Vanwege ziekte heeft één deelnemer aan de workshop ¨Bak je eigen brood¨ van vrijdag 9 maart zich afgemeld. Wie een last minute boeking wel ziet zitten, kan zich aanmelden: https://www.supersaas.nl/schedu…/eenvoudigleven/Broodbakken…
↧
Bak je eigen brood
↧
Maandag op Luijkensteijn
Wat was het een fijn lentedagje vandaag! Ik voelde de energie volop bruisen. Heel anders dan wanneer het winter is. Nu las ik dat ons toch weer koude(re) dagen te wachten staan. Maar ja, dat is niet zo raar. Maart roert zijn staart en Aprilletje zoet, geeft nog dikwijls een witte hoed. Toch geven dagen zoals vandaag (en gisteren) de burger mij weer moed. Moed dat het toch heus echt waar ooit lente en (nog fijner!) zomer wordt.
We waren vanmorgen met z´n drieën al om vijf uur van de partij. Willem voor z´n maandagse looprondje, Hans voor het maken van BHV-theorie en ik voor het opstarten van de nieuwe werkweek.
Ik heb om te beginnen in alle vroegte maar eens een to-do-list gemaakt. Er waren (zijn) zóveel losse eindjes, dat het een beetje ging spoken in mijn hoofd. Dan helpt zo´n lijstje om geen dingen te vergeten.
Het huis liep langzaam maar zeker leeg. Willem, Leendert en Hans gingen naar hun werk. Koos vertrok bepakt en bezakt voor een week op bivak. Jan en Henk moesten naar school. Alleen Maaike, Maria en ik bleven over. Maaike hoefde pas vanmiddag naar haar werk. ¨Leuk,¨ dacht ik, ¨dan kunnen we straks koffie drinken met die twee stukjes appeltaart die nog van gisteren over zijn.¨ Mooi mis dus! Toen ik eenmaal koffie gezet had, bleek er van die appeltaart geen spoor meer te zien te zijn. Ha, ha. Ook de stroopwafels waren op. Zelfs de ontbijtkoek was op. Maar wacht: er zijn nog steeds chocoladeletters (met korting van ná de Sint). Dan dus maar koffie met chocoladeletter. Ook lekker :-).
![]()
Na de koffie deed ik ochtendgymnastiek: 15 minuten krentenbrooddeeg kneden! Dat was om een paasstol te maken, die gefotografeerd moet worden voor de webshop.
![]()
![]()
Maria had ook lekker veel energie en had zin om keukenkastjes schoon te maken en op te ruimen. Ga je gang, kind! Graag! Voor foto´s heeft ze niet gemaakt. Maar neem van mij aan: het was een rommeltje. Het werd steeds hinderlijker, dat wanneer je een kastje opende, je bedacht moest zijn op lawinegevaar. Tupperwarelawines, weet je wel :-). Het gevaar is geweken. De kastjes zijn weer spic en span.
![]()
Wind en zonneschijn riepen om het hardst, dat de was vandaag best naar buiten kon. Volgens de weer-app zou het pas om 15.00 uur gaan regenen. Dus: naar buiten met die was!
![]()
Ik genoot een poosje van m´n bijen. Drie volken, die als een malle aan het vliegen waren. Gisteren, toen we naar de kerk liepen, had ik het al gezien: de els bloeit! Daar zijn de bijen dol op! Willem merkte nog op, hoe raar het is, dat ik wél allerlei bloemen en planten feilloos herken en weet te benoemen, maar dat ik géén gezichten en namen kan onthouden. Bij hem is het precies andersom. Nu, dan vullen we elkaar toch prima aan ;-).
Intussen rommelde ik verder aan de paasstol. De voorrijs was gedaan. Het deeg was doorgeslagen, het ei door het amandelspijs gekneed, de stol gevormd.
![]()
Er moest ook gewoon tarwebrood gebakken worden. Maria wilde dat nu eindelijk weleens leren. Prima hoor. Ik geef wel even een privé-workshopje. En kijk: Maria´s eerste zelf gebakken brood!
![]()
Handig, dat ze dat nu ook kan!
Mijn dag vulde zich langzaamaan met allerhande klusjes en er kon steeds iets van mijn lijstje gestreept worden. Niet dat dat lijstje korter werd, want steeds schoot er iets door m´n hoofd, wat óók nog moet gebeuren. Niet allemaal tegelijk en ook niet allemaal vandaag, maar het staat dan toch maar vast zwart op wit.
Trijnie kwam nog even aan. Gezellig.
Aan het eind van de middag was het zoals altijd pakjes-tijd. Eerst pakjes klaarmaken en daarna naar de post brengen. Ik schoot Albert Heijn binnen om een netje sinaasappelen te halen, wat ik nodig had. En ook meteen bakpapier, wat bijna op was. Terwijl ik rondliep, bedacht ik, dat ik gezien had dat er Ten Cate ondergoed in de aanbieding was. Vijftig procent korting en op=op. En Willem had t-shirts nodig. Gelukkig lagen er nog twee pakjes in zijn maat. Terwijl ik naar de kassa liep, bedacht ik, dat ik eigenlijk verschrikkelijke dorst had. Ik drentelde even langs de koelvitrine met sapjes en smoothies enzo. Maar ik kon het niet over m´n hart verkrijgen om 99 cent aan een oenig klein flesje uit te geven en bedacht, dat ik immers zó thuis zou zijn. Ik moest m´n dorst gewoon maar even negeren. Maar kijk! Bij de kassa´s stond een schap met flesjes icetea van Pure Leaf. Cold brewed (klinkt in het Engels natuurlijk interessanter), zonder allerlei rommel, best OK. Op vertoon van je bonuskaart een flesje gratis. Hè, precies op het goede moment :-).
Thuis gekomen ging ik achter het fornuis. Er stond vandaag pasta op het menu met een saus van allerlei restjes (ook soort van losse eindjes, toch?). Ik maakte een saus van een ui, bakje champignons, een flespompoen in blokjes, een courgette in blokjes, een paar tenen knoflook, een blikje tomaten, een blikje tomatenpuree, Italiaanse kruiden en Keltisch zeezout. Er ging een verdwaald blik worst in blokjes (die worst, niet dat blik ;-)) door. Is dat ook netjes opgemaakt. Als toetje een schaaltje yoghurt met een restje bessen op siroop. We hebben weer als een vorst gegeten!
![]()
Vanavond moest de paasstol op de foto. Maar daar is niets meer van gekomen. We hadden een raar drukke avond. Hans en Maria gingen naar de bouwmarkt voor materiaal voor een nieuw konijnenhok. Henk en Jan moest ik achter de vodden zitten om hun avondklusje te gaan doen en daarna huiswerk en onder de douche praten en en en. Willem z´n broer kwam nog even langs. Leendert kwam laat uit zijn werk en at dus ná. Hans kreeg een telefoontje, dat hij op DV 10 april naar Malawi vertrekt (waarover later meer). En het leek wel alsof iedereen bruiste van de energie, want volgens mij leken we met z´n allen op een verzameling stuiterballen :-).
Ik hoor net Maaike uit haar werk thuis komen. Maar het is dan ook al bijna dinsdag! De maandag was druk en vol, maar gezellig en productief. Een gewone, bijzondere maandag dus.
We waren vanmorgen met z´n drieën al om vijf uur van de partij. Willem voor z´n maandagse looprondje, Hans voor het maken van BHV-theorie en ik voor het opstarten van de nieuwe werkweek.
Ik heb om te beginnen in alle vroegte maar eens een to-do-list gemaakt. Er waren (zijn) zóveel losse eindjes, dat het een beetje ging spoken in mijn hoofd. Dan helpt zo´n lijstje om geen dingen te vergeten.
Het huis liep langzaam maar zeker leeg. Willem, Leendert en Hans gingen naar hun werk. Koos vertrok bepakt en bezakt voor een week op bivak. Jan en Henk moesten naar school. Alleen Maaike, Maria en ik bleven over. Maaike hoefde pas vanmiddag naar haar werk. ¨Leuk,¨ dacht ik, ¨dan kunnen we straks koffie drinken met die twee stukjes appeltaart die nog van gisteren over zijn.¨ Mooi mis dus! Toen ik eenmaal koffie gezet had, bleek er van die appeltaart geen spoor meer te zien te zijn. Ha, ha. Ook de stroopwafels waren op. Zelfs de ontbijtkoek was op. Maar wacht: er zijn nog steeds chocoladeletters (met korting van ná de Sint). Dan dus maar koffie met chocoladeletter. Ook lekker :-).
Na de koffie deed ik ochtendgymnastiek: 15 minuten krentenbrooddeeg kneden! Dat was om een paasstol te maken, die gefotografeerd moet worden voor de webshop.
Maria had ook lekker veel energie en had zin om keukenkastjes schoon te maken en op te ruimen. Ga je gang, kind! Graag! Voor foto´s heeft ze niet gemaakt. Maar neem van mij aan: het was een rommeltje. Het werd steeds hinderlijker, dat wanneer je een kastje opende, je bedacht moest zijn op lawinegevaar. Tupperwarelawines, weet je wel :-). Het gevaar is geweken. De kastjes zijn weer spic en span.
Wind en zonneschijn riepen om het hardst, dat de was vandaag best naar buiten kon. Volgens de weer-app zou het pas om 15.00 uur gaan regenen. Dus: naar buiten met die was!
Ik genoot een poosje van m´n bijen. Drie volken, die als een malle aan het vliegen waren. Gisteren, toen we naar de kerk liepen, had ik het al gezien: de els bloeit! Daar zijn de bijen dol op! Willem merkte nog op, hoe raar het is, dat ik wél allerlei bloemen en planten feilloos herken en weet te benoemen, maar dat ik géén gezichten en namen kan onthouden. Bij hem is het precies andersom. Nu, dan vullen we elkaar toch prima aan ;-).
Intussen rommelde ik verder aan de paasstol. De voorrijs was gedaan. Het deeg was doorgeslagen, het ei door het amandelspijs gekneed, de stol gevormd.
Er moest ook gewoon tarwebrood gebakken worden. Maria wilde dat nu eindelijk weleens leren. Prima hoor. Ik geef wel even een privé-workshopje. En kijk: Maria´s eerste zelf gebakken brood!
Handig, dat ze dat nu ook kan!
Mijn dag vulde zich langzaamaan met allerhande klusjes en er kon steeds iets van mijn lijstje gestreept worden. Niet dat dat lijstje korter werd, want steeds schoot er iets door m´n hoofd, wat óók nog moet gebeuren. Niet allemaal tegelijk en ook niet allemaal vandaag, maar het staat dan toch maar vast zwart op wit.
Trijnie kwam nog even aan. Gezellig.
Aan het eind van de middag was het zoals altijd pakjes-tijd. Eerst pakjes klaarmaken en daarna naar de post brengen. Ik schoot Albert Heijn binnen om een netje sinaasappelen te halen, wat ik nodig had. En ook meteen bakpapier, wat bijna op was. Terwijl ik rondliep, bedacht ik, dat ik gezien had dat er Ten Cate ondergoed in de aanbieding was. Vijftig procent korting en op=op. En Willem had t-shirts nodig. Gelukkig lagen er nog twee pakjes in zijn maat. Terwijl ik naar de kassa liep, bedacht ik, dat ik eigenlijk verschrikkelijke dorst had. Ik drentelde even langs de koelvitrine met sapjes en smoothies enzo. Maar ik kon het niet over m´n hart verkrijgen om 99 cent aan een oenig klein flesje uit te geven en bedacht, dat ik immers zó thuis zou zijn. Ik moest m´n dorst gewoon maar even negeren. Maar kijk! Bij de kassa´s stond een schap met flesjes icetea van Pure Leaf. Cold brewed (klinkt in het Engels natuurlijk interessanter), zonder allerlei rommel, best OK. Op vertoon van je bonuskaart een flesje gratis. Hè, precies op het goede moment :-).
Thuis gekomen ging ik achter het fornuis. Er stond vandaag pasta op het menu met een saus van allerlei restjes (ook soort van losse eindjes, toch?). Ik maakte een saus van een ui, bakje champignons, een flespompoen in blokjes, een courgette in blokjes, een paar tenen knoflook, een blikje tomaten, een blikje tomatenpuree, Italiaanse kruiden en Keltisch zeezout. Er ging een verdwaald blik worst in blokjes (die worst, niet dat blik ;-)) door. Is dat ook netjes opgemaakt. Als toetje een schaaltje yoghurt met een restje bessen op siroop. We hebben weer als een vorst gegeten!
Ik hoor net Maaike uit haar werk thuis komen. Maar het is dan ook al bijna dinsdag! De maandag was druk en vol, maar gezellig en productief. Een gewone, bijzondere maandag dus.
↧
↧
Wat receptjes en keukeninspiratie
Eierkoeken
Toen ik laatst blogde over de eierkoeken, die ik bakte, kreeg ik van alle kanten de vraag naar het recept. Ik beloofde het op de blog te zetten. Ik gebruikte het recept van Ingrid, die het op haar beurt uit een oude Libelle heeft. In het recept van Inge staat citroenrasp aangegeven. Ik had echter geen biologische citroenen in huis (van gewone citroenen, gebruik ik liever de schil niet) en ik liet het daarom achterwege. De eierkoeken waren er niet minder lekker om.
Klik hier voor het recept.
![]()
![]()
![]()
Pancakes
Een ander snel ontbijtreceptje: pancakes.
Ingrediënten:
- 400 ml melk
- 300 gr bloem
- 2 eieren
- 1 el bakpoeder
- een snuf zout
- boter of margarine om in de bakken
Werkwijze:
Zeef de bloem en het bakpoeder boven een kom. Voeg het zout toe. Doe er de melk en eieren bij en kluts alles met een garde goed door elkaar. Zorg dat er geen klontjes in het beslag zitten.
Verhit een koekenpan en doe er een klont boter of margarine in. Ik gebruik graag ghee (geklaarde boter), omdat die niet snel verbrandt. Schep een, twee, of drie hoopjes beslag in de pan (zoveel als er in passen). Zodra je belletjes ziet verschijnen, draai je de pancakes om, tot beide kanten bruin en de pancakes gaar zijn.
![]()
Lekker met ahornsiroop. Maar stroop of poedersuiker doen het ook prima.
Dit is de simpelste versie. Je kunt van alles door het beslag roeren: een bakje bosbessen, wat citroenrasp, een theelepel vanille extract etc. etc. En natuurlijk kun je er van alles naast/op doen: een bolletje ijs, een toef slagroom, vers fruit etc. etc.
![]()
Jam
Wat er verder in de afgelopen tijd zoal uit mijn keuken kwam?
Een grote voorraad Mangojam en Mandarijnenjam.
![]()
Prakkies
Allemaal gewone ´prakkies´, die met de kou extra lekker smaakten:
![]()
![]()
Het recept vind je op mijn blog Eenvoudig Lekker
Ramanas op zoetzuur
En ramanas op zoetzuur. Een experimentje wat lekker uitpakte :-).
![]()
![]()
Ook dit recept vind je op Eenvoudig Lekker
Toen ik laatst blogde over de eierkoeken, die ik bakte, kreeg ik van alle kanten de vraag naar het recept. Ik beloofde het op de blog te zetten. Ik gebruikte het recept van Ingrid, die het op haar beurt uit een oude Libelle heeft. In het recept van Inge staat citroenrasp aangegeven. Ik had echter geen biologische citroenen in huis (van gewone citroenen, gebruik ik liever de schil niet) en ik liet het daarom achterwege. De eierkoeken waren er niet minder lekker om.
Klik hier voor het recept.
Pancakes
Een ander snel ontbijtreceptje: pancakes.
Ingrediënten:
- 400 ml melk
- 300 gr bloem
- 2 eieren
- 1 el bakpoeder
- een snuf zout
- boter of margarine om in de bakken
Werkwijze:
Zeef de bloem en het bakpoeder boven een kom. Voeg het zout toe. Doe er de melk en eieren bij en kluts alles met een garde goed door elkaar. Zorg dat er geen klontjes in het beslag zitten.
Verhit een koekenpan en doe er een klont boter of margarine in. Ik gebruik graag ghee (geklaarde boter), omdat die niet snel verbrandt. Schep een, twee, of drie hoopjes beslag in de pan (zoveel als er in passen). Zodra je belletjes ziet verschijnen, draai je de pancakes om, tot beide kanten bruin en de pancakes gaar zijn.
Lekker met ahornsiroop. Maar stroop of poedersuiker doen het ook prima.
Dit is de simpelste versie. Je kunt van alles door het beslag roeren: een bakje bosbessen, wat citroenrasp, een theelepel vanille extract etc. etc. En natuurlijk kun je er van alles naast/op doen: een bolletje ijs, een toef slagroom, vers fruit etc. etc.
Jam
Wat er verder in de afgelopen tijd zoal uit mijn keuken kwam?
Een grote voorraad Mangojam en Mandarijnenjam.
Prakkies
Allemaal gewone ´prakkies´, die met de kou extra lekker smaakten:
 |
| Foute sperziebonen uit Egypte. Maar ja, anders werden ze weggegooid... De vleeseters hadden er hamlappen bij |
 |
| Verse rode kool met appel. Mmm. De vleeseters hadden er kipfilet bij. |
Soep
Het recept vind je op mijn blog Eenvoudig Lekker
Ramanas op zoetzuur
En ramanas op zoetzuur. Een experimentje wat lekker uitpakte :-).
Ook dit recept vind je op Eenvoudig Lekker
↧
Advertorial
Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.
Deze maand komen aan bod:
- Vakantiehoeve De Grebbestee
- Rijwielhandel Hoogeveen
en deel ik nog wat nieuwtjes uit de
- Eenvoudiglevenshop
1) Vakantiehoeve De Grebbestee
De familie Roelofsen is met hun GREBBESTEE een nieuwe adverteerder op deze blog. En ik breng deze prachtige vakantiehoeve graag onder je aandacht.
De Grebbestee is een voormalige boerderij in het buitengebied van Achterberg in de provincie Utrecht. Centraler in Nederland kan niet en je zit ook op fietsafstand van De Veluwe. Op dit prachtige plekje hebben Rien en Margriet Roelofsen een vakantiehoeve gerealiseerd door de schuur bij hun boerderij te verbouwen tot vier knusse vakantiewoningen.
![]()
De huisjes
Elke woning is sfeervol ingericht en van alle gemakken voorzien. De huisjes zijn geschikt voor twee (max drie) personen en twee van de vier huisjes zijn daarbij ook rolstoelvriendelijk. De huisjes zijn beschikbaar voor vakantie, maar worden ook voor langere tijd verhuurd. Ook een losse overnachting behoort tot de mogelijkheden.
Als je aankomt is het huisje uiteraard keurig schoon, maar vind je bovendien de bedden al schoon en fris opgemaakt. Hoe fijn is dat?
![]()
De omgeving
De omgeving is er prachtig! Je zit heel centraal en er is voor elk wat wils. Om maar wat te noemen: De Betuwe, die straks weer zo prachtig bloeit en waar je dan heerlijk kunt fietsen. De dierentuin (Ouwehands Dierenpark) in Rhenen. De rivier de Rijn. De bossen. Winkelen, bijvoorbeeld in Veenendaal. Kasteel Amerongen. Het is teveel om op te noemen.
Boeken
Rien en Margriet zijn nog maar pas begonnen met de vakantiehoeve. In overleg is er van alles mogelijk en er zijn nog vele plannen. Daarover lees je op hun blog. Wil je een poosje van dit prachtige plekje bij deze gastvrije familie genieten? Neem dan snel contact met hen op.
