Ook vorige week ben ik rustig aan verder gegaan met het minimaliseren qua spullen. Elke werkdag verwijder ik ten minste 10 items uit ons huis.
Weg met al die overbodige ballast. Op zoek naar ruimte :-). Letterlijk en figuurlijk!
Ik merk, dat het in de vakantie wat lastiger is om mijn zelf opgelegde taakje elke dag uit te voeren. Ik denk dat het er op uitloopt, dat ik wat dit betreft een korte zomervakantiepauze neem. Het kost toch de nodige aandacht en energie. Maar goed. Vorige week is het me dan toch nog weer gelukt om minstens 50 dingen bijeen te sprokkelen. Het meeste ging weer naar de Kringloopwinkel. Ze kunnen me daar nu zo langzamerhand wel uittekenen, denk ik. Sommige spullen gingen de kliko in. En ook belandden er weer wat dingetjes in mijn marktplaatswinkeltje.
De opvallendste dingen die weg mochten kwamen uit het allerhoogste gedeelte van ons huis. Ik moest er voor op mijn hoge huishoudtrap klimmen. Toen wij hier kwamen wonen, heeft Willem op de bovenverdieping in een loze nis een hoge kast getimmerd. Het onderste deel is Willem zijn kleerkast. Daar is trouwens deze week ook het nodige uit verdwenen. Boven de kleerkast zit een groot vak waarin ik voornamelijk de kadootjesvoorraad bewaar. En daarboven zit dan nog weer een groot vak. Daar liggen spullen waar ik nooit aan kom. Liggen? Nee, lágen. Het meeste is verdwenen. Er lagen daar namelijk al meer dan 10 jaar dekens en spreien. Dat zijn spullen waarvan ik van mijn moeder leerde, dat je die nooit wegdoet. Want ja, 'als er oorlog komt, dan kun je die nog weleens hard nodig hebben'....Tja, typisch een gedachtengang voor iemand die de enorme schaarste in de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Zoiets raak je nooit kwijt, denk ik. Maar tijden veranderen. Als er ooit nog oorlog hier komt, denk ik niet, dat oude dekens het eerste is waar je dan heel blij mee bent. Van mij mochten ze nu weg. Twee dekens heb ik nog gehouden. Een tweepersoonsdeken voor als de dekens op ons bed nóg dunner worden en ze toch eens vervangen zullen moeten worden. En een eenpersoonsdeken die ik heel mooi vind en waar ik als meisje jarenlang onder geslapen heb. Verder ligt mijn trouwjurk daar in dat vak. Die neemt niet heel veel plaats in en wil ik niet wegdoen. Maar al met al is er weer lekker wat volume verdwenen en staat de teller op 312 dingen die ons huis uit zijn! Kijk maar eens mee:
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Weg met al die overbodige ballast. Op zoek naar ruimte :-). Letterlijk en figuurlijk!
Ik merk, dat het in de vakantie wat lastiger is om mijn zelf opgelegde taakje elke dag uit te voeren. Ik denk dat het er op uitloopt, dat ik wat dit betreft een korte zomervakantiepauze neem. Het kost toch de nodige aandacht en energie. Maar goed. Vorige week is het me dan toch nog weer gelukt om minstens 50 dingen bijeen te sprokkelen. Het meeste ging weer naar de Kringloopwinkel. Ze kunnen me daar nu zo langzamerhand wel uittekenen, denk ik. Sommige spullen gingen de kliko in. En ook belandden er weer wat dingetjes in mijn marktplaatswinkeltje.
De opvallendste dingen die weg mochten kwamen uit het allerhoogste gedeelte van ons huis. Ik moest er voor op mijn hoge huishoudtrap klimmen. Toen wij hier kwamen wonen, heeft Willem op de bovenverdieping in een loze nis een hoge kast getimmerd. Het onderste deel is Willem zijn kleerkast. Daar is trouwens deze week ook het nodige uit verdwenen. Boven de kleerkast zit een groot vak waarin ik voornamelijk de kadootjesvoorraad bewaar. En daarboven zit dan nog weer een groot vak. Daar liggen spullen waar ik nooit aan kom. Liggen? Nee, lágen. Het meeste is verdwenen. Er lagen daar namelijk al meer dan 10 jaar dekens en spreien. Dat zijn spullen waarvan ik van mijn moeder leerde, dat je die nooit wegdoet. Want ja, 'als er oorlog komt, dan kun je die nog weleens hard nodig hebben'....Tja, typisch een gedachtengang voor iemand die de enorme schaarste in de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Zoiets raak je nooit kwijt, denk ik. Maar tijden veranderen. Als er ooit nog oorlog hier komt, denk ik niet, dat oude dekens het eerste is waar je dan heel blij mee bent. Van mij mochten ze nu weg. Twee dekens heb ik nog gehouden. Een tweepersoonsdeken voor als de dekens op ons bed nóg dunner worden en ze toch eens vervangen zullen moeten worden. En een eenpersoonsdeken die ik heel mooi vind en waar ik als meisje jarenlang onder geslapen heb. Verder ligt mijn trouwjurk daar in dat vak. Die neemt niet heel veel plaats in en wil ik niet wegdoen. Maar al met al is er weer lekker wat volume verdwenen en staat de teller op 312 dingen die ons huis uit zijn! Kijk maar eens mee:
.JPG)
.JPG)
