongemaakt. Het waren kleintjes, dus echt een klus.

Maar nu stoppen we. Ook al volgens planning. Ha, ha.

Morgen hopen we bijtijds naar Barneveld te rijden om daar onze stand op de fair te gaan inrichten. We zijn benieuwd!


↧
Viewing all 1319 articles
Browse latest View live
Search