2) Rijwielhandel Hoogeveen
Rijwielhandel Hoogeveen is onze eigen ´hofleverancier´ als het om (gebruikte) fietsen gaat. Dat onze fietsenmaker op deze blog gekomen is, is een verhaal apart. Lees maar mee.
Het ongelofelijke verhaal van de zoveelste gestolen fiets
Het was de eerste schooldag van dit jaar en Jan was juist met frisse tegenzin naar buiten gestapt om aan de 22 kilometer lange fietstocht naar school te beginnen, toen hij rechtsomkeert maakte: ¨Mam, mijn fiets is er niet!¨
Afijn. Ik schrik niet zo snel meer, van zoiets en dus begon ik het riedeltje af te draaien: ¨Wanneer heb je hem voor het laatst gebruikt? Heeft Koos of Leendert hem geleend? Staat hij toevallig nog bij een bushalte?¨ Enzovoorts. Lang verhaal kort: Jan had hem op de laatste schooldag voor de kerstvakantie in de tuin gestald en daarna had niemand hem meer gebruikt of gezien. Conclusie: de zóveelste (uit de tuin) gejatte fiets. Grommm!!
Jan kreeg een OV-kaart in de hand geduwd en werd gesommeerd naar de bushalte te rennen. In zo´n geval gaan wij niet meteen over tot het kopen van een nieuwe (tweedehands) fiets, want niet zelden komt zo´n gestolen fiets nog wel boven water. Deze keer leek ons zoeken in allerlei fietsenstallingen, bij winkels, bij bushaltes etc. vruchteloos. In de voorjaarsvakantie besloten we een nieuwe (ja, tweedehands) fiets te gaan kopen bij Hoogeveen in Nieuw-Lekkerland. Maar er kwam één en ander tussen en de fiets werd niet gekocht.
Op de maandag ná die vakantie werd ik gebeld door Hoogeveen: of wij soms een Batavus fiets misten. Ja!! Jan z´n fiets bleek al heel lang ergens onder aan de dijk naar Papendrecht te liggen. De fietsenmaker had hem daar zien liggen en was op een dag, toen die fiets steeds maar niet werd weggehaald, eens poolshoogte gaan nemen. Framenummer genoteerd en nagezocht in de administratie. Die fiets bleek van ons! Helaas was de fiets behoorlijk toegetakeld. Ik vroeg de fietsenmaker, of hij, als hij er weer langs kwam, de fiets wilde meenemen om hem te repareren. Dus geschiedde. Althans: het meenemen. Het repareren bleek onbegonnen werk. De fiets was compleet vernield. Zonde!! Jan had hem nog maar een paar maanden. Zijn vorige fiets was ook al gestolen :-(.
![]()
Maar nu wachtten we niet langer. Willem is samen met Jan een prachtige nieuwe (ja, ja, tweedehands) fiets gaan uitzoeken. Hopelijk gaat Jan er nu jarenlang plezier van hebben en blijven de dieven er met hun p*ten vanaf!
Een totaalplaatje
Bij Hoogeveen kun je terecht voor een enorm assortiment nieuwe fietsen van allerlei merken (dealer van Trek, Sparta, Cortina, Multicycle). Behalve allerlei merken leveren ze ook allerlei soorten: kinderfietsen, damesfietsen, herenfietsen, stadsfietsen, elektrische fietsen enzovoorts.
Hoogeveen heeft verder ook altijd een mooie voorraad gebruikte fietsen. Allemaal keurig opgeknapt en nagekeken, uiteraard! Wij kunnen er altijd goed slagen.
En dan is Hoogeveen ook nog eens de perfecte rijwielhandel als het gaat om het uitvoeren van reparaties en onderhoud. Ze hebben voor het gemak een heel goede en GRATIS haal- en brengservice in de regio.
Zie je: Rijwielhandel Hoogeveen is er voor het hele totaalplaatje!
![]()
Op het web
Bij Hoogeveen kun je ook online terecht in de webshop waar iedere fietsliefhebber van zal smullen. Zóveel producten en zóveel uit voorraad leverbaar! Verzending naar elk adres in Nederland en bij een bestelbedrag van 40,00 is dat zelfs gratis!
Service
Moet ik het nog over service hebben? Nee toch?! Als ze zelfs de moeite nemen om gestolen fietsen bij de rechtmatige eigenaar te brengen, dan zegt dat volgens mij genoeg. Van harte aanbevolen!
3) Eenvoudiglevenshop
Als laatste wil ik nog even wat nieuwtjes delen uit de Eenvoudiglevenshop. De tijd dat we alleen/vooral bakmixen leverden ligt al even achter ons. Ons assortiment breidt zich week na week verder uit.
Keukenspullen
Zo namen we in de categorie ´Keukenspullen´ prachtige, handgemaakte houten producten op. Gemaakt door mensen die het tijdelijk moeilijk hebben in het leven. Ons toppertje is de stokbroodplank van bijna een meter lang, die enorm leuk is als hippe tapasplank. Maar ook de set broodplankjes op een houder zijn om verliefd op te worden.
![]()
Persoonlijke verzorging
Eerlijke, eenvoudige producten, die goed zijn voor mens en milieu. Dat is wat we willen, toch? Heel binnenkort komt de bekende biologische Werfzeep in de shop. En ook bamboe tandenborstels en tandpasta zonder troep. Maar dat is nog heel even wachten. Wat we wel alvast in het assortiment hebben is: blikjes deodorant in 6 verschillende geuren. Helemaal puur natuur op basis van o.a. bijenwas.
![]()
Eenvoudig huishouden
En er is een nieuwe categorie in het leven geroepen: eenvoudig huishouden. We hebben nog maar een beperkt assortiment, maar ook dat wordt snel uitgebreid. Voor nu kun je alvast bij ons terecht voor een groenteborstel van kokosvezels, waarmee je zoveel méér kunt schrobben dan alleen maar groente en fruit. Ook hebben we fijne knijpers van hout uit ecologisch beheerde bossen. Zelfs ook knijpers zonder metaal.
![]()
Stukje bij beetje worden we steeds completer en hebben we méér producten om blij van te worden. Nieuwe producten vind je steeds aangekondigd op onze Facebookpagina
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.
Deze maand komen aan bod:
- Vakantiehoeve De Grebbestee
- Rijwielhandel Hoogeveen
en deel ik nog wat nieuwtjes uit de
- Eenvoudiglevenshop
1) Vakantiehoeve De Grebbestee
De familie Roelofsen is met hun GREBBESTEE een nieuwe adverteerder op deze blog. En ik breng deze prachtige vakantiehoeve graag onder je aandacht.
De Grebbestee is een voormalige boerderij in het buitengebied van Achterberg in de provincie Utrecht. Centraler in Nederland kan niet en je zit ook op fietsafstand van De Veluwe. Op dit prachtige plekje hebben Rien en Margriet Roelofsen een vakantiehoeve gerealiseerd door de schuur bij hun boerderij te verbouwen tot vier knusse vakantiewoningen.
De huisjes
Elke woning is sfeervol ingericht en van alle gemakken voorzien. De huisjes zijn geschikt voor twee (max drie) personen en twee van de vier huisjes zijn daarbij ook rolstoelvriendelijk. De huisjes zijn beschikbaar voor vakantie, maar worden ook voor langere tijd verhuurd. Ook een losse overnachting behoort tot de mogelijkheden.
Als je aankomt is het huisje uiteraard keurig schoon, maar vind je bovendien de bedden al schoon en fris opgemaakt. Hoe fijn is dat?
De omgeving
De omgeving is er prachtig! Je zit heel centraal en er is voor elk wat wils. Om maar wat te noemen: De Betuwe, die straks weer zo prachtig bloeit en waar je dan heerlijk kunt fietsen. De dierentuin (Ouwehands Dierenpark) in Rhenen. De rivier de Rijn. De bossen. Winkelen, bijvoorbeeld in Veenendaal. Kasteel Amerongen. Het is teveel om op te noemen.
Boeken
Rien en Margriet zijn nog maar pas begonnen met de vakantiehoeve. In overleg is er van alles mogelijk en er zijn nog vele plannen. Daarover lees je op hun blog. Wil je een poosje van dit prachtige plekje bij deze gastvrije familie genieten? Neem dan snel contact met hen op.
2) Rijwielhandel Hoogeveen
Rijwielhandel Hoogeveen is onze eigen ´hofleverancier´ als het om (gebruikte) fietsen gaat. Dat onze fietsenmaker op deze blog gekomen is, is een verhaal apart. Lees maar mee.
Het ongelofelijke verhaal van de zoveelste gestolen fiets
Het was de eerste schooldag van dit jaar en Jan was juist met frisse tegenzin naar buiten gestapt om aan de 22 kilometer lange fietstocht naar school te beginnen, toen hij rechtsomkeert maakte: ¨Mam, mijn fiets is er niet!¨
Afijn. Ik schrik niet zo snel meer, van zoiets en dus begon ik het riedeltje af te draaien: ¨Wanneer heb je hem voor het laatst gebruikt? Heeft Koos of Leendert hem geleend? Staat hij toevallig nog bij een bushalte?¨ Enzovoorts. Lang verhaal kort: Jan had hem op de laatste schooldag voor de kerstvakantie in de tuin gestald en daarna had niemand hem meer gebruikt of gezien. Conclusie: de zóveelste (uit de tuin) gejatte fiets. Grommm!!
Jan kreeg een OV-kaart in de hand geduwd en werd gesommeerd naar de bushalte te rennen. In zo´n geval gaan wij niet meteen over tot het kopen van een nieuwe (tweedehands) fiets, want niet zelden komt zo´n gestolen fiets nog wel boven water. Deze keer leek ons zoeken in allerlei fietsenstallingen, bij winkels, bij bushaltes etc. vruchteloos. In de voorjaarsvakantie besloten we een nieuwe (ja, tweedehands) fiets te gaan kopen bij Hoogeveen in Nieuw-Lekkerland. Maar er kwam één en ander tussen en de fiets werd niet gekocht.
Op de maandag ná die vakantie werd ik gebeld door Hoogeveen: of wij soms een Batavus fiets misten. Ja!! Jan z´n fiets bleek al heel lang ergens onder aan de dijk naar Papendrecht te liggen. De fietsenmaker had hem daar zien liggen en was op een dag, toen die fiets steeds maar niet werd weggehaald, eens poolshoogte gaan nemen. Framenummer genoteerd en nagezocht in de administratie. Die fiets bleek van ons! Helaas was de fiets behoorlijk toegetakeld. Ik vroeg de fietsenmaker, of hij, als hij er weer langs kwam, de fiets wilde meenemen om hem te repareren. Dus geschiedde. Althans: het meenemen. Het repareren bleek onbegonnen werk. De fiets was compleet vernield. Zonde!! Jan had hem nog maar een paar maanden. Zijn vorige fiets was ook al gestolen :-(.
Maar nu wachtten we niet langer. Willem is samen met Jan een prachtige nieuwe (ja, ja, tweedehands) fiets gaan uitzoeken. Hopelijk gaat Jan er nu jarenlang plezier van hebben en blijven de dieven er met hun p*ten vanaf!
Een totaalplaatje
Bij Hoogeveen kun je terecht voor een enorm assortiment nieuwe fietsen van allerlei merken (dealer van Trek, Sparta, Cortina, Multicycle). Behalve allerlei merken leveren ze ook allerlei soorten: kinderfietsen, damesfietsen, herenfietsen, stadsfietsen, elektrische fietsen enzovoorts.
Hoogeveen heeft verder ook altijd een mooie voorraad gebruikte fietsen. Allemaal keurig opgeknapt en nagekeken, uiteraard! Wij kunnen er altijd goed slagen.
En dan is Hoogeveen ook nog eens de perfecte rijwielhandel als het gaat om het uitvoeren van reparaties en onderhoud. Ze hebben voor het gemak een heel goede en GRATIS haal- en brengservice in de regio.
Zie je: Rijwielhandel Hoogeveen is er voor het hele totaalplaatje!
Op het web
Bij Hoogeveen kun je ook online terecht in de webshop waar iedere fietsliefhebber van zal smullen. Zóveel producten en zóveel uit voorraad leverbaar! Verzending naar elk adres in Nederland en bij een bestelbedrag van 40,00 is dat zelfs gratis!
Service
Moet ik het nog over service hebben? Nee toch?! Als ze zelfs de moeite nemen om gestolen fietsen bij de rechtmatige eigenaar te brengen, dan zegt dat volgens mij genoeg. Van harte aanbevolen!
3) Eenvoudiglevenshop
Als laatste wil ik nog even wat nieuwtjes delen uit de Eenvoudiglevenshop. De tijd dat we alleen/vooral bakmixen leverden ligt al even achter ons. Ons assortiment breidt zich week na week verder uit.
Keukenspullen
Zo namen we in de categorie ´Keukenspullen´ prachtige, handgemaakte houten producten op. Gemaakt door mensen die het tijdelijk moeilijk hebben in het leven. Ons toppertje is de stokbroodplank van bijna een meter lang, die enorm leuk is als hippe tapasplank. Maar ook de set broodplankjes op een houder zijn om verliefd op te worden.
Persoonlijke verzorging
Eerlijke, eenvoudige producten, die goed zijn voor mens en milieu. Dat is wat we willen, toch? Heel binnenkort komt de bekende biologische Werfzeep in de shop. En ook bamboe tandenborstels en tandpasta zonder troep. Maar dat is nog heel even wachten. Wat we wel alvast in het assortiment hebben is: blikjes deodorant in 6 verschillende geuren. Helemaal puur natuur op basis van o.a. bijenwas.
Eenvoudig huishouden
En er is een nieuwe categorie in het leven geroepen: eenvoudig huishouden. We hebben nog maar een beperkt assortiment, maar ook dat wordt snel uitgebreid. Voor nu kun je alvast bij ons terecht voor een groenteborstel van kokosvezels, waarmee je zoveel méér kunt schrobben dan alleen maar groente en fruit. Ook hebben we fijne knijpers van hout uit ecologisch beheerde bossen. Zelfs ook knijpers zonder metaal.
Stukje bij beetje worden we steeds completer en hebben we méér producten om blij van te worden. Nieuwe producten vind je steeds aangekondigd op onze Facebookpagina
↧
Hans naar Malawi
Ergens rond de Kerstdagen las Willem een reportage in de krant over Thea, die uit roeping in Malawi is gaan werken en wonen. Het artikel boeide hem en hij las het tijdens het koffie drinken voor. We praatten er wat over na en als vanzelf rees de vraag: ¨Hans, zou het niet wat voor jóu zijn, om een tijdje als vrijwilliger naar Malawi te gaan?¨ Ja, Hans had er eigenlijk direct wel oren naar!
Een tijdje later informeerde hij naar mogelijkheden om via Stichting Stephanos naar Malawi te gaan. Hij kreeg al snel te horen, dat er op dat moment geen projecten beschikbaar waren om aan deel te nemen, maar dat men er later op terug zou komen.
Het was een tijdje stil en het plan raakte al een beetje naar de achtergrond, toen er opeens de vraag kwam om deel te nemen aan een bijzonder project:
Karin van Meeuwen is een vrouw, die al jarenlang in Malawi werkt en woont. Op dit moment woont ze in de buurt van Lilongwe. In de dorpjes daar in de streek vertellen zij en haar mensen het Evangelie en daarbij geven ze onderwijs in landbouw en andere vaardigheden voor in het dagelijks leven. De focus ligt op (wees)kinderen, maar ook ouders krijgen onderwijs, zodat het hele gezin en hele dorpen kunnen méé-ontwikkelen.
Het is de bedoeling om er een trainingscentrum te realiseren, met daarbij stafhuizen. Op dit moment worden er ook al trainingen gegeven, maar die vinden buiten onder een boom plaats. In een echte klas met een schoolbord is het toch fijner lesgeven en bovendien is dat bevordelijk voor de concentratie.
Hans gaat samen met nog een vrijwilliger bouwen aan dat trainingscentrum/leerboerderij. Er moet een container omgebouwd worden tot woonhuis. Daarnaast is er een schooltje in Nkhoma, wat afgebouwd moet worden. Of dat allemaal gaat lukken, is behalve een kwestie van tijd en mankracht, óók een kwestie van geld.
Wat er verder zoal op het wensenlijstje van Karin staat? Het bouwen (lassen) van een metalen kippenren, het opzetten van een geitenschuur, het maken van een solardroger voor moringabladeren, en het timmeren van een kast voor evangelisatiemateriaal op het kantoor enzovoorts.
Werk genoeg dus :-))
Hans lichtte snel zijn werkgever in. Die was gelukkig direct enthousiast over het project. Het is iets, waar hij helemaal achter staat. Natuurlijk is het voor hem ook even slikken: een werknemer die in de drukste tijd van het jaar weggaat. Maar dat probleem neemt hij op de koop toe. Wel was direct zijn vraag, of Hans toch wel bij hem zou terugkomen, na zijn reis. Ja hoor. Dat is helemaal het plan!
Al met al is het dan ´ineens´ zover en hoopt Hans al over twee weken (!) te vertrekken. De voorbereidingen zijn in volle gang. En daar hoort ook bij: geld inzamelen voor zijn reis en verblijf. Als je zoiets lang van tevoren weet, kun je natuurlijk allerlei creatieve acties verzinnen. Nu het wat ´last-minute´ is, hebben we bedacht om maar gewoon een online doneeractie te starten. We brengen de actie onder de aandacht op deze blog, op facebook, in onze email-adresboeken, in onze familie, bij onze collega´s enzovoorts. Gelukkig hebben we een heel groot netwerk. En nu maar hopen dat er veel mensen een steentje willen bijdragen.
Wil je ook helpen?
Steun dan de actie ¨HELP HANS NAAR MALAWI¨ en klik op de link om naar de doneerpagina te gaan. Je helpt via deze doneerpagina al mee vanaf 5,00 euro. De pagina blijft open staan tot de dag dat Hans hoopt terug te komen (10 juli 2018).
Ga naar de doneerpagina:https://www.doneeractie.nl/help-hans-naar-malawi/-27595
Intussen zal ik uiteraard regelmatig over Hans en zijn plan schrijven. Want hoe mooi het plan ook is, het is toch ook weer een hele onderneming. En uit moederoogpunt: weer een oefening in loslaten....
![]()
Een tijdje later informeerde hij naar mogelijkheden om via Stichting Stephanos naar Malawi te gaan. Hij kreeg al snel te horen, dat er op dat moment geen projecten beschikbaar waren om aan deel te nemen, maar dat men er later op terug zou komen.
Het was een tijdje stil en het plan raakte al een beetje naar de achtergrond, toen er opeens de vraag kwam om deel te nemen aan een bijzonder project:
Karin van Meeuwen is een vrouw, die al jarenlang in Malawi werkt en woont. Op dit moment woont ze in de buurt van Lilongwe. In de dorpjes daar in de streek vertellen zij en haar mensen het Evangelie en daarbij geven ze onderwijs in landbouw en andere vaardigheden voor in het dagelijks leven. De focus ligt op (wees)kinderen, maar ook ouders krijgen onderwijs, zodat het hele gezin en hele dorpen kunnen méé-ontwikkelen.
Het is de bedoeling om er een trainingscentrum te realiseren, met daarbij stafhuizen. Op dit moment worden er ook al trainingen gegeven, maar die vinden buiten onder een boom plaats. In een echte klas met een schoolbord is het toch fijner lesgeven en bovendien is dat bevordelijk voor de concentratie.
Hans gaat samen met nog een vrijwilliger bouwen aan dat trainingscentrum/leerboerderij. Er moet een container omgebouwd worden tot woonhuis. Daarnaast is er een schooltje in Nkhoma, wat afgebouwd moet worden. Of dat allemaal gaat lukken, is behalve een kwestie van tijd en mankracht, óók een kwestie van geld.
Wat er verder zoal op het wensenlijstje van Karin staat? Het bouwen (lassen) van een metalen kippenren, het opzetten van een geitenschuur, het maken van een solardroger voor moringabladeren, en het timmeren van een kast voor evangelisatiemateriaal op het kantoor enzovoorts.
Werk genoeg dus :-))
Hans lichtte snel zijn werkgever in. Die was gelukkig direct enthousiast over het project. Het is iets, waar hij helemaal achter staat. Natuurlijk is het voor hem ook even slikken: een werknemer die in de drukste tijd van het jaar weggaat. Maar dat probleem neemt hij op de koop toe. Wel was direct zijn vraag, of Hans toch wel bij hem zou terugkomen, na zijn reis. Ja hoor. Dat is helemaal het plan!
Al met al is het dan ´ineens´ zover en hoopt Hans al over twee weken (!) te vertrekken. De voorbereidingen zijn in volle gang. En daar hoort ook bij: geld inzamelen voor zijn reis en verblijf. Als je zoiets lang van tevoren weet, kun je natuurlijk allerlei creatieve acties verzinnen. Nu het wat ´last-minute´ is, hebben we bedacht om maar gewoon een online doneeractie te starten. We brengen de actie onder de aandacht op deze blog, op facebook, in onze email-adresboeken, in onze familie, bij onze collega´s enzovoorts. Gelukkig hebben we een heel groot netwerk. En nu maar hopen dat er veel mensen een steentje willen bijdragen.
Wil je ook helpen?
Steun dan de actie ¨HELP HANS NAAR MALAWI¨ en klik op de link om naar de doneerpagina te gaan. Je helpt via deze doneerpagina al mee vanaf 5,00 euro. De pagina blijft open staan tot de dag dat Hans hoopt terug te komen (10 juli 2018).
Ga naar de doneerpagina:https://www.doneeractie.nl/help-hans-naar-malawi/-27595
Intussen zal ik uiteraard regelmatig over Hans en zijn plan schrijven. Want hoe mooi het plan ook is, het is toch ook weer een hele onderneming. En uit moederoogpunt: weer een oefening in loslaten....
↧
↧
Met de trein een nieuwe auto ophalen!
Sinds vorig jaar februari Willem z´n zaken-auto werd gestolen, reed hij in een huur-auto. Dat dat zo heel lang duurde, komt doordat we eerst een tijdje moesten wachten, voordat de gestolen auto (die weer terug gevonden werd) door de politie werd vrij gegeven. Daarna moesten er tot twee ver experts naar kijken, om te bepalen, of de auto total loss was, óf dat hij nog gerepareerd kon worden. De auto werd total loss verklaard en op een gegeven moment kreeg Willem een budget te horen, waar binnen hij een nieuwe lease-auto mocht uitzoeken. Ook dat nam de nodige tijd in beslag, want behalve aan het budget, was Willem ook aan bepaalde regeltjes gebonden. En dan nog: wat moest hij ooit kiezen? Hij had eigenlijk nooit over auto´s nagedacht, maar reed al minstens 25 jaar ´een ster´, zoals hij zelf altijd liefkozend zei (Mercedes). Een ster rijden viel niet binnen de regels en dus: moeilijk, moeilijk, moeilijk. Tot twee keer toe diende hij na lang zoeken een voorstel in, maar beide keren werd dat afgewezen. Bleek het toch net niet binnen het budget of de regeltjes te passen. Uiteindelijk heeft Willem gezegd: doen jullie zelf maar een voorstel. En zo kwam alles eindelijk rond en werd de nieuwe auto besteld. Een Skoda Superb. Spannend hoor. We hadden nooit eerder een spiksplinternieuwe auto gekocht of gereden. Willem kreeg bericht dat de auto in week 11 geproduceerd zou worden. Daarna zou hij naar de dealer gebracht worden en aangemeld worden enzo. En gisteren was het zover: Willem mocht de nieuwe auto gaan ophalen!!
Klein ´probleempje´: de auto moest helemaal in Nijmegen opgehaald worden. Nou, helemáál geen probleem: we besloten er een gezellig uitstapje van te maken. Willem had om 15.00 uur een afspraak bij de dealer en we zouden samen met het Openbaar Vervoer naar Nijmegen reizen. Daarna zouden we er een paar uurtjes voor samen aan vast plakken.
We zochten uit, hoe we moesten reizen en leenden van de kinderen twee OV-kaarten. We hadden het gevoel om op schoolreisje te gaan. Eerst met de bus van 12.21 naar het station in Dordrecht en daarna met de trein van 12.58 naar Nijmegen-Goffert. Daarvandaan was het nog een kleine wandeling.
Om 12 uur stond ik kant en klaar. Twee lunches in een tas, m´n breiwerkje, de OV-kaartje, de paraplu (pfff, wat was het sip weer). Maar om 8 over 12 was Willem nóg niet thuis! Ik werd al nerveus en belde hem op. Ja, hij was laat, maar reed al in Alblasserdam. Daar kwam hij dan eindelijk. Snel, snel nog even naar binnen om iets te pakken en daarna in gestrekte draf naar de bushalte. En ja hoor: daar reed de bus vlak voor onze neus weg :-(. Ik was er flink chagrijnig van en mopperde waarom Willem nu toch zo laat was geweest enzo. We gingen over op plan B: met de auto naar station Dordrecht, daar parkeren en die auto zouden we dan ´s avonds wel gaan ophalen. Snel sprintten we weer terug naar huis en reden naar Dordrecht, waar we ruim op tijd aankwamen.
Ik checkte in en Willem wilde datzelfde ná mij doen, maar: de toegang werd geweigerd. Hè, wat nú weer. Ik had toch echt ´s morgens nog voldoende saldo op de kaarten gezet, want ik wist dat er minstens 20 euro op moest staan om met de trein te kunnen reizen. Willem probeerde alle poortjes, maar nee. Alleen het Arriva poortje ging open en zo liep hij het station op. Maar dat was natuurlijk geen oplossing, want dan zou hij nog niet met de NS mee kunnen. Een meneer schoot te hulp en gaf allerlei adviezen: Willem moest dit en Willem moest dat. Maar niets werkte. Daarna liep hij met Willem naar de automaat om nog eens na te kijken of er voldoende saldo op de kaart stond. Ja, dat stond er op. Ten einde raad zei hij, dat Willem maar direct achter hem aan door het poortje moest gaan en dat hij dan naar de Controle moest om hulp. Zo gezegd, zo gedaan. Intussen kneep ik hem als een ouwe dief, want de klok draaide door en door. We renden naar de Controlepost en daar wist de meneer raad: Willem moest direct achter mij aan het poortje weer door, het station af. Dan bij de automaat zijn kaart op Tweede Klas zetten. Waarom dat nu precies zo moest, weet ik ook niet. Want de kaart staat standaard op Tweede Klas. Maar in elk geval moest dat nog bevestigd worden, ofzo. Zodra er op het scherm stond dat alles OK was, renden we naar spoor 4b. De trein stond er nog. Op de laatste 10 seconden renden we naar binnen en zegen neer. De trein zette zich in beweging. Nog even waren we onzeker, of we toch wel in de goede trein zaten. Op den duur ga je overal aan twijfelen :-). Maar: we zaten in de goede trein. Langzaam zakte mijn (nog steeds) mopperige en chagrijnige bui en gebeurde wat ik al wist dat zou gebeuren: we konden smakelijk om ons gestuntel lachen :-)).
![]()
De lunches kwamen voor de dag. En daarna het breiwerkje. Gratis Wifi en gratis je mobiel opladen (stekker had ik zowaar ook bij me). De controleur kwam en onze kaarten waren goed. Wat wil je nog meer. We grapten al, dat we niet konden wáchten tot Willem met pensioen zou gaan en dat we dan een jaarkaart zouden nemen :-).
Dik anderhalf uur in de trein en half Nederland trok aan ons voorbij. Gezellig zo hoor!
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
We stapten op het juiste station(netje) uit. Liepen de trap af en bestudeerden beneden de kaart op Willem z´n mobiel, hoe we nu moesten lopen. Juist wilden we weg lopen, toen ik bedacht, dat we nog niet uitgecheckt hadden. Ha, ha, wij zijn echt nog van het kaartjes-kopen-tijdperk hoor. Trappen weer op, kaartjes voor de paal gehouden, trappen weer af en samen onder Moeders Paraplu liepen we naar de de Skoda Dealer, Hegeman.
Daar werden we al verwacht en, héérlijk, we kregen eerst koffie aangeboden. Dat smaakte! Pim, de verkoper hield het officiële overdrachtspraatje en daarna liep hij ons voor naar boven, waar de fonkelnieuwe auto klaarstond. WOW!
![]()
![]()
![]()
![]()
Hij werd aan alle kanten bekeken. Willem ging er in zitten en de verkoper vertelde hoe Willem z´n mobiel met de auto kon ´praten´ enzo. En daarna werd heel officieel de sleutel overhandigd. En nog een kadootje: wijn en nootjes. Lekker hoor.
![]()
De auto werd de showroom uit gereden en Willem tekende voor ontvangst.
![]()
Zo. Dat was gebeurd. We konden wegrijden. Een beetje onwennig stapten we in. Maar een auto is een auto en wegrijden is in elke auto hetzelfde. Dat kwam helemaal goed :-). Voordat we de straat uitreden, wilde ik een foto maken van de kilometerstand. Het was even zoeken, waar we die konden vinden, maar we vonden hem, hoor. Hoe speciaal! Een auto met 8 kilometer op de teller :-).
![]()
En toen waren we ´vrij´. Hadden we een paar uurtjes Willem-en-Teunie-tijd. Het was alleen super jammer, dat het regende en regende en regende. Want wat ga je nu doen, ´s middags om 4 uur? Ik had op FB een oproepje gedaan, of iemand iets leuks wist om te doen in Nijmegen, zo tussen 4 en 6. Daar zaten echt leuke ideeën bij. Maar niet voor zo heel kort. Wij vinden het althans niets om een uur voor sluitingstijd nog een museum in te gaan. Dan voel ik me opgejaagd en zie ik niets. Winkelen of iets anders ´buiten´ was echt niet te doen vanwege het weer. We besloten om dan maar een rit buiten de snelwegen richting het Westen te gaan maken en te zien wat er op ons pad kwam.
Eigenlijk is zoiets altijd leuk. Je komt langs dorpjes waarvan je het bestaan niet wist. We verwonderden ons over de enorme kerken, waar we langs reden.
![]()
Stopten bij een landwinkel en drentelden daar op ons gemakje rond.
![]()
We dronken koffie bij een Bakker Bart (waar het smerig was en waar we dus niet echt van onze koffie met lekkers genoten) en reden kilometers en kilometers over dijken.
![]()
Intussen ontdekten we steeds wat nieuws in die auto natuurlijk. Willem zocht een plaatsje om z´n mobiel neer te leggen. Er was geen standaard, zoals in de huurauto en hij legde hem dan maar in een vakje, waar hij mooi opgeborgen leek. Wat een verrassing, toen hij na een poosje ontdekte, dat in dat vakje zijn mobiel gewoon vanzelf, draadloos, opgeladen werd. Wat een gemak!
Intussen deed ik míjn mobiel aan de oplader en, floep, er werd verbinden gemaakt en al m´n apps verschenen zo op het scherm in de auto. We zetten mijn spotify playlist aan en de prachtigste psalmen klonken in de auto. Al psalmengalmend reden we verder. Het was helemaal niet erg meer, dat het regende. We hadden het prima naar ons zin.
Ik zag een ooievaar in het gras. Altijd mooi, zo´n zwartwitte grote vogel in het groene gras.
![]()
Even later zag ik waar hij vandaag kwam: een hoogspanningsmast met allemaal ooievaarsnesten! Nog nooit zoiets gezien!
![]()
We reden totdat we in Zaltbommel aankwamen. Daar hebben we een patatje gehaald bij een cafetaria en dat aan de waterkant opgesmikkeld.
We hielden intussen ook de actiepagina van Hans in de gaten. Nog heeeel even en de teller zou de 3000 euro aantikken!! En ja hoor, vlak na het eten was het zover:
![]()
Wat geweldig is dit!! Zo fijn! Alsof je zelf een prachtig kado krijgt. Het ziet ernaar uit, dat Hans straks nog een mooi bedrag in het project kan stoppen. En dat is extra fijn, omdat we hoorden dat de bouw van het schooltje al 3 jaar stil ligt vanwege geldgebrek!
Tenslotte reden we van Zaltbommel over de Waalbandijk naar Brakel, waar we de pont naar Vuren namen.
![]()
We stonden als enige auto op de pont en Willem maakte een praatje met de pontmeneer. Hij vertelde, dat onze auto nog maar 3 uurtjes oud was. Dat had die man al gezien! Hij ging zelf namelijk vrijdag zíjn nieuwe auto ophalen en dat scheelde maar een paar nummertjes met het kenteken van ónze auto. Hoe grappig. Dat mensen op zoiets letten, zeg!
We appten naar huis, dat ze onderhand wel konden gaan koffie zetten. En zo kwamen we veilig en wel rond koffietijd thuis. Net alsof we heeeeeel lang weggeweest waren!
Klein ´probleempje´: de auto moest helemaal in Nijmegen opgehaald worden. Nou, helemáál geen probleem: we besloten er een gezellig uitstapje van te maken. Willem had om 15.00 uur een afspraak bij de dealer en we zouden samen met het Openbaar Vervoer naar Nijmegen reizen. Daarna zouden we er een paar uurtjes voor samen aan vast plakken.
We zochten uit, hoe we moesten reizen en leenden van de kinderen twee OV-kaarten. We hadden het gevoel om op schoolreisje te gaan. Eerst met de bus van 12.21 naar het station in Dordrecht en daarna met de trein van 12.58 naar Nijmegen-Goffert. Daarvandaan was het nog een kleine wandeling.
Om 12 uur stond ik kant en klaar. Twee lunches in een tas, m´n breiwerkje, de OV-kaartje, de paraplu (pfff, wat was het sip weer). Maar om 8 over 12 was Willem nóg niet thuis! Ik werd al nerveus en belde hem op. Ja, hij was laat, maar reed al in Alblasserdam. Daar kwam hij dan eindelijk. Snel, snel nog even naar binnen om iets te pakken en daarna in gestrekte draf naar de bushalte. En ja hoor: daar reed de bus vlak voor onze neus weg :-(. Ik was er flink chagrijnig van en mopperde waarom Willem nu toch zo laat was geweest enzo. We gingen over op plan B: met de auto naar station Dordrecht, daar parkeren en die auto zouden we dan ´s avonds wel gaan ophalen. Snel sprintten we weer terug naar huis en reden naar Dordrecht, waar we ruim op tijd aankwamen.
Ik checkte in en Willem wilde datzelfde ná mij doen, maar: de toegang werd geweigerd. Hè, wat nú weer. Ik had toch echt ´s morgens nog voldoende saldo op de kaarten gezet, want ik wist dat er minstens 20 euro op moest staan om met de trein te kunnen reizen. Willem probeerde alle poortjes, maar nee. Alleen het Arriva poortje ging open en zo liep hij het station op. Maar dat was natuurlijk geen oplossing, want dan zou hij nog niet met de NS mee kunnen. Een meneer schoot te hulp en gaf allerlei adviezen: Willem moest dit en Willem moest dat. Maar niets werkte. Daarna liep hij met Willem naar de automaat om nog eens na te kijken of er voldoende saldo op de kaart stond. Ja, dat stond er op. Ten einde raad zei hij, dat Willem maar direct achter hem aan door het poortje moest gaan en dat hij dan naar de Controle moest om hulp. Zo gezegd, zo gedaan. Intussen kneep ik hem als een ouwe dief, want de klok draaide door en door. We renden naar de Controlepost en daar wist de meneer raad: Willem moest direct achter mij aan het poortje weer door, het station af. Dan bij de automaat zijn kaart op Tweede Klas zetten. Waarom dat nu precies zo moest, weet ik ook niet. Want de kaart staat standaard op Tweede Klas. Maar in elk geval moest dat nog bevestigd worden, ofzo. Zodra er op het scherm stond dat alles OK was, renden we naar spoor 4b. De trein stond er nog. Op de laatste 10 seconden renden we naar binnen en zegen neer. De trein zette zich in beweging. Nog even waren we onzeker, of we toch wel in de goede trein zaten. Op den duur ga je overal aan twijfelen :-). Maar: we zaten in de goede trein. Langzaam zakte mijn (nog steeds) mopperige en chagrijnige bui en gebeurde wat ik al wist dat zou gebeuren: we konden smakelijk om ons gestuntel lachen :-)).
De lunches kwamen voor de dag. En daarna het breiwerkje. Gratis Wifi en gratis je mobiel opladen (stekker had ik zowaar ook bij me). De controleur kwam en onze kaarten waren goed. Wat wil je nog meer. We grapten al, dat we niet konden wáchten tot Willem met pensioen zou gaan en dat we dan een jaarkaart zouden nemen :-).
Dik anderhalf uur in de trein en half Nederland trok aan ons voorbij. Gezellig zo hoor!
We stapten op het juiste station(netje) uit. Liepen de trap af en bestudeerden beneden de kaart op Willem z´n mobiel, hoe we nu moesten lopen. Juist wilden we weg lopen, toen ik bedacht, dat we nog niet uitgecheckt hadden. Ha, ha, wij zijn echt nog van het kaartjes-kopen-tijdperk hoor. Trappen weer op, kaartjes voor de paal gehouden, trappen weer af en samen onder Moeders Paraplu liepen we naar de de Skoda Dealer, Hegeman.
Daar werden we al verwacht en, héérlijk, we kregen eerst koffie aangeboden. Dat smaakte! Pim, de verkoper hield het officiële overdrachtspraatje en daarna liep hij ons voor naar boven, waar de fonkelnieuwe auto klaarstond. WOW!
Hij werd aan alle kanten bekeken. Willem ging er in zitten en de verkoper vertelde hoe Willem z´n mobiel met de auto kon ´praten´ enzo. En daarna werd heel officieel de sleutel overhandigd. En nog een kadootje: wijn en nootjes. Lekker hoor.
De auto werd de showroom uit gereden en Willem tekende voor ontvangst.
Zo. Dat was gebeurd. We konden wegrijden. Een beetje onwennig stapten we in. Maar een auto is een auto en wegrijden is in elke auto hetzelfde. Dat kwam helemaal goed :-). Voordat we de straat uitreden, wilde ik een foto maken van de kilometerstand. Het was even zoeken, waar we die konden vinden, maar we vonden hem, hoor. Hoe speciaal! Een auto met 8 kilometer op de teller :-).
En toen waren we ´vrij´. Hadden we een paar uurtjes Willem-en-Teunie-tijd. Het was alleen super jammer, dat het regende en regende en regende. Want wat ga je nu doen, ´s middags om 4 uur? Ik had op FB een oproepje gedaan, of iemand iets leuks wist om te doen in Nijmegen, zo tussen 4 en 6. Daar zaten echt leuke ideeën bij. Maar niet voor zo heel kort. Wij vinden het althans niets om een uur voor sluitingstijd nog een museum in te gaan. Dan voel ik me opgejaagd en zie ik niets. Winkelen of iets anders ´buiten´ was echt niet te doen vanwege het weer. We besloten om dan maar een rit buiten de snelwegen richting het Westen te gaan maken en te zien wat er op ons pad kwam.
Eigenlijk is zoiets altijd leuk. Je komt langs dorpjes waarvan je het bestaan niet wist. We verwonderden ons over de enorme kerken, waar we langs reden.
Stopten bij een landwinkel en drentelden daar op ons gemakje rond.
We dronken koffie bij een Bakker Bart (waar het smerig was en waar we dus niet echt van onze koffie met lekkers genoten) en reden kilometers en kilometers over dijken.
Intussen ontdekten we steeds wat nieuws in die auto natuurlijk. Willem zocht een plaatsje om z´n mobiel neer te leggen. Er was geen standaard, zoals in de huurauto en hij legde hem dan maar in een vakje, waar hij mooi opgeborgen leek. Wat een verrassing, toen hij na een poosje ontdekte, dat in dat vakje zijn mobiel gewoon vanzelf, draadloos, opgeladen werd. Wat een gemak!
Intussen deed ik míjn mobiel aan de oplader en, floep, er werd verbinden gemaakt en al m´n apps verschenen zo op het scherm in de auto. We zetten mijn spotify playlist aan en de prachtigste psalmen klonken in de auto. Al psalmengalmend reden we verder. Het was helemaal niet erg meer, dat het regende. We hadden het prima naar ons zin.
Ik zag een ooievaar in het gras. Altijd mooi, zo´n zwartwitte grote vogel in het groene gras.
Even later zag ik waar hij vandaag kwam: een hoogspanningsmast met allemaal ooievaarsnesten! Nog nooit zoiets gezien!
We reden totdat we in Zaltbommel aankwamen. Daar hebben we een patatje gehaald bij een cafetaria en dat aan de waterkant opgesmikkeld.
We hielden intussen ook de actiepagina van Hans in de gaten. Nog heeeel even en de teller zou de 3000 euro aantikken!! En ja hoor, vlak na het eten was het zover:
Wat geweldig is dit!! Zo fijn! Alsof je zelf een prachtig kado krijgt. Het ziet ernaar uit, dat Hans straks nog een mooi bedrag in het project kan stoppen. En dat is extra fijn, omdat we hoorden dat de bouw van het schooltje al 3 jaar stil ligt vanwege geldgebrek!
Tenslotte reden we van Zaltbommel over de Waalbandijk naar Brakel, waar we de pont naar Vuren namen.
We stonden als enige auto op de pont en Willem maakte een praatje met de pontmeneer. Hij vertelde, dat onze auto nog maar 3 uurtjes oud was. Dat had die man al gezien! Hij ging zelf namelijk vrijdag zíjn nieuwe auto ophalen en dat scheelde maar een paar nummertjes met het kenteken van ónze auto. Hoe grappig. Dat mensen op zoiets letten, zeg!
We appten naar huis, dat ze onderhand wel konden gaan koffie zetten. En zo kwamen we veilig en wel rond koffietijd thuis. Net alsof we heeeeeel lang weggeweest waren!
↧
Familiedagen
Donderdag had ik de hele dag een stagière. Een nichtje moest voor school een snuffelstage doen. Ze wil graag iets met voedsel gaan doen: bakker, horeca of wat dan ook. Dus kwam het verzoek, of ze een dag bij tante Teunie mocht meelopen. Natuurlijk. Gezellig hoor! Uiteraard heb ik er die dag een volledig keukenprogramma op losgelaten en mocht nichtje J. bij van alles en nog wat helpen.
Eerst maakten we heerlijke aspergetaartjes voor in de kookrubriek van Terdege. Dat was al bijna een ochtendvullend programma, want er moeten voor die rubriek ook altijd procesfoto´s worden gemaakt. Dat betekent, dat elk stapje van het recept moet worden vastgelegd. Dus steeds: handen wassen, spulletjes onder de fotolampen opstellen, foto´s maken en weer verder met de kokerij.
Aan het einde van de ochtend maakten we een uitgebreide lunch klaar: een omelet, gevuld met restjes van de vulling van de aspergetaartjes, pannenkoeken en uiteraard moesten ook de taartjes worden gekeurd.
En passant gaf ik m´n nichtje een mini-workshop brood bakken :-).
Halverwege de middag zat de stage-dag er op. Wat hadden we veel gedaan! En wat had J. veel geleerd. Het was erg gezellig, zo!
Het meeste leer je trouwens (vind ik althans) door gewoon te doen! Kijk maar: Hans naait gewoon even een scheur in zijn werkbroek dicht. Terwijl hij hem aan heeft, ja. Ha, ha.
Zaterdag was een ouderwetse familiedag. Met veel bezigheden en in-en-uit-gevlieg van die en gene. Ik was gelukkig vroeg begonnen met de dingen die moesten gebeuren: brood bakken en strijken.
Om 10 uur stonden de broden op de roosters uit te dampen en was de strijkmand leeg. Tijd voor koffie bij schoonmama :-).
´s Middags splitsten we op. Willem ging met de kleinkinderen en met de twee Henken (zoon en neefje) op stap. Hij had het al weken geleden bedacht: hij wilde met Willem en Marinus met de metro mee, want die hadden nog nooit in de metro gezeten. De twee Henken wilden maar wat graag mee. Het was een hele onderneming :-). Ze zijn van Zuidplein naar Blaak gereden, hebben over de markt gestiefeld, deden een rondje in de bieb, aten maïs en vis, dronken cola en reden weer terug naar Zuidplein. Vol verhalen kwamen ze aan het einde van de middag weer thuis.
Intussen hadden Maria en ik ervoor gezorgd, dat het zondag én Pasen kon worden. De boel was aan kant, er was cake gebakken en de laatste boodschapjes waren gedaan. We hadden met de groenteboer afgesproken om om twee uur langs te rijden om te kijken, of er nog één en ander was, waar hij vanaf wilde. De kofferbak werd volgeladen. Fijn hoor! We kunnen weer even vooruit.
Wim en Geertje hadden ook hun boodschappen gehaald en kwamen op de frieten af. En zo zaten we ouderwets met z´n twaalven aan tafel. De kinderen hadden uiteraard heel wat te vertellen, na het stadse avontuur met opa!
Na het eten hielp iedereen met opruimen en kreeg ik de gelegenheid om even luxe in bad te gaan. Dat was lekker, nadat ik vanaf half 6 ´s morgens in touw was geweest. Na de koffie gingen ook de kleinkinderen nog even fijn bij opa en oma in bad. Geertje had hun pyjamaatjes al bij zich en zo konden ze schoon en fris, in hun pyjama, in de auto naar huis.
Met Pasen werd het menu bepaald door wat de groenteboer had aangeleverd. Zondag aten we boontjes. Ja, heel fout, uit Egypte. Maar ja, als ik ze niet had meegenomen, zouden ze weggegooid worden. Dus aten wij foute bonen, die heel lekker waren :-).
En Tweede Paasdag was er geen broccoli met zalm, of sla met ei, of weet-ik-veel wat voor lentegerecht, maar gewoon hutspot. Smaakte prima.
Vandaag heb ik de sporen van de zaterdag, zondag en maandag met heel veel aanloop uitgewist. Overal was het kruimelig, vingerig, rommelig en vies. Maar een ochtendje poetsen doet wonderen. Ik zag tenminste waar ik bleef ;-).
↧
Vertrokken!
Hè, hè, Hans is vertrokken :-). Het was een heel project, zeg maar.
Het echte werk begon vrijdag. Althans, dat was de bedoeling. Die dag had hij vrij genomen om in te pakken. Niet dat er iets is ingepakt, hoor, die dag...
Eerst werd er eens heerlijk uitgeslapen. Daarna werd de auto gevraagd, want Hans zou naar het GWK in Dordrecht gaan, om daar Amerikaanse dollars op te nemen. Die waren nodig om in Malawi een visum te bekostigen. Als Hans dan toch in Dordrecht was, zou hij meteen ´nog wat inkopen´ voor de reis doen. Prima, hoor.
Pas aan het einde van de middag kwam hij weer boven water. Mét dollars, mét een stapeltje t-shirts en mét diareeremmers, pijnstillers, strepsils, allerlei reisverpakkingen shampoo, tandpasta en weet ik veel. Pffff.
Afijn. Er moest gedag gezegd worden bij zijn collega´s. Op donderdag had hij dat al in Barendrecht gedaan. Daarvoor hadden Maria en Hans op woensdagavond een hele avond in de keuken staan zwoegen, om twee grote slagroomtaarten te maken.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Het echte werk begon vrijdag. Althans, dat was de bedoeling. Die dag had hij vrij genomen om in te pakken. Niet dat er iets is ingepakt, hoor, die dag...
Eerst werd er eens heerlijk uitgeslapen. Daarna werd de auto gevraagd, want Hans zou naar het GWK in Dordrecht gaan, om daar Amerikaanse dollars op te nemen. Die waren nodig om in Malawi een visum te bekostigen. Als Hans dan toch in Dordrecht was, zou hij meteen ´nog wat inkopen´ voor de reis doen. Prima, hoor.
Pas aan het einde van de middag kwam hij weer boven water. Mét dollars, mét een stapeltje t-shirts en mét diareeremmers, pijnstillers, strepsils, allerlei reisverpakkingen shampoo, tandpasta en weet ik veel. Pffff.
Afijn. Er moest gedag gezegd worden bij zijn collega´s. Op donderdag had hij dat al in Barendrecht gedaan. Daarvoor hadden Maria en Hans op woensdagavond een hele avond in de keuken staan zwoegen, om twee grote slagroomtaarten te maken.
De collega´s in Alblasserdam zouden snacks krijgen. En Hans zou om een uur of 8 wel thuis zijn. Dan kon hij alsnog zijn koffers pakken.
Hans kwam echter pas rond elven thuis. Koffers inpakken? Joh, daar had hij toch nog tijd genoeg voor?
Zaterdagochtend moest Hans nog een tuin afmaken. Rond twaalven zou hij thuis zijn. Dat werd half 2. Had hij toch mooi de hele middag om z´n koffers in te pakken? Maar nee hoor. Hij was amper thuis, of hij was al weer vertrokken. Een biertje doen met een vriend, bij wijze van afscheid. Pfff.
´s Avonds vierde Dirk z´n verjaardag. We zijn daar met z´n allen heen gegaan en hadden een gezellig avond.
Ook voor deze verjaardag was Maria trouwens hard aan het bakken geweest. Nu een echte ´mannentaart´ :-).
Het was inmiddels dus zaterdagavond en er waren nog steeds geen koffers ingepakt. Op zondag hebben we de rustdag en doen we geen onnodig werk. Maar hé, Hans ging pas dinsdagmiddag weg, hoor. Nog tijd zat dus....
Maandagmorgen vroeg dook Hans de schuur in, om nog een project af te maken. Nee, géén koffers inpakken, maar een konijnenhok aftimmeren :-). Hans, de goedzak, had Maria beloofd om een gróót konijnenhok te maken voor haar konijnen. Zó groot, dat Maaikes cavia´s er ook in konden wonen (aparte hokken, gezamenlijke ren). Maar dat hok was nog niet af.
Aan het eind van de morgen kwam het geraamte van het hok naar buiten....
Gaaf hoor. Maar er moest nog véél gebeuren. Het was gelukkig goed weer en de hele middag zijn Hans en Maria samen aan het werk geweest aan het hok. Dat moest niet alleen nog afgetimmerd, maar ook in de grondverf gezet worden.
´s Avonds was het Open Deur voor iedereen, die Hans een goede reis wilde wensen. Het was een gezellige drukte. ¨En? Er helemaal klaar voor?¨, was wat iedereen wilde weten. Ja hoor, alleen nog de koffers inpakken. Maar dat kan morgen nog makkelijk hoor....
Intussen waren er zakken vol spullen gebracht. Hans moest maar kijken, wat hij daarvan mee kon nemen naar Malawi. Dekens, kleding. Moet dat állemaal mee???
En toen was het dinsdag.
Nu móesten de koffers worden gepakt.
Ja, ja, maar er moest nog méér, hoor ;-).
Nog even een muskietennet gaan kopen.
Nog even mijn belastingaangifte doen.
En, o ja, nog even dit printen en dat printen en dit opzoeken en dat opzoeken.
Wonder boven wonder kwamen die koffers toch vol. En nee, niet alle gebrachte dekens konden mee. Maar toch wel een stuk of vier. Hans had niet zoveel kofferruimte nodig, voor drie maanden weg....
En nee! Ik heb níets gecontroleerd! Nou ja...Bíjna niets. Ik heb alleen gevraagd of hij The Holy Bible bij hem had. Nee, nog niet, die moest hij nog pakken. Hij had alleen een Nederlandse ingepakt. En toen ik vroeg of hij zijn reader van de bank had ingepakt, moest die ook nog gepakt worden. Maar verder had hij toch echt zijn hele paklijst afgevinkt. OK. Ik heb niets meer gevraagd. Gevalletje ´loslaten´.
DE KOFFERS WAREN INGEPAKT!!
JOEHOE!!
EEN UUR VOOR VERTREK KLAAR :-)
Intussen had ik een verschrikkelijk rommelige dag. Gewoon van het op eieren lopen. Van de inpakrommel overal. En van het voorbereiden van de workshop ¨Bak je eigen brood¨ van morgen.
Ik had gezegd, dat ik niet zou meegaan naar Schiphol. Sowieso wilden Maaike, Maria en Henk graag mee en daarmee zat de auto vol. Maar bovendien had ik het druk met bakken voor de workshop. Maar toen puntje bij paaltje kwam, zag Maria het niet zitten om mee te gaan. En ik was toch zo goed als klaar met brood bakken...
En ook had ik al pannenkoeken gebakken voor het avondeten. Een deel om mee te geven aan de gasten die naar Schiphol gingen en een deel voor thuis. Eigenlijk...kon ik best mee :-).
Zodoende heb ik mijn planning omgegooid en ben ingestapt. Toch wel heel leuk, want stiekem vond ik het heel kaal om Hans thuis gedag te zeggen en niet écht uit te zwaaien.
Daar gingen we dan...
Onderweg kon ik mooi Maria´s sokken af breien. Zo´n sokkenbreiwerkje kan overal mee naar toe :-).
Op Schiphol heeft Hans eerst zijn koffers laten sealen.
Intussen had hij al contact gehad met z´n maatje met wie hij samen reist. Die had zijn bagage al ingecheckt en zat ergens met zijn familie iets te drinken. OK. Hans ging dus ook maar zijn bagage inchecken.
Terwijl wij daar achter het lint op stonden te wachten, stond ineens Hans z´n reismaatje met zijn familie achter ons en hebben we kennis met elkaar gemaakt. Hans kwam terug van het inchecken en er was nog net even tijd voor een paar foto´s
en voor een pannenkoek en een paar slokken water voor Hans. Het was tijd om door de douane te gaan. Dàg hoor, jongens. Een goede reis en een goed verblijf gewenst, hoor!! Gods Zegen!
En daar stonden we dan. Raar. Zo lang er naar toegeleefd en er naar toegewerkt. Maar als het dan zover is...
Het was inmiddels rond half 7 en tijd om eens aan de pannenkoeken te gaan. We liepen naar het panoramaterras, waar bijna niemand was. We hadden een prachtige picknicktafel helemaal voor ons vieren. De pannenkoeken had ik meegenomen in de Hooimadam en ze waren nog heerlijk warm. Zaten wij daar even oer-Hollands te doen met pannenkoeken en chocolademelk. Ha, ha.
We bleven nog heel even naar de vliegtuigen kijken. Daarna was het uit met de pret. Op naar huis!
Hans heeft op het vliegveld nog even een facebookpagina aangemaakt :-). Ook dat ging uiteraard ´op z´n Hans´: op het laatste moment. Ieder z´n style. Voor wie hem volgen wil: Hans naar Malawi
↧
Markt!
Net als vorig jaar
hopen wij ook dit jaar weer
op de markt
t.b.v. De Schutse
te staan.
Wanneer?
Morgen (zaterdag), 14 april
Waar?
Op het Raadhuisplein in Alblasserdam
Welke tijd?
Van 9.00 uur tot 15.30 uur
Welk doel?
Op deze markt brengen we geld bijeen voor "De Schutse", gehandicaptenzorg. Elk jaar houden we een markt voor de bekostiging van iets noodzakelijks, wat niet door de overheid vergoed wordt. Dit jaar is dat een bedbadwagen, een lift en een tilsysteem voor een nieuwe zorgintensieve woning in Oud-Vossemeer.
Wat verkopen wij?
In de kraam van Eenvoudiglevenshop.nl verkopen we op deze markt kruiden en zepen. We hebben een groot assortiment kruiden bij ons, waaronder een nieuw product: Amsterdamse Shoarmakruiden. Je kunt komen uitzoeken: 3 zakjes kruiden voor slechts 5,00 euro.
Daarnaast hebben we minstens 15 soorten Marseillezeep en andere zepen.
Extra voor onze klanten:
Omdat wij slechts een deel van ons assortiment kunnen meenemen, krijgt elke klant van ons een kortingsbon met een code voor 10% korting op het hele assortiment van de Eenvoudiglevenshop.
Wat is er allemaal op de markt te beleven?
Op de markt zijn er maar liefst meer dan 100 kramen, waar van alles en nog wat wordt verkocht. Daarnaast zijn er allerlei activiteiten, zoals sjoelen op de reuzesjoelbak, autoband wisselen, hout stapelen en nog veel meer. Er is een grote catering-tent, waar je lekker kunt koffie drinken of lunchen. Sowieso zijn er ook kraampjes met allerhande eetwaren. En als kers op de taart is er een grote rommelmarkt, waar je voor weinig geld leuke spulletjes kunt scoren!
De weersverwachting:
Droog en af en toe zon. Wat wil je nog meer :-).
Iedereen hartelijk welkom!
↧
↧
Allerminst saai en een bonus op de koop toe
Mijn week was vorige week allerminst saai :-).
Het begon op maandag met de regelmatig terugkerende administratie-klus. Dat is werk, waar ik niet van hou en ik heb de neiging om dat voor me uit te schuiven. Daarom had ik bedacht, om die koe maar meteen op maandagochtend bij de horens te vatten.
Twintig jaar geleden (of misschien zelfs wel langer) hoorde je van het papierloze tijdperk, wat er aan zat te komen. Nou, dat is tot op heden een sprookje. Wát een papierwinkel heb je toch! En dan komt er hier al een pak minder binnen, sinds ik een paar jaar geleden een sticker op de brievenbus deed, waardoor ik in elk geval de ongeadresseerde reclame misloop. Maar toch...
Na een ochtend hard werken had ik een enorme stapel papier, die naar de papiercontainer mocht:
![]()
Het was zóveel, dat er gewoon een lege plek in mijn kast door ontstond :-).
![]()
´s Avonds hadden we het afscheidsavondje van Hans.
Dinsdag had ik het druk met het voorbereiden van de workshop ¨Bak je eigen brood¨ en ging ik onverwachts mee naar Schiphol om Hans uit te zwaaien.
Woensdag was de workshop en leerden 10 dames, hoe ze heel gemakkelijk zelf de allerlekkerste broden kunnen bakken.
Donderdag ging ik met Maria naar de psycholoog, de diëtist en de kinderarts en waren we daarmee een dikke middag onder de pannen. ´s Avonds brachten Willem en ik een bezoekje aan Willem z´n vader.
Vrijdag had ik het druk met het inpakken van de laatste 100 zakjes kruiden voor de markt van zaterdag.
![]()
En zaterdag was de markt t.b.v. de Schutse. Samen met Maaike en Maria stond ik de hele dag achter m´n kraampje met kruiden en zeep. Henk heeft zo´n beetje de hele dag op de markt rondgezworven. Hij had het prima naar z´n zin :-). En ook Willem pendelde steeds tussen huis en markt heen-en-weer. Hij is er eerst met zijn moeder wezen koffie drinken en tussen de middag was het geen vraag waar hij zou lunchen ;-). Er was een flink aanbod aan lekkers. Dat kwam dus helemaal goed.
![]()
![]()
![]()
Het was een erg gezellige dag met een prachtige opbrengst voor het goede doel. Er is netto maar liefst 55.000 euro opgehaald!
Tussen de bedrijven door moest er toch ook nog een gezin en een webshop gerund worden. Ik karnde boter
![]()
![]()
![]()
kookte elke dag een warme maaltijd, bakte brood, deed de was en de strijk, ruimde op, sopte toiletten, schuurde het gasstel, trok onkruid uit de tuin, nam stof af, slingerde de stofzuiger door het huis, enzovoorts enzovoorts. En elke dag maakte ik postpakketjes klaar voor de workshop en deed tegen 17.00 uur mijn ritje naar het postkantoor. Gewoon alles wat er langs kwam dus. Afwisseling genoeg en ik heb geen moment naar werk hoeven te zoeken :-).
Maar was is nu die bonus, die we op de koop toe kregen?
Dat is een heel verhaal. Ha, ha, echt iets raars.
Weet je nog, dat we vorig jaar ´ineens´ jonge cavia´s hadden? We dachten dat we twee vrouwtjes-cavia´s hadden, maar dat bleken een mannetje en vrouwtje te zijn. Afijn. We hadden naast die twee cavia´s, óók twee konijnen. Die kreeg Maria vorig jaar, nadat het konijn wat ze al jááááren had, was doodgebeten door de hond van de buren. D´r nichtje vond dat zó zielig voor Maria, dat ze met twee schattige, jonge konijntjes aankwam. Gekocht op een boerderij in de buurt en zèlf uitgekozen. Het waren twee zusjes....
Stiekem hoopte Maria, dat bij haar hetzelfde ´wonder´ zou geschieden als bij de cavia´s van Maaike :-). Maar nee, dat gebeurde natuurlijk niet. Zoiets gebeurt maar één keer. Toch? ......
Niet dus!!
Al een jaar lang zagen we, dat de konijnen elkaar soms besprongen. Maar we besteedden er geen aandacht aan. De ene keer besprong de één de ander en een andere keer de ander de één. Dat moest dus vals alarm zijn. Het waren tenslotte zusjes. Nu met het voorjaar dachten we, dat ze de lente in de kop hadden, want het gebeurde toch wel heel vaak...
En toen we zaterdagochtend vroeg naar de markt gingen en de meiden eerst hun dieren verzorgden, zei Maaike: ¨Moet je kijken hoe gek! Die beesten hebben gewoon een compleet nest gebouwd!¨ Er lag een hele berg donshaar in het nachthok. Gekke beesten. Nu gingen ze nog een nest bouwen ook....
´s Middags, toen het niet meer zo druk was op de markt, had ik Maria naar huis gestuurd. De dag was lang genoeg voor haar geweest en Maaike en ik konden het verder prima samen aan. Maria zou eerst nog even een boodschapje doen en daarna naar huis fietsen.
Een poosje later kwam er een telefoontje. Maria. Ze had een bibberstemmetje van emotie: ze had nog maar even naar haar konijnen gekeken en had ineens wat zien bewegen in dat nest. HẼ??????
En ja hoor....als bonus op de al allerminst saaie week, hebben we ook nog zomaar een nest jonge konijnen!!!
Toen we aan het einde van de middag thuis kwamen van de markt, was natuurlijk de eerste gang naar het konijnenhok. Maria had inmiddels snel van alles over jonge konijnen gelezen. We mochten het nestje niet verstoren, maar ze moest wel één keer alle jonge konijntjes controleren op afwijkingen en ook kijken of er geen dode konijntjes of geboorteafval in het nest lag. Dat zouden we ´s avonds doen. Iets anders had nu even voorrang: de ram moest ONMIDDELLIJK bij de moeder vandaan, want die kan ná de geboorte van de jonkies METEEN weer zwanger worden. Dat is iets wat we uiteraard niet willen. Maar waar laat je zomaar een konijn? We speurden op Marktplaats voor een hok in de buurt, reageerden op een paar advertenties en keken ook nog even op FB. Ik kreeg het idee, om op mijn FB-pagina een oproepje te doen. Dat werkte. Een uurtje later werd ik al gebeld door een vriendin van Maaike. Zij had mijn oproepje gelezen en ze hadden daar nog wel een leeg konijnenhok staan, wat we zó konden ophalen. Super!
Na het eten reden Maaike en Maria naar Oud-Alblas om het hok op te halen en de ram werd in zijn nieuwe onderkomen geïnstalleerd. Hopelijk is er nog niets gebeurd ;-).
Daarna kwam Maria´s vriendin (van wie ze de vermeende konijnenzusjes heeft gekregen) en gingen we het nestje inspecteren. Vijf kinderkonijntjes zijn er maar liefst!! Hoewel lelijk, kaal en blind, waren ze natuurlijk tegelijk heel vertederend!
![]()
Hoe het verder moet? Eerst moet zo snel mogelijk het grote konijnenhok afgemaakt worden. Daar moet nog gaas in en het moet geverfd worden. Moeder en kinderen kunnen dan daar naartoe verhuizen. En dan moeten we over een paar weekjes de beestjes maar zien te verkopen. Want zéven konijnen? Dat gaat écht niet. Zeker niet, als we ze niet gescheiden kunnen houden.
Wat ik alleen zo raar vind aan het hele verhaal? Dat die konijnen´zusjes´ er dan toch een jaar over gedaan hebben om jonkies te krijgen. Dat strookt toch helemaal niet met die beroemde konijnenfokkerij. En dat heeft ervoor gezorgd, dat wij geen argwaan kregen en niet voor de zekerheid nog eens goed het geslacht hebben gecontroleerd. Nou ja. Erg is het niet. Maria is er zielsgelukkig mee. Zelf zegt ze ervan, dat haar droom is uitgekomen :-). Ha, ha!
Misschien nog even leuk, voor wie geen FB heeft en Hans daar niet kan volgen: zaterdagavond postte Hans nog weer een nieuw berichtje. Hij heeft het prima naar zijn zin, daar in Malawi!
En zo kwam er een einde aan een zeer afwisselend weekje. Wat zal de komende brengen?
Het begon op maandag met de regelmatig terugkerende administratie-klus. Dat is werk, waar ik niet van hou en ik heb de neiging om dat voor me uit te schuiven. Daarom had ik bedacht, om die koe maar meteen op maandagochtend bij de horens te vatten.
Twintig jaar geleden (of misschien zelfs wel langer) hoorde je van het papierloze tijdperk, wat er aan zat te komen. Nou, dat is tot op heden een sprookje. Wát een papierwinkel heb je toch! En dan komt er hier al een pak minder binnen, sinds ik een paar jaar geleden een sticker op de brievenbus deed, waardoor ik in elk geval de ongeadresseerde reclame misloop. Maar toch...
Na een ochtend hard werken had ik een enorme stapel papier, die naar de papiercontainer mocht:
Het was zóveel, dat er gewoon een lege plek in mijn kast door ontstond :-).
´s Avonds hadden we het afscheidsavondje van Hans.
Dinsdag had ik het druk met het voorbereiden van de workshop ¨Bak je eigen brood¨ en ging ik onverwachts mee naar Schiphol om Hans uit te zwaaien.
Woensdag was de workshop en leerden 10 dames, hoe ze heel gemakkelijk zelf de allerlekkerste broden kunnen bakken.
Donderdag ging ik met Maria naar de psycholoog, de diëtist en de kinderarts en waren we daarmee een dikke middag onder de pannen. ´s Avonds brachten Willem en ik een bezoekje aan Willem z´n vader.
Vrijdag had ik het druk met het inpakken van de laatste 100 zakjes kruiden voor de markt van zaterdag.
En zaterdag was de markt t.b.v. de Schutse. Samen met Maaike en Maria stond ik de hele dag achter m´n kraampje met kruiden en zeep. Henk heeft zo´n beetje de hele dag op de markt rondgezworven. Hij had het prima naar z´n zin :-). En ook Willem pendelde steeds tussen huis en markt heen-en-weer. Hij is er eerst met zijn moeder wezen koffie drinken en tussen de middag was het geen vraag waar hij zou lunchen ;-). Er was een flink aanbod aan lekkers. Dat kwam dus helemaal goed.
Het was een erg gezellige dag met een prachtige opbrengst voor het goede doel. Er is netto maar liefst 55.000 euro opgehaald!
Tussen de bedrijven door moest er toch ook nog een gezin en een webshop gerund worden. Ik karnde boter
kookte elke dag een warme maaltijd, bakte brood, deed de was en de strijk, ruimde op, sopte toiletten, schuurde het gasstel, trok onkruid uit de tuin, nam stof af, slingerde de stofzuiger door het huis, enzovoorts enzovoorts. En elke dag maakte ik postpakketjes klaar voor de workshop en deed tegen 17.00 uur mijn ritje naar het postkantoor. Gewoon alles wat er langs kwam dus. Afwisseling genoeg en ik heb geen moment naar werk hoeven te zoeken :-).
Maar was is nu die bonus, die we op de koop toe kregen?
Dat is een heel verhaal. Ha, ha, echt iets raars.
Weet je nog, dat we vorig jaar ´ineens´ jonge cavia´s hadden? We dachten dat we twee vrouwtjes-cavia´s hadden, maar dat bleken een mannetje en vrouwtje te zijn. Afijn. We hadden naast die twee cavia´s, óók twee konijnen. Die kreeg Maria vorig jaar, nadat het konijn wat ze al jááááren had, was doodgebeten door de hond van de buren. D´r nichtje vond dat zó zielig voor Maria, dat ze met twee schattige, jonge konijntjes aankwam. Gekocht op een boerderij in de buurt en zèlf uitgekozen. Het waren twee zusjes....
Stiekem hoopte Maria, dat bij haar hetzelfde ´wonder´ zou geschieden als bij de cavia´s van Maaike :-). Maar nee, dat gebeurde natuurlijk niet. Zoiets gebeurt maar één keer. Toch? ......
Niet dus!!
Al een jaar lang zagen we, dat de konijnen elkaar soms besprongen. Maar we besteedden er geen aandacht aan. De ene keer besprong de één de ander en een andere keer de ander de één. Dat moest dus vals alarm zijn. Het waren tenslotte zusjes. Nu met het voorjaar dachten we, dat ze de lente in de kop hadden, want het gebeurde toch wel heel vaak...
En toen we zaterdagochtend vroeg naar de markt gingen en de meiden eerst hun dieren verzorgden, zei Maaike: ¨Moet je kijken hoe gek! Die beesten hebben gewoon een compleet nest gebouwd!¨ Er lag een hele berg donshaar in het nachthok. Gekke beesten. Nu gingen ze nog een nest bouwen ook....
´s Middags, toen het niet meer zo druk was op de markt, had ik Maria naar huis gestuurd. De dag was lang genoeg voor haar geweest en Maaike en ik konden het verder prima samen aan. Maria zou eerst nog even een boodschapje doen en daarna naar huis fietsen.
Een poosje later kwam er een telefoontje. Maria. Ze had een bibberstemmetje van emotie: ze had nog maar even naar haar konijnen gekeken en had ineens wat zien bewegen in dat nest. HẼ??????
En ja hoor....als bonus op de al allerminst saaie week, hebben we ook nog zomaar een nest jonge konijnen!!!
Toen we aan het einde van de middag thuis kwamen van de markt, was natuurlijk de eerste gang naar het konijnenhok. Maria had inmiddels snel van alles over jonge konijnen gelezen. We mochten het nestje niet verstoren, maar ze moest wel één keer alle jonge konijntjes controleren op afwijkingen en ook kijken of er geen dode konijntjes of geboorteafval in het nest lag. Dat zouden we ´s avonds doen. Iets anders had nu even voorrang: de ram moest ONMIDDELLIJK bij de moeder vandaan, want die kan ná de geboorte van de jonkies METEEN weer zwanger worden. Dat is iets wat we uiteraard niet willen. Maar waar laat je zomaar een konijn? We speurden op Marktplaats voor een hok in de buurt, reageerden op een paar advertenties en keken ook nog even op FB. Ik kreeg het idee, om op mijn FB-pagina een oproepje te doen. Dat werkte. Een uurtje later werd ik al gebeld door een vriendin van Maaike. Zij had mijn oproepje gelezen en ze hadden daar nog wel een leeg konijnenhok staan, wat we zó konden ophalen. Super!
Na het eten reden Maaike en Maria naar Oud-Alblas om het hok op te halen en de ram werd in zijn nieuwe onderkomen geïnstalleerd. Hopelijk is er nog niets gebeurd ;-).
Daarna kwam Maria´s vriendin (van wie ze de vermeende konijnenzusjes heeft gekregen) en gingen we het nestje inspecteren. Vijf kinderkonijntjes zijn er maar liefst!! Hoewel lelijk, kaal en blind, waren ze natuurlijk tegelijk heel vertederend!
 |
| Vier van de vijf |
Hoe het verder moet? Eerst moet zo snel mogelijk het grote konijnenhok afgemaakt worden. Daar moet nog gaas in en het moet geverfd worden. Moeder en kinderen kunnen dan daar naartoe verhuizen. En dan moeten we over een paar weekjes de beestjes maar zien te verkopen. Want zéven konijnen? Dat gaat écht niet. Zeker niet, als we ze niet gescheiden kunnen houden.
Wat ik alleen zo raar vind aan het hele verhaal? Dat die konijnen´zusjes´ er dan toch een jaar over gedaan hebben om jonkies te krijgen. Dat strookt toch helemaal niet met die beroemde konijnenfokkerij. En dat heeft ervoor gezorgd, dat wij geen argwaan kregen en niet voor de zekerheid nog eens goed het geslacht hebben gecontroleerd. Nou ja. Erg is het niet. Maria is er zielsgelukkig mee. Zelf zegt ze ervan, dat haar droom is uitgekomen :-). Ha, ha!
Misschien nog even leuk, voor wie geen FB heeft en Hans daar niet kan volgen: zaterdagavond postte Hans nog weer een nieuw berichtje. Hij heeft het prima naar zijn zin, daar in Malawi!
En zo kwam er een einde aan een zeer afwisselend weekje. Wat zal de komende brengen?
↧
Nog twee plaatsen...
Vanwege afzeggingen zijn er op de workshop
"Bak je eigen brood"
van DV Donderdag 19 april
nog twee plaatsen beschikbaar.
Aanmelden kan op:
↧
Extra klussen op maandag
Op maandag ligt de werkweek altijd weer zo maagdelijk voor me. Dan ben ik vol goede moed en vol goede voornemens wat betreft mijn huishoudelijke taken. Mensen die me kennen, weten wel, dat ik altijd veel te veel plannen maak :-). Maar dat is niet erg. Ik kan er heel goed tegen, als er plannen blijven liggen voor een later moment. Voor ooit, of misschien ook voor nooit. Plannen maken is prima. Plannen (plènnen) ook. Maar er moet genoeg ruimte blijven voor onverwachtse dingen, die noodzakelijker, leuker of nuttiger zijn. Die krijgen dan voorrang.
Maar goed. De plannen voor de week liggen dan op maandag toch prachtig te schitteren en als ik dan maar meteen aan de slag ga, lukt het me wel, om op maandag in elk geval een éxtra klus te doen. Niet het gewone poetsen, opruimen, wassen, strijken en eten koken, maar een wat grotere klus, die niet in de dagelijkse routine ligt.
Vorige week maandag deed ik bijvoorbeeld de administratie. En voor vandaag stonden mijn bijen op het programma. Het wordt deze week behoorlijk warm en de bloesem klapt overal om je heen prachtig open. Als voorproefje kreeg ik zaterdagavond van mijn vriendin een paar gesnoeide takken van een perenboom. Die staan op de vaas, zodat we er ook in huis van kunnen genieten.
![]()
De bijen zullen deze week ook van al die bloesem gaan genieten. En dat betekent, dat ze voldoende ruimte moeten hebben om als volk te groeien (voldoende broedruimte dus), maar ook voldoende ruimte om honing op te slaan (een honingkamer).
Ik hees me in mijn imkerkiel, pakte m´n kastbeitel en overige attributen en ging aan de slag. Heerlijk zo op de nog vroege maandagmorgen. Het was zo stil om me heen. Genieten van de bijen en van de speciale geur van was en honing, die je ruikt, als je een kast open maakt. Dan ben ik zomaar even heel alleen in mijn eigen wereldje. Van één volk vond ik de koningin en die was nog niet gemerkt. Heel voorzichtig heb ik haar uit het volk gehaald en haar gemerkt. Straks, als het volk heel groot is en je de koningin slecht kunt vinden, maakt dat merkje het vinden een stuk gemakkelijker.
Het werk vlotte goed en rond koffietijd waren alle drie de volken gecontroleerd en de kasten weer dicht. Ik dronk samen met Maria gezellig een bakkie koffie met nog een stuk slof, wat van gisteren over was. Daarna ging ik de bijenrommel opruimen. Ik had een heel spoor achter gelaten: pak, laarzen, beroker, tabakspot, handschoenen, kastdoek, oude ramen enzovoorts. Alles werd weer netjes opgeborgen. En nu? Nog tijd over voor een volgend extra klusje, vond ik.
Onze slaapkamer was aan een extra beurt toe. Af en toe moet je toch ook eens onder het bed stofzuigen. En dat was echt al lang geleden. Kon ik mooi de lattenbodem eens bekijken, want er was vorige week een lat gebroken. Eens kijken, of ik dat kon oplossen, of dat er een nieuwe lattenbodem moest komen.
Het beddengoed werd afgehaald, de matras op z´n kant naast het bed gezet en de kapotte lattenbodem bekeken. Het was gemakkelijk op te lossen: kapotte lat eruit, de laatste lat op de plaats van de kapotte lat en zo kan de lattenbodem nog prima een poosje mee ;-).
![]()
Ik slingerde de stofzuiger onder het bed door en haalde heerlijk schone lakens uit de kast. Vanmorgen had ik al aan Willem gevraagd, of hij ´het schaap´ nog op bed wilde houden, nu het warmer wordt. ´Het schaap´ is onze wollen deken van Slaappunt. Het is een heerlijke deken. Warm en gewichtig. Maar wol houdt niet alleen warm, maar ook koel. Dus in principe kun je zo´n dikke wollen deken ook gewoon in de zomer houden liggen. Willem was het daar helemaal mee eens en dus ging ons schaap er weer heerlijk op :-).
![]()
Daar overheen onze oude wollen AaBe deken. Ziezo. Het bed is weer schoon en fris. De slaapkamer werd netjes opgeruimd en gestoft. Wat zullen we straks lekker slapen!
![]()
Vanmiddag belde de groenteboer, of ik nog langs kwam. Prima. Mijn voorraad groenten en fruit was erg geslonken. Samen met Maria bracht ik eerst de pakketjes naar het postkantoor en daarna ging ik bij de groenteboer langs. M´n auto werd volgeladen met van alles en nog wat. Als extraatje kreeg ik nog twee dozen bonen mee, om uit te delen. Leuk hoor. Ik wist wel een paar gezinnen, die ik daar blij mee kon maken en ik ben er dan ook meteen langs gereden.
Thuis gekomen ging ik achter m´n fornuis. Meestal eten we op maandag aardappels, groenten en vlees. Maar vandaag had ik pasta in gedachten. Lekker van alleen maar verse ingrediënten. Mmm.
Pastasaus maak ik in de basis altijd van ui, knoflook, tomaten en Italiaanse kruiden. Ik voeg eraan toe, wat ik op dat moment in huis heb en wat geschikt is. Vandaag was dat: een stuk pompoen in blokjes. Ik fruit dan de ui en de knoflook glazig, daar doe ik de tomaten in stukjes bij en vandaag ook de pompoen in blokjes. Als alles gaar is, zet ik er de blender in en is het een dikke saus. Ik maakte de saus af met Italiaanse kruiden, Keltisch zeezout en peper uit de molen. In een aparte pan rulde ik een restje gehakt en voegde een bakje champignons in parten en een grote gele paprika in stukjes toe. Eenmaal gaar ging dat bij de saus. Ik bracht nog wat extra smaak aan de saus met blokjes salamiworst. Mmm. Volkoren ellenboogjes macaroni erbij en smullen maar.
![]()
![]()
![]()
Je snapt toch niet, dat er nog iemand is, die die saaie, vieze, zoute zakjes en pakjes vol e-nummers gebruikt? Nergens voor nodig!
Vanavond kookte ik na de koffie nog een pan mandarijnenjam en haalde een kilo of twee sperzieboontjes af. Het was een fijne dag en ik ben voldaan door de extra klus. Die kan niemand me meer af pakken, ook al zou er de hele week niets meer van extra klussen komen.
Maar goed. De plannen voor de week liggen dan op maandag toch prachtig te schitteren en als ik dan maar meteen aan de slag ga, lukt het me wel, om op maandag in elk geval een éxtra klus te doen. Niet het gewone poetsen, opruimen, wassen, strijken en eten koken, maar een wat grotere klus, die niet in de dagelijkse routine ligt.
Vorige week maandag deed ik bijvoorbeeld de administratie. En voor vandaag stonden mijn bijen op het programma. Het wordt deze week behoorlijk warm en de bloesem klapt overal om je heen prachtig open. Als voorproefje kreeg ik zaterdagavond van mijn vriendin een paar gesnoeide takken van een perenboom. Die staan op de vaas, zodat we er ook in huis van kunnen genieten.
De bijen zullen deze week ook van al die bloesem gaan genieten. En dat betekent, dat ze voldoende ruimte moeten hebben om als volk te groeien (voldoende broedruimte dus), maar ook voldoende ruimte om honing op te slaan (een honingkamer).
Ik hees me in mijn imkerkiel, pakte m´n kastbeitel en overige attributen en ging aan de slag. Heerlijk zo op de nog vroege maandagmorgen. Het was zo stil om me heen. Genieten van de bijen en van de speciale geur van was en honing, die je ruikt, als je een kast open maakt. Dan ben ik zomaar even heel alleen in mijn eigen wereldje. Van één volk vond ik de koningin en die was nog niet gemerkt. Heel voorzichtig heb ik haar uit het volk gehaald en haar gemerkt. Straks, als het volk heel groot is en je de koningin slecht kunt vinden, maakt dat merkje het vinden een stuk gemakkelijker.
Het werk vlotte goed en rond koffietijd waren alle drie de volken gecontroleerd en de kasten weer dicht. Ik dronk samen met Maria gezellig een bakkie koffie met nog een stuk slof, wat van gisteren over was. Daarna ging ik de bijenrommel opruimen. Ik had een heel spoor achter gelaten: pak, laarzen, beroker, tabakspot, handschoenen, kastdoek, oude ramen enzovoorts. Alles werd weer netjes opgeborgen. En nu? Nog tijd over voor een volgend extra klusje, vond ik.
Onze slaapkamer was aan een extra beurt toe. Af en toe moet je toch ook eens onder het bed stofzuigen. En dat was echt al lang geleden. Kon ik mooi de lattenbodem eens bekijken, want er was vorige week een lat gebroken. Eens kijken, of ik dat kon oplossen, of dat er een nieuwe lattenbodem moest komen.
Het beddengoed werd afgehaald, de matras op z´n kant naast het bed gezet en de kapotte lattenbodem bekeken. Het was gemakkelijk op te lossen: kapotte lat eruit, de laatste lat op de plaats van de kapotte lat en zo kan de lattenbodem nog prima een poosje mee ;-).
Ik slingerde de stofzuiger onder het bed door en haalde heerlijk schone lakens uit de kast. Vanmorgen had ik al aan Willem gevraagd, of hij ´het schaap´ nog op bed wilde houden, nu het warmer wordt. ´Het schaap´ is onze wollen deken van Slaappunt. Het is een heerlijke deken. Warm en gewichtig. Maar wol houdt niet alleen warm, maar ook koel. Dus in principe kun je zo´n dikke wollen deken ook gewoon in de zomer houden liggen. Willem was het daar helemaal mee eens en dus ging ons schaap er weer heerlijk op :-).
Daar overheen onze oude wollen AaBe deken. Ziezo. Het bed is weer schoon en fris. De slaapkamer werd netjes opgeruimd en gestoft. Wat zullen we straks lekker slapen!
Vanmiddag belde de groenteboer, of ik nog langs kwam. Prima. Mijn voorraad groenten en fruit was erg geslonken. Samen met Maria bracht ik eerst de pakketjes naar het postkantoor en daarna ging ik bij de groenteboer langs. M´n auto werd volgeladen met van alles en nog wat. Als extraatje kreeg ik nog twee dozen bonen mee, om uit te delen. Leuk hoor. Ik wist wel een paar gezinnen, die ik daar blij mee kon maken en ik ben er dan ook meteen langs gereden.
Thuis gekomen ging ik achter m´n fornuis. Meestal eten we op maandag aardappels, groenten en vlees. Maar vandaag had ik pasta in gedachten. Lekker van alleen maar verse ingrediënten. Mmm.
Pastasaus maak ik in de basis altijd van ui, knoflook, tomaten en Italiaanse kruiden. Ik voeg eraan toe, wat ik op dat moment in huis heb en wat geschikt is. Vandaag was dat: een stuk pompoen in blokjes. Ik fruit dan de ui en de knoflook glazig, daar doe ik de tomaten in stukjes bij en vandaag ook de pompoen in blokjes. Als alles gaar is, zet ik er de blender in en is het een dikke saus. Ik maakte de saus af met Italiaanse kruiden, Keltisch zeezout en peper uit de molen. In een aparte pan rulde ik een restje gehakt en voegde een bakje champignons in parten en een grote gele paprika in stukjes toe. Eenmaal gaar ging dat bij de saus. Ik bracht nog wat extra smaak aan de saus met blokjes salamiworst. Mmm. Volkoren ellenboogjes macaroni erbij en smullen maar.
Je snapt toch niet, dat er nog iemand is, die die saaie, vieze, zoute zakjes en pakjes vol e-nummers gebruikt? Nergens voor nodig!
Vanavond kookte ik na de koffie nog een pan mandarijnenjam en haalde een kilo of twee sperzieboontjes af. Het was een fijne dag en ik ben voldaan door de extra klus. Die kan niemand me meer af pakken, ook al zou er de hele week niets meer van extra klussen komen.
↧
Als het treintje rijdt ...
Sommige mensen denken, dat ik de hele dag keihard aan het werk en aan het rennen ben. Maar dat is helemaal niet zo. Ik ben eerder langzaam, dan vlug. En misschien kan ik juist daarom het langer volhouden. Je weet wel: een trein in beweging krijgen, kost veel moeite. Maar als de trein eenmaal rijdt, lijkt het vanzelf te gaan. Zo gaat het ook in mijn werk. Als ik na de zondag moet opstarten, kan dat best moeizaam gaan. Maar als het treintje eenmaal rijdt, kan ik de ´zesdaagse vlijt´ prima volhouden.
Vandaag stond er niet veel bijzonders op mijn programma. Vanwege het mooie weer ben ik vroeg aan de was gegaan. Er lag genoeg. Vorige week had ik extra veel was vanwege het vertrek van Hans. Hij had op de dag voor zijn vertrek al zijn werkgoed in de badkuip gekieperd. En dat was veeeeeel. Allemaal van dat dikke goed en ook nog eens behoorlijk vuil.
Deze week vond ik de plunjebaal van Koos in de wasmand. Hij is vorige week op bivak geweest en dat levert ook altijd de nodige was op.
Dus: wassen, wassen, wassen maar ;-).
Ik sjeesde al vroeg naar de supermarkt voor eieren. De Lamme Teun (huisgemaakte advokaat) in m´n shop was op en er waren een paar potten besteld. Al vòòr koffietijd hing ik boven de advokaatbus :-).
![]()
Na de koffie hing ik was nummer twee aan de droogmolen en zette ik was nummer drie aan. En toen was het tijd om naar Rotterdam te tuffen, waar ik voor een voortgangsgesprek op de school van Jan werd verwacht.
Ik kwam daar vlak voor het einde van de pauze aan. Gezellig hoor, om dat ook eens mee te maken. Al die jongens en meiden, die lekker aan het tafelvoetballen, tafeltennissen, Duckies lezen, of chillen waren. Ik kreeg alvast koffie en na de pauze was het gesprek. Het gaat goed met Jan op school. Fijn!
Even na twaalven stapte ik weer in de auto en was zo mooi met de lunch weer thuis. Henk was er al en ik was heel benieuwd hoe zijn praktijk-verkeersexamen gegaan was. Heel goed, vertelde hij opgetogen. Morgen hoort de klas, of ze geslaagd zijn, of niet. Maar Henk denkt, dat iedereen vast geslaagd is :-).
Op dinsdagmiddag komt schoonmama altijd een bakkie koffie doen. Meestal pak ik er een handwerkje bij. Maar de sokkenbreierij is klaar en in haken aan de deken had ik geen zin. Ik besloot maar eens degelijk de zak met verstelwerk te voorschijn te halen. Er lag genoeg voor minstens drie dinsdagmiddagen koffie drinken ;-). Maar goed, er is vanmiddag dan toch het één en ander gerepareerd aan sokken en ondergoed enzo.
![]()
Na de koffie maakte ik de webshopbestellingen klaar en bracht ze naar het postkantoor. Ik liep nog even bij de Lidl naar binnen om volle kwark voor Koos te halen. Koos moet aankomen en ontbijt graag met volle kwark met muesli, of, als hij op tijd opstaat, met boterhammen met gebakken eieren. Hij jaagt er minstens 5 potten kwark per week doorheen. Bij Albert Heijn is de volle kwark 1,27 per pot en bij de Lidl 0,89. De moeite waard om daar even een ommetje voor te maken dus.
Thuisgekomen trof ik een opgewonden Leendert en Thea aan. Ze zijn al een poosje op zoek naar een huis en hadden net weer een bezichtiging gehad. Deze keer klopte het. Goed huis, goede prijs (onder de huidige marktomstandigheden), goede buurt, goede mogelijkheden. Nog voordat we aan tafel gingen hebben ze de knoop doorgehakt en is de koop mondeling gesloten. Wat zijn ze blij. En wij met hen! De bruiloft gaat nog wel even duren, hoor. Het huis is een klushuis en Leendert mag zijn timmermanskunsten gaan laten zien ;-). Rustig aan dus. Net als mijn treintje.
We aten kip met aardappeltjes uit de oven met sperzieboontjes. De boontjes had ik gisterenavond al afgehaald en de aardappeltjes vanmiddag voorgekookt. De maaltijd stond dus in een mum van tijd op tafel. Als toetje een banaan. Zo hadden we een lekkere maaltijd, zonder dat ik er uren voor in de keuken hoefde te staan.
Na het eten heb ik brooddegen gemaakt en daarna een poosje gelummeld. Na de koffie kwam ik erachter, dat ik geen gist in de brooddegen had gedaan. Lekker slim zeg, maar niet heus. Gist toevoegen en nog een keer kneden dus. Nou ja, heel erg is het ook weer niet. Het wordt alleen een uurtje later bedtijd. De extra wachttijd heb ik maar besteed aan het leeg strijken van de droogmolen. M´n treintje reed toch :-).
Vandaag stond er niet veel bijzonders op mijn programma. Vanwege het mooie weer ben ik vroeg aan de was gegaan. Er lag genoeg. Vorige week had ik extra veel was vanwege het vertrek van Hans. Hij had op de dag voor zijn vertrek al zijn werkgoed in de badkuip gekieperd. En dat was veeeeeel. Allemaal van dat dikke goed en ook nog eens behoorlijk vuil.
Deze week vond ik de plunjebaal van Koos in de wasmand. Hij is vorige week op bivak geweest en dat levert ook altijd de nodige was op.
Dus: wassen, wassen, wassen maar ;-).
Ik sjeesde al vroeg naar de supermarkt voor eieren. De Lamme Teun (huisgemaakte advokaat) in m´n shop was op en er waren een paar potten besteld. Al vòòr koffietijd hing ik boven de advokaatbus :-).
Na de koffie hing ik was nummer twee aan de droogmolen en zette ik was nummer drie aan. En toen was het tijd om naar Rotterdam te tuffen, waar ik voor een voortgangsgesprek op de school van Jan werd verwacht.
Ik kwam daar vlak voor het einde van de pauze aan. Gezellig hoor, om dat ook eens mee te maken. Al die jongens en meiden, die lekker aan het tafelvoetballen, tafeltennissen, Duckies lezen, of chillen waren. Ik kreeg alvast koffie en na de pauze was het gesprek. Het gaat goed met Jan op school. Fijn!
Even na twaalven stapte ik weer in de auto en was zo mooi met de lunch weer thuis. Henk was er al en ik was heel benieuwd hoe zijn praktijk-verkeersexamen gegaan was. Heel goed, vertelde hij opgetogen. Morgen hoort de klas, of ze geslaagd zijn, of niet. Maar Henk denkt, dat iedereen vast geslaagd is :-).
Op dinsdagmiddag komt schoonmama altijd een bakkie koffie doen. Meestal pak ik er een handwerkje bij. Maar de sokkenbreierij is klaar en in haken aan de deken had ik geen zin. Ik besloot maar eens degelijk de zak met verstelwerk te voorschijn te halen. Er lag genoeg voor minstens drie dinsdagmiddagen koffie drinken ;-). Maar goed, er is vanmiddag dan toch het één en ander gerepareerd aan sokken en ondergoed enzo.
Na de koffie maakte ik de webshopbestellingen klaar en bracht ze naar het postkantoor. Ik liep nog even bij de Lidl naar binnen om volle kwark voor Koos te halen. Koos moet aankomen en ontbijt graag met volle kwark met muesli, of, als hij op tijd opstaat, met boterhammen met gebakken eieren. Hij jaagt er minstens 5 potten kwark per week doorheen. Bij Albert Heijn is de volle kwark 1,27 per pot en bij de Lidl 0,89. De moeite waard om daar even een ommetje voor te maken dus.
Thuisgekomen trof ik een opgewonden Leendert en Thea aan. Ze zijn al een poosje op zoek naar een huis en hadden net weer een bezichtiging gehad. Deze keer klopte het. Goed huis, goede prijs (onder de huidige marktomstandigheden), goede buurt, goede mogelijkheden. Nog voordat we aan tafel gingen hebben ze de knoop doorgehakt en is de koop mondeling gesloten. Wat zijn ze blij. En wij met hen! De bruiloft gaat nog wel even duren, hoor. Het huis is een klushuis en Leendert mag zijn timmermanskunsten gaan laten zien ;-). Rustig aan dus. Net als mijn treintje.
We aten kip met aardappeltjes uit de oven met sperzieboontjes. De boontjes had ik gisterenavond al afgehaald en de aardappeltjes vanmiddag voorgekookt. De maaltijd stond dus in een mum van tijd op tafel. Als toetje een banaan. Zo hadden we een lekkere maaltijd, zonder dat ik er uren voor in de keuken hoefde te staan.
Na het eten heb ik brooddegen gemaakt en daarna een poosje gelummeld. Na de koffie kwam ik erachter, dat ik geen gist in de brooddegen had gedaan. Lekker slim zeg, maar niet heus. Gist toevoegen en nog een keer kneden dus. Nou ja, heel erg is het ook weer niet. Het wordt alleen een uurtje later bedtijd. De extra wachttijd heb ik maar besteed aan het leeg strijken van de droogmolen. M´n treintje reed toch :-).
↧
↧
Hortend en stotend
Vandaag reed mijn treintje helaas slechts hortend en stotend. Waardoor het kwam, weet ik niet. Maar het werk vlotte gewoon niet goed. Steeds kwam er iets tussendoor fietsen: telefoontjes, mailtjes, kinderen die me ergens voor nodig hadden, een lelijk brood (niet workshopwaardig), dat.
Op zo´n dag kun je beter gas terug nemen en wat kalmer aan doen. Maar dat ging nu net vandaag niet. Morgen is er weer een workshop en daarvoor moet alles klaar staan. Dus boemelde mijn treintje verder, al ging het met wat meer moeite.
De benedenverdieping moest schoon en netjes gemaakt worden. Eerst de gang en het toilet. Vervolgens de woonkamer. De kussens gaan hier één keer per week uit de bank en dat is zeker geen overbodige luxe. Op de één of andere manier ligt er elke week opnieuw weer van alles tussen en onder de kussens: kruimels, een pen, een kam enzovoorts.
![]()
Ik stofte en zoog en sopte en aan het einde van de ochtend was alles weer gezellig en schoon.
![]()
Vanmiddag was het vooral bakken en wassen, waar ik me mee bezig hield. Maaike reed intussen naar de molen om mijn bestelling op te halen. Maar dat ging met hindernissen. Eerst reed ze verkeerd en vervolgens moest ze flink omrijden ivm file. Ik had haar dus regelmatig op de app en via ´zoek vrienden´ kon ik kijken waar ze zat en aanwijzingen geven. Handig hoor. Alleen schiet je werk niet op, met je mobiel in de hand ;-).
![]()
![]()
Het kwam gelukkig allemaal goed.
En we hebben natuurlijk tussen de bedrijven door ook nog wel van het heerlijke weer genoten. En van de jonge konijntjes. Wat groeien ze hard! Wat zijn ze lief! Nog even geduld en dan zullen de oogjes open gaan. We kunnen haast niet wachten!
![]()
![]()
![]()
Vanavond heb ik gezellig samen met Maria de shop netjes gemaakt. Er lag nog van alles van de markt van zaterdag, wat nog niet opgeruimd was. Nu kun je er tenminste weer lopen. Fijn!
Ik ga deze dag bijtijds naar bed. En hopelijk verloopt de dag morgen glijdend, in plaats van hortend en stotend.
Op zo´n dag kun je beter gas terug nemen en wat kalmer aan doen. Maar dat ging nu net vandaag niet. Morgen is er weer een workshop en daarvoor moet alles klaar staan. Dus boemelde mijn treintje verder, al ging het met wat meer moeite.
De benedenverdieping moest schoon en netjes gemaakt worden. Eerst de gang en het toilet. Vervolgens de woonkamer. De kussens gaan hier één keer per week uit de bank en dat is zeker geen overbodige luxe. Op de één of andere manier ligt er elke week opnieuw weer van alles tussen en onder de kussens: kruimels, een pen, een kam enzovoorts.
Ik stofte en zoog en sopte en aan het einde van de ochtend was alles weer gezellig en schoon.
Vanmiddag was het vooral bakken en wassen, waar ik me mee bezig hield. Maaike reed intussen naar de molen om mijn bestelling op te halen. Maar dat ging met hindernissen. Eerst reed ze verkeerd en vervolgens moest ze flink omrijden ivm file. Ik had haar dus regelmatig op de app en via ´zoek vrienden´ kon ik kijken waar ze zat en aanwijzingen geven. Handig hoor. Alleen schiet je werk niet op, met je mobiel in de hand ;-).
Het kwam gelukkig allemaal goed.
En we hebben natuurlijk tussen de bedrijven door ook nog wel van het heerlijke weer genoten. En van de jonge konijntjes. Wat groeien ze hard! Wat zijn ze lief! Nog even geduld en dan zullen de oogjes open gaan. We kunnen haast niet wachten!
Vanavond heb ik gezellig samen met Maria de shop netjes gemaakt. Er lag nog van alles van de markt van zaterdag, wat nog niet opgeruimd was. Nu kun je er tenminste weer lopen. Fijn!
Ik ga deze dag bijtijds naar bed. En hopelijk verloopt de dag morgen glijdend, in plaats van hortend en stotend.
↧
Een schitterend begin en loeiheet einde
Ik stond vanmorgen extra vroeg op, om op m´n gemakje de laatste dingen voor de workshop voor te bereiden. Niet eens zo heel veel later kwam Willem ook naar beneden. Hij had gisterenavond zijn woensdagrondje niet gelopen en wilde dat op deze vroege, zomerse, lentemorgen alsnog gaan doen. En, oh, wat was het een schitterend begin van de dag!
![]()
Zoals gewoonlijk op zo´n schitterende morgen was er al een heel legertje fotografen op de been om dé perfecte foto te maken. Indrukwekkende lenzen en allerlei statieven worden er dan meegesjouwd. Maar gewoon met je mobiel maak je toch ook prachtige plaatjes. Niet dan?
Om kwart over 9 was ik er klaar voor om de deelnemers aan de workshop te ontvangen. Tien vrouwen deze keer. En wat was het een gezellige groep! Het was een genot om weer zoveel mensen de geheimen van het brood bakken te leren.
![]()
Vanmiddag stond ik nog een uurtje in de keuken om een voorraadje jammetjes te maken. Daarna volgde het dagelijkse ritueel van pakketjes inpakken en wegbrengen en het koken van de avondmaaltijd. Willem zou vandaag niet thuis eten, want hij had een bijeenkomst van z´n werk. En met Hans in Malawi en Maria met haar eigen dieetlijst (vanwege de anorexia) kwam dat neer op koken voor maar zes mensen. Steeds opnieuw verbaas ik me erover, hoe snel je dan klaar bent. We aten vandaag voor de derde keer deze week sperzieboontjes. Maar daarover moppert niemand, want we lusten ze allemaal graag. Bovendien maak ik er steeds een andere maaltijd mee. Vandaag aten we ze met een varkensfiletlapje en gekookte aardappelen. Heel simpel, maar heel lekker. Er bleef geen kruimel aardappel en geen boontje over!
Als toetje was er voor iedereen een beker heerlijke smoothie, want ik had fruit wat nodig op moest. Ook geen probleem ;-).
Bananen, mango, appel en wat aardbeien. Wat een rijkdom.
![]()
Tijdens de maaltijd keken we op de weerapp om te zien hoeveel graden het nu eigenlijk was. Ongelofelijk! 29 graden! En dat half april!
![]()
Ik keek voor de grap ook even hoe het weer in Lilongwe (Malawi) was. Daar was het 23 graden en ging de zon al onder. Tja, het wordt daar winter. Raar idee, dat het daar zo vroeg donker is.
Vanavond besloot ik om een gat te slaan in mijn voorraad paprika´s, die ik maandag op de markt kocht. Ik had een heerlijk recept voor paprikasoep gezien bij Passie voor zelf maken. Ik had net de paprika´s gesneden, toen Willem appte, dat hij over 20 minuten thuis hoopte te zijn. Dus liet ik de soep maar even de soep en zette eerst koffie. Gezellig dat Willem in elk geval weer bij de koffie was. Het was al kaal genoeg, dat hij niet bij het avondeten was.
Na de koffie dook ik de keuken weer in. Snijden, hakken, koken, lekker bezig hoor. In gedachten zag ik al een fijne rij weckpotten met vrolijke, gele paprikasoep in mijn kast staan.
![]()
![]()
![]()
![]()
Het liep echter een beetje anders...
Toen ik op het laatst de soep proefde om te bepalen of er nog kurkuma, zout en/of curry bij moest, moest ik bijna de brandweer bellen. WAAAAH, wat was die soep LOEIHEET!!
In het recept stond, dat er een paar gele pepers in moesten. Nu had ik nog gele pepers in de vriezer en dacht die eens mooi te kunnen gebruiken. Het waren pepers zonder zaadjes en ik heb er hooguit 2 door gesnipperd. Maar waarschijnlijk waren het Madame Jeannettes, super hete pepers. De rest van die pepers heb ik maar weggegooid. Wij houden best van pittig, maar dit is té.
Nu heb ik een liter of 8 loeihete (en wat mij betreft oneetbare) paprikasoep staan. Ik ga nog bedenken, wat ik hier mee kan. Waarschijnlijk ga ik er kleine porties van wecken en gebruiken als een soort vloeibare boemboe voor in nasi/bami en dergelijke.
Afijn. Het was een dag met een schitterend begin en een loeiheet einde.
Zoals gewoonlijk op zo´n schitterende morgen was er al een heel legertje fotografen op de been om dé perfecte foto te maken. Indrukwekkende lenzen en allerlei statieven worden er dan meegesjouwd. Maar gewoon met je mobiel maak je toch ook prachtige plaatjes. Niet dan?
Om kwart over 9 was ik er klaar voor om de deelnemers aan de workshop te ontvangen. Tien vrouwen deze keer. En wat was het een gezellige groep! Het was een genot om weer zoveel mensen de geheimen van het brood bakken te leren.
Vanmiddag stond ik nog een uurtje in de keuken om een voorraadje jammetjes te maken. Daarna volgde het dagelijkse ritueel van pakketjes inpakken en wegbrengen en het koken van de avondmaaltijd. Willem zou vandaag niet thuis eten, want hij had een bijeenkomst van z´n werk. En met Hans in Malawi en Maria met haar eigen dieetlijst (vanwege de anorexia) kwam dat neer op koken voor maar zes mensen. Steeds opnieuw verbaas ik me erover, hoe snel je dan klaar bent. We aten vandaag voor de derde keer deze week sperzieboontjes. Maar daarover moppert niemand, want we lusten ze allemaal graag. Bovendien maak ik er steeds een andere maaltijd mee. Vandaag aten we ze met een varkensfiletlapje en gekookte aardappelen. Heel simpel, maar heel lekker. Er bleef geen kruimel aardappel en geen boontje over!
Als toetje was er voor iedereen een beker heerlijke smoothie, want ik had fruit wat nodig op moest. Ook geen probleem ;-).
Bananen, mango, appel en wat aardbeien. Wat een rijkdom.
Tijdens de maaltijd keken we op de weerapp om te zien hoeveel graden het nu eigenlijk was. Ongelofelijk! 29 graden! En dat half april!
Ik keek voor de grap ook even hoe het weer in Lilongwe (Malawi) was. Daar was het 23 graden en ging de zon al onder. Tja, het wordt daar winter. Raar idee, dat het daar zo vroeg donker is.
Vanavond besloot ik om een gat te slaan in mijn voorraad paprika´s, die ik maandag op de markt kocht. Ik had een heerlijk recept voor paprikasoep gezien bij Passie voor zelf maken. Ik had net de paprika´s gesneden, toen Willem appte, dat hij over 20 minuten thuis hoopte te zijn. Dus liet ik de soep maar even de soep en zette eerst koffie. Gezellig dat Willem in elk geval weer bij de koffie was. Het was al kaal genoeg, dat hij niet bij het avondeten was.
Na de koffie dook ik de keuken weer in. Snijden, hakken, koken, lekker bezig hoor. In gedachten zag ik al een fijne rij weckpotten met vrolijke, gele paprikasoep in mijn kast staan.
Het liep echter een beetje anders...
Toen ik op het laatst de soep proefde om te bepalen of er nog kurkuma, zout en/of curry bij moest, moest ik bijna de brandweer bellen. WAAAAH, wat was die soep LOEIHEET!!
In het recept stond, dat er een paar gele pepers in moesten. Nu had ik nog gele pepers in de vriezer en dacht die eens mooi te kunnen gebruiken. Het waren pepers zonder zaadjes en ik heb er hooguit 2 door gesnipperd. Maar waarschijnlijk waren het Madame Jeannettes, super hete pepers. De rest van die pepers heb ik maar weggegooid. Wij houden best van pittig, maar dit is té.
Nu heb ik een liter of 8 loeihete (en wat mij betreft oneetbare) paprikasoep staan. Ik ga nog bedenken, wat ik hier mee kan. Waarschijnlijk ga ik er kleine porties van wecken en gebruiken als een soort vloeibare boemboe voor in nasi/bami en dergelijke.
Afijn. Het was een dag met een schitterend begin en een loeiheet einde.
↧
Oranje boven en niets te klagen
Vanmorgen deden we er een nieuwsbrief van de webshop uit. Ik hou er dan in mijn planning al rekening mee, dat het die dag drukker is dan normaal met bestellingen. Maar wat er vandaag gebeurde, overrompelde me nogal. We hebben oranje-bakpakketten in de aanbieding en Maria en ik zijn zo´n beetje de hele dag pakketten aan het inpakken geweest. Pfieuw!
![]()
![]()
Het zag er beslist vrolijk uit en je hoort mij ook zeker niet klagen! Omdat we véél meer verkochten, dan we verwacht hadden, heb ik snel, snel nog van alles en nog wat bij drie verschillende leveranciers bijbesteld. Gelukkig zijn alle drie de leveranciers snel met leveren en komt alles morgen al binnen.
De rest van mijn planning heb ik maar gewoon om de inpakkerij heen geweven. Zo had ik in het kader van ¨IK WAS, DUS IK BEN¨ het druk met de was. Wanneer niet, zou je zeggen. Maar toch heb je de ene week veel meer was dan de andere, lijkt het wel. Aangestoken door het heerlijke weer heb ik toch allerlei extra dingen in het huishouden gedaan en trok ik de afgelopen dagen bed na bed af, om alles eens lekker schoon te maken en te wassen. Ook hierover hoor je mij zeker niet klagen. Wat is er heerlijker dan zongedroogde, schone lakens en dekbedhoezen op je bed?
![]()
Uitgerekend vandaag werden ook de maandelijkse boodschappen bezorgd en had ik een grote stapel kratten vol boodschappen uit te pakken. Maar wat zou een mens klagen, met kasten vol voorraad?
Tijdens het avondeten merkte Willem op, dat hij de aanhangwagen wilde gaan halen, om morgen vroeg naar de stort te rijden. O, maar dan heb ik nog wel het één en ander wat mee kan. Gráág! En zo vloog ik na het eten met Maria naar buiten en vlogen we daarna door de garage en verzamelden van alles en nog wat, wat mee mocht. Stapels lege kruidenemmers van de shop, bijvoorbeeld.
![]()
Heerlijk! We hebben weer loopruimte! Niets te klagen!
Als klap op de vuurpijl moest er ook nog een workshop voorbereid worden. Morgen is er een besloten workshop met een vriendinnengroep. En eigenlijk had ik daarvoor vanmiddag willen bakken. Dat is er bij ingeschoten. En daarom ben ik nu, op vrijdagavond, nog vrolijk aan de bak. Ook al niets om over te klagen. Alleen mijn voeten. Vooruit. Eén klein klachtje ;-). Ze branden! Wat zal ik straks lekker liggen in mijn bedje onder ´t schaap!
Het zag er beslist vrolijk uit en je hoort mij ook zeker niet klagen! Omdat we véél meer verkochten, dan we verwacht hadden, heb ik snel, snel nog van alles en nog wat bij drie verschillende leveranciers bijbesteld. Gelukkig zijn alle drie de leveranciers snel met leveren en komt alles morgen al binnen.
De rest van mijn planning heb ik maar gewoon om de inpakkerij heen geweven. Zo had ik in het kader van ¨IK WAS, DUS IK BEN¨ het druk met de was. Wanneer niet, zou je zeggen. Maar toch heb je de ene week veel meer was dan de andere, lijkt het wel. Aangestoken door het heerlijke weer heb ik toch allerlei extra dingen in het huishouden gedaan en trok ik de afgelopen dagen bed na bed af, om alles eens lekker schoon te maken en te wassen. Ook hierover hoor je mij zeker niet klagen. Wat is er heerlijker dan zongedroogde, schone lakens en dekbedhoezen op je bed?
Uitgerekend vandaag werden ook de maandelijkse boodschappen bezorgd en had ik een grote stapel kratten vol boodschappen uit te pakken. Maar wat zou een mens klagen, met kasten vol voorraad?
Tijdens het avondeten merkte Willem op, dat hij de aanhangwagen wilde gaan halen, om morgen vroeg naar de stort te rijden. O, maar dan heb ik nog wel het één en ander wat mee kan. Gráág! En zo vloog ik na het eten met Maria naar buiten en vlogen we daarna door de garage en verzamelden van alles en nog wat, wat mee mocht. Stapels lege kruidenemmers van de shop, bijvoorbeeld.
Heerlijk! We hebben weer loopruimte! Niets te klagen!
Als klap op de vuurpijl moest er ook nog een workshop voorbereid worden. Morgen is er een besloten workshop met een vriendinnengroep. En eigenlijk had ik daarvoor vanmiddag willen bakken. Dat is er bij ingeschoten. En daarom ben ik nu, op vrijdagavond, nog vrolijk aan de bak. Ook al niets om over te klagen. Alleen mijn voeten. Vooruit. Eén klein klachtje ;-). Ze branden! Wat zal ik straks lekker liggen in mijn bedje onder ´t schaap!
↧
Bloesempracht
Vanmorgen ben ik al om vier uur opgestaan. Dat had een doel: we wilden vanmiddag gaan genieten van de bloesempracht in de Betuwe. Daarvòòr moest echter eerst nog een prak werk verzet worden.
Ik gaf vanmorgen een workshop ´Bak je eigen brood´ aan vijf vriendinnen, die deze workshop bij wijze van hun jaarlijkse uitje kwamen volgen. Voor die workshop moest nog het één en ander gedaan worden. In de shop was het een chaos en brak je je benen over de rommel. Die moest eerst netjes aan kant gebracht worden. Ook moest er nog iets lekkers voor bij de koffie/thee gebakken worden. Dat werd een lekkere kokoskoek. In de keuken was het ook al een rommel. De vaatwasser stond vol en moest leeggemaakt en daarna weer gevuld worden. Er stond een pan bananenstukjes met sinaasappelsap en geleisuiker klaar op het fornuis. Daar kookte ik nog even 15 potjes jam van. Daarna moest het gasfornuis gepoetst worden. Intussen draaide ik twee wassen en hing de was op aan de droogmolen. En als kers op de taart streek ik de teil strijkgoed leeg.
Juist omdat ik zo heel vroeg was opgestaan, kon ik alles relaxed doen. Dat is zoveel fijner, dan je te moeten haasten!
Koos kwam ook bijtijds naar beneden. Hij liep om half 7 de deur uit naar zijn werk (groentenkraam), gevolgd door Leendert, die ergens een blokhut moest gaan zetten.
Langzaam ontwaakte de rest van de familie op Luijkensteijn. Henk ging naar de natuurclub in de Biesbosch en werd daarvoor om half 10 opgehaald. Tegen die tijd was hier alles op orde om de dames van de workshop te kunnen ontvangen. Ook al het zaterdagwerk was helemaal gedaan. Na de workshop zouden Maria en ik snel de webshoporders inpakken en daarna konden we op stap.
Zo gezegd, zo gedaan. De workshop was gezellig, zo met een klein groepje. De orders inpakken was nog wel even werk, maar met z´n tweeën ging het lekker snel. Een half uurtje later dan gepland, waren we dan toch met z´n vieren onderweg: Schoonmama, Willem, Maria en ik. We zouden naar Afferden rijden. Daar waren Willem en ik onlangs bij Landwinkel De Zandroos geweest, toen we de nieuwe auto waren gaan ophalen in Nijmegen. Meteen toen we daarover vertelden zei schoonmama, dat ze daar ook best eens wilde kijken. We beloofde haar er eens heen te rijden. En wat is er mooier om dat om deze tijd van het jaar te doen?
In de Landwinkel shopten we wat lekkernijen en daarna streken we neer op het terrasje voor een kop koffie. Wat was dat fijn, zo heerlijk in de zon, met die oogverblindende bloesempracht!
![]()
![]()
![]()
![]()
Er stond een grote trampoline en Maria is dol op trampoline springen. Ze had hem helemaal voor zich alleen en dat was genieten :-).
Er was een fruitroute uitgezet door de boomgaarden. Niet echt iets voor schoonmama met rollator, maar Maria en ik hadden wel heel veel zin om de route te lopen. Willem bleef bij zijn moeder en Maria en ik liepen de route. Zei ik al, dat het oogverblindend schoon was?
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Het was een heerlijke middag en het vroege ploeteren van vandaag meer dan waard :-).
Bij thuiskomst heeft schoonmama nog gezellig meegegeten en koffie gedronken. Nu valt de avond. De barbecue-luchtjes van de buren vervagen, de geluiden van buiten spelende kinderen zwakken af. Het werk van deze week is gedaan en we maken ons op voor de rustdag.
Ik gaf vanmorgen een workshop ´Bak je eigen brood´ aan vijf vriendinnen, die deze workshop bij wijze van hun jaarlijkse uitje kwamen volgen. Voor die workshop moest nog het één en ander gedaan worden. In de shop was het een chaos en brak je je benen over de rommel. Die moest eerst netjes aan kant gebracht worden. Ook moest er nog iets lekkers voor bij de koffie/thee gebakken worden. Dat werd een lekkere kokoskoek. In de keuken was het ook al een rommel. De vaatwasser stond vol en moest leeggemaakt en daarna weer gevuld worden. Er stond een pan bananenstukjes met sinaasappelsap en geleisuiker klaar op het fornuis. Daar kookte ik nog even 15 potjes jam van. Daarna moest het gasfornuis gepoetst worden. Intussen draaide ik twee wassen en hing de was op aan de droogmolen. En als kers op de taart streek ik de teil strijkgoed leeg.
Juist omdat ik zo heel vroeg was opgestaan, kon ik alles relaxed doen. Dat is zoveel fijner, dan je te moeten haasten!
Koos kwam ook bijtijds naar beneden. Hij liep om half 7 de deur uit naar zijn werk (groentenkraam), gevolgd door Leendert, die ergens een blokhut moest gaan zetten.
Langzaam ontwaakte de rest van de familie op Luijkensteijn. Henk ging naar de natuurclub in de Biesbosch en werd daarvoor om half 10 opgehaald. Tegen die tijd was hier alles op orde om de dames van de workshop te kunnen ontvangen. Ook al het zaterdagwerk was helemaal gedaan. Na de workshop zouden Maria en ik snel de webshoporders inpakken en daarna konden we op stap.
Zo gezegd, zo gedaan. De workshop was gezellig, zo met een klein groepje. De orders inpakken was nog wel even werk, maar met z´n tweeën ging het lekker snel. Een half uurtje later dan gepland, waren we dan toch met z´n vieren onderweg: Schoonmama, Willem, Maria en ik. We zouden naar Afferden rijden. Daar waren Willem en ik onlangs bij Landwinkel De Zandroos geweest, toen we de nieuwe auto waren gaan ophalen in Nijmegen. Meteen toen we daarover vertelden zei schoonmama, dat ze daar ook best eens wilde kijken. We beloofde haar er eens heen te rijden. En wat is er mooier om dat om deze tijd van het jaar te doen?
In de Landwinkel shopten we wat lekkernijen en daarna streken we neer op het terrasje voor een kop koffie. Wat was dat fijn, zo heerlijk in de zon, met die oogverblindende bloesempracht!
Er stond een grote trampoline en Maria is dol op trampoline springen. Ze had hem helemaal voor zich alleen en dat was genieten :-).
Er was een fruitroute uitgezet door de boomgaarden. Niet echt iets voor schoonmama met rollator, maar Maria en ik hadden wel heel veel zin om de route te lopen. Willem bleef bij zijn moeder en Maria en ik liepen de route. Zei ik al, dat het oogverblindend schoon was?
 |
| Uiteraard hadden ook de bijenkasten mijn interesse |
 |
| Is het geen plaatje? |
 |
| bloemen en knoppen Roze bloesem is appelbloesem, leerden we |
Het was een heerlijke middag en het vroege ploeteren van vandaag meer dan waard :-).
Bij thuiskomst heeft schoonmama nog gezellig meegegeten en koffie gedronken. Nu valt de avond. De barbecue-luchtjes van de buren vervagen, de geluiden van buiten spelende kinderen zwakken af. Het werk van deze week is gedaan en we maken ons op voor de rustdag.
↧
↧
Geen huis gehouden
Vandaag heb ik nagenoeg niets aan mijn huishouden gedaan. Geen huis gehouden dus, zogezegd :-). En dat nog wel op maandag, normaal de beste dag om die eerste klap uit te delen, die een daalder waard is! Maar ja. Soms lopen dingen anders.
Vandaag zaten Maria en ik al om kwart over 9 in de auto op weg naar het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam. Voor het zoveelste gesprek. Geeft allemaal niets, als het maar helpt. De behandeling van een ziek kind gaat vòòr het huishouden en de afspraken in het ziekenhuis zijn nu eenmaal niet altijd met een schaartje te knippen.
Terwijl wij een ochtendje weg waren, was Maaike zo lief om meel en bloem in te pakken. Er was maar liefst 125 kilo ingepakt toen we thuis kwamen! Echt super fijn. Behalve dat ons huis eruit zag als een molen. Ha, ha.
![]()
Vanmiddag was er ook geen tijd voor huishouden. Er waren veel bestellingen in de webshop. En klanten gaan ook al vòòr :-). Hadden we vrijdag en zaterdag al veel oranje bakpakketten ingepakt, vandaag gingen we vrolijk verder.
![]()
![]()
Ook moest er Lamme Teun gemaakt worden en daarna was het bestellingen inpakken geblazen. Maria hielp mee en later Maaike ook nog even. We leverden een prachtig stukje teamwork en hadden maar één doel: de pakketten om 17.00 uur bij het postkantoor krijgen. Om 16.52 reden we weg. Zouden we op tijd zijn? De markt was helaas nog niet opgeruimd, zodat we de parkeerplaats bij het winkelcentrum nog niet op konden. Nu moesten we een stuk verderop parkeren en daar was geen plaats :-(. Ik heb toen mijn auto even met de knipperlichten aan bij de karretjes van de Lidl gezet. We laadden twee winkelwagens vol pakketten en de meiden reden zo hard te konden die wagentjes naar het postkantoor. Intussen zocht ik een leeggekomen parkeervak en daarna ging ik de meiden achterna. Yes! De postbode was nog niet vertrokken. We waren nog op tijd :-).
De winkelwagens werden terug gebracht en we reden naar huis. Daar mocht ik achter het fornuis voor het avondeten. Het werd kalkoenfilet, rijst, kerriesaus en broccoli. Mmm, dat was smullen.
![]()
Soms doe ik ´s avonds ook weleens een huishoudklus. Maar vandaag niet. Ook vanavond werd er geen huis gehouden. Er moest administratie gedaan worden. Helaas een noodzakelijke klus, die ook al voorrang had boven de huishouding.
Conclusie: geen huisgehouden. Wèl veel nuttige en nodige klussen gedaan. En niet vergeten te genieten van m´n prachtige tulpen op tafel :-).
![]()
Vandaag zaten Maria en ik al om kwart over 9 in de auto op weg naar het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam. Voor het zoveelste gesprek. Geeft allemaal niets, als het maar helpt. De behandeling van een ziek kind gaat vòòr het huishouden en de afspraken in het ziekenhuis zijn nu eenmaal niet altijd met een schaartje te knippen.
Terwijl wij een ochtendje weg waren, was Maaike zo lief om meel en bloem in te pakken. Er was maar liefst 125 kilo ingepakt toen we thuis kwamen! Echt super fijn. Behalve dat ons huis eruit zag als een molen. Ha, ha.
Vanmiddag was er ook geen tijd voor huishouden. Er waren veel bestellingen in de webshop. En klanten gaan ook al vòòr :-). Hadden we vrijdag en zaterdag al veel oranje bakpakketten ingepakt, vandaag gingen we vrolijk verder.
Ook moest er Lamme Teun gemaakt worden en daarna was het bestellingen inpakken geblazen. Maria hielp mee en later Maaike ook nog even. We leverden een prachtig stukje teamwork en hadden maar één doel: de pakketten om 17.00 uur bij het postkantoor krijgen. Om 16.52 reden we weg. Zouden we op tijd zijn? De markt was helaas nog niet opgeruimd, zodat we de parkeerplaats bij het winkelcentrum nog niet op konden. Nu moesten we een stuk verderop parkeren en daar was geen plaats :-(. Ik heb toen mijn auto even met de knipperlichten aan bij de karretjes van de Lidl gezet. We laadden twee winkelwagens vol pakketten en de meiden reden zo hard te konden die wagentjes naar het postkantoor. Intussen zocht ik een leeggekomen parkeervak en daarna ging ik de meiden achterna. Yes! De postbode was nog niet vertrokken. We waren nog op tijd :-).
De winkelwagens werden terug gebracht en we reden naar huis. Daar mocht ik achter het fornuis voor het avondeten. Het werd kalkoenfilet, rijst, kerriesaus en broccoli. Mmm, dat was smullen.
Soms doe ik ´s avonds ook weleens een huishoudklus. Maar vandaag niet. Ook vanavond werd er geen huis gehouden. Er moest administratie gedaan worden. Helaas een noodzakelijke klus, die ook al voorrang had boven de huishouding.
Conclusie: geen huisgehouden. Wèl veel nuttige en nodige klussen gedaan. En niet vergeten te genieten van m´n prachtige tulpen op tafel :-).
↧
Brood, hulp en zware boeken
Vandaag stond de boog iets minder strak gespannen. Wat er in elk geval moest gebeuren, was: zes broden bakken voor een klant. Deze klant komt eens in de paar weken voor brood zonder toevoegingen. Ik bak ze voor haar, maar moet ze ook snijden. Dat snijden is nog altijd wel een klusje. Bij 5 minuten per brood betekent dat toch een half uur zagen. En dan kan het brood toch het best goed afgekoeld zijn. Ik begon daarom meteen om 5 uur met die broden. Het kon maar alvast gedaan zijn.
![]()
![]()
De rest van de morgen kon ik fijn aan allerlei losse eindjes werken. Het is zo fijn, als je even lekker door kunt gaan! Ik was dan ook heel blij, met de hulp die ik kreeg en waardoor dat mogelijk was: Maaike deed mijn uithuizige klussen! Ze reed voor me naar de meneer, die onze boekhouding doet, om de administratiemappen op te halen, reed langs de supermarkt voor eieren (want er moest alwéér Lamme Teun gemaakt worden) en reed daarna nog voor me naar de verpakkingenwinkel in Barendrecht voor dozen, noppenfolie, pakpapier en plakband. Zei ik al, dat ik hier heel BLIJ mee was?!
Ook vanmiddag kreeg ik helpende handen toegestoken. Maaike en Maria hielpen me met het inpakken van de bestellingen. En terwijl schoonmama voor het dinsdagmiddagbakkie kwam, stapte Maaike nóg een keer voor me in de auto. Nu om een bestelling bij molen De Driekleur op te halen.
In spanning wachtte ik haar thuiskomst af. Zouden we het ook vandaag weer redden, om op tijd bij het postkantoor te zijn?
Om kwart voor 5 kwam Maaike de straat in rijden. Met een paar honderd kilo meel en bakartikelen in de achterbak. Alle pakketten, waar nog iets van die nieuwe voorraad bij moest, werden in sneltreinvaart aangevuld, dichtgetaped en van een adresetiket voorzien. Om 8 minuten voor vijf sprongen we in de auto met alle pakketten. We flikten het weer: precies op tijd stonden we met onze dozen bij de balie van het postkantoor :-). De postmeneer stond al klaar.
Intussen was het hier thuis een kapsalon. Onze thuiskapper was gearriveerd om die en gene weer lekker te kortwieken.
![]()
Terwijl de kapper aan de gang was met schaar en tondeuze, ging ik aan de slag in de keuken. Stamppot rauwe andijvie schafte de pot.
Na het eten hebben we hier nog dikke lol gehad om Koos. Hij had vandaag op school niet getraind met lopen met volledige bepakking en vond, dat hij dat thuis prima nog wel even kon gaan doen. Wat had hij gedaan? Hij had zijn rugzak volgeladen met dikke zware prekenboeken.
Letterlijk en figuurlijk zware kost dus. Ha, ha, ha, ha. Dat is wat anders dan de spreekwoordelijke bakstenen. Daar ging meneer. Uiteraard mocht ik geen foto maken. Die heb ik dus klandestien gemaakt. Wie weet moet ik hem nog wel verwijderen. Maar voor nu staat hij erop. In volle glorie :-).
![]()
![]()
De rest van de morgen kon ik fijn aan allerlei losse eindjes werken. Het is zo fijn, als je even lekker door kunt gaan! Ik was dan ook heel blij, met de hulp die ik kreeg en waardoor dat mogelijk was: Maaike deed mijn uithuizige klussen! Ze reed voor me naar de meneer, die onze boekhouding doet, om de administratiemappen op te halen, reed langs de supermarkt voor eieren (want er moest alwéér Lamme Teun gemaakt worden) en reed daarna nog voor me naar de verpakkingenwinkel in Barendrecht voor dozen, noppenfolie, pakpapier en plakband. Zei ik al, dat ik hier heel BLIJ mee was?!
Ook vanmiddag kreeg ik helpende handen toegestoken. Maaike en Maria hielpen me met het inpakken van de bestellingen. En terwijl schoonmama voor het dinsdagmiddagbakkie kwam, stapte Maaike nóg een keer voor me in de auto. Nu om een bestelling bij molen De Driekleur op te halen.
In spanning wachtte ik haar thuiskomst af. Zouden we het ook vandaag weer redden, om op tijd bij het postkantoor te zijn?
Om kwart voor 5 kwam Maaike de straat in rijden. Met een paar honderd kilo meel en bakartikelen in de achterbak. Alle pakketten, waar nog iets van die nieuwe voorraad bij moest, werden in sneltreinvaart aangevuld, dichtgetaped en van een adresetiket voorzien. Om 8 minuten voor vijf sprongen we in de auto met alle pakketten. We flikten het weer: precies op tijd stonden we met onze dozen bij de balie van het postkantoor :-). De postmeneer stond al klaar.
Intussen was het hier thuis een kapsalon. Onze thuiskapper was gearriveerd om die en gene weer lekker te kortwieken.
 |
| ok. Maaike werd niet echt gekortwiekt. Alleen de puntjes eraf. |
Terwijl de kapper aan de gang was met schaar en tondeuze, ging ik aan de slag in de keuken. Stamppot rauwe andijvie schafte de pot.
Na het eten hebben we hier nog dikke lol gehad om Koos. Hij had vandaag op school niet getraind met lopen met volledige bepakking en vond, dat hij dat thuis prima nog wel even kon gaan doen. Wat had hij gedaan? Hij had zijn rugzak volgeladen met dikke zware prekenboeken.
 |
| gaten in m´n boekenkast |
 |
| Hele stapels nam hij mee :-) |
Letterlijk en figuurlijk zware kost dus. Ha, ha, ha, ha. Dat is wat anders dan de spreekwoordelijke bakstenen. Daar ging meneer. Uiteraard mocht ik geen foto maken. Die heb ik dus klandestien gemaakt. Wie weet moet ik hem nog wel verwijderen. Maar voor nu staat hij erop. In volle glorie :-).
↧
Een jarige
Vandaag hadden we een jarige. Maaike is 19 jaar geworden! Ze had een vrije dag, maar vierde niet speciaal haar verjaardag. Daar is ze niet zo van. Ze lijkt op iemand ;-). Maar dat ze haar verjaardag niet echt zou vieren, wilde natuurlijk niet zeggen, dat wij deze dag zomaar ongemerkt voorbij lieten gaan!
Met pure zussenliefde maakte Maria een heerlijk verjaardagsontbijt voor Maaike klaar. Nee, geen ontbijt op bed. Daar maak je Maaike niet blij mee. Maar gewoon aan tafel :-).
![]()
En natuurlijk waren er óók kado´s, ook al wist de jarige zelf niets te vragen. Van Willem en mij kreeg ze een prachtige handgemaakt eikenhouten hakblok kado. Voor haar uitzet :-).
![]()
![]()
![]()
We deden meteen een kopje koffie. Willem had z´n thuiswerkdag en was er dus gezellig even bij. De jonge konijnen waren ook van de partij. Daar zat Maria lekker mee te knuffelen. Wat zijn ze schattig!!
![]()
![]()
![]()
Er werden bloemen bezorgd van Maaikes werk. Een beeldschoon boeket, waar ik minstens zo hard van geniet als Maaike. Prachtig!
Maar na dit relaxte begin van de dag en het gezellige verjaardagsmomentje, was het tijd om het dagprogramma af te gaan werken.
Ik had al brood gebakken en ging het (nog warm) afgeven bij de mevrouw voor wie ze waren, reed daarna door naar het tuincentrum om iets voor mijn jarige vriendin te kopen en ging vervolgens bij haar op verjaarsvisite. Gezellig zo´n ochtendje middenin de week met allemaal vrouwen, die je normaal niet zo vaak (of helemaal niet) spreekt. De morgen vloog voorbij.
Direct na de verjaarsvisite zou ik naar de molen rijden om (alweer!) een bestelling op te gaan halen. Normaal rijden we eens in de week, maar op het moment krijgen we de bakproducten bijna niet aangesleept. Midden op de dag, als het rustig is met het verkeer, ben je in een dik uur heen-en-weer. En zo kon ik bij thuiskomst meteen aanschuiven voor de lunch.
Vanmiddag had ik het druk met bestellingen klaarmaken. Maar het was eens een keer niet zo´n race tegen de klok. Al rond half vijf reed ik naar het postkantoor. Maaike ging mee. We gingen meteen even wat inkopen doen voor de kookrubriek, die deze week ook weer op mijn programma staat. En we namen meteen wat mee voor de koffie: oranje donuts. Van zelf iets bakken was vandaag niets gekomen. Ook niet door Maria, die daar meestal bloedfanatiek in is. Zij moest hard leren voor d´r biologie tentamen, wat morgen hier aan huis zal worden afgenomen. Geen nood hoor. Die donuts zagen er heerlijk en feestelijk uit!
Toen we thuiskwamen, bleek er alwéér een prachtig boeket bezorgd te zijn. Hè? Van wie zou dat dan zijn? Snel bekeek Maaike het kaartje: van Hans uit Malawi! Wat lief :-)
Na het avondeten is Willem samen met Henk nog naar Streefkerk geracet. Daar was op de school van Willem en Marinus een projectavond en opa Willem wilde graag even gaan kijken. Dat ging precies vòòr de koffie.
De kinderen hadden gewerkt over het regenwoud. Ze hadden een waterval gemaakt en er was een echte slang in de klas.
Maaikes vriend was vanavond gezellig van de partij bij de koffie. En zo werd Maaikes verjaardag dan toch dunnetjes gevierd.
Met pure zussenliefde maakte Maria een heerlijk verjaardagsontbijt voor Maaike klaar. Nee, geen ontbijt op bed. Daar maak je Maaike niet blij mee. Maar gewoon aan tafel :-).
En natuurlijk waren er óók kado´s, ook al wist de jarige zelf niets te vragen. Van Willem en mij kreeg ze een prachtige handgemaakt eikenhouten hakblok kado. Voor haar uitzet :-).
We deden meteen een kopje koffie. Willem had z´n thuiswerkdag en was er dus gezellig even bij. De jonge konijnen waren ook van de partij. Daar zat Maria lekker mee te knuffelen. Wat zijn ze schattig!!
Er werden bloemen bezorgd van Maaikes werk. Een beeldschoon boeket, waar ik minstens zo hard van geniet als Maaike. Prachtig!
Maar na dit relaxte begin van de dag en het gezellige verjaardagsmomentje, was het tijd om het dagprogramma af te gaan werken.
Ik had al brood gebakken en ging het (nog warm) afgeven bij de mevrouw voor wie ze waren, reed daarna door naar het tuincentrum om iets voor mijn jarige vriendin te kopen en ging vervolgens bij haar op verjaarsvisite. Gezellig zo´n ochtendje middenin de week met allemaal vrouwen, die je normaal niet zo vaak (of helemaal niet) spreekt. De morgen vloog voorbij.
Direct na de verjaarsvisite zou ik naar de molen rijden om (alweer!) een bestelling op te gaan halen. Normaal rijden we eens in de week, maar op het moment krijgen we de bakproducten bijna niet aangesleept. Midden op de dag, als het rustig is met het verkeer, ben je in een dik uur heen-en-weer. En zo kon ik bij thuiskomst meteen aanschuiven voor de lunch.
Vanmiddag had ik het druk met bestellingen klaarmaken. Maar het was eens een keer niet zo´n race tegen de klok. Al rond half vijf reed ik naar het postkantoor. Maaike ging mee. We gingen meteen even wat inkopen doen voor de kookrubriek, die deze week ook weer op mijn programma staat. En we namen meteen wat mee voor de koffie: oranje donuts. Van zelf iets bakken was vandaag niets gekomen. Ook niet door Maria, die daar meestal bloedfanatiek in is. Zij moest hard leren voor d´r biologie tentamen, wat morgen hier aan huis zal worden afgenomen. Geen nood hoor. Die donuts zagen er heerlijk en feestelijk uit!
Toen we thuiskwamen, bleek er alwéér een prachtig boeket bezorgd te zijn. Hè? Van wie zou dat dan zijn? Snel bekeek Maaike het kaartje: van Hans uit Malawi! Wat lief :-)
Na het avondeten is Willem samen met Henk nog naar Streefkerk geracet. Daar was op de school van Willem en Marinus een projectavond en opa Willem wilde graag even gaan kijken. Dat ging precies vòòr de koffie.
De kinderen hadden gewerkt over het regenwoud. Ze hadden een waterval gemaakt en er was een echte slang in de klas.
 |
| Marinus is vooral geinteresseerd in de film :-) |
 |
| Willem met ´ome´ Henk |
 |
| Willem z´n krokodil |
↧